Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

18.9.12

Στη χώρα του management

Αν θύμαμαι καλά, εκτός από την πολυαγαπημένη μου φιλόλογο κυρία Μόνα Σαββίδου, που ήξερε τί είναι η φιλοσοφία και ενέκρινε, την ηλίθια μου επιλογή για το υπόλοιπο περιβάλλον - ακόμα και το συντροφικό περιβάλλον - "οι κορούδες δεν σπουδάζουν φιλοσοφία, να γίνεις καθηγήτρια, βιολόγος, χημικός, κάτι που να μπορείς να διοριστείς  στο σχολείο και η ώρα δύο να είσαι σπίτι σου, να μεγαλώνεις τα μωρά σου" - οι 8 στους δέκα συμμαθητές μου ήθελαν να σπουδάσουν κάτι σχετικό με το management και είχαν την απόλυτη έγκριση του περιβάλλοντος γενικότερα....μπράβο παιδί μου θα προκόψεις...

Ρωτώ τώρα αυτούς όοοολους οι οποίοι πρόκοψαν και μαζί τους προκόψαμε κι εμείς - τί ακριβώς σημαίνει "μη αποκοπή του 13ου" εαν θα εγκριθούν μηνιαίες αποκοπές ύψους 5% ως 12%..;;;;

Σόρυ μα περιπαίζετε μας; Υποτίθεται είμαστεν τίγκα στους ειδικούς δαμέσα. Εκτός από λογιστές, και διευθυντές επιχειρήσεων και οικονομολόγους μόνο γκαρσόνια βρίσκεις που σερβίρουν τους "ειδικούς"

Επίσης, η αριστερά έχει σκοπό - αυτή την ταξική αντιμετώπιση του μνημονίου - να την διευρύνει και πέραν των "κόκκινων αραχνοϋφαντων"; διότι δεν είναι γραμμές ο 13ος και η ΑΤΑ, είναι χάδι στο σύστημα....ή θα την φκάλουμεν με τη συζήτηση αν θα τα δίνουμε μαζεμένα με τον 13ο ή μηνιαίως με τες αποκοπές...

Μήπως πρέπει να θυμήσω στους συντρόφους μου, πως κάποιοι από εμάς όπως και αυτοί μεγαλώσαμε μετά την εισβολή, μέναμε σε σπίτια ο ένας πάνω στο άλλο, πήγαμε σχολείο απογευματινή βάρδυα και δεν βλέπαμε τις οικογένειες μας γιατί δούλευαν ως τα μεσάνυχτα για να να βοηθηθούν οι πρόσφυγες συγγενείς μας μια πενταετία μέχρι να ορδοποδήσουν; Μήπως πρέπει να θυμήσω ότι σε κάθε οικογένεια τότε ήταν ζήτημα να σπουδάσει το ένα παιδί, και αυτό στην περίπτωση που ελάμβανε ένα βοήθημα ή μιαν υποτροφία;

Τί ακριβώς πρότείνει η αριστερά ως ταξική αντιμετώπιση της κρίσης; Αυτό το πλαίσιο στο οποίο μεγαλώσαμε εμείς, αυτό προτείνει να δώσουμε πίσω στην νέα γενιά ως λίπος στον "κύκλο του κεφαλαίου"; Αυτός είναι ο τρίτος δρόμος; Να γίνουν τα παιδιά μας το λίπος των τραπεζών;;;

το ρεπορτάζ στο Παρατηρητήριο Εργασίας και Ταξικών Σχέσεων


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου