Οργανο των Γερμανών ιμπεριαλιστών η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

πολύς λόγος γίνεται, για την νέα "κόκκινη γραμμή" αναφορικά με το χρέος των τραπεζών και την κάλυψη του απο την ΕΚΤ.

το εν λόγω αίτημα, με το οποίο έχουμε εξοικειωθεί χάρη στη καλή νεράιδα που λέγεται "ελληνική γλώσσα", η οποία μας επέτρεψε και μας επιτρέπει ως κύπριους να έχουμε στη διάθεση μας πληθώρα αναλύσεων και άρθρων από την ελλάδα, πέρασε στην κοινή γνώμη ως προοδευτικό αίτημα και ως βήμα εκδημοκρατικοποίησης της Ε.Ε

η πρόκληση λοιπόν είναι μεγάλη, και θα αναρτηθούν σειρά άρθρων από διάφορους πολιτικούς χώρους, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί αποτελεί χυδαιότητα η μεταχείριση των ανθρώπων ως ηλιθίων.

από τα πολύ παλιά - Ριζοσπάστης 1997


Όργανο των Γερμανών Ιμπεριαλιστών η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Μια έμμεση πολεμική, αναφορικά με τους τρόπους, με τους οποίους θα πρέπει να καθιερωθεί το ΕΥΡΩ, έχει εκδηλωθεί από την αρχή ακόμα αυτού του χρόνου και είχε ως αποτέλεσμα ν' ανάψουν μερικά πνεύματα...

Εξι μήνες περίπου πριν την επικείμενη Διάσκεψη Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Αμστερνταμ, όπου και θα ληφθεί η τελική απόφαση σχετικά με ποια κράτη, σαν πρώτα, θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ενωση, στη Γαλλία από τη μια, στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και την Ολλανδία από την άλλη, κυκλοφόρησαν κείμενα, στα οποία εμπεριέχονται ολοφάνερα διαφορετικές εκτιμήσεις σχετικά με τα αποτελέσματα της τελευταίας Διάσκεψης Κορυφής, που είχε πραγματοποιηθεί το Δεκέμβρη στο Δουβλίνο. Στη Γαλλία, τα αποτελέσματα αυτά είχαν εκτιμηθεί από ανώτατους κυβερνητικούς παράγοντες κι άλλες πολιτικές προσωπικότητες σαν μια "κατ' εξοχήν επιτυχία της Γαλλίας". Κατά την άποψή τους, το Παρίσι - στο Δουβλίνο - είχε κατορθώσει να επιβάλει την ίδρυση ενός "Συμβουλίου Σταθερότητας", το οποίο, όπως αναφέρεται, θα λειτουργεί σαν "πολιτικό αντίβαρο" απέναντι στη μελλοντική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ηταν ολοφάνερο, λοιπόν, ότι με τον τρόπο αυτό θα έπρεπε να ηρεμήσουν τα πνεύματα στη Γαλλία, τα οποία θεωρούν την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας - όπου θα υπάγονται όλες οι Εθνικές Τράπεζες σαν υποκαταστήματά της, χωρίς αρμοδιότητες να λαμβάνουν οι ίδιες πλέον αποφάσεις - ως όργανο της υψηλής χρηματιστικής ολιγαρχίας, κάτω από την κυριαρχία της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Ταυτόχρονα, τα πνεύματα αυτά εναντιώνονται στην ολοκληρωτική κατάργηση των αρμοδιοτήτων λήψης αποφάσεων εκ μέρους των Εθνικών Τραπεζών αναφορικά με νομισματικά ζητήματα. Γιατί, αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα υπάρχουν σοβαρά μειονεκτήματα για την ίδια τη γαλλική οικονομία.

Στην πραγματικότητα, το "Συμβούλιο Σταθερότητας", που είχε εγκριθεί στο Δουβλίνο, αποτελείται από τους υπουργούς Οικονομικών και Συντονισμού, οι οποίοι συνεδριάζουν ήδη κανονικά. Πάντως, όπως χαρακτηριστικά υπογράμμιζαν πολιτικοί παρατηρητές, το αν το Οργανο αυτό τελικά θα ήταν δυνατόν να μετατραπεί σε ένα "αντίβαρο" απέναντι στηνΕυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, "κάτι τέτοιο αποτελεί ως έναν αρκετά μεγάλο βαθμό μια αυταπάτη... ".

