Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

3.2.14

Μοντέλα της αριστεράς, να φαν κι οι κότες.

Επειδή το να είσαι αριστερός σήμερα, στην τελική δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, η έννοια έχει ξεχαρβαλωθεί τόσο πολύ, περισσότερο και από τα βρακιά που φορούσαν κάποτε οι μακαρίτισσες οι γιαγιάδες μας, και μετά την πρόσκληση που έχω λάβει για να παραστώ στην παρουσίαση του βιβλίου του Γ.Στόγια ( δεν θυμούμαι τον τίτλο ), με ομιλητές δύο "αριστερούς ακαδημαϊκούς" τον κ. Μίμη Σοφοκλέους και τον κ. Γιάννη Παπαδάκη και με συντονιστή ένα αριστερό φίλο μας δημοσιογράφο, θα προσπαθήσω να φτιάξω ένα κατάλογο με μοντελάκια "αριστεράς" που βλέπω τριγύρω κι ο καθένας ας κάμει το κρας τεστ για τον εαυτό του μόνος του...

Αριστερά είναι η πολιτική παράταξη που αντιπροσωπεύει το όραμα για ένα κοινωνικο-πολιτικό σύστημα:

1. Με ελεύθερη οικονομία, πολυεθνικές, μονοπώλια, διεθνείς πολιτικούς οργανισμούς για επίλυση των ενδοκρατικών, ενδοαστικών και ενδο-ιμπεριαλιστικών διαφορών με πολιτικά μέσα, αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, με κρατικό και κομματικό δικομματικό ή τρικομματικό έλεγχο και τουλάχιστον 29 κομματικούς δήμους σε μια χώρα με 7 πόλεις - κωμοπόλεις, οι τρεις υπό κατοχήν.

2. Με ελεύθερη οικονομία, πολυεθνικές, μονοπώλια, διεθνείς πολιτικούς οργανισμούς μπλα μπλα, αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, με συγκεντρωτική διακρατική εξουσία aka ομοσπονδιοποίηση των συμφερόντων των εθνικών αστικών τάξεων μέσω Κρατικών Ενώσεων τύπου Ε.Ε και τουλάχιστον 29 κομματικούς δήμους σε μια χώρα με 7 πόλεις-κωμοπόλεις, οι τρεις υπό κατοχήν.

3. Με ελεύθερη οικονομία χωρίς πολυεθνικές και μονοπώλια αλλά μέσω της απο-ανάπτυξης, των αγροτικών και εργατικών κολλεκτίβων, στη βάση της αυτοδιάθεσης των λαών και του διεθνούς κινηματικού αγώνα υπερ της  αλληλέγγυας οικονομίας. Κάθε γειτονιά και φυτώριο, κάθε στενό και μποστάνι.

4. Με ελεύθερη οικονομία αλλά δημόσια ιδιοκτησία στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, στο στυλ Βενεζουέλας, Νικαράγουας κ.λ.π. Υπερ του σχετικά αναίμακτου δημοκρατικού δρόμου αλλαγής προς το σοσιαλισμό, με αναδιανομή του πλούτου χωρίς να αποκλείονται εξ ανάγκης και οι παραγκουπόλεις για τους πιο φτωχούς. Η δημοκρατία και η ειρήνη είναι τα σημαντικότερα αγαθά. Και όσο πάει. Που δεν θα πάει.

5. Με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, χωρίς μονοπώλια, πολυεθνικές αλλά ούτε και παραγκουπόλεις, και με κρατικό - κομματικό έλεγχο στα πρότυπα της ΕΣΣΔ, κόπυ πέιστ.

