Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

27.7.12

Σημειώσεις 22 ( νεκατώματα )


Ακόμα θα δούμε εκείνα τα περίφημα μέτρα συνεισφοράς του συσσωρευμένου πλούτου (που να μην ξεχνούμε έθαψε ο Καζαμίας στο τρίτο πακέτο λιτότητας που επέβαλε στους μισθωτούς τον Δεκέμβρη του 2011 τάχα για να μην μπούμε στον μηχανισμό) στην αντιμετώπιση των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης. Αντί να ακούμε για 15% φορολόγηση των εκατομμυριούχων και 25% των δισεκατομμυριούχων της Κύπρου, για δήμευση μέρους των περιουσιών των μεγαλο-ιδιοκτητών με πρώτη την εκκλησία, για άμεση απόλυση χωρίς αποζημιώσεις όλων των ανώτατων τραπεζικών στελεχών, για προσαγωγή στην δικαιοσύνη του πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, για αύξηση της φορολογίας των κερδών των μεγάλων εταιρειών ντόπιων και ξένων, για μόνιμες κρατικοποιήσεις των τραπεζών και δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ακούμε ακριβώς τα αντίθετα – μειώσεις μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα κερδοφόρων δημοσίων υπηρεσιών, μείωση του κατώτατου μισθού, χρησιμοποίηση του πληθωρισμού για να υπονομευτούν οι πραγματικοί μισθοί μέσα από την κατάργηση της ΑΤΑ και λοιπά.

Υπάρχουν ευθύνες και στο ΑΚΕΛ – αν μη τι άλλο να σταματήσει το κρυφτούλι. Ας ξεκινήσει επιτέλους έστω και τώρα την εκστρατεία να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση του και να καταθέσει νομοσχέδια για τη ουσιαστική συνεισφορά του πλούτου (και όχι απλά κάποια ελάχιστη φορολογία στην “πολυτέλεια” για τα μάτια του κόσμου) και ας μην τα καταφέρει λόγω της βουλής του πλούτου και του κεφαλαίου. Ώσπου η συνεισφορά της πλουτοκρατίας μένει ρητορικό εργαλείο για την Αριστερά και όχι πολιτική, δεν ξεχνούμε ότι το ΑΚΕΛ είναι όχι μόνο κυβέρνηση διαχείρισης των υποθέσεων των αστών αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι της βουλής του πλούτου και του κεφαλαίου.

5 σχόλια:

  1. Η Κυβέρνηση οφείλει να αρνηθεί την υπογραφή του Μνημονίου και να παραιτηθεί.

    Αυτή ήταν η δική μου αρχική θέση και την λέω δημόσια εφόσον γνωρίζω πως αυτή δεν είναι πια μόνο μια προσωπική άποψη, αλλά είναι και άποψη ακελικών.

    Να γίνει σαφές πως το Μνημόνιο αποτελεί ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ και πως το ΑΚΕΛ δεν θα έχει περιθώρια καμμιας περαιτερω διαπραγμάτευσης ή αγώνα υπέρ των εργαζομένωνεφόσον κλειδώσει μέσω Προεδρικής Υπογραφής την καταστροφή της εργατικής τάξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να γίνει σαφές επίσης επιτέλους πως οι λόγοι διαφωνίας με τα συριζοπουλα ήταν η αρνηση παραδοχής πως το Μνημόνιο είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ και πως ΚΑΝΕΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ.

      το τι φουλαρια φοραει η κυρια Δουρου δεν μας απασχολει...μας απασχολει ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και η προδοσία της εργατικής τάξης!

      Διαγραφή
  2. Το ΑΚΕΛ να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο...αλλιώς το μαχαίρι θα βρει κόκκαλο και θα είναι το δικό μας....

    Σαν φύλλα στον άνεμο τί ωραία που πετούν και φεύγουν οι σοσιαλδημοκρατικές ψευδαισθήσεις...

    Όταν λέμε πως ο μαρξισμός-λενινισμός δεν είναι υπόθεση με την οποία μπορεις να παιξεις, δεν το λέμε για να περνά η ώρα μας.

    Το λέμε γιατι ενα εκατομμύριο φορές η πραγματικότητα μας ετριψε τον μαρξισμό-λενινισμό στη μούρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ενα τελευταιο σχόλιο από εμένα για σήμερα.

      Το διλημμα του ακελ είναι το εξής: ή με την εθνική αστική τάξη ενάντια στους εργαζόμενους ή με την εργατική τάξη.

      Τόσο απλή είναι η επιλογή και η πραγματικότητα.

      Ελπίζω οι σύντροφοι να μην θεωρήσουν πως η πραγματικότητα εχει την ιδιοτητα να μένει "αφανης".

      Διαγραφή