Έτσι ακριβώς, μια εφημερίδα, που είχαμε να διαβάσουμε σχεδόν από την εφηβεία μας, ξαναμπαίνει δυναμικά στον κύκλο των ενδιαφερόντων μας, σχετικά με την κατάντια του κυπριακού τύπου.
Θα σας έχουμε τακτικά υπόψιν, όπως συνηθίζουμε για τις λοιπές εφημερίδες του αστικού τύπου.
Λυπούμαστε που δεν σας τύχαμε πιο φιλελεύθεροι, να τα φορτώνουμε όλα στον μη "εκσυγχρονισμό" σας λόγω υποτιθέμενων "κομμουνιστικών" εμμονών, δίνοντας έτσι το επιθυμητό άλλοθι και σε εσάς και στους εχθρούς σας. Δεν είμαστε εδώ για να ικανοποιούμε ανεκπλήρωτες πολιτικές φαντασιώσεις..
Η εφημερίδα, έχει περάσει μάλλον το όριο "έπαψα να εκπροσωπώ οτιδήποτε προοδευτικό" και μπήκε στο στάδιο της καθαρής αστικής ανοησίας.
Όσο για τα πρωτοσέλιδα της επαναπροσέγγισης...τα μακρυά κοντά εγίναν...τόσο κοντά όσο και το "επανενωτικό" Ισραήλ. Το οποίο όλοι αίφνης αγάπησαν. Από τον Αρχιεπίσκοπο, την άκρα δεξιά, την κεντρώα δεξιά, το κέντρο και την αριστερά. Γεωπολιτικές μαγγανείες με οσμή φυσικού αερίου. Ποιός είναι ο κοινός παρονομαστής αυτής της "συμπάθειας" που εκτείνεται από το ένα πολιτικό άκρο στο άλλο; Εξηγήσεις για την πορεία της λύσης ΔΔΟ οφείλουν πλέον ΟΛΟΙ! Γιατί το ζήτημα Ισραήλ δεν αφορά μόνο τον Παλαιστινιακό λαό, αφορά πρωτίστως τον κυπριακό λαό και την πορεία λύσης του προβλήματός του.
Ποιός είναι ο "επανενωτικός"; Αυτός που επιχαίρει ασυζητητί αυτή την συνεργασία ή αυτός που την κρίνει και την καταδικάζει; από την άκρα δεξιά μέχρι την αριστερά...απορία προς όλους τους πιθανούς καθαρούς επανενωτικούς. Κόνναρα εν θα τρώμεν!
Έτσι ακριβώς, μετά την απάντηση του Χρ. Μ όπως την διαβάσατε και την απολαύσατε φαντάζομαι, ξεχωρίζουν οριστικά τρία επείγοντα ζητήματα για τον τόπο.
1.Οι τράπεζες, οι μίζες, η βουλευτική διαφθορά και η κρίση.
2. Η επίσημη έναρξη της περιόδου προς την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια και η πιθανή αλλαγή "ατζέντας" στο ΑΚΕΛ για την "εσωτερική και εξωτερική πολιτική" καθώς και για τους λεγόμενους "ιστορικούς στόχους" του κόμματος. Θα ψάχνουμε και "θέμα" για τις προεδρικές τώρα...το κυπριακό σάννα εν παίζει...
3. Ο σαφής πολιτικός κίνδυνος εξαφάνισης της κομμουνιστικής παράδοσης από το πολιτικό προσκήνιο.
Η οριστική , συνειδητή και εσκεμμένη υποκατάστασή της, από ένα ιστορικό παραλειπόμενο της αριστεράς ως ΑΚΕΛ που ουδεμία σχέση θα έχει πλέον ΙΣΤΟΡΙΚΑ με οτιδήποτε αφορά τον μαρξισμό - λενινισμό στη βάση του οποίου δημιουργήθηκε κάποτε, ούτε τραβηγμένο από τα γεωπολιτικά μαλλιά του! Από τα "επανενωτικά" Ισραηλινά μαλλιά του, ένι ξέρω!
Ο ταυτόχρονος ξεπεσμός κάθε αριστερής - κομμουνιστικής ταυτότητας από πιθανούς εραστές της "αριστερής" θεωρητικής και ιστορικής κληρονομιάς. Με λίγα λόγια, η αριστερά ως το απόλυτο τίποτε της γενικής φιλοαριστερής αστικής απροσδιοριστίας για να μην πω, της φιλοαριστερής αστικής πολιτικής μαλακίας και παρεξηγηθώ.
Ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο, ούτε για το παράλλο δεν θα συναινέσουμε στην αδιαφάνεια τζαι στο "σιώπα να περάσουμε..."
Το "σιώπα να περάσουμε..." θα μας το επιβάλουν έτσι κι αλλιώς, αύριο μεθαύριο, οι φασίστες.
Αναγκαία και Αναίμακτα!!
Μ. Χρ από την ανάποδη.
Θα σας έχουμε τακτικά υπόψιν, όπως συνηθίζουμε για τις λοιπές εφημερίδες του αστικού τύπου.
Λυπούμαστε που δεν σας τύχαμε πιο φιλελεύθεροι, να τα φορτώνουμε όλα στον μη "εκσυγχρονισμό" σας λόγω υποτιθέμενων "κομμουνιστικών" εμμονών, δίνοντας έτσι το επιθυμητό άλλοθι και σε εσάς και στους εχθρούς σας. Δεν είμαστε εδώ για να ικανοποιούμε ανεκπλήρωτες πολιτικές φαντασιώσεις..
Η εφημερίδα, έχει περάσει μάλλον το όριο "έπαψα να εκπροσωπώ οτιδήποτε προοδευτικό" και μπήκε στο στάδιο της καθαρής αστικής ανοησίας.
Όσο για τα πρωτοσέλιδα της επαναπροσέγγισης...τα μακρυά κοντά εγίναν...τόσο κοντά όσο και το "επανενωτικό" Ισραήλ. Το οποίο όλοι αίφνης αγάπησαν. Από τον Αρχιεπίσκοπο, την άκρα δεξιά, την κεντρώα δεξιά, το κέντρο και την αριστερά. Γεωπολιτικές μαγγανείες με οσμή φυσικού αερίου. Ποιός είναι ο κοινός παρονομαστής αυτής της "συμπάθειας" που εκτείνεται από το ένα πολιτικό άκρο στο άλλο; Εξηγήσεις για την πορεία της λύσης ΔΔΟ οφείλουν πλέον ΟΛΟΙ! Γιατί το ζήτημα Ισραήλ δεν αφορά μόνο τον Παλαιστινιακό λαό, αφορά πρωτίστως τον κυπριακό λαό και την πορεία λύσης του προβλήματός του.
Ποιός είναι ο "επανενωτικός"; Αυτός που επιχαίρει ασυζητητί αυτή την συνεργασία ή αυτός που την κρίνει και την καταδικάζει; από την άκρα δεξιά μέχρι την αριστερά...απορία προς όλους τους πιθανούς καθαρούς επανενωτικούς. Κόνναρα εν θα τρώμεν!
Έτσι ακριβώς, μετά την απάντηση του Χρ. Μ όπως την διαβάσατε και την απολαύσατε φαντάζομαι, ξεχωρίζουν οριστικά τρία επείγοντα ζητήματα για τον τόπο.
1.Οι τράπεζες, οι μίζες, η βουλευτική διαφθορά και η κρίση.
2. Η επίσημη έναρξη της περιόδου προς την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια και η πιθανή αλλαγή "ατζέντας" στο ΑΚΕΛ για την "εσωτερική και εξωτερική πολιτική" καθώς και για τους λεγόμενους "ιστορικούς στόχους" του κόμματος. Θα ψάχνουμε και "θέμα" για τις προεδρικές τώρα...το κυπριακό σάννα εν παίζει...
3. Ο σαφής πολιτικός κίνδυνος εξαφάνισης της κομμουνιστικής παράδοσης από το πολιτικό προσκήνιο.
Η οριστική , συνειδητή και εσκεμμένη υποκατάστασή της, από ένα ιστορικό παραλειπόμενο της αριστεράς ως ΑΚΕΛ που ουδεμία σχέση θα έχει πλέον ΙΣΤΟΡΙΚΑ με οτιδήποτε αφορά τον μαρξισμό - λενινισμό στη βάση του οποίου δημιουργήθηκε κάποτε, ούτε τραβηγμένο από τα γεωπολιτικά μαλλιά του! Από τα "επανενωτικά" Ισραηλινά μαλλιά του, ένι ξέρω!
Ο ταυτόχρονος ξεπεσμός κάθε αριστερής - κομμουνιστικής ταυτότητας από πιθανούς εραστές της "αριστερής" θεωρητικής και ιστορικής κληρονομιάς. Με λίγα λόγια, η αριστερά ως το απόλυτο τίποτε της γενικής φιλοαριστερής αστικής απροσδιοριστίας για να μην πω, της φιλοαριστερής αστικής πολιτικής μαλακίας και παρεξηγηθώ.
Ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο, ούτε για το παράλλο δεν θα συναινέσουμε στην αδιαφάνεια τζαι στο "σιώπα να περάσουμε..."
Το "σιώπα να περάσουμε..." θα μας το επιβάλουν έτσι κι αλλιώς, αύριο μεθαύριο, οι φασίστες.
Αναγκαία και Αναίμακτα!!
Μ. Χρ από την ανάποδη.
:D Αφορμη εγυρεφκες να τα πεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν κατάλαβα πώς γίνεται να δρα η αστυνομία, χωρίς τη συγκατάθεση (ή εντολή) του πολιτικού της προϊσταμένου (Υπουργός Δικαιοσύνης) και κατ' επέκταση της κυβέρνησης; Υπάρχει απάντηση σ' αυτό το ερώτημα; Είναι η τρίτη φορά που το υποβάλλω;
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Η κυβέρνηση γιατί θεωρεί συνεχώς τον εαυτό της εντελώς θυματοποιημένο ("συτζιά του Μαύρου");
Δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις καθότι δεν εκτελείς χρέη κυβ. εκπροσώπου.
Βασικά mon cherie νομίζω ότι έννεν "αστικόν" το πρόβλημαν μας στην προκειμένην περίπτωσην αλλά "επαρχιακόν". Είμαστεν έναν χωρκούϊν όπου ούλλοι γουστάρουν να παίρνουν μμάτιν του γειτόνου. Έτσι τύπος πρέπει να'ναι τζιαι ο Χρ.Μ. άμα λαλεί κουβέντες του τύπου "συμβίωση ανήλικων κοριτσιών με ενήλικες ή και μεσήλικες στο κοινόβιο" τζιαι ότι θέλουν τζιαι αιτιολόγηση (μετά το ντου τζιαι το ξύλον της αστυνομίας τζιόλις - αχαχα ή μάλλον κλαψ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εξομολογηθώ τζιαι την "αμαρτίαν" μου. Ο αρφός μου εν αστυνομικός τζια μάλιστα με θητείαν στην πύλην Πάφου, τζιαμέ κατάϋρα της Φανερωμένης δηλαδή. Η γνώμη του είναι ότι έπρεπεν να τους ρίξουν που τα παράθυρα τους "παραπτωματίες", έσιει ο ίδιος πικράν πείραν με κάποια που τα "αναρχικά στοιχεία". Η οπτική που θωρούμεν τα πράματα....
