Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

4.11.13

Οι εξορκισμοί του Νέου Ελληνοκύπριου - Βραβείο "Σάπια Μπανάνα"


Πριν από δύο χρόνια, έδωσα το βραβείο "Σάπιο Λεμόνι" στον δημοσιογράφο Μακάριο Δρουσιώτη για την αρθρογραφία του στον Πολίτη.

Σήμερα έχω την τιμή να δώσω το βραβείο " Σάπια Μπανάνα" στον μπλόκκερ, αρθρογράφο της εφημερίδας Γνώμη και κομματικό μέλος του ΑΚΕΛ - Νέο Ελληνοκύπριο, για το άρθρο του "Ας αποκηρύξουμε επιτέλους τον σοβιετισμό...". ( Δυστυχώς ο δημοσιογράφος Μάριος Δημητρίου της Σημερινής για τον οποίο προοριζόταν το βραβείο αυτό για τις αναλύσεις του περί υπαρκτού, θα πρέπει να περιμένει την επόμενη απονομή )

Αξίζει να ασχοληθεί κάποιος εκτενέστερα με αυτό το άρθρο καθώς η λογική του άρθρου καθρεφτίζει το επιθυμητό μέλλον της κυπριακής αριστεράς για πολλούς επίδοξους εραστές του μηχανισμού του, στη βάση πηγών των κλασικών του μαρξισμού - λενινισμού καθώς και πηγών της οκτωβριανής επανάστασης. Αυτός ο κάποιος θα είμαι εγώ. Ελπίζω η Γνώμη και  η Χαραυγή να μου κάνουν την τιμή να δημοσιεύσουν το επικείμενο άρθρο.

πρώτες εντυπώσεις /σημ: Αν καταλαβα καλά το κείμενο, η εμμονή καποιων να μην μπορουν να απογαλακτιστούν από τον όρο "μαρξισμός - λενινισμός" μπορει να οδηγήσει σε ανίατες περιπτώσεις αναλύσεων.

Αν κατάλαβα καλά, το κείμενο προβάλλει το ΑΚΕΛ ως το πρότυπο κόμμα του μαρξισμού λενινισμού.

Προτάσσεται το ΑΚΕΛ και η "σωστή" του αποφαση να αποκηρύξει την διχτατορία του προλεταριάτου ως ο πυλώνας της σοσιαλιστικής πολιτικής θεωρίας και πράξης.

Πως θα εδραιώσουμε όμως αυτη τη "σωστή" απόφαση; Αποκηρύσσοντας την ΕΣΣΔ.

Βεβαια ο οποιοσδήποτε άνθρωπος με ελάχιστη πληροφόρηση - ουτε καν γνώση - γνωρίζει πως η διχτατορία του προλεταριάτου δεν είναι σοβιετικό πυροτέχνημα. Εινα καθοριστικός όρος στην μαρξιστική θεώρηση για τον σοσιαλισμό.

Γνωρίζουμε ακόμα πως το εν λόγω ζήτημα χωρισε δια παντός τους μαρξιστες-λενινιστες από τους λεγόμενους ευρωκομμουνιστες. Τί κρίμα που οι μαγκιές κλανιές των ακελιστών περίμεναν την πτώση του σοσιαλισμού και μια εικοσαετία για να υπηρετήσουν άλλα "μεγάλα" όνειρα για το σοσιαλισμό...τί κρίμα που αυτό έγινε μετά το 2008 και τη γλύκα της εξουσίας.

Νομίζω δεν έχω διαβασει χυδαιότερη ανάλυση από ακελικό για τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Πέραν από τις  αντιθεσεις - Ο Λενιν επεβαλε την εσωτερική "διχτατορία" στο κόμμα - ούτε καν οι Τροτσκιστες δεν ξεστόμισαν ποτέ κάτι τέτοιο - αλλά ο Λένιν δεν είναι ο Στάλιν, που επέβαλε την διχτατορία στο κόμμα - αποφασίστε...

Να μην σχολιασω, πως ο όρος "σοβιετισμός" εδώ αναλύεται αυστηρά με κομματικούς όρους. Ανυπαρκτη η κοινωνία, ανύπαρκτες οι ταξικες σχέσεις, ανύπαρκτο το οικονομικό μοντέλο, ανύπαρκτη η ίδια η ιστορία του ΚΚΣΕ, ανύπαρκτες οι επαναστάσεις στη δύση, ανύπαρκτη η ίδια η ιστορία εν τέλει.

Καθόλου παράξενο. Εδω δεν δομείται όραμα για τον σοσιαλισμό, εδώ δομείται η πιο χυδαία δεξιά  απόκλιση στην αριστερά- τερατούργημα, προς όφελος των κομματικών συμφερόντων.

