τέλος του κόσμου. 21.12

( να πω μια ιστορία και να δώσω μια ανθρώπινη συμβουλή. ο καλός παρατηρητής δεν "εμπλέκεται". το έμαθα νεανίς από τον μάνο χατζηδάκι αυτό. να έχεις πόθο και να μην έχεις πάθος. όταν εμπλακείς με τις γνώμες των ανθρώπων που μαζεύονται σε ομάδες είτε θα χάσεις τον δρόμο σου είτε θα ξεσκονίζεις μια ζωή τα βήματα σου στο μονοπάτι για να προχωρήσεις. σε όλα τα πράγματα, υπάρχει μια δίκαιη οπτική αν φροντίσεις να είσαι απ έξω. έξω θα μάθεις να είσαι αδιάφορος για τις γνώμες καθώς και για την εκδίκηση. υπάρχει ένας χώρος οφέλημος για να ζήσει κανείς, κι όποιος ευτύχησε να προνοήσει ώστε η εμπλοκή του να μη φέρει κανένα στοιχείο προσωπικού, υλικού, συναισθηματικού ή πνευματικού συμφέροντος, έχει ακόμα κάτι να προσφέρει σε κάθε "τέλος" του οποιουδήποτε παγιωμένου, παγωμένου και απερχόμενου κόσμου. η προϋπόθεση της προσφοράς είναι η έλλειψη φόβου και αγωνίας )


και εισαι καθισμενος στην ακρη του μπαρ
ζωσμενος και περιμενεις
και μπαινει εκεινη με τα παγωμενα ματια
και σου ζηταει να τραγουδησεις
το τραγουδι του τελους του κοσμου

και ξεκινας και σιγοτραγουδας
και καιγεσαι ολοκληρος φωναζεις
περπατας πανω στα κυματα
ξεβραζεσαι στα βραχια
ειναι το τελος του κοσμου

η πιο ομορφη απ τη νυχτα
πλανητες πεφτουν νεκροι μπροστα της
μα αυτη δεν υπαρχει
βλεπεις; δε θα την χασεις ποτε
γιατι ειναι το τελος του κοσμου

τοτε τους βλεπεις
ειναι αλυσσοδεμενοι γυμνοι
και κατασπαραζουν ο ενας τον αλλο
δεν βλεπουν το δρομο που οδηγαει σε Σενα
δεν ξερουν πως ηρθε το τελος του κοσμου


MON_KOUL