Έχει μια γλυκιά ζάλη ο κήπος με τα λουλούδια μου, φύτεψα πολλά λουλούδια στον κήπο μου, τώρα μεγάλωσαν, έγιναν αναρριχητικά φυτά, έχουν καλύψει όλους τους τοίχους, κανείς δεν μπορεί να ανοίξει τα παράθυρα, υπάρχει η ασφάλεια που πάντα ζητούσα.
Πέρασαν πολλοί κηπουροί, πολλοί σχεδιαστές κήπων, κάποτε κάποιοι μιλούσαν για έναν επονομαζόμενο και ως Τσε, ένας άλλος ως Λένιν, έλεγα στα μικρά μου λουλούδια, πως τέτοιου είδους καρποί δεν είναι κατάλληλοι για το δικό μας σπίτι ούτε και για το κλίμα μας, τίποτα δεν είναι κατάλληλο να ανθίσει, αν δεν έχει την ικανότητα της αναρρίχησης και της ασφαλούς περικύκλωσης.
Όλοι ζούμε, όλοι πεθαίνουμε αλλά λίγοι από μας θα αναπαυθούν σε ένα καταπράσινο οίκο ευγηρίας, περίκλειστο από αναρριχητικά φυτά και θα δοξαστούν και θα δοξάζονται στους αιώνες των αιώνων με χορωδιακές ψαλμωδίες.
Πέρασαν πολλοί κηπουροί, πολλοί σχεδιαστές κήπων, κάποτε κάποιοι μιλούσαν για έναν επονομαζόμενο και ως Τσε, ένας άλλος ως Λένιν, έλεγα στα μικρά μου λουλούδια, πως τέτοιου είδους καρποί δεν είναι κατάλληλοι για το δικό μας σπίτι ούτε και για το κλίμα μας, τίποτα δεν είναι κατάλληλο να ανθίσει, αν δεν έχει την ικανότητα της αναρρίχησης και της ασφαλούς περικύκλωσης.
Όλοι ζούμε, όλοι πεθαίνουμε αλλά λίγοι από μας θα αναπαυθούν σε ένα καταπράσινο οίκο ευγηρίας, περίκλειστο από αναρριχητικά φυτά και θα δοξαστούν και θα δοξάζονται στους αιώνες των αιώνων με χορωδιακές ψαλμωδίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου