Ήταν ένα βράδυ, είμασταν σε χώρο της Λεμεσού για εργασία - καταραμένη μέρα - εποχή πριν από το δημοψήφισμα, συζητιόταν έντονα το ενδεχόμενο λύσης.
Ο χώρος, ιδιοκτησίας γνωστού Λεμεσιανού παράγοντα των πολιτιστικών, του δήμου, των εκδηλώσεων, των καρναβαλιών, απ΄όλα έχει ο καθείς αξιοπρεπής παράγων, φίλος - λάτρης - υποτακτικός του Τάσσου από τα γεννοφάσκια του και εννοείται μέλος του ΔΗΚΟ.
Είχε την επιφοίτηση ο παράγων, πως έπρεπε να δράσει άμεσα για την αποτροπή του ρεύματος των νενέκων και έδρασε.
Μπαίνει στο χώρο ο Ντίνος. Ντίνος Μιχαηλίδης. Λεγόμενος και ως κατσιαρίστρας.
Η υποφαινόμενη, φέρουσα εκ διαπαιδαγωγήσεως στο σπίτι μια φυσική αποστροφή στους άντρες - σταρ της επιτυχίας τύπου Ντίνου, όπως και στους άντρες - ρίγκο σταρ τύπου ας πούμε Χάσικου, τον κύριο Μιχαηλίδη τον έκανε εμετό ασχέτως πολιτικής τοποθετήσεως.
Είπεν ν΄αρκέψει ο Ντίνος την ενημέρωση του κοινού για τη στάση που έπρεπε να κρατήσουμε στο δημοψήφισμα....αντιλαμβάνεστε...να χτίσουμε ένα τοίχο που δαμέ ως την άλλη άκρια της Κύπρου να μεν μας βρωμούν οι βρωμότουρζιοι...
Ήταν τόσο πολλή η άπνοια που ένα υγιές άτομο θα έπρεπε να περάσει έξω.
Περάσαμε λοιπόν έξω, και βαδίσαμε κατά την συγκέντρωση του κ. Γιώργου Βασιλείου μήπως αναπνέαμε κανένα πιο καθαρό αέρα.
Εκεί, μέσα στο διάδρομο την ώρα του διαλείματος, δώθηκε μάχη από γνωστούς που μετέπειτα μας έγιναν αγνώριστοι, να μην κάψουμε τις Τζάκουαρ που βρισκόντουσαν στο πάρκινγκ, να δείξουμε καρτερία και υπομονή, "να βοηθήσουμε ρε παιθκιά μεν φύετε πληζ" να δώσουμε μια ευκαιρία σε τούντο τόπο.
Την δώσαμε την μάχη μας με τα όλα μας. Είπαμε "θα κάτσουμε, κι εφόσον θα κάτσουμε θα αγωνιστούμε όπως ξέρουμε" : χωρίς μουρμουρητά, χωρίς κλαψούρες, χωρίς εσωστρεφείς απορίες και τύψεις, θα δώσουμε την μάχη μας με "δημοκρατικό συγκεντρωτισμό", κρατάμε τις σκέψεις μας για τον εαυτό μας και έξω αγωνιζόμαστε.
Σήμερα, είμαστε μαλλιά τζαι κουβάρκα - πιάσε που Ντίνους, Νικόλες, Λιλλήκες, Δαμιανούς, Νίκαρους, Αντιγόνες, Στυλιανίδηδες τζαι Βασιλείου.
Να ξέρετε όμως, πως ο σοφός λαός, δηλαδή ο κοινός λαός όπως τον ονόμαζε ο Μπρεχτ, στον οποίο εμείς θέλουμε να ανήκουμε, στο τέλος θα την έβρει την άκρη και θα επεξεργαστεί σωστά το καλό του τόπου του αν έρθει ξανά η κρίσιμη ώρα. Και πως ότι κι αν αποφασίσει θα το αποφασίσει με απόλυτη σοβαρότητα.
Ο χώρος, ιδιοκτησίας γνωστού Λεμεσιανού παράγοντα των πολιτιστικών, του δήμου, των εκδηλώσεων, των καρναβαλιών, απ΄όλα έχει ο καθείς αξιοπρεπής παράγων, φίλος - λάτρης - υποτακτικός του Τάσσου από τα γεννοφάσκια του και εννοείται μέλος του ΔΗΚΟ.
Είχε την επιφοίτηση ο παράγων, πως έπρεπε να δράσει άμεσα για την αποτροπή του ρεύματος των νενέκων και έδρασε.
Μπαίνει στο χώρο ο Ντίνος. Ντίνος Μιχαηλίδης. Λεγόμενος και ως κατσιαρίστρας.
Η υποφαινόμενη, φέρουσα εκ διαπαιδαγωγήσεως στο σπίτι μια φυσική αποστροφή στους άντρες - σταρ της επιτυχίας τύπου Ντίνου, όπως και στους άντρες - ρίγκο σταρ τύπου ας πούμε Χάσικου, τον κύριο Μιχαηλίδη τον έκανε εμετό ασχέτως πολιτικής τοποθετήσεως.
Είπεν ν΄αρκέψει ο Ντίνος την ενημέρωση του κοινού για τη στάση που έπρεπε να κρατήσουμε στο δημοψήφισμα....αντιλαμβάνεστε...να χτίσουμε ένα τοίχο που δαμέ ως την άλλη άκρια της Κύπρου να μεν μας βρωμούν οι βρωμότουρζιοι...
Ήταν τόσο πολλή η άπνοια που ένα υγιές άτομο θα έπρεπε να περάσει έξω.
Περάσαμε λοιπόν έξω, και βαδίσαμε κατά την συγκέντρωση του κ. Γιώργου Βασιλείου μήπως αναπνέαμε κανένα πιο καθαρό αέρα.
Εκεί, μέσα στο διάδρομο την ώρα του διαλείματος, δώθηκε μάχη από γνωστούς που μετέπειτα μας έγιναν αγνώριστοι, να μην κάψουμε τις Τζάκουαρ που βρισκόντουσαν στο πάρκινγκ, να δείξουμε καρτερία και υπομονή, "να βοηθήσουμε ρε παιθκιά μεν φύετε πληζ" να δώσουμε μια ευκαιρία σε τούντο τόπο.
Την δώσαμε την μάχη μας με τα όλα μας. Είπαμε "θα κάτσουμε, κι εφόσον θα κάτσουμε θα αγωνιστούμε όπως ξέρουμε" : χωρίς μουρμουρητά, χωρίς κλαψούρες, χωρίς εσωστρεφείς απορίες και τύψεις, θα δώσουμε την μάχη μας με "δημοκρατικό συγκεντρωτισμό", κρατάμε τις σκέψεις μας για τον εαυτό μας και έξω αγωνιζόμαστε.
Σήμερα, είμαστε μαλλιά τζαι κουβάρκα - πιάσε που Ντίνους, Νικόλες, Λιλλήκες, Δαμιανούς, Νίκαρους, Αντιγόνες, Στυλιανίδηδες τζαι Βασιλείου.
Να ξέρετε όμως, πως ο σοφός λαός, δηλαδή ο κοινός λαός όπως τον ονόμαζε ο Μπρεχτ, στον οποίο εμείς θέλουμε να ανήκουμε, στο τέλος θα την έβρει την άκρη και θα επεξεργαστεί σωστά το καλό του τόπου του αν έρθει ξανά η κρίσιμη ώρα. Και πως ότι κι αν αποφασίσει θα το αποφασίσει με απόλυτη σοβαρότητα.
...ασταμάτητοι οι εφιάλτες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεργασία Ευρωπαϊκού Κόμματος και ΑΔΗΚ
Ευρωπαϊκό Κόμμα και Αγωνιστικό Δημοκρατικό Κίνημα ανακοίνωσαν επίσημα τη συνεργασία τους για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.
Δημήτρης Συλλούρης και Ντίνος Μιχαηλίδης σε κοινή συνέντευξη Τύπου είπαν ότι το παλλαϊκό «όχι» των δυο κομμάτων επί του σχεδίου Ανάν αποτέλεσε τον μεταξύ τους συνδετικό κρίκο όπως επίσης και η ταυτότητα αντιλήψεων και κοινών κομματικών επιδιώξεων.
Οι 56 υποψήφιοι της συνεργασίας θα ανακοινωθούν στις 26 Φεβρουαρίου 2005.
Το ΑΔΗΚ δεν θα κατέλθει με δικό του ψηφοδέλτιο και για ενίσχυση του ψηφοδελτίου του Ευρωπαϊκού Κόμματος θα συμμετέχουν πρόσωπα προερχόμενα από το ΑΔΗΚ.