Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

31.12.10

Έτος 2010

2010

Ιανουάριος: Η αρχή. «Επανένωση 2010». Το έναυσμα. Ο Πένητας σε ρόλο φλογερού γκουρού. Επικοινωνία τυφλή: «ποια είστε;» θα μπορούσαμε μήπως να γνωριστούμε με ένα καφέ, εάν βεβαίως δε θα πας στο Κούριο. Ναι, γιατί όχι, εξάλλου μπορεί και να γνωριζόμαστε…. Έχουν περάσει εικοσιπέντε χρόνια! Και είμαστε ακόμα εδώ.
Σάββατο, μπύρες, εφημερίδα «Γνώμη», αναμνήσεις αλλοτινών εποχών, φιλιά στην Ελένη. «Χειμωνιάτικος Ήλιος».

Φεβρουάριος: Άγνοια. Τα χρόνια της εξορίας, τα χρόνια σε μια κάμαρη, τα χρόνια στους δρόμους σε κάνουν αθώο, χωρίς μέτρα, χωρίς διαμεσολαβήσεις, χωρίς προφυλάξεις. Ο αθώος περνιέται για άγριος, μιλά ρωτώντας χωρίς να έχει καμιά απάντηση. Μόνο υπέρμετρες απαιτήσεις. Ο αθώος είναι αθώος γιατί δεν έχει συγκεκριμένο «στίγμα» εντός και εκτός των τειχών. Γι αυτό θα καταδικαστεί αργότερα ποικιλοτρόπως, μα τώρα δεν το γνωρίζει. Του κάνει καλό που δεν το γνωρίζει.

Μάρτιος: Μικρή Έξοδος στον κόσμο. Τετράδιο ιχνογραφίας, πρώτες γραμμές, σχεδιάγραμμα. Η πόλη δείχνει πως έχει ξεχασμένα στενά με φανάρια, φιλόξενα παγκάκια, ψιθύρους και πάθη και μιαν άγνωστη ως τώρα όψη. Αναγνώριση ταυτοτήτων, διακριτικοί χαιρετισμοί σε μοναχικούς περιπάτους, η υποψία μιας ευγένειας συνωμοτών, η πρώτη ελπίδα πως δύναται εδώ να συμβαίνει κάτι. Η κάμαρη ανοίγει οριστικά.

Μάρτιος: Μεγάλη Έξοδος στον κόσμο. Μια στιγμή σε χρώματα του χρυσού και του κόκκινου, απρόσμενη σαϊτιά κατακλυσμιαίου περάσματος, ο Λόγος διαρρηγνύει το Χρόνο, πρωτογενής κραυγή απ΄την άλλη άκρη του νήματος, γέννηση χωρίς αναγέννηση, συγκίνηση, ευγνωμοσύνη. «Εγώ είμαι».

Απρίλιος: Λέγεται Ιωάννης. Για μένα λέγεται Ιωάννης.

Μάιος: Αγρύπνια. Άλαλη, άγρια, φουρτουνιασμένη καταραμένη αγρύπνια. Απώλεια ελέγχου, αρρυθμίες, τρεχαλητό, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, δεν υπάρχει πια κανένα καράβι, ούτε κοχύλια, ούτε φάρος, ούτε ακτή. Ούτε μέσα ούτε έξω.
Φυγή με ένα και μόνο αδιόρατο βήμα. Έδαφος άβατο. Δικαιοσύνη. Ο λύκος που ήμουν είμαι.

Ιούνιος: Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβρης, Οκτώβρης. Χάδι στο μέτωπο.
- Οι μήνες μας κουβαλούν και τους κουβαλούμε, σώπα.
- Οι μήνες κυματίζουν, θα δεις.

Ιούλιος, Αύγουστος: Κυκλικός χορός, το φως του ήλιου, λιποθυμία υπό σκιάν.
Η γνώση του ενός είναι η γνώση του παντός. Βουνό, Άννα, φωτοτυπημένα αντίγραφα, λιμάνια με βρώμικα νερά φέρνουν και παίρνουν το μήνυμα πως τίποτα δε πάει χαμένο. Αγία Σιωπή ή Βεβαιότητα. Πάντα στον ίδιο τρόπο.

Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, Νοέμβρης: Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. «Τα βιβλία δεν είναι καλά γιατί κάνουν σκουληκάκια» γι αυτό λίαν συντόμως θα κληθείς να μην εργάζεσαι 56 ώρες εβδομαδιαίως αλλά να εγερθείς από τον κόκκινο αναπαυτικό καναπέ σου, για να αποδεχτείς σε όρθια στάση, πως η γη κινείται μόνο με τα έξοδα του Μεγάλου Κριτή. Ακολούθως θα ξανακαθίσεις, προληπτικά και προς αποφυγήν του κινδύνου να χάσεις εντελώς τις αισθήσεις σου και να φας οριστικά το κενό σου κεφάλι στο τσιμέντο, για να παρακολουθήσεις με σεμνότητα, το όργιο μιας κότας που μαδά τα φτερά της, ως άλλη Σαλώμη που αφαιρεί ηδονικά τα πέπλα της. Παρά ταύτα, δεν επιβιβάζεσαι στο αεροπλάνο από το αεροδρόμιο Λάρνακος και επιμένεις πως δεν είσαι κομπάρσος στο θεατρικό «Ο Μεγαλέξανδρος Ζει».

Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης:Λεμεσός, Αγία Πετρούπολη, Αβάνα.
Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΏΝΕΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΆ. ΓΊΝΕ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ, Ο ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΠΟΥ ΔΕ ΣΠΆΕΙ ΚΑΙ ΠΝΊΞΕ ΜΕ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟΎΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΟΎΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΌΘΡΟ.


Δεκέμβρης: Αντίο 10 χωρίς επιστροφή, alea jacta est!

.







25.12.10

Για τους μετανάστες και για τους συντρόφους μου.

…Ακούς, ακούς; ζυγώνουν οι ξυπόλυτοι – ζητιάνοι της χαράς και της αγάπης – οι καταφρονεμένοι, με τα χοντρά τα ροζιασμένα δάχτυλα και την αδέξια την περπατησιά, για να σου στρίψουν το άσπρο σου λαιμάκι – και για να αφανίσουν, μια για πάντα, μεταξωτή μυγιάγγιχτη κουκλίτσα, καμαρωτή μικρούλα, κοκόνα με τη σάπια την ψυχή!...

Φτάνουν απ΄τα πέρατα του κόσμου, μ΄αξίνες, με σφυριά και με δρεπάνια, για να σου δώσουν τώρα, μια για πάντα, το μεγάλο μάθημα τ΄αξέχαστο, της πρώτης και στερνής δικαιοσύνης, καθώς την πήραν απ΄τα χέρια της ζωής – με τα θαμπά και τ΄άξεστα μυαλά τους πυρπολημένα από την αγανάκτηση…

Ξεμπουκάρουν απ΄όλες τις μεριές – και φτάνουν, όλο φτάνουν – σέρνοντας τις θολές τους τις καρδιές, με την ακατάλυτη στοργή, και με τ΄ ανεξερεύνητα τα μίση – για να σε μάθουν πράγματα μεγάλα – πράγματα μεγάλα κι αλησμόνητα, που θα τ΄ακούσεις μια φορά για πάντα, που θα τα νοιώσεις μια φορά για πάντα, και πια δε θα μπορείς να τα ξεχάσεις…

Έρχονται τώρα, με σφιγμένα δόντια και μ ανταριασμένα τα μαλλιά, να σε πατήσουν με τ΄αγροίκα πόδια τους, να σε ποδοκυλίσουν αδυσώπητα, μες το χρυσό σου τραγικό παλάτι – να σπάσουν τη φαρμακερή καρδιά σου, με το θυμό που σπάνε τ΄αποστήματα – να σ΄αφανήσουν τώρα, μια για πάντα – να σβήσεις απ΄τη μνήμη των ανθρώπων, για το κρίμα που τους έχεις κάνει, να τους αναθρέψεις με το μίσος, και με μαύρο βόγκο στη ψυχή…

Φτάνουν οι γυμνοί κι αδικημένοι – κι οι ταπεινοί κι οι καταφρονεμένοι – που μέρα νύχτα τους κεντούσες με τα σίδερα, για να σου γλείφουν δουλικά τη φτέρνα – πλακώνουν τώρα, κύμα μανιασμένο, να τραγανίσουν τη ζεστή καρδιά σου, για το μεγάλο κρίμα που τους έκανες, να τους σκοτώνεις αναμεταξύ τους, για να ρουφάς τα δόλια τους μεδούλια, και να χορταίνεις μες στην ξενοιασιά σου, καλοθρεμμένο τέρας αστικό…

Ξυπνούν οι σκλάβοι απ΄όλες τις μεριές, να σε ξεσκίσουν με τα μαύρα νύχια τους, γιατί πεινούσαν και διψούσαν γι αγάπη – και συ τους πότιζες, δεν ξέρω πόσα χρόνια, τους πότιζες με ξίδι και χολή…

Γιατί τότε μόνο, τότε μόνο, το πράγμα αυτό που κράζουν ουρανό, θα ξαναγίνει πάλι γαλανό, γιατί τότε μόνο, θα τραγουδήσουν πάλι τα πουλιά, και θα μοσκοβολήσουν τα ρόδα, γιατί τότε μόνο θα ακουστεί το καθαρό τραγούδι του αηδονιού, και τ΄ άστρα, που είναι σκόρπια στο διάστημα, θα ξαναβρούνε τη παλιά τους όψη! Τότε κι η Στοργή θα κατέβει, να φιλήσει στα χείλη τους ανθρώπους…

Γιατί τότε μόνο, μόνο τότε, μόλις χαθείς αγύριστα, για πάντα, και τα κλαμένα βλέφαρα στεγνώσουν, και γίνουν ιλαρά τα μάτια πάλι – τότε μονάχα θα ξανακουστεί, μες απ΄τα μαύρα βάθη της αβύσσου, χαρμόσυνη, λαμπρή κι αγγελική, μια φοβερή κι απέραντη φωνή – φωνή της μακρινής κι ακατανόητης τώρα, Σοφίας και Δημιουργίας…


