Κατιούσα

η φώτο αποτελεί "κοινή ιδιοκτησία" και είναι από το

Redfly Planet

Ως απάντηση προς "διαλλακτικούς" της μητρός πατρίδος που έβλεπαν "κρυπτοσταλίνες" καταστροφολόγους που μόνο σκοπό είχαν να καταπνίξουν την αυθορμησία του "λαϊκού αισθήματος"

και της "λαϊκής από τα κάτω γλυκοφορούσας άνθισης του νέου κοινωνικού συμβολαίου των μικροαστών" κραυγάζοντας πως αποτελεί φαντασιακή εμμονή και αντι-λαϊκή στην ουσία τοποθέτηση, η πρόγνωση  του ερχομού της φασιστικής εκτροπής και του φασιστικού κατεστημένου.

Η "λαϊκή σοφία" ακολουθώντας την κατρακύλα της Ιστορίας του Πνεύματος, που εξέπεσε από την σύμπτωση της ανώτερης Γνώσης των αρχών του αιώνα με την ανώτερη ματιά των Ξυπόλυτων, για να γίνει κατά τα έτη της ευφορίας  ή σύμπτωση της ανθοφοριάζουσας τέχνης του ευ ζείν των σαλονιών του δρόμου και των νέων μικροαστών της ατομικιστικής ενδοσκόπισης, ως τις μέρες μας της πλήρους εξαθλίωσης όλων των μορφών κοινωνικών σχέσεων, που δεν ξέρουν παρά να αναλώνονται σε προσωπικά εκτονωτικά πανηγύρια "εναντίον" του ενός"εναντίον" του άλλου, φταίει ο ΓΑΠ το τέρας, φταίει ο Χριστόφιας το τέρας, φταίει το κακό μας το χάλι...

..έτσι έχει αφήσει τη "λαϊκή" χωρίς τη "σοφία" της και δεν θα γινόταν αλλιώς, πως θα γινόταν αλλιώς, αφού και η Ιστορία του Πνεύματος έχει μια κατιούσα κλίμακα, κι όποιος τραγουδά το ξέρει...

..μας λείπει ένας Ξυπόλυτος γιατί αυτός και μόνο αυτός εμβιώνει την ανώτερη γνώση της μαθηματικής γραφής του νόμου, του μόνου αναφαίρετα ρεαλιστικού νόμου, που λέει πως Αυτός Που Δεν Έχει Μοιράζεται σε ρητή αντιδιαστολή με τα μαθηματικά των Οίκων του δούναι και λαβείν, της "βοήθειας", της "ανθρωπιστικής φιλοπτώχου υποκρισίας", των "μοιραία αλληλοκαθοριζομένων συμφερόντων" και της "συναίνεσης"

Ως εκ τούτου το επαναστατικό υποκείμενο υπολείπεται του εαυτού του και της ανώτερης γνώσης που το εμβιώνει, όσο δε γδέρνει τα στρώματα της νοητικής και συναισθηματικής του αλλοίωσης ενάντια στον εαυτό του. Επανάσταση είναι αυτό. Ποτέ δεν ήταν η κινηματική δράση προς τα έξω. Ούτε καν ένα θεωρητικό ζήτημα.

Η πιθανότητα μιας νίκης εκκινεί προφανώς από την παραδοχή της προσωπικής και συλλογικής ήττας που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εγκατάλειψη της Διαλεκτικής.

Όσους Μαρξ και Λένιν κι αν επικαλεστούμε.

Δεν είναι ρεαλισμός, σύντροφε.

Είναι η παρουσία χωρίς ενσυνείδηση της απουσίας μας.