6. Με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, χωρίς μονοπώλια, πολυεθνικές αλλά ούτε και παραγκουπόλεις. Στα πρότυπα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού της ΕΣΣΔ με εργατικό έλεγχο όπως αυτός καθορίστηκε από τους μπολσεβίκους και τον Λένιν στο πρώτο Σύνταγμα των Σοβιέτ και όχι με συσσωρευτικό κομματικό έλεγχο τύπου ΚΚΣΕ, που στην τελική ως "νόμιμος ιδιοκτήτης" της χώρας, υπέγραψε την αγοραπωλησία του σοσιαλισμού με την CIA και τους Αμερικανούς και κατόπιν μετοίκησε κατά το ήμισυ στα κόμματα της αντιπολίτευση και κατά το άλλο ήμισυ στο Καπιταλιστικό πλέον Κρεμλίνο παρέα με τον πάλαι ποτέ αξιωματούχο του κόμματος κ. Βλαδιμήρ Πούτιν, στο οποίο, γιατί όχι, φιλοξενούνται και χοροί αναβίωσης της τσαρικής εποχής, ενώ ο λαός πεινά και μεταναστεύει.

7. Τίποτε από τα πιο πάνω. Το ακελ φιμώνει την αντίθετη άποψη, εγώ θέλω δημοκρατικό σοσιαλισμό. Τελεία και παύλα και να με αφήσετε ήσυχο.

8. Και τώρα και πάντα ακελ-ακελ-ακελ!

9. ( προσθήκη του Στέλιου ) η λεγομένη σοσιαλδημοκρατία του 50-70.... με ελεύθερη αγορά, μονοπώλια, ιμπεριαλισμό, κάλπες, συντεχνειές, ένα καλό μισθό, απουσία παραγκουπόλεων, ψηλές φορολογίες..... όπου υπό τον πρόσφατο φόβο του ναζιστικού τέρατος, κάμνεις συμφωνία με το καπιταλιστικό τέρας, ότι εμείς δεν θα κάμουμε επανάσταση τζαι σεις θα μας πκιερώνεται..... τζαι με την πρώτη κρίση (καλά δεν έξερες με ποιόν έκαμνες συφωνία - δεν ρώταγες;) ξιλώνουν τα ούλλα, τζαι καταλήγεις στο μοντέλο με αριθμό 1.....

13 σχόλια:

  1. αυτο το ποστ που ειναι εντελως ατελες, το έγραψα μάλλον γιατί είναι καιρός, ο καθένας να ξεκαθαρίσει δια παντός τις προθέσεις του και γιατί κάπου πρέπει να μπει ενας μίνιμουμ κοινός παρονομαστής για το τί σημαίνει και το τι δεν σημαίνει τελικά η αριστερά. Και γιατί υποπτεύομαι πως δυστυχώς η δεξιά τείνει να γίνει η εξυπνότερη μεταξύ μας...

    όπως είπε και ψες ο σ.Ελισσαίος, κάποτε ήταν επικίνδυνο και κόστιζε να δηλώνεις πως εισαι αριστερός, σήμερα δεν κοστίζει μια...

    αλλά τίποτα που δεν κοστίζει δεν αξίζει...

    και όπως επίσης είπε: το κόμμα, δεν είναι ο εργαλάβος που θα του δώσετε το οικόπεδό σας για να σας χτίσει ένα σπίτι όπως το θέλετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μετά τον “δεκάλογο του μεταμοντέρνου”, ακολούθησαν τα “μοντέλα της αριστεράς”... Ωραία η κριτική ειρωνεία, αγαπητή Disdaimona, [τη χρησιμοποιώ κι εγώ], όμως έχω την άποψη ότι αν δεν πούμε τα πράματα με τ’ όνομα του [ας πούμεν, ποιος είναι ποιος και τι πρεσβεύει] απλώς αοριστολογούμε και κανείς δεν μας λαμβάνει υπ’ όψη...

