Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

24.9.13

Ο κυνισμός του αριστερού φιλελεύθερου # 2


  • Ο καπιταλισμός δεν βελτιώνεται, με το ένα χέρι μας δίνει μεταρρυθμίσεις και με το άλλο τις παίρνει πίσω, τις εκμηδενίζει, τις χρησιμοποιεί για να διαιρεί τους εργάτες. Αν ενωθούμε θα μπορέσουμε να πετύχουμε περισσότερες μεταρρυθμίσεις.

4 σχόλια:

  1. Ενώ οι μεταρυθμίσεις του σοσιαλισμού δεν απαρθήκαν πίσω. Εμείναν και θα μείνουν αιώνιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι "αριστεροί" φιλελεύθεροι δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο στο να μην υπάρχουν σήμερα οι κατακτήσεις του σοσιαλισμού δηλαδή;
      Έχουμε τόση μνήμη, όσο θράσος περισσεύει σε κάποιους...

      Διαγραφή
  2. Ότι τζαι να μου πεις εγώ θα γράψω το Μανιφέστο του αριστερού φιλελεύθερου. :) Ενι ξερω αν επαρθήκαν πίσω οι "μεταρρυθμίσεις" του σοσιαλισμού. Μάχουνται οι σοσιαλδημοκράτες στην ηγέτιδα χώρα της ε.ε...παρατήρα αν σε βουρά κανένας ναζιστής πουπίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η φιλελεύθερη αστική τάξη, δίνοντας με το ένα χέρι μεταρυθμίσεις, με το άλλο τις παίρνει πάντα πίσω, τις εκμηδενίζει, τις χρησιμοποιεί για να υποδουλώνει τους εργάτες, για να τους διαιρεί σε ξεχωριστές ομάδες, για να διαιωνίζει τη μισθωτή σκλαβιά των εργαζομένων. Γι’ αυτό ο ρεφορμισμός, ακόμη κι όταν είναι ολότελα ειλικρινής, στην πράξη μετατρέπεται σε όργανο αστικής διαφθοράς και εξασθένισης των εργατών. Η πείρα όλων των χωρών δείχνει ότι, όπου οι εργάτες έδωσαν εμπιστοσύνη στους ρεφορμιστές, βρέθηκαν πάντα γελασμένοι.


    [...]Από τη μια μεριά, μας βεβαιώνουν ότι για αυτούς οι μεταρυθμίσεις δεν είναι καθόλου το παν-και από την άλλη, κάθε ξεπερασμα των πλαισίων του ρεφορμισμού από την πρακτική δράση των μαρξιστών προκαλεί ή τις επιθέσεις ή την περιφρονητική στάση.

    [...]Στην Ευρώπη, ρεφορμισμός σημαίνει στην πράξη άρνηση του μαρξισμού και υποκατάσταση του με την αστική ”κοινωνική πολιτική’. Στη χώρα μας ο ρεφορμισμός δεν σημαίνει μόνο αυτό, αλλά επιπλέον σημαίνει και διάλυση της μαρξιστικής οργάνωσης και απάρνηση των δημοκρατικών καθηκόντων της εργατικής τάξη, υποκατάσταση τους με τη φιλελεύθερη εργατική πολιτική.


    Β.Ι.Λένιν -

    ΑπάντησηΔιαγραφή