Άνθρωποι και ποντίκια

"Όλοι μαζί για τη Δημοκρατία - άνθρωποι και ποντίκια"

Ακούστε κάτι. 

Εθνική συνεννόηση

με άνεργους

αυτοκτονημένους

με δολοφονημένους 

από τις παραστρατιωτικές οργανώσεις

που δημιουργήσατε

για να προασπίσετε τα Μνημόνια

με κρότου λάμψης

χημικά

και αγαστή συνεργασία

κράτους και παρακράτους

δεν υπάρχει.

Μπορεί φυσικά να υπάρξει

 εθνική συνεννόηση.
Είναι ένα ενδεχόμενο.

Μόνο όταν

δεν θα είμαστε 

εμείς τα θύματα

ούτε τα παιδιά μας.
Μόνο αν τα θύματα
είναι όλα
από τη δική σας πλευρά,
τότε, ναι,
να μιλήσουμε, βρε αδερφέ,
και για εθνική συνεννόηση.

Πολλαπλασιάστε την πραγματικότητα επί δύο

Άνθρωποι και Ποντίκια

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Ριζοσπάστης 

1.Στο γνωστό γραφείο στοιχημάτων του «Σκάι» ο μπουκμέικερ Μπάμπης Παπαδημητρίου κατευθύνει εδώ και μέρες όλα τα στοιχήματα των αλογομούρηδων και πάσης φύσεως δημοσιογράφων - τζογαδόρων υπέρ των ποντικών της Χρυσής Αυγής. Ο ίδιος διαδίδει κάθε στιγμή πως υπάρχει ένας άλλος εαυτός μέσα στα ποντίκια, ότι η συμπεριφορά τους δεν είναι εντελώς καταστροφική και ως εκ τούτου αξίζουν να σταθούν ισότιμα πλάι στα λείψανα της κυβέρνησης. Εχει δίκιο ο κύριος Μπάμπης. Αν η Δεξιά επιθυμεί την πλήρη συγχώνευσή της με τα νεοναζιστικά μορφώματα και την άφεση των αμαρτιών της, πρέπει μόνη της να κάνει το πρώτο βήμα και να πλησιάσει τον Μιχαλολιάκο.

2.Δεν υπάρχουν κανόνες. Αυτό δεν μας τρομάζει. Αντίθετα, εμείς πρώτοι νιώσαμε τους τριγμούς και φροντίσαμε να επισημάνουμε τον κίνδυνο, και πρώτοι εμείς θα πάρουμε μέρος στην αποδόμηση της Χρυσής Αυγής.

3.Ψυχή τε και σώματι οδεύουν προς τη Χρυσή Αυγή πολλοί αστυνομικοί, καθιστώντας τον Δένδια οικοδεσπότη σ' ένα χώρο που δεν ορίζει. Οι αστυνομία είναι παντού, εκτός από τους χώρους όπου οι νεοναζί αναπτύσσουν τη δράση τους, η οποία δημιουργεί νοσταλγία στο «σώμα» και το βάζει σε δοκιμασία διολίσθησης, αφού μετά βίας κρατιέται να μην πάρει μέρος στη μαύρη σκηνή. Οι αστυνομικοί, μετέωροι στο κενό, αναζητούν με λαχτάρα κάποια διέγερση όμοια μ' αυτή που βλέπουν στις αστυνομικές ταινίες. Αν υπήρχε ελάχιστη φαντασία μέσα στο κεφάλι της εξουσίας, θα επέβαλλε στον Δένδια να βγάλει την αστυνομία από τα όρια της ίδιας της ιστορίας της, η οποία μόνο με φόβο και θάνατο είναι γεμάτη. Κάθε αστυνομικός είναι παραμυθιασμένος, δεν έχει καμία αμφιβολία για τον εαυτό του, δεν κατανοεί το περιβάλλον του, πράττει χωρίς να εξηγεί, προκαλεί τους πάντες, θεωρεί καθετί ιδιοκτησία του και φορτώνει με δόλο όλα τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του τους άλλους. Οσο ο Δένδιας, σε μια επίδειξη ζήλου, κλείνει τα μάτια του στα ηλίθια στρατιωτάκια (τα δικά του και της Χρυσής Αυγής) και επιμένει να καταστέλλει τους υπαίτιους των ταραχών -όπως αποκαλεί τους διαδηλωτές- δεν κάνει τίποτε άλλο από το να χειροτονεί το ένα νευρωτικό λαγωνικό πίσω από τ' άλλο που δηλώνει πίστη στη μία, αγία και μοναδική «θεωρία των άκρων». Η επιτυχία του Δένδια στην απρόσκοπτη συνέχεια της πνευματικής παρακμής του υπουργείου του πρέπει να τιμηθεί με ανάλογη πλακέτα επί της οποίας θα μνημονεύεται η μεγαλοπρέπειά του χωρίς πολλά λόγια, λόγω σεμνότητας.

4.Ο αγώνας μας ενάντια στους καραγκιόζηδες της Χρυσής Αυγής δεν έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Αυτή τη δουλειά την αφήνουμε στους ιερείς και στις ανώτερες και εκλεπτυσμένες συνειδήσεις της αστικής Δεξιάς, που προσπαθούν λόγω των υψηλών ποσοστών να στήσουν τους «σοβαρούς» Χρυσαυγίτες στο κέντρο της ζωής μας. Η κοινωνία δε θ' αργήσει ν' απαντήσει. Και η απάντηση θα είναι μεγάλη και επώδυνη.

via Οικοδόμος