Ναπολέων Λαπαθιώτης, Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου

23.12.10

...
Απαντήσεις κι απαντήσεις
Τι να τις κάνω
Εγώ τις έδωσα
Εγώ τις έσβησα
Κάθε απάντηση κι ένα εγώ
Κάθε απάντηση και μια απάντηση
Τίποτε παραπάνω
Απαντήσεις
Πολλές φορές
Πολλές φορές ήμουν αυτός που είμαι
Τώρα πάλι δεν είμαι
Κάθε φορά δεν είμαι
Ποτέ δεν είμαι
Δεν είμαι
ακόμη κι όταν είμαι
Αυτό γνωρίζω
Τίποτε δεν γνωρίζω καλύτερα
Το μόνο που γνωρίζω
Γνώση από απαντήσεις
Άχρηστη γνώση
Γνώση από ερωτήσεις
Χρήσιμη γνώση
Δική μου γνώση πρώτα
μετά ξένη
Έτσι πρέπει
Να έχεις μάθει
μετά να μην γνωρίζεις
Γνώση δική σου
μετά ξένη
Συνεχώς δική σου
συνεχώς ξένη
συνεχώς των άλλων
Γνώση που δίνεις
γνώση που παίρνεις
Αυτό είναι η γνώση
Να μη σου μένει
Να την έχεις
και να την αφήνεις να φεύγει
Αν την κρατάς
δεν είναι γνώση
Αν την κρατάς
δεν ζει
Να την χάνεις
Να την έχεις
και να την δίνεις
και να την χάνεις
Αυτό είναι σοφία
Ποτέ δική σου
Πάντα να φεύγει
Πάντα να σου λείπει
Πάντα να την βρίσκεις
Πάντα να την χάνεις
Αυτός είμαι
Αυτός που πάντα χάνει
Αυτός που πάντα βρίσκει
Αυτός που έδωσε την απάντηση
Αυτός που έσβησε την απάντηση
Αυτός
αλλά ποιός

Δημήτρη Δημητριάδη, Ομηριάδα, Όμηρος, σελ.77-79

17.12.10

Όταν πληρώνεσαι,μαθαίνεις να γράφεις : Ημερίδας συνέχεια.

Αναδημοσίευση από το μπλογκ thetrim1.blogspot.com του άρθρου του δημοσιογράφου Μάριου Δημητρίου της δεξιάς Σημερινής - φύλλο 16ης Δεκεμβρίου - σχετικά με την παρέμβαση του Ν. Τριμικλινιώτη στην Ημερίδα για τον Νεοφασισμό.

Ο «ανεξάρτητος» Μάριος Δημητρίου ξέρει καλά πώς να χρησιμοποιεί την δημοσιογραφική του ιδιότητα, για να καμουφλάρει την εκ δεξιών συγκάλυψη του ακροδεξιού "νόμιμου" λόγου βουλευτών και ΜΜΕ, στις αντίστοιχες ακροδεξιές και φασιστικές οργανώσεις. Κωδικό όνομα του καμουφλάζ: οι κομμουνιστές επιχειρούν τη κατάργηση της ελευθερίας του λόγου στοχεύοντας το ρατσισμό και το φασισμό! Λαμπρά κ. Δημητρίου!

Το άρθρο:

Νέος γύρος σύγκρουσης για το μεταναστευτικό

Με το αίτημα να ληφθούν νομικά μέτρα κατά του δημοσιογράφου του ΣΙΓΜΑ Χρύσανθου Τσουρούλλη, «για προώθηση ρατσιστικών απόψεων» στην εκπομπή του «60 Λεπτά» και με σκληρή ονομαστική επίθεση εναντίον βουλευτών του ΔΗΣΥ και ιδιαίτερα του Τάσου Μητσόπουλου, που κινούνται στο ίδιο πλαίσιο, προς άγραν ψήφων, όπως ισχυρίσθηκε ο κοινωνιολόγος Νίκος Τριμικλινιώτης, διευθυντής του Κυπριακού Παρατηρητηρίου για το Ρατσισμό και την Ξενοφοβία, ανεβάζει στο κόκκινο το πολιτικό θερμόμετρο για το μεταναστευτικό.

Χρύσανθος Τσουρούλλης, Τάσος Μητσόπουλος και Λευτέρης Χριστοφόρου καταγγέλλουν τον κ. Τριμικλινιώτη ότι επιδιώκει ποινικοποίηση της ελευθερίας της άποψης και καταστολή στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Η νέα αντιπαράθεση ξεσπά μετά την προχθεσινή πολιτική «βόμβα», που ο εκτελεστικός διευθυντής της ΚΙΣΑ Δώρος Πολυκάρπου έριξε εναντίον του ΔΗΣΥ, της ΕΔΕΚ και του ΕΥΡΩΚΟ, ότι «ερωτοτροπούν» με το «φασισμό», το «ρατσισμό» και τον «εθνικισμό», σε σχέση με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.

Θεσμοί σε χειμερία νάρκη

Θέμα λήψης νομικών μέτρων κατά του Χρύσανθου Τσουρούλλη έθεσε ο Νίκος Τριμικλινιώτης το περασμένο Σάββατο, στη διάρκεια ημερίδας της «Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας» στη Λευκωσία, με θέμα «Νεοφασισμός στην Ευρώπη και στην Κύπρο - πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις». Επανέλαβε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του ότι «η εκφορά του ρατσιστικού λόγου είναι ποινικό αδίκημα» και είπε σχετικά: «Πρέπει να επιχειρήσουμε να αλλάξουμε ριζικά τους όρους της συζήτησης και αυτό απαιτεί μια πολυδιάστατη στρατηγική, αξιοποιώντας εναλλακτικά ΜΜΕ π.χ. το διαδίκτυο, το ραδιόφωνο κλπ, αλλά και με ουσιαστική αξιοποίηση των θεσμών που βρίσκονται σε χειμερία νάρκη. Να πάρουμε μέτρα π.χ. ενάντια στον Τσουρούλλη.

Από το 2004 που εφαρμόστηκε το νέο πλαίσιο κατά των διακρίσεων λόγω ευρωπαϊκού κεκτημένου, μόνο μια υπόθεση πήγε δικαστήριο (διάκριση λόγω ηλικίας) και ο νόμος δεν εφαρμόζεται».


