Μάλλον κάτι άλλο σημαίνει...

Κάποιες σκέψεις...

Αφορμή δύο άρθρα - το ένα από τη χθεσινή έκδοση της εφημερίδας "Η Ρωσία Τώρα" ( προ-προηγούμενο ποστ ) και το δεύτερο, ένα άρθρο στο Cyprusnews με τίτλο "Συρία, ώρα μηδέν!" του Χρήστου Χατζηνικολή. Απολαύστε ελεύθερα.

Ο κύριος Χατζηνικολή, προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει υπέρ της επέμβασης των Αμερικανών στη Συρία. Προσπαθεί...στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσει. Δεν χρειάζονται έλλογα επιχειρήματα υπέρ αυτής της επέμβασης, ιδιαίτερα αν είσαι Κύπριος Δεξιός. Οι Κύπριοι Δεξιοί δεν ζητούν πλέον επιχειρήματα, τους αρκούν τα πολιτικά φιρμάνια.

Η δεξιά της Κύπρου πάσχει από κάποια δόγματα διαχρονικά, από τα οποία δεν μπορεί επουδενί να απαλλαγεί! Κάποτε, αυτά τα δόγματα ίσως να μπορούσαν  όντως να χαρακτηριστούν ως "πολιτικές οπτικές", σήμερα όμως πρόκειται για εντελώς τυφλά δόγματα.

Εν συντομία. Η δεξιά της Κύπρου είχε ανέκαθεν κάποιες απαράβατες αρχές:

1. Η Ελλάδα δεν ανήκει στα Βαλκάνια, ως έθνος "ανήκομεν εις την Δύση".
2. Η Κύπρος όφειλε να επιτύχει την Ένωση της με την Ελλάδα ανεξαρτήτως κόστους. Σφάξτε ελεύθερα.
3. Η πολιτική υπέρ της Ανεξαρτησίας της Κύπρου ήταν η ταφόπλακα της Κύπρου με αποκορύφωμα την Τουρκική Εισβολή.
4. Διαχρονικός υποστηρικτής της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα - ήταν το ΝΑΤΟ και η Αμερική, αλλά εμείς δεν ακούγαμε...
5. Το Κυπριακό πρόβλημα είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Αριστεράς και της στροφής του "κόκκινου αρχιεπισκόπου" προς τους Σοβιετικούς και τους Αδεσμεύτους.
6. Αν δεν ήταν ο Μακάριος και η Αριστερά, η Κύπρος θα ήταν στρατιωτικό φρούριο του ΝΑΤΟ, το Κυπριακό θα ήταν ήδη διευθετημένο και η Κύπρος δεν θα ήταν υπό κατοχή.

Η δεξιά, ανέκαθεν, είχε ως κυρίαρχο δόγμα, πως η κυπριακή αριστερά προς χάρην των Σοβιετικών θυσίασε τον τόπο με τραγικά για τον τόπο αποτελέσματα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, η δεξιά "κρίνει" σήμερα την έκβαση του πολέμου στη Συρία. Πως ο τόπος δεν πρέπει να θυσιαστεί υπέρ "της ανατολής"...

Δεν έχει καμιά σημασία για την δεξιά αν σήμερα δεν υφίσταται κανένα Σοβιετικό Κράτος, σημασία έχει πως δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα διαχρονικά της δόγματα που πλέον είναι τυφλά. Γιατί αν είσαι Κύπριος και θέλεις σήμερα π.χ επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία πάει να πει πως είσαι τυφλός. Αν μη τί άλλο μη λες, πως επιθυμείς και "βιώσιμη λύση" του προβλήματός σου...εννοώ, μεν μας το παίζεται τζαι "επαναπροσεγγιστές φίλοι των τουρκοκυπρίων"...πείτε μας, είμαστεν χάχες εθνικιστές...

Πώς είναι το παιδικό μουλάρωμα, όταν ένα μωρό χτυπιέται στις 2 τα ξημερώματα ότι θέλει να πάει στο Λούνα Παρκ, και όσο κι αν του εξηγείς πως το Λούνα Παρκ "έχει κλείσει" αυτό θα χτυπιέται; Ε έτσι και ο Χατζηνικολή...

Η Αριστερά, για να είμαστε δίκαιοι, τον "φιλο-σοβιετισμό" της και την πολιτική της υπέρ της Ανεξαρτησίας την εκράτησε με όλες τις απαιτούμενες θυσίες. Μέχρι ενός σημείου δηλαδή την εκράτησε.

