Μιαν μιξ από τα ίδια..

"Ενόψει Ευρωεκλογών, παραφράζοντας τον Κάρολο Μαρξ, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα του λαϊκισμου και της ακροδεξιάς"

Πέτρος Παπασαραντόπουλος, από την Εισαγωγή της Ομιλίας του, που θα γίνει αύριο στο "τρελό συμπόσιο" Η άνοδος (;) της Ακροδεξιάς και η τύχη του ευρωπαϊκού οράματος.

Εκτενές απόσπασμα παρατίθεται στον σημερινό Πολίτη από την κυρία Χόπλαρου.

Οδηγίες πώς θα χτίσεις αυτό το παραμύθι προσαρμοσμένο για το Κυπριακό κοινό:

Οδηγία πρώτη

Μιλώντας ολημερίς και οληνυχτίς για "περιρρέουσα 2004" τα φιντάνια της  νεο-φασιστικής κάστας λοβοτομημένων νεοφιλελεύθερων σοσιαλδημοκρατών - ναι, είναι νέα κατηγορία αυτή, την έχουμε ιδρύσει εμείς εδώ στην Κύπρο αυτή την κατηγορία - έχουν εξαφανίσει τα κλασικά δύο άκρα ή τις δύο σχολές της επίλυσης του Κυπριακού ως "άκρα". Αίφνης μόνο η μία σχολή αποτελεί "άκρο" και αυτή η σχολή είναι οι "απορριπτικοί - εθνικιστές".

Το άλλο "άκρο" που πήγε; Πήγε να λοβοτομηθεί, θα μου πείτε...Το άλλο "άκρο" έχει αυτοανακηρυχθεί σε "σωτήρα του τόπου και της Ευρώπης" από την ακροδεξιά.(κάτι που δεν είχαμε το 2004). Κρατάει έναν καθρέφτη όπου μέσα αντικατοπτρίζει με μαγικό τρόπο τον Μαρξ, τον Κύρκο, τον Αναστασιάδη, τον Αβέρωφ, τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Σοσιαλδημοκράτες, το ΕΛΚ, την ΟΕΒ και το ΚΕΒΕ ταυτόχρονα.

Οδηγία δεύτερη

Πώς ακριβώς θα μας σώσουν οι νεοφιλελεύθεροι σοσιαλδημοκράτες από την ακροδεξιά;

Κατασκεύαζοντας ένα "σημείο εκκίνησης"  Το κοινό σημείο μεταξύ Μαρξ, Κύρκου, Αναστασιάδη, Αβέρωφ, Χριστιανοδημοκρατών, Σοσιαλδημοκρατών, ΕΛΚ, ΟΕΒ και ΚΕΒΕ, που είναι "δωράκι" της λεγόμενης και για αστείο ριζοσπαστικής αριστεράς και που συνοψίζεται στο εξής:

" Οι πραγματικά επικίνδυνοι σήμερα για την Ε.Ε, την "ανάπτυξη" την "ανταγωνιστικότητα" "την επιχειρηματικότητα" και τη "δημοκρατία" είναι όσοι μιλούν για Τάξεις".

Αυτό κανένας σάχλας νεοφιλελεύθερος δεν θα μπορούσε να το κατασκεύασει. Αυτό είναι κατασκευή σωρείας σαχλών της "αριστεράς". Δηλαδή σωρείας σαχλών της σημερινής "αριστεράς". Ο Μαρξ αλλά ακόμα και ο Κύρκος, μπαίνουν στο παιχνίδι ώστε η σαχλαμάρα να αποκτήσει και "ιστορικό κύρος"!

Οδηγία τρίτη

Για να μπορέσεις να κατασκεύασεις τον "κίνδυνο της ακροδεξιάς" θα πρέπει πρώτα να κατασκεύασεις τον εαυτό σου, ως μη σύμμαχο της ακροδεξιάς αλλά ως αντίπαλο. Στην πραγματικότητα μάλιστα ως τον μοναδικό αντίπαλο.

Πώς μαγειρεύεται αυτό; Κάποτε θα έπρεπε να πάμε πάρα πολύ μακρυά για να το εξηγήσουμε. Τώρα πάμε εδώ κοντά...πρώτα χρηματοδοτείς τους Ναζιστές της Ουκρανίας για παράδειγμα και μετά ομιλείς για την αναγκαιότητα να σώσουμε την Δημοκρατία στην Ε.Ε!  Καθαρή Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική της CIA και του ΝΑΤΟ εδώ και εξήντα χρόνια και άλλων αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών του Κεφαλαίου...Εξυπνήσαν τζαι τα κουπέπια του Μένουμε Ευρώπη, τζαι εμάθαν να αναπαράγουν εξηντάχρονες πολιτικές των Αμερικάνων παρακαλώ, για εσωτερική κατανάλωση! Αλλά πως; Με τον Μαρξ!! Γιατί με τον Μαρξ;

Διότι ο νεοφασισμός των νεοφιλελευθέρων σοσιαλδημοκρατών, που δεν μπορεί να ανθίσει στην Κύπρο, παρεκτός αν βρεθούν πρόθυμοι αριστεροί να τους κρατούν τον ποδόγυρο, που ως ταχυδακτυλουργοί του Κεφαλαίου εξαφανίζουν όλες τις παραμέτρους, κυρίως την παράμετρο της αντίθεσης Κεφαλαίου και Εργασίας, μας φωνάζουν, πως η ακροδεξιά που παίρνει το πάνω χέρι στην Ε.Ε χρηματοδοτούμενη ιστορικά από τους ιδίους και ως παιδί του Καπιταλιστικού συστήματος, έχει μόνο ένα ανάχωμα:

ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΑΪΖΕΙ

Οδηγία τέταρτη

Αφού μιλήσεις για τις Ευρωεκλογές για να ρίξεις στάχτη στα μάτια του κόσμου -- εδώ μέχρι και η κυρία Θεοχάρους που κάποτε ήταν βέρα ευρωσκεπτικίστρια, τώρα πια μας ταίζει την καραμέλλα "Να αλλάξουμε την Ευρώπη από τα μέσα" - ακατάχνωτα! Τόσους συντηρητικούς τζαι ακροδεξιούς συνάμενους που θα έβρισκεν ξανά η δεξιά μας, αφήνεις έτσι προστατευτική φωλιά για τον "εθνικισμό"; Εν την αφήνεις; Το Ευρωπαϊκό Σπίτι συφφέρει καλύτερα! -- επιστρέφεις στο Κυπριακό!

Και φτιάχνεις την τελική κατασκευή. Αφού τους έχεις πείσει όλους πως η Ε.Ε είναι το Σπίτι μας για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω -- ως προχτές ήταν μόνο η Ελλάς το σπίτι μας -- :

"Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι υποστηρίζει ότι "ο λαϊκισμός δεν γεννήθηκε με την κρίση του ευρώ. Είναι ένα κοινωνικό, πολιτισμικό φαινόμενο, πολύ πιο βαθύ από τα σημερινά προβλήματα". Πέτρος Παπασαραντόπουλος, όπως πιο πάνω.

Ακριβώς ότι συμβαίνει και με τα εθνοτικά μας ζητήματα δηλαδή...Που δεν αφορούν ούτε γεννήθηκαν από το σύστημα αλλά είναι κοινωνικά και πολιτισμικά φαινόμενα τα οποία πρέπει να ξεπεράσουμε με αλληλοκατανόηση, αλληλοαποδοχή και αγάπη....

Εδώ πετάγεται και ο μαϊντανός της αριστεράς για να επαναβεβαιώσει στην άπταιστην νεοφασιστική νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατική πως : όσοι μιλούν σήμερα για Ιμπεριαλισμό υποθάλπτουν τον εθνικισμό.

Μιαν μιξ απ΄τα ίδια...