Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

6.5.13

Το ΑΚΕΛ ζητάει... θυσίες, του Γιάννη Μηλιού


σημ: "Όποτε υπάρχει Χούντα στην Ελλάδα, γίνεται εισβολή στην Κύπρο" λέει ένα σύνθημα που κυκλοφορεί εδώ. Ο κ. Γιάννης Μηλιός, οικονομικός νους του Συριζα-εκμ, το αλτερ εγκο της ηγεσίας, ο συνοδός και αντιπρόσωπος του κόμματος στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, στην μητρόπολη του κεφαλαίου των ηπα, ο κατεξοχήν υπεύθυνος για την ευρωλαγνική πολιτική του Συριζα-εκμ που παρέσυρε την ελληνική αριστερά στην καταστροφή, έχει πρόβλημα λέει, γιατί η πρόταση του ακελ οδηγεί στην αναβάθμιση της ανταγωνιστικής θέσης του κυπριακού κεφαλαίου.
Αντ΄αυτού, ο κ.Μηλιός, θα ήθελε την παραμονή της Κύπρου στο ευρώ, κάτι που εξυπηρετεί καίρια την ανταγωνιστική θέση του ελληνικού κεφαλαίου, το οποίο και θέλει να εξυπηρετεί μαζί με το κόμμα του"
Έχεις από τη μια τους Μηλιούς και έχεις από την άλλη τους Καζάκηδες, τους Δελαστίκ, τους Καραμπελιάδες και τους Λαφαζάνηδες να σου μιλούν για εθνεγερσίες..
"Όποτε υπάρχει Χούντα στην Ελλάδα, γίνεται εισβολή στην Κύπρο".
Το κράτος μας κύριοι, είναι δικοινοτικό. Γι αυτό, μόνο η κομμουνιστική αριστερά μπορεί να εξυπηρετήσει το συμφέροντα αυτού του τόπου, γιατί μόνο η κομμουνιστική αριστερά νοιάζεται για τα συμφέροντα του κυπριακού λαού στο σύνολο του, μόνο η κομμουνιστική αριστερά δεν αντιμετωπίζει την Κύπρο σαν διακομιστικό σταθμό των εθνικών συμφερόντων καμιάς "μητέρας πατρίδας".
Ο Γιάννης Μηλιός, ο Δελαστίκ, ο Καραμπελιάς, ο Λαφαζάνης, ο Καζάκης εν εμυριστήκαν ποττέ την λεβάντα πάνω στα βουνά του Μπέλλαπάις και ως εκ τούτου, έννε σε θέση να έχουν άποψη για τον τόπο μας.

