Πρόεδρε, ξανασκέψου πριν υπογράψεις. Αυτό κι αν είναι πράξη ύψιστης ευθύνης.

γράφει ο Τριμ

Άκουσα με προσοχή το διάγγελμα του προέδρου. 


 Ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει δίκιο στο μέρος της ανάλυσης που κάνει για τις ευθύνες για την κατάσταση της οικονομίας: Τράπεζες, Ορφανίδης, διαπλοκή, κερδοσκοπισμός και συστημικές στρεβλώσεις. Έχει επίσης δίκιο για τη δαιμονοποίηση που δέχεται η κυβέρνηση από τα ΜΜΕ και τα κόμματα: αυτή η επίθεση που δέχεται είναι άνευ προηγουμένου.  Εκτιμά δε ότι πιθανή κατάρρευση της  Λαϊκής [υπολογίζεται ότι θα στοιχίσει 12 δισ.]  θα έχει τρομερές συνέπειες για την χώρα και θα συμπαρασύρει σε κρίση ολόκληρη την οικονομία. Αυτά μέχρι τώρα είναι ορθά.

Το πιο τραγικό και απαράδεχτο είναι ότι όλοι αυτοί που μέχρι χθες πίεζαν για μνημόνια και επαχθή μέτρα φωνασκούν για το πόσο επώδυνο είναι.

Τίθενται λοιπόν τα εξής ζητήματα:

1.     Γιατί αναληφθεί από το κράτος όλων των τραπεζικών χρεών; Γιατί να μην υπάρξει ριζικό κούρεμα, και με ποιους όρους τελικά πρέπει να στηριχτεί ο τραπεζικός τομέας και ποια η πιθανότητα βιωσιμότητας του, αν θα στηριχτεί ο τραπεζικός τομέας; Γιατί το θέμα του ΑΝ θα πρέπει να στηριχτεί είναι θέμα προς δημοκρατικό διάλογο που αφορά άμεσα τους πολίτες, τον κυπριακό λαό και τις επόμενες γενεές που θα καλεστούν να επωμιστούν το κόστος. Οι ιδιοκτήτες και οι χρεώστες των τραπεζών ως ιδιωτικοί οργανισμοί πρέπει να αναλάβουν το χρέος που δημιούργησαν. Έτσι δεν κάνει κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας;

2.     Οφείλουν να δώσουν στη δημοσιότητα τις μελέτες για το ρίσκο, το κόστος της στήριξής και της μη στήριξης και να αναλυθούν. Έχουν γίνει τέτοιες μελέτες πολιτικής;

3.     Πρέπει να τεθούν το τραπέζι ενός δημοκρατικού διαλόγου τα πραγματικά εναλλακτικά σενάρια, συμπεριλαμβανόμενης και της χρεωκοπίας μέρος των τραπεζών και διάσωσης άλλων τμημάτων των τραπεζών (π.χ. εγγύηση καταθετών).

4.  Υπάρχουν σαφώς ποινικές και αστικές ευθύνες εδώ που πρέπει να αναζητηθούν. Υπάρχει άμεσο και τεράστιο ζήτημα δημοκρατικής λογοδοσία των τραπεζών και πολιτικής διαπλοκής.

5.     Εφόσον θα μπούμε σε μια λογική εσωτερικής υποτίμησης, είτε με δανεισμό, είτε χωρίς  τίθενται άμεσα τα εξής μέτρα εκτάκτου οικονομικής ανάγκης:

·       Άμεσο κούρεμα των χρεών όλων όσοι εξαναγκαστήκαμε να στηρίξουμε τις τράπεζες από τις περικοπές των μισθών μας και τους φόρους.

·       Μείωση και έλεγχος των τιμών.

·       Προστασία της εργασίας και των εργασιακών θεσμίων.

·       Λογιστικός έλεγχος των επαγγελματιών για φοροδιαφυγή. Δεν είναι δυνατόν πολυεκατομμυριούχοι μεγαλοδικηγόροι, μεγαλο-λογιστές/ελεγκτές,  γιατροί κτλ. Να την βγάζουν έτσι.

·        Άμεση είσπραξη φόρων από τους μεγαλοφειλέτες

·       Άμεσες περικοπές από τις δαπάνες για την άμυνα

Πρόεδρε, απλώς μην το υπογράψεις: Δημοψήφισμα τώρα - όχι όπως τον Γιωργάκη που έμεινε στην ιστορία ως μια γελοία καρικατούρα!

Πες το και κάντο.

Έτσι κι αλλιώς μπήκαμε σε άλλη φάση της ιστορίας. Ζούμε την μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού από το 1930. Τίποτε δεν θα μείνει όρθιο μετά από αυτή την κρίση. Δεν ξέρω τι θα έρθει μετά. Οι νομοτέλειες διαψεύσθηκαν: όλα είναι αποτέλεσμα πάλης. Τα περί αερίων και πετρελαίων που υπόσχονται θα έρθουν έχουν τρεις μεγάλες παγίδες:

• Το ένα ονομάζεται Τουρκία και κυπριακό ζήτημα που κάθε άλλο παρά έχει κλείσει. 
• Το άλλο είναι ταξικό-κοινωνικό:  άπαξ και ανατραπεί η ταξική-οικονομική «ισορροπία» προς όφελος του κεφαλαίου, δεν θα επιστρέψει χωρίς ιδρώτα, μόχθο και αίμα στην προ κρίση εποχή, έστω κι αν υπάρχουν αέρια και πετρέλαια. Μάλλον θα γίνομαι rentier economy που θα κυβερνάται από μια rentier αστική τάξη με “global” ή περιφερειακές ολιγοπώλια. 
•  Η μετά κρίση εποχή στη περιφέρεια μας είναι εκρηκτική και γεμάτη μπαρούτι.

Φοβάμαι για τα παιδιά μας…

Πρόεδρε, ξανασκέψου πριν υπογράψεις. 

Αυτό κι αν είναι πράξη ύψιστης ευθύνης.