Δε τζιαι στα μέρη σου την Σεξτάουν που μάχουνται να έψουν το υγιειονομικόν στους γέρημους τους ξένους που στήννουν παζαράκιν τες Κυριακές. Έκοψεν τους η υγιεινή, εκατάλαβες; Ζάβαλλι μου!
Disdaimona,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο.
Είναι ένα ερώτημα γιατί η Χαραυγή, που αυτοπαρουσιάζεται ως το εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ, να προβάλλεται η πιο συντηρητική μέχρι αντιδραστική τάση στο κόμμα;
Το ΑΚΕΛ δεν είναι μονόλιθος: Αν ήταν τέτοιο, σίγουρα θα έσπαζε από τις ρωγμές που παρουσιάζει. Είναι ένας ρευστος, ζωντανός οργανισμός που εκφράζει μια αριστερή λαϊκότητα με τις αντιφάσεις του. Έχει τις ρίζες του στο κομμουνισμό και τις ιδεολογικές αναφορές του στο Μαρξισμό.
Πόσο Μαρξιστική εφημερίδα είναι η Χαραυγή;
Σήμερα που έχουμε τόσο ανάγκη μια Αριστερά που να μπαίνει μπροστά, να σκέφτεται και να δρα ως εμπροσθοφυλακή και ανάχωμα στο νεοφιλελευθερισμό, τους αυταρχισμούς και τους νεοφασισμούς, έχουμε αυτό τον σκοταδισμό.
Όντως στη Χαραυγή νυκτώνει, όχι όμως για την Αριστερά που είναι ζωντανή μέσα στο ΑΚΕΛ, κι ας γερνά το πιο συντηρητικό κομμάτι της. Ας πούμε σε αυτό το κομμάτι καληνύκτα...
Εγώ θα βάλω το κράνος μου και θα τολμήσω μια “βέβηλη” παρέμβαση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα ο λόγος του Χρ. Μαυρή όπως εκφράζεται μέσα από τοποθετήσεις του όπως Δεν νομίζουμε, ωστόσο, πως η επαναπροσέγγιση μπορεί να γίνεται σε στέκια τα οποία έχουν καταληφθεί παράνομα από κάποια άτομα, τα οποία επίσης παράνομα και με κινδύνους μετέφεραν ηλεκτρικό ρεύμα από διπλανά κτίρια για να ηλεκτροδοτήσουν το κατειλημμένο κτίριο. Αν, ο μη γένοιτο, συνέβαινε οποιοδήποτε δυστύχημα, ποιος θα ευθύνετο; Οι καταληψίες, η Αστυνομία η οποία δεν έδρασε έγκαιρα, ή η Κυβέρνηση, η οποία έχει μετατραπεί σε «συτζιάν του μαύρου»”, ή εκφράζει συντηρητισμό, αλλά και φοβία προς ότι διαταράσσει τον καθωσπρεπισμό [την τάξη και την ηθική των πάσης φύσεως μικροαστών] και τον κομφορμισμό κάθε βολεμένου αριστερού(;), θέλετε να πείτε όμως ότι η κομμουνιστική παράδοση [ας πούμεν] διατηρείτε [ΚΑΙ] με τις καταλήψεις και τη δημιουργία κοινοβίων;
Να απαντήσω πρώτα στον ανώνυμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήο οποίος χωρίς περιστροφές, μιλά για ένα νεκρό κομμάτι μέσα στο ακελ, το οποίο πρέπει το κόμμα να αποχαιρετισει.
δεν ανήκω στο κόμμα και δεν γνωρίζω τις πιθανότητες ενός τετοιου αποχαιρετισμού. Ουδέποτε η αντίληψη μου για το ακελ ήταν συγκεχυμένη, ουδεποτε έφκαλα που τον ορίζοντα τον απλό άνθρωπο, και μονιμο κριτήριο δικό μου, είναι η αναγκαιότητα προστασία της θέσης και των δικαιωμάτων των απλών ανθρωπων.
Το τι συμβαινει με την Χαραυγή είναι ενδεικτικό δύο χρόνιων καταστάσεων μέσα στο κόμμα:
1. η υπαρξη ενός εντελώς άχρηστου κομματισμού εν είδη "πολιτικής τασης" που καθορίζει το δημόσιο προσωπο του κόμματος. κατα καιρούς αυτή η ταση μπαινει στη δευτερη γραμμη κατα καιρούς στην πρωτη. η Χαραυγή σημερα είναι φερέφωνο του άχρηστου κομματισμού.
2. η πολιτική αποβλάκωση, ως κριτήριο της αγνότητας αυτου του κομματισμού. το κόμμα εξεθρεψε παραδοσιακά την πολιτική αποβλάκωση στις ταξεις του, με αποτελεσμα πολλοί "κοντινοί" στο κόμμα, πολλοί εργαζόμενοι για το κόμμα, να είναι πολιτικά παράλυτοι και επικίνδυνοι για τη δημόσια νοητική υγεία.
λυπουμαι, αλλα όλοι σε αυτό το τοπο μεγαλώσαμε και ξέρουμε πως το ακελ, εθρεψε αυτή την ταση, επιβραβευοντας την κιόλας.
το ότι ο Χρ.Μ έχει τις πλάτες της Γκιουροβα να λαλει τα απαραδεκτα που λεει, με το τουπέ που τα λεει, είναι απλά ενα σημάδι που δείχνει την διαχρονικότητα αυτή της αποβλάκωσης.
το σε ποιους συμφέρει αυτή η αποβλάκωση είναι ενα ερωτημα που μπορει να απαντηθεί. διότι η αποβλακωση είπαμε πως επιβραβευεται και αποκτά ερεισμα στη νομιμοποίηση της δύναμης αυτής της τασης μεσα στο κόμμα.
υπαρχουν συγκεκριμενα πολιτικά οφέλη όταν αποβλακωνεσαι. εκτός από το ότι γίνεσαι πολιτικά επικίνδυνος για την αριστερά.
Ανευ,
ΑπάντησηΔιαγραφήη κομμουνιστική αριστερά δεν είναι εχθρική προς τα κοινωνικά κινήματα, παρόλο ότι το κέντρο βάρους της κομμουνιστικής αριστεράς είναι μάλλον ο ταξικός εργατικός αγώνας παρά τα επιμέρους "κινήματα".
ιστορικά η κομμουνιστική αριστερα ήταν αλληλέγγυα όμως και σε συνεχή διάλογο με αυτά τα κινήματα, το αντιφασιστικό κινημα, το φεμινιστικό κίνημα, τα κινήματα των ομοφυλοφίλων, τα κινήματα νεολαίας, τα αντιρατσιστικά κινήματα κ.λ.π
αποτελει ιστορικό χρέος της αριστερας να είναι αλληλεγγυα σ΄αυτά τα κινήματα τα οποία κάτω από συγκεκριμένες συνθηκες μπορεί να δημιουργήσει και η ίδια για παραδειγμα σε περιόδους που η επίσημη αριστερα βρίσκεται σε καθεστώς δίωξης ή παρανομίας.
δεν υπάρχει αλλοθι για το συμβαν με το όκκιουπαι, και το χειρότερο είναι πως το ακελ προσπαθεί να νομιμοποιήσει μιαν αντιδραστική θέση, ως αριστερή θέση.
είναι καθαρά δεξιά η θέση της Χαραυγής στην προκειμένη.
ως το επίπεδο "της κομμουνιστικής" χωρίζουν την κάτι πολλά χιλιόμετρα.
Αντώνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν υπαρχει πληρης διαφανεια για το ποιος ήταν και σε ποιο βαθμό υπευθυνος για το τι συνεβηκε.
το θέμα βγαινει προς τα έξω μεσα από μια συγχιση και γενικά ο ένας τα φορτώνει στον άλλο.
προκειται για ενα περιστατικό το οποίο αποσιωπάται βασικά μεσα στο χάος των γραφειοκρατικών διαδρόμων...
παρολα αυτά τα ζητήματα "Στρατός" και "Αστυνομία" αποτελούν καθοριστικά ζητήματα και δυστυχώς το προβλημα δεν αφορά το συγκεκριμενο συμβαν μόνο ουτε την συγκεκριμένη περιοχή.
Η αστυνομία είναι εδώ κάθε μέρα...στες γειτονιές, στα πάρκα, στους δρόμους και όπου κυκλοφορεί η νεολαία...και δεν μιλούμε για τους αστυνομικούς της γειτονιάς...μιλούμε για τον κάθε αλήτη που υπηρετεί στη ΜΑΔ και ο οποίος δικαιούται να τρομοκρατεί όπως γουστάρει όποτε γουσταρει όποιον γουσταρει...
είναι πολλα τα περιστατικά της αστυνομικής βιαιης παρεμβασης, κυρίως στις τάξεις της νεολαίας...μιλούμε για σωματικό ελεγχο ή για λεκτικό εκφοβισμό ως καθημερινή τακτική...
τωρα η Χαραυγή μιλά για "προστασία των ανηλίκων" με αναίμακτα οπλισμένους μπάτσους εναντίον αυτών των ανηλίκων...σπουδαία!
η Χαραυγή μιλά για κοινόβια, για χρήστες και για το δικαίωμα του καθεστώτος καταστολής να κυνηγά νέους ανθρωπους...
η Χαραυγή εκπροσωπεί ποιόν; την αρχιεπισκοπή τίποτε;; για καμιάν οργάνωση προσκόπων τζαι ορθοδόξων αστών;
για "καθαριότητα" στη Λήδρας εμιλουσαν μας άλλοι....
Ζεπ,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν πριν 70 χρόνια το να είσαι αριστερός έκαμνε σε ριζοσπαστη, πρακτικά και θεωρητικά, αν πριν 70 οι προγόνοι μας εφκάλλαν την γλώσσα τους στο αστικό σύστημα μέσα που την ανεξιθρησκεία τους, μέσα που τους τροπους κοινωνικής οργάνωσης - όταν οι γυναικες εν εφκαιναν καν που το σπιτι, αλλα οι αριστερες ήταν πρωτες στο δρόμο τζαι στους αγώνες, αν πριν 70 χρόνια οι προγόνοι μας εδιαρρήξαν τη αστική μόρφωση τζαι εγίναν κομμουνιστές σε μιαν εποχή που ήταν μεγάλη παρεκκληση τζαι παρανομία τζαι βρωμια να είσαι κομμουνιστής,
το τι κάμνει σημερα η Χαραυγή όχι μονο εν εκατό σκαλιά κάτω αλλα εν εντελώς αντιθετο προς την παραδοση τζαι τη φυση της αριστεράς.