* Η πρόταση για έξοδο από το ευρώ σημαίνει ότι προσδοκάται η αναβάθμιση της ανταγωνιστικής θέσης του κυπριακού κεφαλαίου μέσω της υποτίμησης του νομίσματος. Η υποτίμηση του νομίσματος είναι ταυτόχρονα υποτίμηση της τιμής της εργασιακής δύναμης
«Αυτή η λύση [σ.σ.: της εξόδου από το ευρώ] είναι μια επίσης επώδυνη επιλογή. Οι αναμενόμενες συνέπειές της δημιουργούν την ανάγκη μέγιστης λαϊκής στήριξης και απαιτούν θυσίες». Θέση 6 της απόφασης της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, 29/4/2013
Η Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ αποφάσισε προχθές να προτείνει την έξοδο της Κύπρου από το ευρώ. Οι συντάκτες του μονοσέλιδου κειμένου της απόφασης επαναλαμβάνουν τρεις(!) φορές ότι η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα «επιστημονικής μελέτης». Δεν ανακοινώνουν όμως τα επιχειρήματα αυτής της μελέτης.
Οι εργαζόμενες και λαϊκές τάξεις στην Κύπρο που αγωνιούν για το μέλλον τους διαβάζουν ότι η εναλλακτική λύση που τους προτείνει το κόμμα τους είναι και πάλι... θυσίες. Ποια είναι λοιπόν η διαφορά της τωρινής πολιτικής του ΑΚΕΛ από την πολιτική του κάθε μνημονιακού Αναστασιάδη; Οι εργαζόμενοι και άνεργοι της Κύπρου δεν μπορούν να βρουν την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα διαβάζοντας τη συνέχεια της απόφασης της Κ.Ε. Διαβάζουν ότι η στρατηγική αυτή είναι «σοβαρή», ότι δίνει προοπτική «ανάπτυξης» σε ένα άδηλο μέλλον. Η "ανάπτυξη"1 παρουσιάζεται σαν κάτι ουδέτερα καλό. Τα ερωτήματα των εργαζομένων και των ανέργων σχετικά με τον μισθό τους, τις θέσεις εργασίας τους, τη συνοχή της κυπριακής κοινωνίας μένουν αναπάντητα. Εκείνο που προέχει για την Κ.Ε. είναι να διαπραγματευθεί η Κύπρος με την Ευρωπαϊκή Ένωση για μια «συντεταγμένη έξοδο».
Ποιο είναι το επίδικο αυτής της διαπραγμάτευσης; Πρέπει να σταματήσει η λιτότητα; Πρέπει να ακολουθείται πολιτική για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ του κόσμου της εργασίας και σε βάρος του κεφαλαίου και όλων όσοι κερδοσκόπησαν εκμεταλλευόμενοι το off-shore καθεστώς και την ανύπαρκτη φορολογία του μεγάλου πλούτου; Καμία απάντηση από το ΑΚΕΛ.
Δυστυχώς η ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ δείχνει δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι το κόμμα, ακριβώς λόγω της διαχρονικής του στάσης σχετικά με τα επίδικα που αναφέραμε, βρίσκεται σε δυσχερή θέση. Αυτό όμως είναι το έλασσον ζήτημα. Το μείζον είναι ότι το ΑΚΕΛ δεν δείχνει τη διάθεση να αντιπαρατεθεί ουσιαστικά στον νεοφιλελευθερισμό.
Η πρόταση για έξοδο από το ευρώ, αυτή καθ' αυτή, σημαίνει ότι προσδοκάται η αναβάθμιση της ανταγωνιστικής θέσης του κυπριακού κεφαλαίου μέσω της υποτίμησης του νομίσματος. Η υποτίμηση του νομίσματος, όπως πολλές φορές έχω εξηγήσει, είναι ταυτόχρονα υποτίμηση της τιμής της εργασιακής δύναμης. Το καλάθι των προϊόντων που χρειάζεται η εργαζόμενη για να ζήσει, ο μισθός της, θα μειωθεί μέσω της νομισματικής υποτίμησης. Θα ακριβύνουν γι' αυτήν και τα εισαγόμενα προϊόντα (θα γίνουν απλησίαστα) και τα εγχώρια, λόγω του ότι τα ενδιάμεσα κεφαλαιουχικά αγαθά που απαιτούνται για την παραγωγή των εγχώριων προϊόντων είναι επίσης εισαγόμενα. Αυτή η υποτίμηση μισθού που συνεπάγεται η νομισματική υποτίμηση θα έρθει να προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα υποτίμηση λόγω των Μνημονίων.
Ταυτόχρονα τα ιδιωτικά χρέη θα εκτοξευθούν με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό χρεωκοπιών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Από τη νομισματική υποτίμηση θα κερδίσουν άμεσα μόνο ορισμένες μερίδες του κεφαλαίου. Από τους εργαζόμενους ζητούνται και πάλι θυσίες, και άλλες θυσίες στο όνομα της «εθνικής ενότητας», και με καρότο μια «ανάπτυξη» που μπορεί να έρθει (αλλά μπορεί και όχι) μετά από αρκετά χρόνια.
Το ΑΚΕΛ και κάθε κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη έχει δύο δρόμους να επιλέξει. Ή να ευνοήσει την εθνικοποίηση του ανταγωνισμού ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις για το ποιος θα πληρώσει την κρίση, ή να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων σε συμμαχία με τους εργαζόμενους στις άλλες χώρες της Ε.Ε. ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε.
Δες το άρθρο μου: "Η 'ανάπτυξη' των Μνημονίων και η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ http://www.avgi.gr/article/246040/i-
πηγή: Η Αυγή

7 σχόλια:

  1. Το ΑΚΕΛ και κάθε κόμμα της Αριστεράς στην Ευρώπη έχει δύο δρόμους να επιλέξει. Ή να ευνοήσει την εθνικοποίηση του ανταγωνισμού ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις για το ποιος θα πληρώσει την κρίση, ή να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων σε συμμαχία με τους εργαζόμενους στις άλλες χώρες της Ε.Ε. ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε.


    Σε απλά ελληνικά, η αριστερά έχει δύο δρόμους να διαλέξει τον εξής ένα: να εξυπηρετήσει το κεφάλαιο.

    Αυτός ο τύπος, κυκλοφορεί στον κόσμο με τον τίτλο του μαρξιστή οικονομολόγου.

    Αυτός ο τύπος, όπως και οι όμοιοί του, είχαν γίνει η αιτία να ακούσουμε τα εξ΄αμάξης εδώ και μια διετια, και από που δεν τα ακουσαμε...

