Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

30.4.13

Πρωτομαγιά

Όλες οι γραμμές μας στραβωθήκαν κι αποτύχαν
Ευτυχώς το νιώθω απόλυτα καθώς
Άπ’ το πίσω κάθισμα κοιτώ τα ίδια μέρη
Τρυφερά με τα φανάρια μου σβηστά
Άδεια χωριουδάκια κι ασυνάρτητη επαρχία
Καθετί μισοχωμένο μες τη γη
Όπως το κωφάλαλο αδερφάκι τώρα λάμπει
Με το φως που βγάζει ο κόσμος ο μουγκός

Μέσα απ’ τη ζέστα του σφαγείου και με στεφάνια δροσερά
Θ’ ανταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα πίσω απ’ τα λουλούδια θα ενωθεί
Σαν ζαλιστούμε απ’ των χορών μας το κρασί
Σε παραλίες σκουπιδοτόπων με κασετόφωνα κι εγώ
Μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό
Όλα είναι τόσο τρομαγμένα μα τ’ αγαπάω ο φτωχός
Δώσ’ μου τα λόγια επιτέλους να μην είμαι μοναχός

Δίπλα από το κύμα έχει τ’ άλογα λυμένα
Θα τον δεις ο ασπροντυμένος μπουζουκτσής
Κι όλο κατεβαίνουν καπνεργάτριες και προσκόποι
Με φακούς μέσα από κρότους και καπνούς
Τρέχουνε τα πεύκα το φεγγάρι ξεδιπλώνει
Διαρκώς με γάζες σκοτεινές το φως
Κι άγριες παρέες νεαρών με γυφτοπούλες
Προσπερνούν και μαγεμένο μ’ οδηγούν

Μέσα απ’ τη ζέστα του σφαγείου και με στεφάνια δροσερά
Θ’ ανταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα πίσω απ’ τα λουλούδια θα ενωθεί
Σαν ζαλιστούμε απ’ των χορών μας το κρασί
Σε παραλίες σκουπιδοτόπων με κασετόφωνα κι εγώ
Μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό
Όλα είναι τόσο τρομαγμένα μα τ’ αγαπάω ο φτωχός
Δώσ’ μου τα λόγια επιτέλους να μην είμαι μοναχός


Στίχοι/Μουσική: Δ.Σαββόπουλος





4 σχόλια:

  1. απολογούμαι που δεν έκανα μια ανάρτηση για την Πρωτομαγιά, όπως θα άρμοζε στην ιστοριά της εργατικής τάξης.

    μέσα στον απόλυτο εκφυλισμό αυτού του τόπου, είναι πολύ εύκολο ξέρετε, να το παίξεις και πολύ "επαναστάτης" και πολύ "αριστερός" και πολύ "υπερ των εργατών και της ταξικής αντίστασης"...

    όλοι το ίδιο κάνουν.

    δεν υπάρχει όμως τίποτα στον πραγματικό κόσμο αυτου του τόπου, που να επιτρέπει για την ώρα μια αναφορά που δεν θα "ψευδομαρτυρούσε" για αυτο το παρόν, αν μιλούσε με έναν "επαναστατικό" τρόπο...

    άλλο να έχουμε αρχές, άλλο να το παίζουμε ψευδοεπανάσταση.

    δεν το μπορώ αυτο το σπορ, το οποίο εικαζω θα προτιμηθεί πολύ στην νεα αντι-μνημονιακή εποχή της κύπρου.

    εως ότου, η υπερασπιση της εργατικής ταξης θα αποκτήσει καποιο πραγματικό περιεχόμενο λοιπόν, θα ακούμε Σαββόπουλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...και αν καποιοι με κατηγορήσουν πως βλεπω πολυ στενα το ζήτημα του ταξικού αγώνα, θα βαλω από το ένα και θα βγάλω από το άλλο, γιατί θα είναι οι ίδιοι που προσπαθησαν να μας πεισουν είτε πως "ο ταξικος αγώνας δεν πουλά σήμερα", είτε οτι η εργατική τάξη είναι η νέα διανόηση που ανέλαβε χρέη διοικητικού λειτουργού της ε.ε και τώρα πια εκφράζεται σαν πλήθος....

    να μεν κατσω να θυμηθώ τί τσιοφτες ακούσαμεν από προπερσι...

    θα αφησω λοιπον όλους τους μεταμοντερνους νομαντικ να πρωτοστατήσουν τωρα στον ταξικό αγώνα....:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
    κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
    που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
    αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
    κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
    τον έχω βαρεθεί.

    Βολφ Μπίρμαν

    τραγουδά η Μαρία Δημητριάδη εδώ:

    http://www.youtube.com/watch?v=VVjRyxjTaHM

    από το γιώργο σαρρή, λινκς στον 902 για βίντεο με τις ομιλίες στο συνέδριο για τον Μπρεχτ, εδώ

    http://giorgossarris.blogspot.co.uk/2013/04/blog-post_30.html

    ΑΧΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλημέρα, ευχαριστώ, έχω δει αρκετές από τις παρεμβασεις στο συνέδριο, υπάρχουν πολύ καλές παρεμβάσεις.

    από ότι κατάλαβα είναι περιλήψεις των κειμένων που θα εκδοθούν σε ενα συλλογικό τόμο για αυτο το συνέδριο.


    Μαρία Δημητριάδη - το βαρύ πυροβολικό στο πολιτικό τραγούδι...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή