Επιτροπή Ελέγχου υπέρ των Εργαζομένων

Δεν γνωρίζω αν στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος Κύπρου, είχαμε ποτέ κάποιον "Πλουμπίδη". Θεωρώ πως είναι καιρός να αποκτήσουμε έναν. Ή μάλλον θεωρώ, πως είναι καιρός να αποκτήσουμε μια ομάδα "Πλουμπίδηδων". Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το υπουργικό του συμβούλιο.

Κατανοώ απόλυτα πως η θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο Δημήτρης Χριστόφιας είναι πιθανόν μια δυσχερής και αδιέξοδη θέση. Κατανοώ πως η Προεδρία της Ε.Ε έχει καταστήσει αυτή τη θέση μια θέση παντελούς εγκλωβισμού. Όμως. Η υπογραφή εκ μέρους της κυβέρνησης ενός Μνημονίου δεν είναι μια υπόθεση, η οποία μπορεί να καταγραφεί ως μέρος της γενικότερης κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση λόγω της κρίσης, της έκθεσης της κυπριακής οικονομίας στην ελληνική κ.λ.π κ.λ.π

Η υπογραφή εκ μέρους του Προέδρου ενός μνημονίου σημαίνει τη νομική δέσμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας να τηρήσει τους όρους του Μνημονίου χωρίς δικαίωμα αναίρεσης ή αθέτησης αυτών των όρων. Με απλά λόγια η υπογραφή του Μνημονίου σημαίνει την νομική κατοχύρωση του Κεφαλαίου για την καταστροφή της εργατικής τάξης. Απλά λόγια.

Κάποιους ψιθύρους που άκουσα από αθώους ακελικούς, τυχαία, πως το μνημόνιο είναι καλό και το θέλουμε, γιατί αφορά τον δημόσιο τομέα, όπου οι 7 στους δέκα είναι "δικοί" τους και άρα είναι ένα καλό "κόλπο" εκ μέρους μας να "νικήσουμε" με τη βοήθεια της Τρόικας τη δεξιά...προτιμώ να μην τους θεωρήσω ως προπαγάνδα που κάνει το κόμμα στα μέλη του, και να τους θεωρήσω απλές ανοησίες του συνομιλητή μου.

Ξαναλέω πως θεωρώ αδιέξοδη και μη επιθυμητή τη θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση. Παρόλα αυτά το Λαϊκό Κίνημα οφείλει να πάρει τη δική του θέση ανεξάρτητα από τις υποχρεώσεις - επιθυμητές ή μη - της κυβέρνησης.

Βάσει του καταστατικού τους, τόσο το κόμμα όσο και η ΠΕΟ, έχουν συσταθεί, εγγράφουν μέλη και εισπράτουν συνδρομές, με καθήκον την προάσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Ανεξαρτήτως λοιπόν του γεγονότος πως ο σημερινός πρόεδρος είναι πρόεδρος ηγέτης και του Λαϊκού Κινήματος, η υπογραφή του Μνημονίου δυστυχώς έρχεται σε αντίθεση με τις καταστατικές δεσμεύσεις τόσο του κόμματος όσο και της ΠΕΟ.

Θεωρώ λοιπόν καθήκον να διαχωριστεί ευθαρσώς η θέση και η δράση του Λαϊκού Κινήματος από την έστω - αναγκαστική - υπογραφή αυτού του Μνημονίου. Σε αντίθετη περίπτωση, τόσο το κόμμα όσο και η ΠΕΟ είναι πλέον συν-υπογράφοντες την καταδίκη της εργατικής τάξης.

Το γεγονός πως οι εργαζόμενοι καθώς και οι αριστεροί ψηφοφόροι, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τί σημαίνει Μνημόνιο και για την ώρα αρκούνται σε "ταξικούς αγώνες για τον έλεγχο των τραπεζών", δεν αλλάζει ποσώς το αποτέλεσμα. Γιατί αργά ή γρήγορα θα πάρουν χαμπάρι αυτά που σήμερα επιμελώς τους αποκρύβονται.

Ενόψει δε του γεγονότος πως έχουν κάνει την εμφάνιση τους στην Κύπρο, πρόθυμοι εκσυγχρονιστές της αριστεράς, κυρίως εξ ελλάδος άτομα τα οποία είναι οργανωμένα στον δηλητηριώδη ΣΥΡΙΖΑ που ψαρεύει ανιστόριτους κύπριους για να τους πάρει στην αγκαλιά της ανοησίας από άλλη πόρτα, γίνεται ακόμα πιο επείγουσα η ανάγκη αντίστασης εκ μέρους των εργαζομένων.

Εύχομαι αληθινά, τόσο το κόμμα όσο και η ΠΕΟ, εφόσον γνωρίζουν με ακρίβεια τις συνέπειες της υπογραφής του Μνημονίου, να πράξουν το σωστό για την εργατική τάξη, ανεξαρτήτως των θυσιών που απαιτούνται γι αυτό το σκοπό.

Στην αντίθετη περίπτωση, οι εργαζόμενοι νομιμοποιούνται να ζητήσουν προστασία από διεθνείς συνδικαλιστικούς οργανισμούς, μέσω ανεξάρτητων κινήσεων, καταγγέλοντας τους συνδικαλιστικούς φορείς ως συνυπεύθυνους για την καταστροφή των εργαζομένων και ως μη εντεταλμένων πια αντιπροσώπων τους.

Δικαιώματα δεν έχουν μόνο οι καταθέτες. Έχουν πρώτα από όλα και πάνω από όλα οι εργαζόμενοι.

 άντε κι ένα τραγουδάκι για το ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες να πάνε τα φαρμάκια κάτω...