«Κλιμακωτά μέτρα ενάντια σε ΜΜΕ»

Απαντώντας σε ερώτησή μας, τι εννοούσε αναφερόμενος σε «μέτρα» κατά του Χρύσανθου Τσουρούλλη, ο Ν. Τριμικλινιώτης μας είπε: «Δεν έχω προσωπικές διαφορές με τον Τσουρούλλη ή με οποιονδήποτε άλλον. Αλλά πρέπει να ληφθούν μέτρα ενάντια στον κ. Τσουρούλλη, για τον αντιδεοντολογικό τρόπο που προσπαθεί να προωθήσει τις ρατσιστικές απόψεις. Η τελευταία του εκπομπή ''60 Λεπτά'' ήταν πραγματικά αίσχος, γιατί μεταξύ άλλων είχε λεζάντες που έγραφε για ''παχυλά επιδόματα'' στους πολιτικούς πρόσφυγες. Άσε που στην αρχή έκανε ένα μεγάλο φάουλ, αφού είχε πρόθεση να πάρει το ΕΛΑΜ στην εκπομπή, ενώ τελικά έκανε ένα φιλμάκι στο τέλος, με το ρατσιστικό λόγο του ΕΛΑΜ».

-Ποια συγκεκριμένα μέτρα εννοείς, ότι πρέπει να ληφθούν εναντίον του;

«Να γίνουν καταγγελίες σε αρμόδιους θεσμούς όπως η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, η Αρχή κατά των Διακρίσεων και υπάρχουν και άλλα νομικά μέτρα που μπορούν να παρθούν κλιμακωτά ενάντια στα ΜΜΕ που προωθούν ρατσιστικές απόψεις. Η κατάσταση στο θέμα των μεταναστών είναι εκρηκτική και θα θρηνήσουμε θύματα. Ήδη μαχαίρωσαν τον Τουρκοκύπριο μουσικό στις Φοινικούδες στις 5 Νοεμβρίου».

Ο ΔΗΣΥ και η άγρα ψήφων

-Μήπως η κατάσταση γίνεται πιο εκρηκτική με το δικό σου αντιρατσιστικό λόγο, που θεωρείται από πολλούς ως εμπρηστικός;

«Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Ανδρέας Θεμιστοκλέους μίλησε για το δήθεν ''ρατσισμό του αντιρατσισμού''. Στην Κύπρο έχουν αντιστραφεί οι όροι. Εγώ που απαιτώ να εφαρμοστεί ο νόμος θεωρούμαι ακραίος και ο άλλος που τον παραβιάζει, είναι εντάξει! Φτάσαμε στο σημείο να βγαίνει ο βουλευτής Τάσος Μητσόπουλος, που μέχρι χθες ήταν ένας άνθρωπος μετρημένος και σοβαρός, και να ταυτίζεται με τους ρατσιστές και να μην ντρέπεται; Δεν λέω ότι όλα τα κόμματα είναι το ίδιο. Για παράδειγμα ο Χάρης Γεωργιάδης του ΔΗΣΥ, είναι πολύ εποικοδομητικός στην προσέγγιση του θέματος, σε αντίθεση με τον Θεμιστοκλέους, τον Μητσόπουλο τελευταία, τον Λευτέρη Χριστοφόρου και τους άλλους, οι οποίοι προφανώς, προς άγραν ψήφων, κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή. Το τραγικό είναι ότι βλέπουμε σοβαρούς ανθρώπους να παρασύρονται και να γελοιοποιούνται, και να εξευτελίζονται».

Ποιοι προτρέπουν σε φυλετικό μίσος;

Ο Νίκος Τριμικλινιώτης σχολίασε και σχετική προχθεσινή δήλωση στη «Σ» του βουλευτή του ΔΗΣΥ Ιωνά Νικολάου, που είναι, όπως είπε, «δικηγόρος και βουλευτής, και ψηφίζει τα τελευταία χρόνια τους νόμους, αλλά φαίνεται να αγνοεί πολύ βασικούς νόμους που ήδη υφίστανται στην Κυπριακή Δημοκρατία». Πρόσθεσε ότι «υπάρχει ο νόμος του 1967 (που άλλαξε το 2002) και περιλαμβάνεται και στον ποινικό κώδικα, που επικυρώνει τη σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης, που λέει ότι άτομο είναι ένοχο ποινικού αδικήματος, όταν δημόσια ή προφορικά ή μέσω Τύπου ή με γραπτό κείμενο ή με εικονογράφηση ή με οποιοδήποτε άλλον τρόπο, προβαίνει σε πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν μίσος και βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων. Ή συμμετέχει σε οργανώσεις οι οποίες επιδιώκουν οργανωμένη προπαγάνδα ή δραστηριότητες οποιασδήποτε μορφής που τείνουν σε φυλετικές διακρίσεις».

-Ποιες οργανώσεις περιλαμβάνεις σε αυτές;

«Το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης και το ΕΛΑΜ είναι ξεκάθαρο ότι προτρέπουν σε φυλετικό μίσος. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, αν μπεις στις ιστοσελίδες τους, ότι προτρέπουν σε φυλετικό μίσος. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δυστυχώς και βουλευτές που προτρέπουν σε φυλετικό μίσος. Γιατί δηλαδή στην Κύπρο να μην εφαρμόζεται ο νόμος; Αυτό δεν είναι ποινικοποίηση της αντίθετης άποψης. Το θέμα είναι ότι υπάρχει το όριο για να προστατευτεί η δημοκρατία. Υπάρχει σχετικά η νομολογία του ΕΔΑΔ. Εμένα μου κάνει εντύπωση που συμπεριφερόμαστε λες και δικαιούμαστε να λέμε «σκοτώστε τον άλλον επειδή είναι μαύρος».