εννε θέμα αφορμής...εν θέμα ιστορικής συνειδησης.
καποιοι επαψαν να εχουν ιστορική συνειδηση.
Γουφι μου, εν εισαι σε εναν ιστοτοπο που εσιει καλήν αποψη για τον αστισμό...είτε με περιστατικά οκκιουπαι είτε χωρίς τεθκοια περιστατικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ για το "επαρχιακό"...εχω άλλην αποψη για την Κύπρο...η Κύπρος παρολο ότι πεντε δρομοι ενι ουλλοι τζ ούλλοι, εν μια κοινωνία που εξεπερασεν σε μεγαλο βαθμό τον συντηριτισμό της...εννεν μια υποκριτική κοινωνία όπως άλλες, που εξωτερικά φαινουνται πιο συγχρονες αλλα στην ουσία εν πολλα πιο συντηρητικές...
η αριστερα επαιξεν σπουδαίο ρόλο στο να γίνει η κυπριακή κοινωνία μια ανοιχτή κοινωνία...
τωρά η αριστερα, καμνει μας μαθήματα άχρηστης ηθικολογίας, μιλά μας για γραμμάρια, για κοινόβια τζαι κάμνει μας τέττε συγκαλύπτοντας τζαι ένοπλες επεμβάσεις...
εσύ υποτιθεται είσαι δεξιός, αλλά για εναν αριστερό τουτον εν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
είσαι κέντρο σε τούτη την περιγραφή που κάμνεις δυσδαιμόνα
Διαγραφή"1. η υπαρξη ενός εντελώς άχρηστου κομματισμού εν είδη "πολιτικής τασης" που καθορίζει το δημόσιο προσωπο του κόμματος. κατα καιρούς αυτή η ταση μπαινει στη δευτερη γραμμη κατα καιρούς στην πρωτη. η Χαραυγή σημερα είναι φερέφωνο του άχρηστου κομματισμού.
2. η πολιτική αποβλάκωση, ως κριτήριο της αγνότητας αυτου του κομματισμού. το κόμμα εξεθρεψε παραδοσιακά την πολιτική αποβλάκωση στις ταξεις του, με αποτελεσμα πολλοί "κοντινοί" στο κόμμα, πολλοί εργαζόμενοι για το κόμμα, να είναι πολιτικά παράλυτοι και επικίνδυνοι για τη δημόσια νοητική υγεία.
λυπουμαι, αλλα όλοι σε αυτό το τοπο μεγαλώσαμε και ξέρουμε πως το ακελ, εθρεψε αυτή την ταση, επιβραβευοντας την κιόλας."
να προεκτείνω με ένα συνειρμό
ο "άχρηστος κομματισμός" ή ο τυφλός κομματικός πατριωτισμός στην ουσία βασίζεται σε πολλαπλές αντιστροφές, αναποδογύρισμα δηλαδή μορφής τζιαι περιεχομένου, μέσων τζιαι στόχων.
το κόμμα υποτίθεται εν εργαλείο τζιαι όχημα της τάξης, δαμέ εκατάντησεν το ανάποδο στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής...
η επαναπροσέγγιση η επανένωση τζιαι η ομοσπονδία αντί να εν ο κεντρικός προσανατολισμός εκατάντησεν το άλλοθι της αριστεράς, η ρητορική επανάληψη τζιαι η τυπική τελετεργία της οποίας θεωρείται ότι υποκαθιστά την όποια συστηματική προσπάθεια για την ουσιαστική προώθηση της.
να προσθέσω ακόμα κάτι Γρηγόρη,
Διαγραφήτο περιστατικό με το όκκουπαι, ένα κίνημα το οποίο λόγω ακριβώς του χώρου της καταληψης αλλά τζαι των όρων τουντης κατάληψης ( η δικοινοτική βάση), για μένα εφώτισεν το ζήτημα "επανένωση" τζαι από μιαν άλλη πλευρά.
ότι το ζήτημα τουτον, ως πυρήνας, έν ήταν ποττέ ενα ζήτημα που εγκλώβιζεν την αριστερα μεσα στα πλαισια της δεξιάς, όπως κάποιοι σύντροφοι τζαι κάποιοι μη σύντροφοι επροσπαθήσαν να περάσουν ως "αντίρρηση" για την χρησιμότητα του κινήματος της επανένωσης.
εφανηκεν καθαρά πως η επανένωση ως πολιτικός στόχος, ήταν φύσει ανατρεπτικός για το αστικό κράτος.
το γεγονός πως το όκκουπαι ήταν αδεσμευτο από τον κομματικό μηχανισμο, αλλα παρόλα αυτά θεωρήθηκε επικίνδυνο για το αστικό κράτος, αποδεικνύει ακριβώς τη δυναμική του επανενωτικού προτάγματος, ως ένα πρόταγμα που θέτει την ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής περαν που τα προκαθορισμένα επιτρεπτά ορια πολιτικοποίησης.
θέλω να πω, πως η επανένωση ως πολιτικό προταγμα, αποδείχτηκε πως διέθετε ενα πολιτικό "περίσσευμα" από μόνο του, περαν των προκαθορισμένων ορίων.