Η σφήνα της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας

Ανεξάρτητα, όμως, απ' όλα τα παραπάνω, κύκλοι του ιμπεριαλιστικού χρηματιστικού κεφαλαίου και του κυβερνητικού συνασπισμού της Βόννης θεώρησαν σκόπιμο να βάλουν μια σφήνα στις τοποθετήσεις των Γάλλων σχετικά με ένα "πολιτικό αντίβαρο" απέναντι στηνΕυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ως μεσολαβητής των προθέσεων αυτών της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας έχει επιλεγεί ο πρόεδρος της Ολλανδικής Κρατικής Τράπεζας, Β. Ντούζενμπεργκ. Αυτός, όπως λέγεται, τον Ιούλιο θα αναλάβει τη διεύθυνση τουΕυρωπαϊκού Νομισματικού Ινστιτούτου, το οποίο έχει μεταφερθεί στη Φραγκφούρτη του Μάιν και μάλιστα "κάτω από τη σκιά" της Γερμανικής Τράπεζας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ινστιτούτο αυτό είναι ο πρόδρομος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της οποίας η εκεί εγκατάστασή της ήδη προετοιμάζεται. Κι όπως συχνά αναφέρεται, ο Ντούζενμπεργκ συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες για το πόστο του πρώτου προέδρου της.

Πάντως, κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν το γεγονός ότι ο Ντούζενμπεργκ, σε συνέντευξή του, που παραχώρησε στην εφημερίδα των ΗΠΑ, "Χέραλντ Τρίμπιουν", με έμφαση υπογράμμιζε την απόλυτη ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με όλα τα ζητήματα, τα οποία θα συνδέονται με το επερχόμενο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο άρθρο 7 της Συνθήκης του Μάαστριχτ, σύμφωνα με το οποίο, απαγορεύεται στηνΕυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δέχεται οποιεσδήποτε "υποδείξεις" από πολιτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή άλλων ξεχωριστών κρατών.

Οι Γάλλοι από καιρό έχουν χάσει τη μάχη

Ετσι, λοιπόν, στην περίπτωση που το ίδιο το "Συμβούλιο Σταθερότητας", για το οποίο τόσο πολύ είχαν πανηγυρίσει οι γαλλικές κυβερνητικές προσωπικότητες, θα επιδίωκε να δρα σαν ένα "πολιτικό όργανο", τότε, σύμφωνα με το κείμενο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, είναι ολοφάνερο ότι για κάτι τέτοιο κανένας λόγος δεν μπορεί να γίνει. Αυτό στη συνέντευξή του ο Ντούζενμπεργκ το εξήγησε με σαφήνεια: "Οι Γάλλοι, ήδη, από το 1991 έχουν χάσει τη μάχη, χωρίς βέβαια να έχουν παραιτηθεί... Προκειμένου δε, αυτό να γίνει κατανοητό ακόμα και από τον τελευταίο Γάλλο, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από την πολιτική, αποτελεί ζήτημα υψίστης σημασίας. Κι αυτό, ακόμα περισσότερο, αφού πρόκειται για ένα θεσμό, του οποίου κύρια αιτία ύπαρξής του είναι να εγγυάται τη σταθερότητα των τιμών... ".

Δε χωράει, λοιπόν, καμιά αμφιβολία ότι ο κύριος αυτός γνωρίζει πολύ καλά τι εννοεί με όλα τα παραπάνω: Συνέχιση της εφαρμογής σκληρών μέτρων λιτότητας σ' όλες τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δηλαδή, παραπέρα δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών από τους εκάστοτε κρατικούς προϋπολογισμούς, ισχυρή πίεση πάνω στους ήδη καθηλωμένους μισθούς της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, οι οποίοι υποτίθεται ότι δήθεν αυτοί τινάζουν στα ύψη τις τιμές, μείωση των δημοσίων δαπανών για δήμους και κοινότητες κλπ.

Ταυτόχρονα, στην ίδια συνέντευξη, ο Ντούζενμπεργκ, δήλωνε ότι "θα είναι εξαιρετικά δύσκολο", πριν το 2000, να επιτευχθεί μια αισθητή μείωση του αριθμού των ανέργων στηνΕυρωπαϊκή Ενωση, ο οποίος αυτή τη στιγμή ήδη ξεπερνά τα 18 εκατομμύρια ανθρώπους. "Χρειαζόμαστε 3-5 χρόνια", προκειμένου να σημειωθούν τα πρώτα αποτελέσματα...

Υποταγή συνδικάτων και κοινωνικών κινημάτων

Τώρα, το πώς θα επιτευχθούν τα αποτελέσματα αυτά, είναι κάτι που πολύ καλά το γνωρίζει ο Ντούζενμπεργκ, ο οποίος είναι και ένθερμος φίλος της Γερμανικής ΟμοσπονδιακήςΤράπεζας: "Χρειαζόμαστε μέτρα, τα οποία θα πρέπει ν' αναγνωριστούν από τα συνδικάτα, προκειμένου αυτά να καθιερώσουν περισσότερη ευελιξία στις αγορές εργασίας. Θα πρέπει ακόμα, να επανεξετάσουμε τις δομές των συστημάτων κοινωνικών ασφαλίσεων", γεγονός που στην πράξη σημαίνει παραπέρα δραστικό ξήλωμα και καταλήστευσή τους...

Κατά την άποψη, λοιπόν, των εκπροσώπων του μεγάλου χρηματιστικού κεφαλαίου, οι μέχρι τώρα κυβερνώντες πολιτικοί της Ευρώπης, αναφορικά με τις κοινωνικές παροχές, ήταν "πολύ ενδοτικοί" μπροστά στα αιτήματα των κοινωνικών κινημάτων και διαμαρτυριών των εργαζομένων, χωρίς ν' ασκούν καμιά πίεση πάνω στα συνδικάτα. Κατά συνέπεια λοιπόν, η μελλοντική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται ν' ανεχθεί "ανάμειξη εκ μέρους των πολιτικών", όταν αυτή θα παίρνει τις οποιεσδήποτε αποφάσεις της.

Θα πρέπει να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι οι απόψεις του προέδρου της Ολλανδικής Κρατικής Τράπεζας βρίσκονται σε απόλυτη ομοφωνία μ' αυτές του διευθυντή της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας, Τιτμάιερ, ο οποίος πρόσφατα, απευθυνόμενος προς τους Γάλλους, δήλωνε ότι οι "κανόνες" που εφαρμόζει η Γερμανική Τράπεζα στη χρηματιστική και νομισματική πολιτική θα πρέπει μελλοντικά να είναι και οι κανόνες τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία πρόκειται να είναι "ο εγγυητής της σταθερότητας των τιμών σε όλους τους τομείς της πολιτικής και θα λειτουργεί σαν αντίβαρο απέναντι στα Οργανα πολιτικών αποφάσεων, τα οποία θα ήταν δυνατόν να είναι πολύ φιλελεύθερα απέναντι στα κοινωνικά κινήματα... ".

Ετσι λοιπόν, τα πράγματα ξεκαθαρίζονται μια για πάντα: Δε θα είναι το "Συμβούλιο Σταθερότητας", που επέβαλαν οι Γάλλοι στο Δουβλίνο, το αντίβαρο στη χρηματιστική παντοδυναμία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπου το πάνω χέρι θα έχουν οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές, αλλά η ίδια αυτή Τράπεζα, η οποία θα λειτουργεί σαν αντίβαρο απέναντι στα πολιτικά όργανα αποφάσεων. Κατά συνέπεια λοιπόν, με την ίδρυση τηςΕυρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν καταργείται μόνο η εθνική κυριαρχία των ξεχωριστών χωρών σε ζητήματα νομισματικής και χρηματιστικής τους πολιτικής, αλλά και σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