    Και παρεμπιπτόντως διαβάζοντας το πιο πάνω κείμενο ΣΟΥ, εκεί στο σημείο που γράφεις «... μετά την πρόσκληση που έχω λάβει για να παραστώ στην παρουσίαση του βιβλίου του...», το μυαλό μου πήγε [πριν διαβάσω το όνομα «Γ. Στόγιας»] στην παρουσίαση του βιβλίου [υπό την «επιμέλεια»] του Κυριάκου Τζιαμπάζη “Για την ταυτότητα της ελληνοκυπριακής αριστεράς”… Όπως υπάρχουν «μοντέλα» [ή και μοντελάκια] φαίνεται υπάρχουν και ταυτότητες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καταλογος για να ειμαστε ειλικρινεις ειναι ελλειπης. Όμως εγω αποφασισα πως θα ρωτώ απο δω και περα ποιο μοντελο φορει ο καθενας μας, διοτι με τις λεξεις αριστερος, πιο αριστερος, αριστεριστης, δημοκρατης αριστερος, κομμουνιστης κ.λ.π δεν βγαζουμε ακρη.

      Ναι συμφωνω και επαυξανω, πως πρεπει πλεον να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους, γενικοτερα, δεν βγαζω απεξω τον εαυτο μου, αυτα που πρεσβευω ή αυτα που μεταφερω εδώ.

      Για το βιβλίο του Τζιαμπαζη, άκουσα πως εγινε μια παρουσιαση, δεν το ειδα, και ακομα ειμαι με την απορια, αν στα πλαισια του λεγομενου παραγωγικου διαλογου πρεπει να ασχολουμαστε με ολα. Προφανως πρεπει. Αρα να το πάρω και να το δω και αν μπορεσω να τοποθετηθώ κιολας.

      Αφήσαμεν το θερος τζαι ξικανναουριζουμεν γενικά με τα ζητήματα της αριστερας νομίζω. Όχι μονο εμεις, ειναι γενικευμενο το φαινομενο! Ε καποια στιγμη πρεπει να συζητησουμε τα βασικα απο την αρχη..

      Διαγραφή
  3. Επέτρεψέ μου να μιλήσω παιγνιωδώς, αλλά τα εννοώ κιόλας:
    Προκρίνω ένα μείγμα αυτών των δυο με κάποιες μετατροπές:
    "6. Με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, χωρίς μονοπώλια, πολυεθνικές αλλά ούτε και παραγκουπόλεις. Στα πρότυπα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού της ΕΣΣΔ με εργατικό έλεγχο όπως αυτός καθορίστηκε από τους μπολσεβίκους και τον Λένιν στο πρώτο Σύνταγμα των Σοβιέτ και όχι με συσσωρευτικό κομματικό έλεγχο τύπου ΚΚΣΕ, που στην τελική ως "νόμιμος ιδιοκτήτης" της χώρας, υπέγραψε την αγοραπωλησία του σοσιαλισμού με την CIA και τους Αμερικανούς και κατόπιν μετοίκησε κατά το ήμισυ στα κόμματα της αντιπολίτευση και κατά το άλλο ήμισυ στο Καπιταλιστικό πλέον Κρεμλίνο παρέα με τον πάλαι ποτέ αξιωματούχο του κόμματος κ. Βλαδιμήρ Πούτιν, στο οποίο, γιατί όχι, φιλοξενούνται και χοροί αναβίωσης της τσαρικής εποχής, ενώ ο λαός πεινά και μεταναστεύει.
    3. [Με ελεύθερη οικονομία=απορρίπτεται] χωρίς πολυεθνικές και μονοπώλια αλλά μέσω [και]της απο-ανάπτυξης [όπου χρειάζεται], των αγροτικών και εργατικών κολλεκτίβων, στη βάση της αυτοδιάθεσης των λαών και του διεθνούς [κινηματικού=αμφίσημο. Θα έλεγα να παραμείνουμε στα κλασικά] αγώνα υπερ της αλληλέγγυας οικονομίας. Κάθε γειτονιά και φυτώριο, κάθε στενό και μποστάνι [και λαπ-τοπ].
    Προσθέτω επίσης:
    1) να (ξανα)μάθουν οι (εργαζόμενοι) άνθρωποι να μεγαλώνουν παιδιά, χώρια και όλοι μαζί, και να γηροκομούνε γέρους (να κλεισουν τα γηροκομεία) ήτοι: να πάψουν να έχουν τόση δυσανεξία με το ξεσκάτισμα και την αντιμετώπιση της ασθενειας (όχι άλλο παρκάρισμα ανθρώπων)
    2) Υποχρεωτικό μάθημα μουσικής, και υποχρεωτική εκπαίδευση στην κλασική μουσική (όταν είχα πάει στη βουλγαρία, το ράδιο έπαιζε μανιωδώς κλασική μουσική)
    3) καταστολή, χωρις "κατανόηση", της βίας απέναντι στα παιδιά και τις γυναίκες
    4) Δημιουργία βαρδιών σε χειρωνακτικές και βιομηχανικές εργασίες, εθελοντικών μεν, αλλά να μην είναι και εύκολο να τις αποφύγεις (να ντρέπεσαι δηλαδή)
    5) Πολύ νωρίς σύνταξη για τις ανθυγιεινές εργασίες (οι παλιοί συνάδελφοι και φίλοι του πατέρα μου, βιομηχανικοί εργάτες στην Ελευσίνα, πέθαναν όλοι κάτω από τα εξήντα-αυτός ως πονηρός πελλοπονήσιος την έκανε νωρίς, και ζεί ακόμα)
    Χαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Γιάννη μου! Μου έλειψες!

