Μια μέρα θα πάρουμε το καράβι. Θα είναι παλιό και σκουριασμένο και θα λέγεται Νεφιάλτης. Θα φοράμε τα μαύρα μας γυαλιά και θα καθόμαστε στο κατάστρωμα. Θα με ρωτήσεις αν θέλω καφέ και θα με κρατάς απ΄το χέρι. Θα μιλάμε ασταμάτητα, εγώ θα μιλάω δηλαδή ασταμάτητα κι εσύ θα με κοιτάζεις. Δεν θα μιλάς κι όταν ρωτάω δε θ΄απαντάς θα χαμογελάς μόνο και θα με φιλάς. Θα κοιτάμε τη θάλασσα και θα μου λες για το μέρος που θα πάμε και πως αυτό είναι το καλύτερό σου καλοκαίρι. Θα σε ρωτάω αν έχει δελφίνια κι εσύ θα λες πως έχει, πάντα έχει και πως σίγουρα θα έχει και τώρα. Θα φυσάει και θα μπερδεύονται τα μαλλιά μου κι εσύ θα τα μαζεύεις και θα τα κρατάς για να βλέπεις το προσωπό μου. Θα βγάλουμε αμέτρητες φωτογραφίες τους γλάρους, θα θυμηθούμε τον Ιωνάθαν και θα γελάμε. Θα κοιτάμε αμίλητοι για πολύ ώρα τον ουρανό και τον ορίζοντα και εγώ για κάποιο λόγο θα λέω πως δε θέλω να φτάσουμε.
Ύστερα θα σηκωθούμε να ψάξουμε για τα δελφίνια που μου υποσχέθηκες.
Και θα δούμε πως γίνεται να συνυπάρχει η θάλασσα, το καράβι, ο ορίζοντας όταν γύρω μας παντού θα κολυμπάνε γουρούνια.
Μου άρεσαν πάρα πολύ οι εικόνες που σχημάτισαν οι λέξεις…
ΑπάντησηΔιαγραφή(άσε τα γουρούνια να κολυμπούν , αυτά την δουλειά τους και εσείς την δική σας )
ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"εμείς" τη δική μας εννοείς. :)
...δεν αποφάσισα να κάνω το μπλογκ προσωπικο ημερολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια όλους μιλάω. :)
ή για κάποιους.
Dis βγες από την γέφυρα στην δεξιά βαρδιόλα δίπλα στον επαναλήπτη, στάσου εκεί και θα δεις τα δελφίνια να παίζουν και να μετριώνται με την πλώρη. Τα γουρούνια δε θα έχουν καμιά σημασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήαρνούμαι να το πάρω easy takeiteasy :)
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαι μίγμα μοναχού και πολεμιστή. άστα να πάνε χάλια μίγμα! :)
Μα κατσιώνεσσαι μου :)) Εν η προσευχή της αρμύρας. Εν μοίρα σκλερή. Όμως έσιει ομορκιά. Καλή ξεκούραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγά να μεν σου κατζιωθώ! αφού τζαι να κατζιωθώ ύστερα εν να κάθουμαι να κλαίω. :-P
ΑπάντησηΔιαγραφήη προσευχή της αρμύρας α; ου εν πολλά καλόν τούτο!