Αρχείο

Δημοσιεύω για λόγους αρχείου τη συνέντευξη Άντρου Κυπριανού στην Αυγή.
Την θεωρώ εξαιρετικό και ειλικρινές δείγμα για το τί πραγματικά είναι το ΑΚΕΛ. 
Το πως μεταφράζει ο καθένας αυτό που διαβάζει, είναι πάντα ανάλογο βέβαια, των προσωπικών πολιτικών, νοητικών, συναισθηματικών, κοινωνικών και οικονομικών του συμφερόντων. Στο τέλος της συνέντευξης ο κ.Κυπριανού ( και όχι ο σύντροφος Κυπριανού ) εξαγγέλει την υποψηφιότητα της αριστεράς για την επόμενη πενταετία. 

Γιατί ο φερόμενος ως εσωκομματικός διάλογος θα είναι ένα φιάσκο;

Διότι το ακελ δεν έχει, ούτε πρόκειται να αποκτήσει πρόγραμμα σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Εκτός από κάτι προγραμματικές αερολογίες. Χωρίς κανένα συγκεκριμένο πλάνο. Το ακελ θέλει να διαπρέψει ως ο καλύτερος εγγυητής/διαπραγματευτής του Κεφαλαίου, το οποίο αντιπροσωπεύει, παράλληλα με τα εργατικά στρώματα τα οποία ελέγχει πολιτικά. Είναι ο εκπρόσωπος δύο τάξεων, όπως κάθε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και βέβαια, όπως ξαναείπαμε, κανένας δεν κόβει το χέρι που τον ταϊζει. Προστατεύοντας αυτό το χέρι, εξασφαλίζεις και την κηδεμονία των εργατικών στρωμάτων γιατί μόνο τα εργατικά στρώματα μπορούν να προσφέρουν πολιτική νομιμοποίηση. Τελευταία μπήκε και σε κόντρα με τη δεξιά για το ποιός είναι ο καλύτερος κουβαλητής όλων των τάξεων. Σε αυτά τα πλαίσια δυστυχώς έμαθαν να σκέφτονται και να προβληματίζονται τάχα και τα κομματικά μέλη. Ακόμα και άνθρωποι που θα μπορούσαν να έχουν και καλές προθέσεις. Όλο το πλαίσιο της προβληματικής αρχίζει και ξεκινά από την επιβίωση του ακελ, τις συμμαχίες του και τα ποσοστά του και όχι από τους πολιτικούς του στόχους, από τον προγραμματισμό αυτών των στόχων.

Θυμούμαι τζαι ένα φίλο μας, που μου είπε κάποτε, πως δεν του κάμνει κούκου η ιδέα να μην έχει υποψήφιο Πρόεδρο η Αριστερά. Τώρα είμαι στο στάδιο που δεν μου κάμνει εμένα μάλλον τίποτε κούκου...
Ούτε κούκου, ούτε καν η ιδέα του κούκου προς τα αριστερά...

Άντρος Κυπριανού: Γεωπολιτικός άθλος Χριστόφια με το φυσικό αέριο

Ο ίδιος δεν διεκδίκησε τον προεδρικό θώκο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ωστόσο η επιλογή του Σταύρου Μαλά, εκ του αποτελέσματος τουλάχιστον, τον δικαίωσε. Και ο Άντρος Κυπριανού, γ.γ. του ΑΚΕΛ, καλείται σήμερα να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η «Αυγή» συζήτησε μαζί του για την επόμενη μέρα της διακυβέρνησης Χριστόφια, των εκλογών, της οικονομίας αλλά και του ΑΚΕΛ.

* Ποια είναι τα διδάγματα για την Αριστερά μετά από μια 5ετία διακυβέρνησης και μάλιστα σε αντίξοες συνθήκες;

Ολοκληρωμένη αποτίμηση για το έργο που έγινε κατά την πενταετία διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια θα γίνει σύντομα από τα σώματα του κόμματος. Για τώρα θα αρκεστώ σε κάποιες πρώτες γενικές αναφορές. Κατά την άποψή μας έγιναν πολλά και σημαντικά που ξεκινούν από τον γεωπολιτικό «άθλο» που πέτυχε ο Δ. Χριστόφιας σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο, την πετυχημένη Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι σημαντικές τομές και μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη η κυπριακή κοινωνία, όπως η επίλυση του υδατικού, του προβλήματος της βιωσιμότητας του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, της προώθησης έργων υποδομής, πολιτισμού, παιδείας και πολλά άλλα. Όλα αυτά μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.

Παρ’ όλα αυτά μπορούν να αντληθούν πολλά συμπεράσματα από τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση στην οποία αξίζει να πούμε ότι συμμετείχαν τα πρώτα τρία χρόνια περίπου και το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ. Οι δυσκολίες αφορούν την υπονόμευση των προσπαθειών της από την αντιπολίτευση, από πολιτικά πρόσωπα από τις τάξεις των συγκυβερνώντων κομμάτων, από το κατεστημένο της κυπριακής κοινωνίας, μερίδα της Εκκλησίας και των ΜΜΕ. Δυσκολίες προέκυψαν και από προβλήματα που προκάλεσαν άτομα που διορίστηκαν από την κυβέρνηση αλλά και μερίδα της κρατικής μηχανής.

Λέγοντας αυτά δεν υπαινίσσομαι ότι δεν έγιναν λάθη ή δεν υπήρξαν αδυναμίες και παραλείψεις. Αυτά θα τα συζητήσουμε με το κομματικό σύνολο πολύ αυτοκριτικά. Άποψή μου είναι ότι, παρόλο που είχαμε εκτιμήσει ορθά τις δυσκολίες που θα συναντούσαμε στην πορεία μας, δεν καταφέραμε να βρούμε τρόπο να τις περιορίσουμε. Επίσης αυτό που χρειαζόταν ήταν μεγαλύτερη ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων σε κάποιες περιπτώσεις και καλύτερος συντονισμός μεταξύ της κυβέρνησης και των συγκυβερνώντων κομμάτων.

Παρά τις δυσκολίες πρέπει να επισημάνω ότι η παρουσία μιας κυβέρνησης με κοινωνικές και εργασιακές ευαισθησίες στην εξουσία, την ώρα της οικονομικής κρίσης, περιόρισε τις αρνητικές συνέπειες εις βάρος των εργαζομένων, μέχρι τη στιγμή που χρειάστηκε να προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης.

Σε ό,τι αφορά την οικονομία θα πω μόνο αυτό: ακόμα και αν δεν υπήρχε καθόλου αύξηση στο δημοσιονομικό έλλειμμα από την κυβέρνηση Δ. Χριστόφια, η τρόικα θα ερχόταν στην Κύπρο, αφού το ποσό που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ανέρχεται στα 10 δισ., κάτι που η οικονομία δεν μπορούσε σε καμιά περίπτωση να καλύψει. Αυτό που ίσως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά ήταν μεγαλύτερη ταχύτητα στη λήψη κάποιων αποφάσεων. Ούτε όμως αυτό θα ανέτρεπε την αρνητική πορεία της οικονομίας.

* Σε αντίθεση με την Ελλάδα, τα «μνημονιακά» μέτρα πέρασαν από τη Βουλή, αλλά Μνημόνιο δεν υπεγράφη. Τι συνέβη ακριβώς; Η τρόικα θέλησε να υπογράψει με νέο Πρόεδρο ή ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν θέλησε να το κάνει;

Υπενθυμίζω ότι το Νιόβρη του 2012 καταλήξαμε σε κατ' αρχήν συμφωνία με την τρόικα. Αυτή, με απαίτηση της κυβέρνησης Δ. Χριστόφια, δεν συμπεριλάμβανε ιδιωτικοποιήσεις, δεν καταργούσε θεσμικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους και δεν υποθήκευε τον φυσικό πλούτο της Κύπρου.

Τα προβλήματα άρχισαν από τη στιγμή που το Eurogroup απαίτησε τη συμπερίληψη πρόσθετων μέτρων στο Μνημόνιο, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, ενώ τώρα εντείνεται η ψιθυρολογία για αύξηση του εταιρικού φόρου, επιβολή φορολογίας επί των καταθέσεων κ.ά. Ο Δ. Χριστόφιας κατέστησε σαφές ότι ήταν έτοιμος να υπογράψει το Μνημόνιο όπως είχε συμφωνηθεί, αλλά δεν αποδεχόταν νέους όρους.

Ο κ. Αναστασιάδης είναι γεγονός ότι υποστηρίχθηκε από Ευρωπαίους αξιωματούχους. Το αν έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντί τους θα φανεί στην πορεία.

* Στην κοινωνία υπάρχει, για την ώρα τουλάχιστον, μια διάχυτη «φιλομνημονιακή» διάθεση. Πού οφείλεται αυτή;

Υπάρχει επιθυμία σε μεγάλη μερίδα του λαού να συμφωνηθεί το Μνημόνιο γιατί ανησυχεί από ενδεχόμενη επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Την ίδια στιγμή όμως τα κόμματα, εκτός του ΑΚΕΛ, και τα ΜΜΕ επηρέασαν την κοινή γνώμη και τη στάση της στο Μνημόνιο. Για παράδειγμα η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού είναι ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, άρα ένα Μνημόνιο που θα προβλέπει ιδιωτικοποιήσεις είναι λογικό πως δεν θα γίνει εύκολα αποδεκτό.

* Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για την πορεία της κυπριακής οικονομίας το αμέσως επόμενο διάστημα;

Δυστυχώς προβλέπεται συνέχιση της οικονομικής ύφεσης και των αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2013. Η ανεργία προβλέπεται να αυξηθεί, ενώ η πίεση λόγω της μη ύπαρξης χρηματοδότησης ενδεχομένως να οξύνει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα. Σε μεγάλο βαθμό το ξεπέρασμα των προβλημάτων θα εξαρτηθεί από το ποιες θα είναι τελικά οι πρόνοιες του Μνημονίου ή αν θα εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από αλλού. Η πιο θετική προοπτική για την Κύπρο και τον κυπριακό λαό είναι η αξιοποίηση των κοιτασμάτων του φυσικού αερίου. Ως ΑΚΕΛ πιστεύουμε πως το φυσικό αέριο αποτελεί ένα πλεονέκτημα και μια εγγύηση για το μέλλον της Κύπρου, αρκεί αυτό να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού και όχι των οποιωνδήποτε ιδιωτικών συμφερόντων.

* Πόσο πιθανό είναι να θέσει η τρόικα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το Κυπριακό έμμεσα ή άμεσα;

Μας ανησύχησε η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος μετά το τελευταίο Eurogroup υπέδειξε πως δεν μπορεί να πει αν είναι για οικονομικούς ή πολιτικούς λόγους που κάποιοι προκαλούν προβλήματα στην Κύπρο. Σχετικά είναι και τα δημοσιεύματα των «Financial Times» που λένε ότι η κρίση πρέπει να αξιοποιηθεί για τη λύση του Κυπριακού. Εμείς δεν είχαμε αυταπάτες, πως δεν θα καταβαλλόταν μια τέτοια προσπάθεια. Γι' αυτό χρειάζεται να αγωνιστούμε για να μην επιτρέψουμε μια τέτοια διασύνδεση.

* Υπάρχει περίπτωση να βγάλει άλλα κρυφά χαρτιά στο τραπέζι, όπως αυτό της έρευνας για τη νομοθεσία ξεπλύματος;

Ήδη θέτουν και άλλα ζητήματα. Μας ανησυχεί ιδιαίτερα το θέμα των κατηγοριών για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και η διαχείρισή του. Μας ανησυχεί η τροπή που πήραν τα πράγματα, αφού προεκλογικά όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο τόνιζαν πως δεν επρόκειτο να γίνει αποδεκτή η ανάληψη από ιδιωτική εταιρεία του ελέγχου, αλλά τελικά αυτό δυστυχώς συμφωνήθηκε από την κυβέρνηση στο Eurogroup. Κάτι που, όπως είχε καταθέσει εκεί η προηγούμενη κυβέρνηση, παραβιάζει το Σύνταγμα της Δημοκρατίας, ενώ εγκυμονεί κινδύνους για πιθανή μαζική απόσυρση καταθέσεων.

* Ποια είναι η επόμενη μέρα για το ΑΚΕΛ;

Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, όρθιο, ισχυρό και με ψηλά το κεφάλι, το ΑΚΕΛ καλείται να ασκήσει τον ρόλο της αντιπολίτευσης. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσουμε όπως λειτούργησε η αντιπολίτευση κατά την πενταετία Χριστόφια. Αποδείχθηκε πως τα νέα αντιπολιτευτικά «ήθη», με τις απαξιωτικές και ισοπεδωτικές επιθέσεις, δεν έπλητταν το ΑΚΕΛ ή τον Δημήτρη Χριστόφια προσωπικά, αλλά τους θεσμούς και την κοινωνία ολόκληρη. Ως ΑΚΕΛ ξεκαθαρίσαμε από το βράδυ των προεδρικών εκλογών πως δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε παρόμοια πορεία. Θα παραμείνουμε σοβαροί, υπεύθυνοι και εποικοδομητικοί. Ασκώντας σοβαρή, τεκμηριωμένη και δημιουργική κριτική στην κυβέρνηση, όπου διαφωνούμε και στηρίζοντας την όποια πρότασή της με την οποία συμφωνούμε. Υπερασπιζόμενοι σταθερά τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, όλων όσοι προσβλέπουν σήμερα στο ΑΚΕΛ και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που μπορεί να έχει για να υπερασπιστεί όσα απειλούν το παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού μας.

Οι εξελίξεις από εδώ και πέρα θα είναι καταιγιστικές και κρίσιμες. Η δική μας έγνοια δεν είναι άλλη από το να διασφαλίσουμε πώς θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας Κύπρου και την προοπτική μας για επανένωση και ευημερία, τα συμφέροντα του λαού και τα δικαιώματά του. Γι' αυτό ξεκαθαρίσαμε εξαρχής πως δεν πρόκειται να αποδεχθούμε να αλυσοδεθεί η προοπτική του φυσικού αερίου στα ιδιωτικά συμφέροντα, να ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος, να γίνει η οικονομική κρίση άλλοθι για να φορτωθούν κι άλλα βάρη οι εργαζόμενοι και να καταργηθούν δικαιώματά μας. Στόχος μας είναι η δημιουργία προϋποθέσεων που θα μας επιτρέψουν να επιστρέψουμε στην εξουσία σε πέντε χρόνια.

Αυγή