για μένα λοιπόν, το περιστατικό με το όκκουπαι, αξίζει ανάλυσης, ως προς τα όρια του ίδιου του αστικού πολιτευεσθαι, το οποίο λόγω αδυναμίας - και όχι ισχύς - έτρεξε να το καταστείλει.
διότι η καταστολή εν ένδειξη μιας αδυναμίας του αστικού κράτους να συγκρατήσει τα αποτελέσματα των κοινωνικών ρήξεων.
εν κατακλείδι, για μένα το όκκουπαι, είναι η απόδειξη, πως "η επανένωση" και "η ρήξη" ήταν από την αρχή παράλληλες διαδικασίες.
συντρόφισσα η πρώτη μου υποψία ότι τελικά η επανένωση ήταν/είναι ανατρεπτικό πολιτικό πρόταγμα τζιαι όι απλά πρόβλημα των αστών ήταν το 2004 όταν κάποιες νύχτες πραγματικά εκινδυνέψαμεν για το ΝΑΙ...υποψία που εδυνάμωσεν με την ΚΥΠ επί Τάσσου να εν που πίσω μας...αλλά τζιαμέ που εσιουρέφτηκα ότι επανένωση συνεπάγεται μιαν βαθκιά ανατροπή ήταν με την υστερία ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρύθμιση τζιαι την γενικόττερη αδυναμία του ακελ να προχωρήσει. τότε τέλος του 2009 αν θυμούμαι καλά έκαμα τζιαι την πρώτη τοποθέτηση ότι στην ουσία η επανένωση προϋποθέτει τη ρήξη με το αστικό κράτος.
ΔιαγραφήΤο Μαυρη εδκιεβασαν τον τζιαι γιω τζιαι ειπα οτι εν απαραδεκτος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αξίζουν συγχαρητήρια στην Αστυνομία
που έδρασε άμεσα και αποτελεσματικά
και κυρίως αναίμακτα, απομακρύνοντας
από το κτίριο που κατέλαβαν, στο κέντρο
της Λευκωσίας, εκείνους του νέους -ευ
τυχώς λίγους- και το οποίο μετέτρεψαν
σε στέκι για χρήστες ναρκωτικών ου
σιών."
Τουτα εν λογια που περιμενεις να ακουσεις που εναν συντηρητικο αστο.
Το οτι επιαναν ρευμα που διπλα τζιαι η ασφαλεια, οι συνθηκες διαβιωσης τζιαι το μηνυμα που στελνει η καταληψη εν ερωτηματα που για μενα σωστα τιθενται.
Αλλα πετε μου τζιαι μενα ποτε εγινηκε ο Μαυρης η μονη τζιαι αποκλειστικη φωνη της Χαραυγης τζιαι ηβρε αφορμη η δυσ να τα ισοπεδωσει ουλλα :D
ζεπ, εν μηδενίζω τίποτε, το μόνο που μηδενίζω εν την δεξιά, γιατί ιστορικά εν η ίδια ταγμένη υπέρ του κοινωνικού, του ανθρωπινου, του νοητικού, του συναισθηματικού μηδενός.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο αν κάμνω κριτική στη Χαραυγή εν με κάμνει υποπτη για μηδενισμό.
εν θα σταματήσω να πολεμώ καμιαν δεξιά παρεκκληση είτε αυτή προέρχεται από εξω ακελικούς είτε αυτή προέρχεται από ακελικούς.
εν προκειται για διαφορετικές ερμηνείες της αριστερας δαμε.
προκειται για μη αριστερες απόψεις. εν μεγάλη η διαφορά.
λυπούμαι, εν μπορώ να δεχτώ τες δεξιές αποκκλήσεις.
εν το δεχεται το νοητικό μου σύστημα.
εν θεμα αξιοπρέπειας, τζαι επειδή έχω τζαι εγώ ταξική αξιοπρέπεια που σημαίνει εχω τζαι εγώ αριστερή αξιοπρέπεια, εν υπάρχει περιθώριο να δεχτώ τες αποφάσεις της Γκιουροβα και του Χρ. Μ για το τι είναι αριστερά.
δυστυχώς τα δείγματα εν αντιδραστικά.
τζαι εφοσον μιλουμε για την μοναδική κομματική εφημερίδα, το ζήτημα δυστυχώς έχει σοβαρές προεκτασεις για το σύνολο τζαι των ακελικών τζαι των αριστερών γενικότερα.
Θα κάμω, μετά από αρκετό προβληματισμό, ένα πιο γενικό σχολιασμό πάνω σε διάφορα που έχουν ειπωθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξαρτήτως λοιπόν, του συγκεκριμένου συμβάντος με την παρέμβαση της Αστυνομίας στη Νεκρή Ζώνη και την καταστολή του Occupy [ή αποστασιοποιούμενοι για λίγο θεωρητικά απ’ αυτό και την όποια «δεξιά παρεκκληση» από μέρους της “Χαραυγής”], δεν θα ήταν καλό [διερωτούμαι] να διευκρινίσουμε τι εννοούμε «κοινωνικά κινήματα» ή να επαναπροσδιορίσουμε τι μπορεί να είναι αυτά; Αποτελούν κινήματα μεμονωμένες ή/και περιθωριακές πρωτοβουλίες και κινήσεις, ή σε τι συνίσταται λόγου χάριν σήμερα το κίνημα της επαναπροσέγγισης; Ή αν «τελικά η επανένωση ήταν/είναι ανατρεπτικό πολιτικό πρόταγμα», τι γυρέφκουμεν με τους αστούς [έστω τζιαι τους φιλελεύθερους] τζιαι με τα Ανανικά τους σχέδια;
Ανευ, τα ερωτήμτα σου είναι σημαντικά τζαι είναι γόνιμα.
ΔιαγραφήΤο τι είναι τα κοινωνικά κινήματα και η σχέση τους με ένα αριστερό ή ένα κομμουνιστικό κόμμα, ιστορικά διαφέρει.
Ας πούμε πως στην ευρώπη, έχουμε ιστορικά και ένα φαινόμενο υποκατάστασης σε αριστερά λεγόμενα κόμματα, του ρόλου τους, από τις κινηματικές τους δράσεις.
Αυτό ίσως να σχετίζεται κυρίως με την πολιτική απώθηση εκ μέρους της ευρωπαϊκής αριστεράς του επαναστατικού στοιχείου ή του επαναστατικού τους χαρακτήρα και η υιοθέτηση μεταρρυθμιστικών κυρίως πολιτικών.
Ως αποτέλεσμα, ζητήματα για την αριστερα έγιναν ότι καλύπτει ένα κοινωνικό ζήτημα. Όχι στην επανάσταση Ναι στον πόλεμο π.χ στην πατρίαρχία. Όχι στην επανάσταση Ναι στον Αντιρατσισμό κ.λ.π.
Τα κομμουνιστικά κόμματα (πουντα) π.χ το κκε, δεν είχε παντα ανευ όρων ανοιχτότητα σε αυτή την υποκατασταση. Μια υποκατασταση που χαρακτηρίζει για παραδειγμα έντονα τον Συνασπισμό.
Βεβαια όταν σφίξουν τα πραματα - όταν ενταθούν οι αντιθέσεις - κατα τη δική μου παντα γνωμη, γινεται και εμφανές πως οι κοινωνικές ρήξεις μεσω των κινηματων δεν είναι αρκετες να μεταβαλουν ειρηνικά ή εξεγερσιακά το συστημα χωρίς επαναστατικό προγραμμα στη βάση του οικονομικού και κρατικού μετασχηματισμού της αστικής κοινωνίας.
Όλα αυτά όμως δεν αφορούν το ακελ. Διότι το ακελ, δεν είναι ένα κομμουνιστικό κόμμα. Είναι ένα κόμμα που υιοθέτησε απόλυτα τον ειρηνικό δρόμο, τον τρίτο δρόμο, και πολιτικά δεν μπορει πλεον να χρησιμοποιησει τα όπλα του μαρξισμού-λενινισμού.
Θα ήταν ευχής εργο αν αντιλαμβανομαστε πως ο μαρξισμός - λενινισμός είναι πολιτικός δρόμος! Είναι πολιτική επιλογή στρατηγικής και τακτικής! Δεν είναι όραμα για την κοινωνία. Και δεν μπορεί καποιος να επικαλείται τον μ-λ εκτός του πολιτικού δρόμου που αυτός πρεσβεύει. Και καλώς τον πρεσβεύει.
Ενα παραδειγμα είναι το τι συμβαινει σημερα με την Ε.Ε.
Ποιός παραδεχεται σήμερα πως ο τριτος δρόμος, ο αδιεξοδος αυτός δρόμος, ήταν από τις βασικές διαφωνίες του Λενιν με τους σοσιαλδημοκρατες; Κανένας!
Το ακελ δεν υποκαταστησε το κόμμα με τα κινήματα, αλλα το υποκαταστησε με τις μεταρρυθμίσεις καθαρά.
Δεν μπορώ να κάμνω υποθέσεις παρολα αυτά τι θα γινόταν με το κυπριακό αν αρνιόμασταν την επίλυση του στη βάση της ΔΔΟ. Διότι συνεργασία με τους φιλελευθερους αυτό σημαίνει.
Τι να σου πω; Μπορεί να έχουμεν τζαι εμεις τη δική μας Βάρκιζα...ενι ξέρω.
Αν και μάλλον θα εθελαμεν πολλά να είχαμε μιαν ιστορία με περιοδους επαναστατικής ανατρεπτικής προθεσης όπως π.χ εσιει το κκε.
Όπως και να έχει. Η κυπριακή αριστερα, είναι εξαρτώμενη πλήρως από την υπολοιπη αριστερά. Διότι η εργατική ταξη και το μέλλον της δεν καθορίζεται από τις τοπικές μόνο εξελίξεις. Είμαστε κομμάτι της τάξης αυτής πανευρωπαικά τζαι παγκόσμια.
Οι αντιφάσεις του ακελ, αλλα τζαι της εξωακελικής αριστερας, εν μπορουν να εν ασύνδετες που τη θέση της εργατικής ταξης παγκόσμια.
Ατε βαρτον Μαυρή τωρά μες τουντο πλαίσιο....πππιιιι...