Να πάμε στη λογοκρισία των μουλάδων;

Τάσος Μητσόπουλος βουλευτής ΔΗΣΥ: «Αυτό που εισηγείται ο κ. Τριμικλινιώτης, εύχομαι να μην κινείται στην ίδια λογική της λογοκρισίας αυτών που καταδίκασαν σε θάνατο και εξέδωσαν φετβά εναντίον του συγγραφέα Σαλμάν Ρουστί, για το βιβλίο του «Σατανικοί Στίχοι», που θεωρήθηκε από τους μουλάδες ως βλασφημία κατά του Ισλάμ. Οι ακραίες απόψεις είναι σύμφυτες με την ίδια την Ιστορία. Αλλά η Ιστορία αποδεικνύει ότι αυτές οι ακραίες απόψεις δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ με αστυνομικά και κατασταλτικά μέτρα, ούτε με την ποινικοποίηση. Αν πάμε σε μια λογική ποινικοποίησης των απόψεων και των ιδεών, πολύ φοβούμαι ότι θα ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας.

»Είναι προφανές ότι άνθρωποι όπως ο κ. Τριμικλινιώτης, που προήλθαν από ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο, που όταν λειτούργησε στην πράξη δεν είχε καμιά ανοχή απέναντι στην αντίθετη άποψη στις χώρες όπου λειτούργησε στην ανατολική Ευρώπη, εμφορούνται από αυτές τις αντιλήψεις και έχουν ελάχιστη ανοχή στη διαφορετική άποψη. Γιατί είναι ρατσιστική η καθιστική εκδήλωση της 8ης Δεκεμβρίου κατά της λαθρομετανάστευσης στη Λάρνακα, όπως ισχυρίζεται ο κ. Τριμικλινιώτης; Δεν είδα στη συγκέντρωση αυτή να εκπέμπεται μήνυμα ρατσισμού, αλλά μήνυμα αγωνίας και προβληματισμού από την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής και πολιτικής ασύλου.

Δεν θέλουμε εμείς να δούμε στην Κύπρο φαινόμενα που βλέπουμε στη Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία και Ισπανία, που έχουν το μεταναστευτικό φαινόμενο εδώ και 50 χρόνια, αλλά δεν κατάφεραν να το διαχειριστούν. Και αν αυτή την ώρα φωνάζουμε, είναι γιατί θέλουμε να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο να φτάσουμε σε ακραίες καταστάσεις. Σήμερα έβλεπα στο ευρωπαϊκό κανάλι Euronews να πρωτοστατούν μετανάστες στα βίαια επεισόδια στη Ρώμη, γιατί εξασφάλισε ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Δεν μπορεί να γίνονται βίαιες ταραχές στους δρόμους που υποκινούνται από λαθρομετανάστες, επειδή δεν τους αρέσει η πολιτική του Μπερλουσκόνι.

"Ναι, η νομοθεσία κατά των φυλετικών διακρίσεων, του ρατσισμού και της εκφοράς του βίαιου επιθετικού λόγου -κυπριακή, ευρωπαϊκή και διεθνής- και πάνω απ’ όλα ασφαλώς το Σύνταγμα, θα πρέπει να τηρείται, είτε μας αρέσει είτε όχι.

»Θεωρώ, ωστόσο, ότι τα ακραία φαινόμενα δεν αντιμετωπίζονται μέσα από την ποινικοποίηση. Αν αντιμετωπίζονταν τα ακραία φαινόμενα μέσα από την ποινικοποίηση και εγώ ως βουλευτής και το κόμμα μου ως Δημοκρατικός Συναγερμός θα είχαμε ταχθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπέρ της απαγόρευσης της δραστηριότητας των κομμουνιστικών κομμάτων, ποινικοποίησης της δράσης υπέρ του κομμουνισμού, διότι, κατά την άποψη κάποιων, τα κομμουνιστικά κόμματα θεωρούνται ακραία και ρατσιστικά. Εμείς όμως ταχθήκαμε εναντίον αυτής της πρωτοβουλίας, γιατί δεν θεωρούμε ότι ο ολοκληρωτισμός μπορεί να πολεμηθεί με αυτά τα μέσα».

Προστατεύουν τους παράνομους


Λευτέρης Χριστοφόρου, βουλευτής ΔΗΣΥ: «Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτοί που θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα έντασης, είναι αυτοί που παραβιάζουν το νόμο και προκαλούν το λαό, θέλοντας να δώσουν προστασία σε λαθρομετανάστες, σε κατ’ όνομα πολιτικούς πρόσφυγες και σε άλλους αλλοδαπούς, οι οποίοι δεν εφαρμόζουν τους νόμους της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με στοιχεία που μας έδωσε στη Βουλή η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, τα τελευταία έξι χρόνια εισήλθαν στην Κύπρο 60 χιλιάδες αλλοδαποί και από αυτούς μόνο οι 10 χιλιάδες απελάθηκαν. Άρα, μας έμειναν άλλοι 50 χιλιάδες, που δεν ξέρει κανένας πού πήγαν. Αυτούς τους παράνομους θέλουν να προστατεύσουν κάποιοι και να τους φορτώσουν στην πλάτη του κυπριακού λαού;

Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να μοιράζει πιστοποιητικά ρατσισμού και αντιρατσισμού. Τελικά, θεωρείται ρατσισμός να ζητά κανείς ισοτιμία και ίσα δικαιώματα των Κυπρίων πολιτών με τους λαθρομετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες, και δεν θεωρείται ρατσισμός το ότι η Κυβέρνηση δίνει δικαιώματα στους πολιτικούς πρόσφυγες και δεν δίνει δικαιώματα στους εκ μητρογονίας πρόσφυγες. Για κάποιους, δεν θεωρείται ρατσισμός το ότι υποχρεώνεται ο Κύπριος πολίτης να δίνει χρήματα από το υστέρημά του, για να κάνει γενναιόδωρη επιδοματική πολιτική στους πολιτικούς πρόσφυγες το κράτος. Σε αυτόν τον τόπο, που για 36 χρόνια έχει δικούς του πρόσφυγες, οι οποίοι ουδέποτε πήραν επιδόματα, είναι πρωτάκουστο κάποιοι να θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα ότι οι Κύπριοι πρόσφυγες πρέπει να επιδοτούν τους πολιτικούς πρόσφυγες».


Να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη

Χρύσανθος Τσουρούλλης, δημοσιογράφος: «Το ζήτημα αφορά την ορθή και συγκροτημένη πολιτική για το χειρισμό της λαθρομετανάστευσης και τις χορηγίες στους μετανάστες και τους αιτητές πολιτικού ασύλου. Κάθε φορά που ο κ. Τριμικλινιώτης διαπιστώνει ότι υπάρχει εκρηκτικό κλίμα σε αυτά τα ζητήματα, θα πρέπει πρωτίστως να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη. Η εκφορά του δικού του λόγου και τα όσα περιλαμβάνει ο δικός του λόγος, θυμίζουν δικτατορίες του προλεταριάτου, γκαιμπελικές μεθοδεύσεις και χώρες όπου η δημοκρατία κατακρεουργήθηκε. Σε μια δημοκρατία έχουν θέση όλες οι απόψεις. Δεν υπάρχουν επικίνδυνες απόψεις σε μια δημοκρατία. Και μια σωστά δομημένη δημοκρατία δεν έχει ανάγκη να ποινικοποιεί την αντίθετη άποψη. Στο κάτω κάτω, ποιος αναγόρευσε τον οποιονδήποτε Τριμικλινιώτη στον έχοντα την ορθή και επίσημη άποψη του κράτους στα ζητήματα χειρισμού των αιτητών πολιτικού ασύλου;

Ο κ. Τριμικλινιώτης θέλει την Αστυνομία να συλλαμβάνει και να βάζει στη φυλακή όποιον έχει μια διαφορετική άποψη από τον ίδιο; Αυτό το καθεστώς που φαίνεται να επιδιώκει στην Κύπρο, πιθανόν να έρθει να βρει τον ίδιο. Ήδη στην Ευρώπη αναπτύσσεται μια προβληματική ότι οι κομμουνιστικού τύπου ιδέες και ιδεολογήματα αποτελούν δημόσιο κίνδυνο στις δημοκρατίες. Μήπως, λοιπόν, η λογική του κ. Τριμικλινιώτη θα μας οδηγήσει στο να ρίχνουμε στη φυλακή όποιον εκφέρει λόγο διάχυτο από κομμουνιστικά ιδεολογήματα όπως τα δικά του; Εγώ πιστεύω ότι σε αυτόν το δημόσιο διάλογο έχουν θέση όλες οι απόψεις και γνώμες από φορείς και οργανωμένα σύνολα που κινούνται χωρίς κουκούλες, ανοικτά.

"Η εκπομπή ''60 Λεπτά'' είναι μια εκπομπή ερευνητικής καταγγελτικής δημοσιογραφίας. Κατόπιν έρευνας, διαπιστώσαμε κενά στον τρόπο που το κράτος, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, παραχωρεί παχυλά επιδόματα σε αιτητές πολιτικού ασύλου με τρόπο ανεξέλεγκτο. Τι διαφορετικό είπε η εκπομπή μας, από τις διαπιστώσεις της Γενικής Ελέγκτριας, που είπε ότι τρεις φορές ζήτησε στοιχεία από το Γραφείο Ευημερίας και της έστειλε τρεις φορές διαφορετικά στοιχεία; Μήπως, κατά τον κ. Τριμικλινιώτη, πρέπει να κλειστεί στη φυλακή η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, επειδή λέει κάτι διαφορετικό; Θεωρεί παράλογο να γίνει έρευνα για αλλοδαπούς, που παίρνουν επιταγές των 7 και 8 χιλιάδων ευρώ και μένουν πάνω σε σκάφη στη μαρίνα Λάρνακας;

Διαπιστώσαμε τρύπες στο υπάρχον σύστημα κι αυτό είπαμε, και είναι στην κρίση του κόσμου κατά πόσον η έρευνά μας είναι σοβαρή ή όχι. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος ο αρχηγός της Αστυνομίας διέταξε έναρξη ανακριτικού έργου, αφού από την έρευνα της εκπομπής προκύπτουν οκτώ ενδεχόμενες παραβιάσεις του νόμου εκ μέρους νομικών και δημόσιων λειτουργών, που ασχολούνται με το θέμα των αιτητών ασύλου.

»Όμως, επειδή το ζήτημα γίνεται και προσωπικό, θέλω να πω στον κ. Τριμικλινιώτη ότι ο ομιλών είναι ο τελευταίος που θα δεχθεί μαθήματα αντιρατσιστικής συμπεριφοράς από τον κ. Τριμικλινιώτη, γιατί ευλογήθηκα να μεγαλώσω σε ένα σπίτι όπου από την πρώτη μέρα που γεννήθηκα, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η δυνατότητα συνύπαρξης διαφορετικών στοιχείων, ήταν εκ των ων ουκ ανευ».