      Όριστε μια σύνθετη προταση που μπορει να συζητηθει. Να προσθεσουμε στο σημειο 3) και την τρίτη ηλικία. Γενικά συμφωνούμε εδώ, πως χρειαζεται να μιλησουμε συγκεκριμενα, με συγκεκριμενες προτασεις. Κυριως εμεις το χρειαζομαστε αυτο εδώ, γιατι υπαρχει μια απολυτη θολουρα για τα ζητήματα της αριστεράς και η αριστερά πρεπει πια να απαντησει συγκεκριμενα και όχι να κρυβεται πίσω από το "προοδευτικό" της προσωπο.

      Καποια πραγματα εχω γραψει και στον Στέλιο πιο κάτω.

      Διαγραφή
  4. Ορθόν !
    έσσιει τζαιρό που το λαλώ....
    Τζαι μας το λαλούν τζαι άλλοι.... "καλά τι προτείνετε"....
    Γιατί κριτική στο καπιταλισμό κάμνουν ούλλοι.... Το πιο εύκολο πράμα είναι να κάμεις κριτική στο καπιταλισμό - κυρίως τωρά που είναι σε κρίση..
    Τζίηνο εν το εύκολο...
    Που τζιαμέ τζαι τζει.... πρέπει να έχουμε τζαι μια ιδέα τι προτείνουμε...
    Έσσιει σημασία....

    Τζαι το τι προτείνω πρέπει να απαντά σε 3-4 βασικά πράματα.... γιατί έσσιει διαφορά....
    ποιός παράγει, τι παράγει, πως παράγει, πως διανείμεται τζαι ποιός και πως αποφαζίσει για όλα τα προηγούμενα....

    Ξαναλέω... Δεν χρειάζεται ένα "ολοκληρομένο σχέδιο".... αλλά μια κάποια ιδέα στα βασικά πρέπει να έσσιεις....


    Ξέρεις ότι υπάρχει για κάποιους και το πιο κάτω μοντελάκι....

    η λεγομένη σοσιαλδημοκρατία του 50-70.... με ελεύθερη αγορά, μονοπώλια, ιμπεριαλισμό, κάλπες, συντεχνειές, ένα καλό μισθό, απουσία παραγκουπόλεων, ψηλές φορολογίες..... όπου υπό τον πρόσφατο φόβο του ναζιστικού τέρατος, κάμνεις συμφωνία με το καπιταλιστικό τέρας, ότι εμείς δεν θα κάμουμε επανάσταση τζαι σεις θα μας πκιερώνεται..... τζαι με την πρώτη κρίση (καλά δεν έξερες με ποιόν έκαμνες συφωνία - δεν ρώταγες;) ξιλώνουν τα ούλλα, τζαι καταλήγεις στο μοντέλο με αριθμό 1.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Στέλιο! Για παραδειγμα όλοι οι αριστεροί, - εγω αυτη την ερωτηση θελω να την καμω και σε πολιτικους του ακελ καποια στιγμη, σε καποια εκδηλωση για παραδειγμα - μας μιλουν για μικτη οικονομία. Μα τί εννοουν μικτη οικονομια; Προφανως εννοουν το 1 και το 2.

      Μικτη οικονομια ομως ειναι και ο σοσιαλισμος. Γιατι δεν μιλαμε για αυτη την μικτη οικονομια στο κατω κατω;

      Σου λεει για παραδειγμα ο αριστερος: Θελω δημοσια Υγεια. Μα τί εννοεις δημοσια Υγεια; Στην ουσια εννοουν "δωρεαν περιθαλψη υπο προυποθεσεις" - αλλα οι φαρμακευτικες πολυεθνικες και η βιομηχανια φαρμακων να ειναι στη θεση τους. Να πληρωνει ο πολιτης μεσω φορολογιας δηλαδη για να εχει δωρεαν νοσηλία και να χρυσωπληρωνει τα πανατολ που του δια το νοσοκομειο δηθεν δωρεαν, μεσω του κρατους στα μονοπωλια. Ή να χρυσοπληρώνει γενικως τα φαρμακα. Παραδειγμα οι θαλασαιμικοι που πεθαναν καθαρα για οικονομικους λογους.

      Το ιδιο με το Φυσικο Αέριο. Τί εννοει η αριστερα δημοσια εταιρια ιδιωτικου συμφεροντος για το ΦΑ; Εννοει το ίδιο συστημα οπως με το πετρελαιο; Αυριο μεθαυριο θα ξεφυτρωσουν και ιδιωτικες εταιριες παροχης ΦΑ για παραδειγμα;

      Το ίδιο και με την Παιδεια. Δωρεαν παιδεια αλλα ενα παιδι για να παρει ενα πτυχιο κάπου, σε μια γλωσσα, σε μια τεχνη, στα μαθηματικά κ.λ.π θα χρυσοπληρωνει μια δεκαετια για ιδιαιτερα, βιβλια, 'εξεταστρα κ.λ.π

      Άρα για ποια μικτη οικονομια μιλά η αριστερά; Διοτι οπως ειπαμε μικτη οικονομια ειναι και ο σοσιαλισμος. Αλλα βεβαια άλλης μορφης μικτη οικονομια. Πρεπει να ξεκαθαρισουμε με καποια ζητήματα.

      Διαγραφή
  5. Με κεντρικό σχεδιασμό των οικονομικών, διεθνείς αστέρες, πολυεθνικό προπονητή, τριά χαφ φωτιά, τον Πίρλο στα νιάτα του οργανωτικό τζιαι τα ταμεία χωρίς κούρεμα.

    Ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μα εν κοινωνια Προ-Προ που θα καμουμε; παλε παιζεις; :)

      Διαγραφή
    2. Σόρρυ, ενόμιζα πως εν μοντέλο για την Ομόνοια που εγυρεύκατε...

      :-)

      Διαγραφή
  6. Steliε Papalangi,

    Ορθότατη η τοποθέτηση ΣΟΥ:
    «Το πιο εύκολο πράμα είναι να κάμεις κριτική στο καπιταλισμό - κυρίως τωρά που είναι σε κρίση..
    Τζίηνο εν το εύκολο...
    Που τζιαμέ τζαι τζει.... πρέπει να έχουμε τζαι μια ιδέα τι προτείνουμε...»
    ,
    Όμως ΔΕΝ είδα τη δική ΣΟΥ [εναλλακτική και] συγκεκριμένη πρόταση...
    Πέραν τούτου ας μην ξεχνούμε ότι «η λεγομένη σοσιαλδημοκρατία του 50-70....», [στην Ευρώπη], έδωσε/πρόσφερε ότι έδωσε/πρόσφερε καταληστεύοντας και τον πλούτο των χωρών του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου [της Αφρικής, της Ασίας, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής]...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ακόμα ψάχνω την...
    η δική σου ποιά είναι ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή