η μισοφαγωμένη δεκάρα που υπνοβατούσε για να μην ενοχλή-
σει την διένεξη του βουτύρου
παρέμεινε δική μας
αιώνια δική μας
είθε οι ουρανοί να αγκαλιάσουν την άψυχη παντόφλα του νε-
κρού αγοριού
ο κυρίαρχος ρυθμός ήταν ο β
και παρόλη την ανάγκη μου να αισθανθώ άνθρωπος
καταβρόχθισα τα ρολόγια μαζί με τις αλυσίδες
και δεν θυμάμαι που έχω αφήσει το ροδόνερο των αστικών μας
λίκνων
αχ πεφταστέρι
δίχρωμο
ευνουχισμένο
σκατοκέφαλο
πεφταστέρι αχ!!
πόσα καλοκαίρια καθάριζα τους στάβλους που μέσα έτρωγαν
κρέας παστό
και πεταλούδες με κιθάρες και ακορντεόν
και ψύλλους στ’ άχυρα
και ράθυμους Διόσκουρους που διαγωνίζονταν στην πετροβο-
λία
στη σκοποβολή όταν ο στόχος ήταν το ροκανισμένο αρχίδι
του χρόνου
από του χρόνου ανοίγει η πολυπόθητη διώρυγα του αυτιού
και οι συνεχείς πλίνθινες κυρίες
θα μιλάνε αλλιώς
ενώ θα προστάζουν τους παπάδες να κοιμούνται εναλλάξ
πάνω στις λόγχες του ασβέστη
πηγη
σει την διένεξη του βουτύρου
παρέμεινε δική μας
αιώνια δική μας
είθε οι ουρανοί να αγκαλιάσουν την άψυχη παντόφλα του νε-
κρού αγοριού
ο κυρίαρχος ρυθμός ήταν ο β
και παρόλη την ανάγκη μου να αισθανθώ άνθρωπος
καταβρόχθισα τα ρολόγια μαζί με τις αλυσίδες
και δεν θυμάμαι που έχω αφήσει το ροδόνερο των αστικών μας
λίκνων
αχ πεφταστέρι
δίχρωμο
ευνουχισμένο
σκατοκέφαλο
πεφταστέρι αχ!!
πόσα καλοκαίρια καθάριζα τους στάβλους που μέσα έτρωγαν
κρέας παστό
και πεταλούδες με κιθάρες και ακορντεόν
και ψύλλους στ’ άχυρα
και ράθυμους Διόσκουρους που διαγωνίζονταν στην πετροβο-
λία
στη σκοποβολή όταν ο στόχος ήταν το ροκανισμένο αρχίδι
του χρόνου
από του χρόνου ανοίγει η πολυπόθητη διώρυγα του αυτιού
και οι συνεχείς πλίνθινες κυρίες
θα μιλάνε αλλιώς
ενώ θα προστάζουν τους παπάδες να κοιμούνται εναλλάξ
πάνω στις λόγχες του ασβέστη
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου