Η Επανάσταση των Γιασεμιών...και μετά ξύπνησα...

Ολοκληρώθηκε χθες ο προαναγγελθής εσωκομματικός διάλογος στο ΑΚΕΛ, για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και της πενταετούς θητείας της διακυβέρνησης της Αριστεράς.

Τα συμπεράσματα από τον διάλογο, συνοψίστηκαν σε μπροσούρα με τον τίτλο "Η Επανάσταση των Γιασεμιών" και υπότιτλο "για να μην μπεις Μέσα, θα πρέπει να βγεις Έξω" και συνοψίζονται στους εξής δεκαετείς στόχους για το ΑΚΕΛ, το Λαϊκό Κίνημα και την ευρύτερη Αριστερά.

1. Έξω η Τρόικα από την Κύπρο
2. Έξω η Κύπρος από την Ε.Ε
3. Έξω η NOBLE, η TOTAL, η ENI και κάθε άλλο ενεργειακό μονοπώλιο.
4. Έξω τα στρατιωτικά/γεωπολιτικά συμφέροντα των ιδίων και των εταίρων των εν λόγω μονοπωλίων.
5. Έξω ο κάθε Σαμαράς και ο κάθε Ερντογάν.
6. Έξω οι Βάσεις.
7. Έξω οι Ιδιωτικές Τράπεζες.
8. Έξω η Εκκλησία από το Κράτος
9. Λύση Κυπριακής Ιδιοκτησίας χωρίς ξένους εγγυητές για μια Αμεσοδημοκρατική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κύπρου.
10. Αλληλεγγύη με όλους τους αγωνιζόμενους Λαούς για Ανεξαρτησία και Σοσιαλισμό, ιδιαίτερα με τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας, των χωρών της Νότιας Ευρώπης ( Πορτογαλία και Ισπανία - άστε μας ήσυχους ρε με τους Γάλλους και τους Ιταλούς - ) τις Βαλκανικές, τις Αφρικανικές και τις Λατινοαμερικανικές Χώρες.

Το ΑΚΕΛ προς επίτευξη αυτών των στόχων, ανακηρύσσει την επόμενη πενταετία, ως πενταετία διαφώτισης, αγώνα και οργάνωσης του Κυπριακού Λαού - ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων - και δηλώνει πως δεν πρόκειται να διεκδικήσει την Προεδρία, παρεκτός στην περίπτωση, που θα έχει την συνειδητή και έμπρακτη αγωνιστική στήριξη του Λαού για τους άνωθι στόχους.

εκ της Κ.Ε



και τώρα η πραγματικότητα....

Ενεργειακά κοιτάσματα: Περιπλέκεται κι άλλο το κουβάρι των ανταγωνισμών

Η αξίωση της Αιγύπτου για επαναπροσδιορισμό της ΑΟΖ με την Κύπρο και η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να μπάσει περισσότερο στο παιχνίδι τα μονοπώλια της ΕΕ συνιστούν παράγοντες όξυνσης των αντιθέσεων στην περιοχή

Την «ομπρέλα» της ΕΕ, για να προχωρήσει η εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο από τις πολυεθνικές, επιδιώκει η κυβέρνηση, αφήνοντας ταυτόχρονα ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο για διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Στη γραμμή αυτή κινήθηκε ο Α. Σαμαράς, μιλώντας σήμερα σε συνεδρίαση του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), λίγες μόλις μέρες μετά τη επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη και τις διμερείς επαφές με την κυβέρνηση της Τουρκίας.

Στην ίδια ομιλία, ο Α. Σαμαράς απηύθυνε κάλεσμα στα μονοπώλια να εκμεταλλευθούν τις επενδυτικές ευκαιρίες που δημιουργεί η ισοπέδωση του λαού και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Όπως είπε, «αυτό που προσφέρει η Ελλάδα σήμερα σε όσους θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας, είναι "κόκκινο χαλί" και και όχι γραφειοκρατία».

Σε ό,τι αφορά τους υδρογονάνθρακες, ο πρωθυπουργός κάλεσε την ΕΕ να προχωρήσει σε κοινή πολιτική στο θέμα των ΑΟΖ, επικαλούμενος μάλιστα ότι «το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι "ευρωπαϊκό" φυσικό αέριο και "ευρωπαϊκό" πετρέλαιο». Απαντώντας σε σχετική παρέμβαση, ο Α. Σαμαράς αναρωτήθηκε «πότε θα μιλήσει η Ευρώπη για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες;» και σε άλλο σημείο πρόσθεσε: «Γιατί θα πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο για μένα, για τη χώρα μου;».

Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι η αξιοποίηση υδρογονανθράκων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αφορά «ολόκληρη την ΕΕ», ενώ είχε χαιρετίσει τη θέση του Γάλλου προέδρου Φρ. Ολάντ ότι οι γαλλικές πολυεθνικές είναι έτοιμες να συμμετάσχουν στις έρευνες και τη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην ελληνική ΑΟΖ. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να μπάσει βαθύτερα την ΕΕ στην υπόθεση της ανακήρυξης ΑΟΖ στο Αιγαίο, ισοδυναμεί με κάλεσμα στα μονοπώλιά της να αναβαθμίσουν το ρόλο τους στην εξόρυξη και εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας.

Με δεδομένες τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ευρωένωσης, τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και την εμπλοκή των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που διεκδικούν μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες στην ευρύτερη περιοχή, η τακτική της κυβέρνησης οξύνει και δεν λειαίνει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, καλλιεργώντας ταυτόχρονα την αυταπάτη ότι η ΕΕ μπορεί να εγγυηθεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Η Αίγυπτος ανακατεύει την τράπουλα

Ενδεικτική των ανταγωνισμών για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας στην περιοχή του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου είναι και η απόφαση της αιγυπτιακής Άνω Βουλής να προσβάλει τη διμερή συμφωνία που υπέγραψε με την Κύπρο το 2003, για τα όρια των μεταξύ τους ΑΟΖ. Όπως μετέδωσε το αιγυπτιακό πρακτορείο ειδήσεων ΜΕΝΑ, η Νομοθετική Επιτροπή του Συμβουλίου της Σούρα (αιγυπτιακή Άνω Βουλή) ενέκρινε πρόταση νόμου που κατέθεσε ο βουλευτής Καλέντ Αμντέλ Καντέρ (πρόσκειται στο κόμμα «Ελευθερία και Δικαιοσύνη»), με το οποίο ζητείται η ακύρωση της διμερούς συμφωνίας Αιγύπτου - Κύπρου για την ΑΟΖ.

Για την ακύρωση της συμφωνίας, ο βουλευτής επικαλείται το γεγονός ότι η Αίγυπτος δε συμμετείχε στην υπογραφή της συμφωνίας για τον καθορισμό ΑΟΖ ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ, επίσης το 2003, όπως δικαιούνταν με βάση το Διεθνές δίκαιο, σαν «τρίτο μέρος». Για την επικύρωση του νομοσχεδίου, απαιτείται η έγκριση από τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μούρσι, ή από την Κάτω Βουλή, η οποία επί του παρόντος δε λειτουργεί.

Τα δημοσιεύματα διαψεύσθηκαν κατηγορηματικά από τον υπουργό Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γιαννάκη Κασουλίδη, ο οποίος υποστήριξε ότι «ουδέποτε εκφράστηκε από πλευράς της επίσημης αιγυπτιακής κυβέρνησης οποιοδήποτε θέμα που να θέτει εν αμφιβόλω μια συμφωνία που έγινε από δύο κράτη μέλη της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, μια συμφωνία που συνομολογήθηκε και κατατέθηκε στον ΟΗΕ».

Ο Κύπριος ΥΠΕΞ υποβάθμισε το θέμα σε «μια εσωτερική συζήτηση πολιτικών στην Άνω Βουλή». Σύμφωνα πάντως με το αιγυπτιακό πρακτορείο, ο βουλευτής που κατέθεσε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ισχυρίστηκε ότι ενδεχόμενη νέα οριοθέτηση των συνόρων στην ΑΟΖ μπορεί να αποφέρει δισεκατομμύρια δολάρια στην Αίγυπτο. Σ' αυτή την κατεύθυνση, κάλεσε σε επαναπροσδιορισμό των ορίων της ΑΟΖ με την Κύπρο, αξιώνοντας στις διαπραγματεύσεις να συμμετάσχει και η Τουρκία, σαν τρίτο μέρος, όπως ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας.

Με τον τρόπο αυτό, οι Αιγύπτιοι υιοθετούν τις τουρκικές αιτιάσεις ότι το Καστελόριζο δεν δικαιούται ΑΟΖ και γι' αυτό η τουρκική υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ επεκτείνεται μέχρι τα όρια της κυπριακής και της αιγυπτιακής. Να σημειωθεί ότι η ΑΟΖ του Καστελόριζου, σε πλήρη ανάπτυξη με βάση την αρχή της μέσης απόστασης που καθιερώνει το Δίκαιο της Θάλασσας, καλύπτει ένα θαλάσσιο χώρο έκτασης περίπου όσο η Πελοπόννησος και είναι ο «κρίκος» που ενώνει την ελληνική με την κυπριακή, καθώς και με την αιγυπτιακή ΑΟΖ. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι η Τουρκία διεκδικεί ΑΟΖ και για το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, όπου έχει ήδη δηλώσει ότι θα ξεκινήσει έρευνες.

Στο παιχνίδι και η Λιβύη

Είναι φανερό ότι κίνητρο για τον επαναπροσδιορισμό της ΑΟΖ από την πλευρά της Αιγύπτου είναι τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στην περιοχή της Αν. Μεσογείου. Το επιβεβαίωσε άλλωστε ο ίδιος ο Αιγύπτιος υπουργός Πετρελαίων Αμπντουλάχ Γκχοράμπ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι το «οικόπεδο 12», απ' όπου η Κύπρος σχεδιάζει να αντλήσει μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου, δεν βρίσκεται σε αιγυπτιακές ζώνες, αλλά τα «σύνορα μεταξύ της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Τουρκίας δεν είναι ακόμη συμφωνημένα».

Είναι φανερό ότι στην αλλαγή στάσης από την πλευρά της Αιγύπτου συντέλεσε η παρέμβαση της Τουρκίας, ενδεχόμενα και άλλων χωρών, που έχουν συμφέρον από το ξαναμοίρασμα της τράπουλας που αφορά τα όρια των ΑΟΖ στην περιοχή.

Άλλες πηγές συνδέουν τη στάση της Αιγύπτου με τις πιέσεις της τρόικας προς την κυβέρνηση της Κύπρου να ακυρώσει τα σχέδια για την κατασκευή τερματικού σταθμού στο νησί, όπου θα αποθηκεύεται το φυσικό αέριο από τα κυπριακά κοιτάσματα, προκειμένου αυτό να προωθείται στον αγωγό Nabucco. Πρόκειται για τον αγωγό που ανταγωνίζεται τον TAP και αν κατασκευαστεί προβλέπεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την Κεντρική Ευρώπη, μέσω Τουρκίας - Βουλγαρίας - Ρουμανίας - Ουγγαρίας, με κατάληξη την Αυστρία.

Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο υπουργό, το διεθνές δίκαιο προβλέπει πως τα «τρία κράτη πρέπει να συμμετάσχουν στον καθορισμό των συνόρων» και «η αιγυπτιακή κυβέρνηση εργάζεται ήδη στην κατεύθυνση αυτή». Ήδη, από τα μέσα Γενάρη του 2012, η Αίγυπτος είχε καλέσει την Κύπρο και την Τουρκία σε διαβουλεύσεις για τον καθορισμό της μεταξύ τους ΑΟΖ, παρακάμπτοντας επιδεικτικά την Ελλάδα και αμφισβητώντας ευθέως την ΑΟΖ του Καστελόριζου.

Ευνοϊκή για τις τουρκικές θέσεις είναι και η στάση της Λιβύης στο θέμα του καθορισμού ΑΟΖ με την Ελλάδα. Κατά το πρόσφατο ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου στην Τρίπολη, στις 20 Δεκέμβρη 2012, ο Λίβυος υπουργός Διεθνούς Συνεργασίας Μουχαμέντ Αμπντελαζίζ, δήλωσε για το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών ότι δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και τη Λιβύη και ότι «πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που έχουν θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και τη Λιβύη».

Βάζει έτσι στη διαπραγμάτευση με την Ελλάδα τόσο την Αίγυπτο όσο και την Τουρκία, η οποία, εφόσον το σύμπλεγμα του Καστελόριζου έχει ΑΟΖ, δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και τη Λιβύη.

πηγή: 902.gr