Χρόνος

29 λεπτά.

τόσος ήταν ο χρόνος για την ψήφιση 26 αντεργατικών νομοσχεδίων από την κυπριακή βουλή. η αριστερά χωρίς αποχή. ούτε για δείγμα.

29 λεπτά ούτε καν μισή ώρα, για την ψήφιση των πλέον αντιδραστικών νομοσχεδίων από την ίδρυση της κυπριακής δημοκρατίας μέχρι σήμερα.

29 λεπτά είναι η διαδρομή από τη Λευκωσία μέχρι τη Λάρνακα.

δεν είναι καν η μισή διαδρομή μέχρι τη Λεμεσό, σκεφτείτε πόσος χρόνος απέχει για την Ιστορία...

29 λεπτά, δεν μπορούμε βέβαια να πούμε πως ψηφίστηκαν αδιάβαστα τα νομοσχέδια.

έγιναν πολλές διαβουλεύσεις, πολλές συναντήσεις, πολλές προτάσεις μέχρι να φτάσουμε σε αυτά τα 29 λεπτά.

κάποιοι λένε πως έγιναν και μελέτες. δεν υπήρχε άλλη λύση. ή 29 λεπτά ή χρεωκοπία και τέλος χρόνου.

εγώ θα πω: τέλος χρόνου.

για κάθε ένα από αυτά τα βιαστικά 29 λεπτά αντιστοιχεί ένας χρόνος στασιμότητας και τέλος χρόνου

για κάθε έναν που ψήφισε αυτά τα νομοσχέδια στη βουλή και για κάθε έναν που δεν αντιστάθηκε στα παρασκήνια, επίσημα και ανεπίσημα σε αυτά τα νομοσχέδια, αντιστοιχεί ένας χρόνος αποκλεισμού.

υπάρχουν και προσωπικές ευθύνες; δεν γνωρίζουμε. ίσως και να υπάρχουν.

θα μετρήσω 29 πανό έξω από το προεδρικό μέγαρο τον Φεβρουάριο, αυτό  περιμένω, και 29 κόκκινες σημαίες για την αντίσταση.

το ξέρω. κάποτε διαβάζαμε πίσω από τις λέξεις τώρα πια διαβάζουμε πίσω και από τις σιωπές. πίσω από τις ενοχές επίσης. πίσω από τα ψέματα το ίδιο.

έχει πολύ βάθος η πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.

το κράτος τους ανήκει. σε όλους.
ο κόσμος τους ανήκει. σε όλους.
η ιστορία τους ανήκει. σε όλους.
η εξουσία τους ανήκει. σε όλους.

παντού ένα "βαθύ και σκοτεινό" σύστημα εξουσίας.

άκουσα πρόσφατα πως μέχρι και ο Μαρξ παίρνει θέση σε αυτό το βαθύ σύστημα εξουσιών.
άκουσα πως ο Μαρξ, μίλησε ενάντια στους μετανάστες και πως ο Μαρξ είχε πετάξει έξω από την εργατική τάξη τους μετανάστες...αυτό άκουσα...και πως η έκκληση στους εργοδότες να μην προσλαμβάνουν παρά μόνο Κύπριους είναι "μαρξιστική παρακαταθήκη"...

έχουμε να πούμε πολλά πάρα πολλά. ούτε που φαντάζεστε πόσα πολλά.

είναι ωραία να έχεις ένα φιλικό δωμάτιο, ένα λάπτοπ, τη συνειδησή σου και άπλετο χρόνο να ψάχνεις, να μελετάς και να γράφεις στο τέλος του χρόνου.