Λένιν

Ακόμα και νεκρός, πιο επικίνδυνος
από τους ζωντανούς. Μια απότομη
κόκκινη ξυραφιά στον φλύαρο ουρανό του τίποτα.
Η γλώσσα σταματά για λίγο να γυροφέρνει
τα απομεινάρια απ' το χθεσινό φαγητό.
Στο αυτί κινούνται τα γρανάζια μιας σιωπηλής
φάμπρικας που λέγεται προσήλωση.
Με μια αναπάντεχη σφοδρότητα
παύουνε όλες οι παράτες. Οι σαλτιμπάγκοι
θυμούνται τις σκιές, η μουσική περιορίζεται
στην ικμάδα τεντωμένων χορδών
σε δωμάτια έναστρα. Η σκόνη σηκώνεται·
η σκηνή λείπει· κινούμαστε πάλι σε χώμα,
στις πέτρες, με μέτωπα όπου δηλώνεται ρητά
το κοκκάλινο σπέρμα του πνεύματος.
Παντού ανοίγουν καταπακτές, κατακόμβες,
παντού νομοθετεί η συνομωσία.
Διαπιστώνεται το αρτιμελές της σφραγίδας, το ρίγος της κληρονομιάς.


Radical Desire