Ας μην γελοιόμαστε: Διεξάγεται ιδεολογική και ταξική πάλη εντός όλων των θεσμών. Το ΑΚΕΛ ως μαζικό κόμμα δεν μπορεί να ξεφύγει από τον αναπόδραστο τούτον κανόνα. Η Χαραυγή φυσικά έχει το επιπρόσθετο καθήκον και ρόλο να θεωρείται το εκφραστικό όργανο της ΚΕ του ΑΚΕΛ. Δεν είναι Στάλιν που επέμενε ότι τα πάντα τα αποφασίζουν οι cadres, σημείο στο οποίο συμφωνούν όλοι οι "θεμελιώτές" όλων των τάσεων: από τον Λένιν, στον Τρότσκι ακόμα και στο Μάο! Η διεύθυνση της "Χ" εκφραζει μια συγκεκριμένη τάση, την πιο συντηρητική, αυταρχική και νοσταλγική του Μπερζνιεφικού κατεστημένου με νεοσταλινικές μάλιστα στιγμές. Ασφαλώς ο Χρ. Μ. δεν είναι παρά ένας απλός δημοσιογράφος, ο οποίος προφανώς θα συνεννοείται με την Γκιούρωφ, κι αυτή με τους πιο πάνω, αν τα θέματα είναι "σοβαρά". Αυτή εκφράζει τις δικές της απόψεις της κινείται σε ένα περίγραμμα κι όχι περισσότερο, από την άλλη το επίπεδο της είναι αυτό που είναι. Το τραγικό ελιναι που δεν υπάρχει η δημοκρατική λογική της ανακλητής εξουσίας: αν είσαι στο "πλαίσιο" δηλ. αν ακολουθεί την προκρούστεια λογική μπορέις να είσαι όσο Τσάρος θέλεις, κι όσο άχρηστος γίνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω ενδειασμούς....θεωρώ αυτό που εσύ αποδιδεις στον Στάλιν και κατόπιν φορτώνεις στον Λενιν, Τρότσκυ, Μαό - μα εν αφησες κανενα πίσω φίλε μου :) - με λίγα λόγια την συντήρηση του κομματικού μηχανισμού με τα δεκανίκια των "γκιουροβων" - ως αποτοκο του μη ταξικού προσδιορισμού του ακελ.
ΔιαγραφήΜονο ενα κόμμα που έχει απωλέσει τον ταξικό αγώνα - συντηρείται με αυτούς τους τρόπους. Ένα ταξικό κόμμα δεν μπορεί να διαιωνίζει αυτό που εσύ αποκαλείς σταλινισμό.
Εδω προκύπτουν και διαφορες δικές μου διαφωνίες για το κραξιμο που ακουει συχνα πυκνα το κκε από κυπριους αριστερους.
Το οποίο εχει άλλα μεν προβληματα και πιθανόν σοβαρά προβλήματα, αλλα οπωσδήποτε ως ενα επαναστατικό κόμμα βρίσκεται μιλια μπροστα από το ακελ.
Μπορεί το ακελ να διατηρει τριπλασια ποσοστα από το κκε, αλλα η ανατρεπτική του δύναμη είναι απείρως μικρότερη...κουτσα κουτσα στην ενσωμάτωση, χρόνο με το χρόνο και πιο δύσκολα θα διατηρείται ως "αριστερά".
Συμφωνώ βεβαια πως ο λόγος που προκύπτουν αυτές οι αντιφάσεις εντός του κόμματος είναι "η παλη των τάξεων" σε εσωκομματικό επίπεδο.
αλλη ταξη αντιπροσωπευει ο Χρ. Μ, αλλη ταξη αντιπροσωπευουν άλλοι..
- Πως είναι δυνατόν σήμερα που η Αριστερά στην Κύπρο και διεθνώς εκφράζεται με τόσα πολλαπλά μέσα κι έχει τόση πολυπλοκότητα στις διάφορες εκφάνσεις της να επιβάλλεται ως ζουρλομανδύας αυτή η συντηρητική/αντιδραστική γραμμή γύρω από το θέμα αυτό; Η παραγματικότητα ότι στην Αριστερά υπάρχει τόσο πλούτος σκέψης, προβληματισμών, αναζητήσεων, τόση πολυφωνία και διαφωνία μέσα στο ζωντανό χώρο του κόμματος, πότε θα εκφρατεί επιτέλους από εκφραστικό του όργανο;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Αυτοί που αποφασίζουν στο κόμμα ως ποιο σημείο θα αφήσουν την εφημερίδα να ρίχνει το ιδεολογικό-πολιτικό της επίπεδο και ουσιαστικά να εγκαταλείπεται ως μέσο με μαζική απήχηση και σοβαρότητα;
-Αυτή συμμαχία με τον αρχικαπιταλιστή Κύκκου πόσο θα συνεχίσει;
-Μεχρι πότε θα επιτρέπεται αυτή η γελοιότητα με την Γκούρωφ; Ρεζιλεύει το κόμμα με την στάση της, την ώρα που το ΑΚΕΛ πρέπει να μαζέψει τις δυνάμεις του απέναντη στην πιο ξετσίποτη και αδίστακτη Δεξιά. Δεν ε είναι δυνατόν για παράδειγμα να βγαίνει πρώτη να στηρίζει τον αντιδραστικό Μπούτιν που διακατέχεται από μεγαλορωσικό νεοεθνικισμό, την στιγμή που ο Ζουκάνωφ, ηγέτης του αδελφού ΚΚ Ρωσίας δεν αναγνωριζει την εκλογή του πρώτου.
-Έχουμε μια κρίσμη μάχη μπροστά μας με τις προεδρικές, την κρίση, την διαχείρηση του κυπριακού, την ολομέτωπη επίθεσης του κεφαλαίου στην ΕΕ και στην Κύπρο, την δεξιά συμμαχία να θέλει να καταβροχθήσει τα πάντα, το ΑΚΕΛ οφείλει να δημιουργήσει το εκφραστικό όργανο που του αξίζει. Δεν είναι προσωπικό θέμα, είναι μείζον ζήτημα για την ίδια την Αριστερά που διεξάγει αγώνα επιβίωσης των εργατικών και δημοκρατικών κεκτημένων.
Προσυπογράφω!!!
Διαγραφή