Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

7.7.12

Η δική μου γενιά έχει χάσει/Giorgio Gaber

Δεν αντέχω τη δήθεν χαρά.
Δεν αντέχω ούτε τα "φαγητά" με παρέες.

Και με τους νέους είμαι απόλυτος:
μόδες, τραγούδια και ξεσαλώματα, δε μ αφορούν καθόλου.

Και βαριέμαι όλους αυτούς που κάνουν τους ηθικούς,
ενθουσιασμένοι με την ιερότητα της συζυγικής ζωής.

Και μετά είναι και οι γκέυ, με όλα τους τα δίκια,
όμως εγώ δεν μπορώ ν ανεχτώ...
την επιδειξιομανία τους.

Δεν γουστάρω αυτούς που τα "παίρνουν" και μετά
κάνουν τον επαγγελματία του κοινωνικού συμφέροντος.

Όσοι κερδοσκοπούν εις βάρος αρρώστων, ανήμπορων,
τοξικομανών και ηλικιωμένων, είναι πραγματικοί εγκληματίες!

Μα εγώ δε βλέπω πια κανένα να γίνεται έξαλλος,
μ όλους όσους έχουν προσαρμοστεί
μ αυτήν την καινούρια ράτσα.

Κι όσοι επινοούν ένα ωραίο κόμμα - για το δικό μας το καλό -
είναι πάντα εντελώς προορισμένο,
να καταντήσει...γελοίο.

Μα, ίσως να είμαι εγώ, αυτός που ανήκει
σε μια ράτσα προς εξαφάνιση.

Η δική μου η γενιά έχει δει
δρόμους και πλατείες γεμάτες
με κόσμο παθιασμένο και σίγουρο
που θα δώσει ένα νόημα στη δική του ζωή.

Μα τώρα όλ αυτά είναι πράγματα
που ανήκουν πια στον περασμένο αιώνα.

Η δική μου η γενιά έχει χάσει.

Δεν γουστάρω την υπερβολική πληροφόρηση
ούτε και τις εφημερίδες και την τηλεόραση.

Η κουλτούρα για τη μάζα είναι μια ανοησία
Και οι ουρές με τα σάντουιτς μπροστά στα μουσεία
μου προκαλούν μελαγχολία.

Και η τεχνολογία που μπορεί να μας πηγαίνει μακρυά
δεν έμαθε κανένα να μιλάει τη γλώσσα μας σωστά.

Είναι ωραίο που στα σχολεία ενημερώνονται γρήγορα
και με όλα τα καινούρια κουίζ
μας εγγυώνται την άγνοια.

Δεν γουστάρω καμιά ιδεολογία
κι ούτε είμαι οπαδός αυτής της δημοκρατίας,
όλων όσων λένε,
πως η πολύ ποιότητα δεν είναι το ζητούμενο,
αφού τα νούμερα είναι που μετράνε.

Ακόμα και ο τόπος μου μ αρέσει όλο και πιο λίγο,
και δεν πιστεύω πια στην ευφυία των ανθρώπων αυτής της χώρας
όπου ο κάθε διανοούμενος πετάει και μια γνώμη,
αλλά αν τον κοιτάξεις πιο καλά...είναι απλώς...ένα αρχίδι!

Μα, ίσως να είμαι εγώ, αυτός, που ανήκει σε μια ράτσα...
προς εξαφάνιση!

Η δική μου γενιά έχει δει,
χιλιάδες παιδιά έτοιμα για όλα,
που έψαχναν να βρουν
- ίσως και με κάποια αλαζονεία -
πως να αλλάξουνε τον κόσμο.

Μπορούμε να τα διηγούμαστε αυτά στα παιδιά μας,
χωρίς καμιά τύψη,
αλλά η δική μου γενιά...έχει χάσει!

Δεν γουστάρω την παγκόσμια αγορά,
αυτόν τον παράδεισο κάθε πολυεθνικής,
που κάποια μέρα - και μην ανησυχείτε! -
θα είμαστε άλλοι πιο φτωχοί κι άλλοι πιο πλούσιοι,
αλλά όλοι πιο ηλίθιοι!

Και φαντάζομαι ένα μέλλον, χωρίς καμιά γιατρειά,
ένα είδος μάζας χωρίς κανένα άτομο,
κι ένα κράτος φοβισμένο και ανήμπορο,
να γίνεται κομμάτια -
και κανείς να μη νοιάζεται για τίποτα!

Και βλέπω μια Εκκλησία, να πιέζει όλο και πιο πολύ -
θα ήθελα να βουλιάξει!
με όλους τους παπάδες της και τα Ιωβηλαία της!

Μα, αυτές είναι αφηρημένες σκέψεις -
είναι οι ιδέες, όσων ανήκουν

σε μια ράτσα προς εξαφάνιση!














4 σχόλια:

  1. κομμάτιν συζήτησης ποτζιεί στο τσαρδίν μου:

    "Φίλε εν καθαρά θέμαν θεώρησης. Ο πλανήτης υπάρχει 4 δις χρόνια. Ο homo sapiens 120.000. Πολιτισμόν έχουμεν περίπου για 20-25.000. Αντίληψην του πως εξελίκτηκεν η ζωή έχουμεν για περίπου 200 χρόνια. Τωρά μόλις αρκέψαμεν να κοντεύκουμεν τζιαι του πως εγινήκαν ούλλα.
    0πότε θεωρώ ότι τζιαι η ανάγκη της εξουσίας εν κάτι που εννά τείνει προς εξάλειψην. Κανονικά η ευτυχία πρέπει να εν συνώνυμον της ελευθερίας. Τζιαι ελευθερία με εξουσίαν εν κάτι ασύμβατον. Ακούοουνται "ουτοπικά" αλλά μάλλον έτσι πρέπει να ακούετουν τζιαι η πτήση, τζιαι το διάστημαν μόλις πριν 120 χρόνια. Φαντάσου μιαν διαπλανητικήν κατάστασην όπου υπάρχει ενεργειακή αυτάρκεια σε επίπεδον ατόμου τζιαι παράλληλη δυνατότητα παραγωγής ύλης κατευθείαν που ενέργειαν. Γιατί να έχω τζιαι "εξουσίαν" τότε; Χώρος άπειρος, πόροι άπειροι, ελευθερία άπειρη. Μπορεί να φανούμεν τυχεροί τζιαι να πιάμεν μιαν γεύσην ως γεννιά πριν εξαφανιστούμεν. Σκέφτου μόνον τι έχουν δει τα μάθκια των γονιών μας που την παιδικήν ηλικίαν ως σήμμερα..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θετικό σε βρίσκω...:) χρειάζεται, ναι, ευχαριστω.

      Διαγραφή
    2. Εν αληθινό το ποίημα του τραγουδιού, δυστυχώς.
      Είμαστε ποσπασμένοι; Επαραδοθήκαμε; Εξιλείψαν την αντίσταση;

      Να περιμένουμε την άλλη γενιά αφού εμείς εγίναμεν αστοί του κερατα;

      Διαγραφή
    3. Νεε μου δεν ξέρω...το καλυτερο ειναι να μας περιμένει εμας η νέα γενια στην γωνια...ναι εν αληθινα τα λογια του τραγουδιου.

      Διαγραφή