Γιατί έχω την άποψη, πως σε αντίθεση με τη δεξιά, που δεν ξεχνά τα διαχρονικά της δόγματα και τις διαχρονικές της θέσεις, η Αριστερά κάπου την πάτησε. Μπορεί να την πάτησε κιόλας, την πιο κρίσιμη στιγμή, δηλαδή την στιγμή ακριβώς που θα μπορούσε να πάρει αναδρομικά πίσω τα "κέρδη" από όλες τις θυσίες που έκανε για την Ανεξαρτησία του τόπου.

Διότι το να είσαι "σταθεροποιητικός παράγοντας" στην περιοχή, και άρα να κρατάς μια πολυπολική πορεία, έστω αναγκαστικά λόγω γεωγραφίας, δεν σημαίνει πως όποτε χρειαστείς δανεικά θα πηαίνεις στους Ρώσους - σοβιετία, ξεσοβιετία...μάλλον κάτι άλλο σημαίνει...

Τί σημαίνει; Σημαίνει πως όταν για παράδειγμα, στην ρώσικη ατζέντα, υπ΄αριθμόν πρώτη προτεραιότητα είναι η οικονομική σταθερότητα των BRICS και η ένταξη της δεύτερης μεγαλύτερης πρώην σοσιαλιστικής δημοκρατίας, της Ουκρανίας σε αυτή την οικονομική 'Ενωση, εσύ δεν μπορείς να παίρνεις σαν αριστερά πρωτοβουλίες για να επιτύχεις το αντίθετο και να συνδράμεις ώστε η Ουκρανία να καταλήξει στην Ευρώπη. Όπως βέβαια δεν μπορούσες να στέλλεις την Χρυστάλλα Γιωρκάτζη στην Αλβανία για τους ίδιους λόγους...

Διότι οι Ρώσοι - δεν είναι στην τελική η συτζιά του μαύρου. Στείλε του Τσάβες, στείλε του Άσαντ, στείλε της Κύπρου και γενικά στείλε...

Γιατί κυρία κυπριακή Αριστερά ενεπλάκηκες στον οικονομικό πόλεμο Ε.Ε-Ρωσίας ενεργητικά; Ποιό ήταν το δικό σου όφελος; Και η απάντηση δυστυχώς δεν είναι "κανένα". Υπήρχε όφελος, ή τουλάχιστον υπήρχε αναμενόμενο όφελος.

Να δεχτώ πως δεν υπήρχαν περιθώρια αντίδρασης. Είμαστε μια μικρή χώρα. Ναι, αλλά περιθώρια ενεργητικής δράσης κατά των ρώσικων συμφερόντων υπήρχαν...

Γιατί υπήρχαν; Διότι η αλαζονεία είναι αναπόφευκτο σύμπτωμα του σοσιαλδημοκράτη όταν θα συνευρεθεί με το κεφάλαιο. Γι αυτό.

Το τραγικό είναι πως η συγκεκριμένη αλαζονεία, διαρκεί ελάχιστο. Γιατί όχι μόνο αποδεκτήκαμε όλα τα "Ευρωπαϊκά δόγματα και συμφέροντα", αλλά την είδαμε και σημαντική δύναμη προς όφελος αυτών των συμφερόντων. Βέβαια κλινικές για αποτοξίνωση από την αλαζονεία δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο ιστορικοί πάτσοι....

Φινάλε:

Λες "εμείς σου είπαμε την αλήθεια" και, όταν δεν βρίσκουν τίποτε άλλο να σου απαντήσουν, σου απαντούν "και τι να το κάνω; Το θέμα είναι η διαλεκτική: ο στόχος δεν είναι να δικαιώνεσαι από την πραγματικότητα, αλλά να την αλλάζεις."

Σωστό είναι αυτό. Μόνο που αυτός που το λέει δεν είναι απλώς κάποιος που επίσης δεν άλλαξε την πραγματικότητα, αλλά και που διαψεύστηκε οικτρά απ' αυτή. 

Αλλά αυτός ο συλλογισμός δεν είναι πλήρης αν δεν προστεθεί πως αυτός που διαψεύδεται από τα πράγματα ως έχουν είναι αυτός που έχει ήδη επενδύσει τις ελπίδες του στα πράγματα ως έχουν: η πραγματικότητα διαψεύδει μόνο αυτούς που της προσφέρουν θυσίες στα κρυφά.

Lenin Reloaded