«Πώς μας εκλαμβάνει η κοινωνία;»

Είπε μεταξύ άλλων ο Νίκος Τριμικλινιώτης στην ημερίδα της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας: «Για να ακουστούμε κι εμείς, δηλαδή ο δικός μας λόγος, δεχόμαστε να μπούμε σε ''διάλογο'' με τους ρατσιστές διαφόρων αποχρώσεων, αλλά τους όρους δυστυχώς τους καθορίζουν τα ΜΜΕ για δικούς τους λόγους. Κι έχουμε τα εξής διλήμματα: 1) Μπαίνουμε στα πάνελ και τα τηλεοπτικά παραθυράκια με αυτούς που προάγουν το ρατσιστικό μίσος; Κάποιοι, μας προκαλούν: ''Γιατί, ρε παιδιά, φοβάστε τους;''.

»2) Δεχόμαστε να συζητούμε με όλους, ακόμα και τους νεοφασίστες όπως το ΕΛΑΜ και το ΚΕΑ; Τι διαφορά έχουν με αυτούς, από την τηλεοπτική αντιπαράθεση με άτομα που ανήκουν στο χώρο της Δεξιάς, αλλά είναι ενάντια στους μετανάστες, όπως οι βουλευτές Κουλίας, Θεμιστοκλέους και Βαρνάβα; Γενικά με ποιους όρους παρουσιαζόμαστε στα ΜΜΕ; Ποιες οι συνέπειες της δημόσιας παρέμβασής μας; Πώς μας εκλαμβάνει η κοινωνία;».

11.12.10

Βιογραφικά στοιχεία

Για να μη μακρηγορώ: η βλακεία συνήθως προκαλεί αδημονία, ενώ κάτω από έκτακτες – τις κατ΄εξοχήν έκτακτες – συνθήκες οδηγεί σε καθαρές ωμότητες. Η δε μυσαρή υπέρβαση των ορίων της άρρωστης ωμότητας, που χαρακτηρίζεται συνήθως με τον όρο σαδισμός, στο ρόλο του θύματος πολύ συχνά αναδεικνύει βλάκες. Αυτό προφανώς οφείλεται στο ότι οι βλάκες γίνονται ευκολότερα από τους άλλους λεία και βορά στα νύχια της ωμότητας. Τούτο το τελευταίο, ωστόσο, φαίνεται να συνδέεται με το γεγονός ότι – όπως η μυρωδιά του αίματος που ξυπνά την επιθυμία για κυνήγι – η πασίδηλη έλλειψη αντιστάσεως εκ μέρους των βλακών εξάπτει φοβερά τη φαντασία και την παρασύρει σε μιαν έρημο, όπου εκεί η ωμότητα, επειδή ακριβώς δεν γνωρίζει φραγμούς και όρια, υπερβαίνει παρασάγγες τα εσκεμμένα.

Εν πάση περιπτώσει, η μόνη επιτρεπτή γενίκευση σε σχέση με το προκείμενο είναι μάλλον η εξής: στον κόσμο αυτό όπου ζούμε, το πιο «έξυπνο» απ΄όλα είναι να καθίστασαι όσο πιο λίγο γίνεται αντικείμενο παρατηρήσεως! Το συμπέρασμα αυτό έχει όντως επιστεφθεί με το προσηγορικό «σοφία» ουκ ολίγες φορές. Πολύ πιο συχνά εντούτοις, έρχονται οι άνθρωποι κα άλλοτε σεμνά, άλλοτε με παράτες και κωδωνοκρουσίες, οικειοποιούνται και νέμονται αυτή την αναχωρητική και απόκοσμη σοφία, οπότε το συμπέρασμα, που μας απασχολεί και συζητάμε, χωρίς να έχει απομακρυνθεί εντελώς από τη χώρα της βλακείας και της ευφυΐας, μας εισάγει στην περιοχή δικαιοδοσίας της μετριοφροσύνης, αλλά και στην επικράτεια, ταυτόχρονα, άλλων περιεκτικότερων δικαιοδοσιών.

Ρόμπερτ Μούζιλ, Περί Βλακείας

8.12.10

Κ.Καβάφης - Δ. Παπαδημητρίου






Ημερίδα "Νεοφασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο"



Πρόγραμμα Ημερίδας


14:10 – 14:30 Εισαγωγή Ημερίδας:
Σταύρος Τομπάζος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

14:30 – 15:15 Πρώτο Μέρος: Ιστορική Παρουσίαση
Ρολάνδος Κατσιαούνης, Ιστορικός
Μακάριος Δρουσιώτης, Δημοσιογράφος-Ερευνητής
Τάκης Χατζηδημητρίου, Πολιτικός

15:15 – 16:00 Συζήτηση
Συντονισμός: Μιχάλης Μιχαήλ, Δημοσιογράφος-Ερευνητής

16:00 – 17:00 Διάλειμμα

17:10 – 17:30 Εισαγωγή δεύτερου μέρους
Αντώνης Έλληνας, Πανεπιστήμιο Κύπρου

17:30 – 18:30 Δεύτερο Μέρος: Προκλήσεις του Σήμερα
Νίκος Τριμικλινιώτης, Παρατηρητήριο κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας
Δώρος Πολυκάρπου, Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό
Γρηγόρης Ιωάννου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής
Παύλος Παύλου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής

18:30 – 19:00 Συζήτηση
Συντονισμός: Κωνσταντίνα Ζάνου, Ιστορικός

7.12.10

Για την κυρία που πωλούσε ψωμί και έκλαιγε.

Παπάδες, δικαστές, δάσκαλοι, γραφιάδες και σοφολογιότατες δεσποινίδες!


Εργασίαν ουκ έχετε, το λίπος μαζεύτηκε γύρω απ΄το νου και την καρδιά σας, μια διπλή και τρίδιπλη στρώση λίπους συντηρεί ω, τα ευαίσθητα σας όνειρα για τη ζωή, την εκλεπτυσμένη σας σκέψη, τις φωνασκίες σας.

Τραβάτε στο παζάρι των κρεάτων, στις λαχαναγορές και στα δημόσια ουρητήρια να δείτε πως βρωμά η ζωή του ανθρώπου.

Μπάσταρδα χτήνη με τα ροδαλά μάγουλα και τα αφράτα χεράκια! Στις αγορές των κρεάτων πωλείται φρέσκο το ψαχνό και ωμή η αλήθεια του ανθρώπου. Τραβάτε να γλύψετε το κάτουρο των αστέγων μη ζεσταθεί το αίμα σας απ΄την ξινίλα! Γλυκερά ανθρωπάκια, πλαδαρά γουρούνια, καριόληδες!

Χυμένα στη σάπια ρίζα του μυαλού σας και του κόσμου σας, τα καυτά σας δάκρυα, υπέρ αναπαύσεως της λιγδερής σας ψυχής! Στις αγορές του κόσμου δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα που λυτρώνουν!

6.12.10

Όπλο γεμάτο – στάθηκε η Ζωή μου –

Όπλο γεμάτο – στάθηκε η Ζωή μου –
Στις Γωνιές – ωσότου μια Φορά
Πέρασε ο Κάτοχος – με γνώρισε –
Και μαζί του Με πήρε μακριά –

Και σε Βασιλικά Δάση πλανιόμαστε –
Κι Ελάφια τώρα κυνηγάμε –
Και όποτε μιλάω στ όνομά Του
Αμέσως τα Βουνά απαντούν –

Κι όταν χαμογελώ, εγκάρδιο φέγγος
Επάνω στην κοιλάδα απλώνει –
Θαρρείς κι η όψη ενός Βεζούβιου
Αφήνει τη χαρά της να φανεί –

Κι άμα Νυχτώνει – και φεύγει η Μέρα μας –
Στέκω στου Άρχοντα την Κεφαλή –
Καλύτερο – απ΄το να ΄χω μοιραστεί
Αφράτο Χήνας Μαξιλάρι –

Μισώ θανάσιμα – όσους Τον μισούνε –
Κι ασάλευτους για πάντα αφήνω –
Όταν με Μάτι Κίτρινο ή εμφατικά –
Με τον Αντίχειρα τους δείξω –

Μπορεί να ζήσω – από Εκείνον πιο πολύ
Μα Εκείνος πρέπει – παραπάνω –
Γιατί έχω δύναμη για να σκοτώνω,
Κι όχι τη δύναμη – για να πεθάνω –


Έμιλυ Ντίκινσον
44 Ποιήματα & 3 Γράμματα

4.12.10

Τέλος,θα ήθελα να πω.

      Εις μνήμην Μπέλλα Αχματούλινα (Ахмадулина  Белла, 1937-2010)


Τα τραγούδια είναι από την ταινία Cruel Romance (1984), το πρώτο σε στίχους της Μαρίνα Τσβετάγιεβα και το δεύτερο σε στίχους της Μπέλα Αχματούλινα.



3.12.10

Η Κύπρος Είναι Ελληνεκρή!




Τιμητική Ανάρτηση για τα παραγεμιστά που μπούκαραν στον μπλογκ.

Αφήστε εδώ τουλάχιστον τις ανοησίες σας. Όχι στο ποίημα της Δημουλά. Ω, Έλληνες!

"Το νόημα της ζωής είναι να βλέπεις"

Σοῦ εἶπα:
- Λύγισα.
Καὶ εἶπες:
- Μὴ θλίβεσαι.
Ἀπογοητεύσου ἥσυχα.
Ἤρεμα δέξου νὰ κοιτᾷς
σταματημένο τὸ ρολόι.
Λογικὰ ἀπελπίσου
πῶς δὲν εἶναι ξεκούρδιστο,
ὅτι ἔτσι δουλεύει ὁ δικός σου χρόνος.
Κι ἂν αἴφνης τύχει
νὰ σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,
μὴ ριψοκινδυνέψεις νὰ χαρεῖς.
Ἡ κίνηση αὐτὴ δὲν θά ῾ναι χρόνος.
Θά ῾ναι κάποιων ἐλπίδων ψευδορκίες.
Κατέβα σοβαρή,
νηφάλια αὐτοεκθρονίσου
ἀπὸ τὰ χίλια σου παράθυρα..
Γιὰ ἕνα μήπως τ᾿ ἄνοιξες.
Κι αὐτοξεχάσου εὔχαρις.
Ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς,
γιὰ τὰ φθινόπωρα, τὰ κύκνεια,
τὶς μνῆμες, ὑδροροὲς τῶν ἐρώτων,
τὴν ἀλληλοκτονία τῶν ὠρῶν,
τῶν ἀγαλμάτων τὴν φερεγγυότητα,
ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς
γι᾿ ανθρώπους ποὺ σιγὰ-σιγὰ λυγίζουν,
τὸ εἶπες.

Κική Δημουλά, Διάλογος ανάμεσα σε μένα και σε μένα