Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

27.6.12

Ο Μηχανισμός



Ο Μηχανισμός
Με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής 
Και να γυρίσω δίσκο 
Θα ‘ρθει όμως καιρός που κι εσύ θε να πειστείς 
Πως έτσι δεν τη βρίσκω.

Τι θα κάνω ήτανε γραφτό 
Θέλω δεν το θέλω ότι τραγουδώ 
Να το πουλώ να ζήσω 
Όταν πάω στον παραγωγό 
Πρέπει να βολέψω έτσι το γραφτό 
Να του γυαλίσει, για να το πουλήσει 
Να ‘χει σαλέπι, για να σας αρέσει 
Να έχει θέμα με έρωτα και αίμα 
Να είναι λόγια, λόγια κομπολόγια 
Να σας καλοκαρδίσω 
Για να σας γαλουχήσω.

Κι από χρέος συναδελφικό 
Να χαμογελάω στο κοινό 
Να του σαλεύω για να το μερεύω 
Να του σφυρίζω να το νανουρίζω 
Να το φουντώνω να το ξεφουσκώνω 
Και στην κομμούνα να είμαι οπορτούνα 
Για να σας εκτονώνω 
Με πλαίσιο το νόμο.

Δουλειά σου είναι μούπανε να κρύβεις τα τρωτά 
Των καθιερωμένων 
Για να διατηρήσουμε τα οικονομικά 
Των ευαρεστημένων.

Σιγουριά και δόξα το θεώ 
Τα καλά στον καπιταλισμό 
Είναι πως έχει βίδα.

Άμα πιάσεις το μηχανισμό 
Από τ’ αυτιά τον πιάνεις το λαγό 
Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα 
Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι 
Και με τα χρόνια γυρνάς μες στα σαλόνια 
Ξεχνάς ποια μάνα σε γένναε στο κλάμα 
Και του εργάτη καβάλλησες την πλάτη. 
Μα θε να πει Αμάν πια 
Και πας ες τα κομμάτια 
Και άει στα κομμάτια.

Με πείσανε να γίνω ρεβιζιονιστής 
Και να γυρίσω δίσκο 
Θα ‘ρθει όμως καιρός που κι εσύ θε να πειστείς 
Πως έτσι δεν τη βρίσκω.
















2 σχόλια: