Θυμάμαι πριν από ένα περίπου χρόνο ή και περισσότερο, όταν ήμουν ακόμα πιο αφελής από όσο είμαι σήμερα για το μπλοκκινγκ, για τους ανθρώπους, για τις ηγεμονικές φιγούρες του διαδικτύου, για τα απειλητικά μηνύματα, για το διασυρμό ανθρώπων - φωτο - βιογραφικό - εξευτελισμός - προς χάρην της επαναστατικής τακτικής αναρχοφασιζόντων, τότε, όταν νόμιζα πως η συζήτηση για την αριστερά και τον Μαρξισμό ήταν ένα θέμα που επιτρεπόταν, είχε στηθεί με αφορμή μια δική μου ανάρτηση, αφελή ανάρτηση, ένας μινι καβγάς εδώ για τους λόγους για τους οποίους πρέπει να μιλήσουμε για τη θεωρία. Δεν βάζω λινκ, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Πριν από ένα χρόνο και βάλε, ήταν πρωτάκουστο να μιλήσεις στο διαδίκτυο της κύπρου για θεωρητικά ζητήματα της αριστεράς. Η αντιμετώπιση ήταν περίπου "μα είσαι ιεχωβίνα;" "μα σε ποιό κόσμο ζεις;", "τι σχέση έχει η ανάλυση του μαρξισμού με την δική μας πραγματικότητα;", "ο καθένας αντιλαμβάνεται τον μαρξ όπως γουστάρει προς τι η συζήτηση εμας το κόμμα μας είναι δυνατό","το ακελ είναι ψευδοαριστερά και η αληθινή αριστερά λύνει τα προβλήματα της στη φανερωμένη με ζωντανές αυθόρμητες αλληλεπιδράσεις", "όποιος ασχολείται με τη θεωρία είναι θιασωτής της πατριαρχίας και επιθυμεί την εξουσία", "ο φαλλογοκεντρισμός του θεωρητικού γραπτού λόγου έναντι της ελευθεριακότητας του ακηδεμόνευτου προφορικού", πολλές και διάφορες τέτοιες ανώδυνες επαναστατικές μαλακιούλες.
Το λένε και στη Λέσχη με άλλο τρόπο σε σημερινή τους ανάρτηση. Κάτσε εσύ με το ακηδεμόνευτο...στο μεταξύ, μας τα λένε άλλοι!
Πριν από ένα χρόνο και βάλε, ήταν πρωτάκουστο να μιλήσεις στο διαδίκτυο της κύπρου για θεωρητικά ζητήματα της αριστεράς. Η αντιμετώπιση ήταν περίπου "μα είσαι ιεχωβίνα;" "μα σε ποιό κόσμο ζεις;", "τι σχέση έχει η ανάλυση του μαρξισμού με την δική μας πραγματικότητα;", "ο καθένας αντιλαμβάνεται τον μαρξ όπως γουστάρει προς τι η συζήτηση εμας το κόμμα μας είναι δυνατό","το ακελ είναι ψευδοαριστερά και η αληθινή αριστερά λύνει τα προβλήματα της στη φανερωμένη με ζωντανές αυθόρμητες αλληλεπιδράσεις", "όποιος ασχολείται με τη θεωρία είναι θιασωτής της πατριαρχίας και επιθυμεί την εξουσία", "ο φαλλογοκεντρισμός του θεωρητικού γραπτού λόγου έναντι της ελευθεριακότητας του ακηδεμόνευτου προφορικού", πολλές και διάφορες τέτοιες ανώδυνες επαναστατικές μαλακιούλες.
Το λένε και στη Λέσχη με άλλο τρόπο σε σημερινή τους ανάρτηση. Κάτσε εσύ με το ακηδεμόνευτο...στο μεταξύ, μας τα λένε άλλοι!
Αναρωτιέμαι --γενικότερα, όχι μόνο για το λινκαρισμένο κείμενο-- αν έχει νόημα να μπαίνεις σε αντιπαραθέσεις με οπτικές που βρίσκονται τόσο εκτός τόπου και χρόνου ώστε να αποκλείουν και την δική σου δυνατότητα για εμβάθυνση πάνω σε κάτι, μιας και πρέπει να περιοριστείς στο να πεις τα αυτονόητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω βέβαια ότι "το αυτονόητο" δεν είναι αυτονόητο αλλά ένα πεδίο μάχης. Αλλά δεν ξέρω γιατί πρέπει να αναλώνει κανείς ενέργεια απέναντι στην αγραμματοσύνη και την ανοησία ενώ μπορεί να είναι οικονομικός.
Εν προκειμένω, γιατί δεν αρκεί το να πεις πολύ-πολύ απλά ότι η "κριτική στο κράτος" απ' τη σκοπιά του κεφαλαίου είναι η απαίτηση αυτού που έφαγε μόνος του όλο το ψητό για τα δικά σου παρηγορητικά ψίχουλα, ενώ απ' την μαρξιστική είναι η απαίτηση το ψητό να μοιράζεται ίσα για όλους απ' αυτόν που σερβίρει.
Νομίζω δεν υπάρχουν άνθρωποι τόσο ηλίθιοι ώστε να θεωρούν τον "αντικρατισμό" του κεφαλαίου συνώνυμο με τον αντικρατισμό του προλετάριου χωρίς να έχουν συμφέρον, και ότι αυτοί των οποίων το συμφέρον επιβάλλει διαχέουν τόσο χονδροειδείς κουτοπονηριές πρέπει να λαμβάνουν σύντομες απαντήσεις που δεν καταδέχονται να χρήσουν την φτηνή κουτοπονηριά "επιχείρημα".
γιατί πρέπει να αναλώνει κανείς ενέργεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί εκεί έξω υπάρχει μια αισχρή συμπαιγνία.
των συμφερόντων με τα πανεπιστήμια. των τραπεζιτών με τους πανεπιστημιακούς. της δουλοπρέπειας με τη γνώση. των βολεμένων με άλλους βολεμένους.
και γιατί εκεί έξω υπάρχει ο χειρότερος εφιάλτης. η σκιά του άλλοτε "κυρίαρχου λαού" και απέναντι ο απολυτος "λαϊκός" εκχυδαϊσμός της μικροαστικής κουλτουρας και σκέψης.
και γιατί,χωρίς να μιλάμε θα πεθάνουμε...
Πες το ψέματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το πλέον αποκρουστικό να βλέπει κάποιος να χρησιμοποιείται γενικά η αριστερή κουλτούρα από τους φιλελεύθερους (και τους εθνικοσοσιαλιστές)για να κτυπηθεί η αριστερή διανόηση.
Θα το αντέξουμε κι αυτό, τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε...
υπάρχει μια κουβέντα που είπε ο Φουκώ που πάντα με κατατρέχει... ή μάλλον φαίνεται να επιβεβαιώνεται απο την εμπειρία και την καθημερινή συμπεριφορά διαφόρων τύπων που μιλούν εν ονόματι του μαρξ, της εργατικής τάξης, της επανάστασης και του αγώνα εναντίον της εξουσιας κ.ο.κ ... ' εξουσία είναι παντού' έλεγε ο φουκώ.. ακόμη και σ' αυτούς όλους που μιλούν μερο-νυκτίς εναντίον της εξουσίας η επιθυμία για εξουσία είναι εκεί... γι' αυτό με φοβίζουν όσοι πατρονάρουν τις αξίες ενός λόγου γνήσια επανασταστικού και ανατρεπτικού...
ΑπάντησηΔιαγραφή