    Αυτός ο τύπος, που ζητά την υποδούλωση της εργατικής ταξης στο όνομα της "αντίστασης στο νεοφιλελευθερισμό" και που συναγελάζεται με την κάθε Μαριάννα Λάτση, έχει το θράσος να μας κουνάει και το δάκτυλο για εξυπηρέτηση του "εθνικού κεφαλαίου" εις βαρος του "διεθνισμού" του δικού του κόμματος.

    ΑΥτός ο τύπος και οι όμοιοι του, δεν είναι παρά οι χειρότεροι εχθροί της εργατικής τάξης που κυκλοφορούν αναμεσά μας....

    Να μας πειτε τζαι πόσα πάει η είσπραξη κύριοι να ξέρουμε τί κερδη βγάζει η αριστερά εκτός από τους κεφαλαιουχους εις βαρος μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γι' αυτά τα κόμματα το “έξω από το ευρώ”, όσο και το “πάση θυσία στο ευρώ” είναι η άλλη όψη του ίδιου κάλπικου νομίσματος. (http://www.902.gr/eidisi/politiki/16293/synenteyxi-toy-gg-tis-ke-toy-kke-dimitri-koytsoympa-ston-aggelioforo-tis - [[2013-04-06]] Monday, 14:21)

    http://wwwpraxisred.blogspot.co.uk/2013/05/blog-post_4050.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τα πραγματα νομιζω ειναι αρκετα ξεκαθαρα.

      πλην του κκε, η αριστερα ειναι ανυπαρκτη, το λεμε πολυ καιρο.

      προκειται για παραλλαγες της δεξιας, αυτο ειναι η σοσιαλδημοκρατια, ενα παρακλάδι της δεξιας.

      ειδα το κειμενο στο Πραξις, δεν ειναι λαθος η οπτική του Κοντρα, σωστά τα λεει για το ακελ.

      Διαγραφή
  3. εθκιέβασα τον τζιαι εγώ τον Μηλιό εχτές τζιαι έμεινα χάσκωντας.
    Εν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλαίω με τούτα που εθκιέβαζα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο συριζα κρατά τα σκήπτρα του πλέον ξεπουλημένου αριστερού κόμματος στην ευρώπη.

      δεν υπαρχει νοημων ανθρωπος, ο οποίος να μην αντιλαμβάνεται, πως αυτο που αποτελει ο συριζα πρεπει να καταστραφεί, εαν προκειται οποτεδηποτε η εργατική ταξη να βρει τις σωστες οργανωτικες δομες ωστε να διεξάγει ενα νικηφόρο αγώνα κατα του συστήματος.

      ο δουρειος ιππος ήσιεν τζαι ένα ελεος!

      Διαγραφή
  4. Όσον αφορά στους συντρόφους, για τους οποίους ο κόσμος χωρίζεται σε ακελικους και αντι-ακελικους, και οι οποίοι, σαν μωρές παρθένες αποδέκτηκαν το φλερτ σύριζα προς ακελ όλο αυτο τον καιρό, με αντάλλαγμα να γινουν τα εγχώρια αντι-κκε παπαγαλακια, και νομιζομενοι πως στο συριζα "υπαρχουν αριστερες αξιες" και πως στο συριζα "σεβονται παρα πολυ το ακελ" και όχι πως στο συριζα ειναι ξεπουλημενοι και ως ξεπουλημενοι ειναι μάνες στην "διαχειριση" ακόμα και την "συντροφικη"...

    καλά να σας κάμουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Δεσποσύνη:

    για γελόκλαμα είναι... και όχι μόνο αυτοί!


    "... το ΚΚΕ που επιμένει στη μετατόπιση των τελευταίων χρόνων και αντιμετωπίζει το θέμα της εξόδου από ευρωζώνη και ΕΕ με ιδεολογικούς όρους, χωρίς να το θέτει ως άμεσο πολιτικό στόχο." (http://prin.gr/?p=1289) αϊντέέέ!!!!

    το αναδημοσιεύουν και οι ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ.


    "Ωστόσο υπάρχει ελπίδα."

    ΥΠΕΥΘΥΝΗ, ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΚΕΛ (http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11929:apofasi-akel-kypros&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279)

    "Εναλλακτική λύση για τη Γερμανία"

    Υποστηρικτές του νέου κόμματος είναι συντηρητικοί οικονομολόγοι, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι, (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7339265&publDate=13/3/2013)

    Είναι γεγονός ότι οι πολιτικές αποφάσεις εξόδου από το ευρώ είναι ελκυστικές από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Είναι επίφοβο και επικίνδυνο έτσι όπως διαμορφώνεται η πορεία μιας τέτοιας πολιτικής στάσης. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά η οικονομική πολιτική μιας ευρωσκεπτικιστικής εθνεγερσίας.


    ΑπάντησηΔιαγραφή