Εν ολίγοις πάει όλος ο μαρξισμός - λενινισμός στα σκουπίδια προκειμένου κάποιοι να μην απογαλακτιστούν από "φρασεολογίες" που τους καταδιώκουν σαν ερινύες...δεν μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν με το φόβο πως θα αποκηρύξουν την έννοια του μαρξισμού - λενινισμού...γνωρίζουν πως αν την αποκηρύξουν θέτουν απέναντί τους αυτό που φοβούνται περισσότερο - τον μαρξισμό - λενινισμό...τί άλλο μένει; Η απόλυτη παραχάραξη. Γιατί στο στόχαστρο εδώ, δεν είναι ποσώς το παράδειγμα του υπαρκτού. Αλλά είναι αυτός καθαυτός ο μαρξισμός - λενινισμός. Το δεύτερο συνθετικό ευθαρσώς. Το πρώτο, δια της πλαγίας σάπιας χυδαίας αποκήρυξης.


Ας αποκηρύξουμε επιτέλους τον σοβιετισμό...

Πρόλογος
Ο Σταλινισμός είναι η αιτία της μη εξάπλωσης
 του Κομμουνιστικού κινήματος
  • Γράφω εδώ και αρκετές μέρες ένα σημείωμα με την ευκαιρία επετείου της Οκτωβριανής επανάστασης των Μπολσεβίκων ενάντια στο μόλις κάποιων μηνών κοινοβουλευτικό καθεστώς της Ρωσίας το 1917 και ενόψει του 21ου συνεδρίου του τοπικού μας Μαρξιστικού-Λενινιστικού κόμματος, του ΑΚΕΛ, που ειρήσθω εν παρόδω, για πρώτη φορά στην ιστορία του δεν δημοσίευσε ανακοίνωση για την εν λόγω επέτειο...
  • Στο σημείωμα αυτό προσπαθώ να ανιχνεύσω τόσο τη φύση της Οκτωβριανής επανάστασης όσο και του σοβιετικού συστήματος καθώς και τη σχέση τους με το ΑΚΕΛ...
  • Επιπλέον, προσπαθώ να αναλύσω τους στόχους και τις προοπτικές της διεθνιστικής αριστεράς σήμερα και ειδικά απέναντι στον μόνιμο και διαχρονικό εχθρό της, τον εθνικισμό σε όλες του τις παραλλαγές που αποτελεί και την εμπροσθοφυλακή της συντήρησης των αστικών και μονοπωλιακών κατεστημένων ... 
Το Σοσιαλιστικό κίνημα στη Ρωσία
  • Ιστορικά, θα πρέπει να αναφερθεί ότι της επανάστασης του 17’ προηγήθηκε η Ρωσική Επανάσταση του 1905 με στρατιωτικές ανταρσίες και παναπεργίες στα μεγάλα αστικά-βιομηχανικά κέντρα, που οδήγησαν σε ελάχιστες μεταρρυθμίσεις και υποχωρήσεις του τσαρικού καθεστώτος αλλά ανέδειξαν ταυτόχρονα τα δημοκρατικά λαϊκά τοπικά συμβούλια, τα σοβιέτ και το σοσιαλδημοκρατικό επαναστατικό κίνημα...
  • Η επαναστατική και μαχητική αντιπολίτευση αποτελούνταν κυρίως από το μεγάλο κόμμα των Εσέρων (Σοσιαλεπαναστατών) και το μικρότερο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα στο οποίο λειτουργούσαν δύο φράξιες:
  • Οι Μπολσεβίκοι με αρχηγό τον Λένιν, που ήταν η ελαφρώς πλειοψηφούσα  μαξιμαλιστική τάση (μπόλσιε: πολύ-πλειοψηφία) απέναντι στους πιο διαλλακτικούς και μετριοπαθείς Μενσεβίκους (μένσιε: λίγο, μειοψηφία)...
  • Από το 1903 ο Λένιν πρότεινε στο κόμμα τον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό», την δημιουργία δηλαδή κομματικών μελών «δύο ταχυτήτων», γιατί προφανώς αυτό θα επέτρεπε στο κίνημα να προχωρεί στο στόχο της επανάστασης και του σοσιαλισμού με τις λιγότερες δυνατές καθυστερήσεις που επιφέρει η άμεση δημοκρατία, ο παρατεταμένος διάλογος και η πολυφωνία, ειδικά προς τα έξω...
  • Αυτή η πρόταση έφερε την πρώτη διάσπαση στους κόλπους του κόμματος και στα  χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι το 1912, οι δύο σχετικά ισοδύναμες φράξιες των σοσιαλδημοκρατών διασπάστηκαν ολοκληρωτικά, στους «σκληρούς» Μπολσεβίκους που αντιτίθονταν σε όποια συνεργασία με τα αστικά κόμματα και τους «μαλακούς» Μενσεβίκους που ευελπιστούσαν σε μια πιο ομαλή πορεία προς τη λαϊκή κυριαρχία, με πιο «ανοικτό» το κόμμα προς τα μέλη του και με πολιτικές συνεργασίες...
Η επανάσταση του 1917
  • Η επανάσταση του 17’ ξεκίνησε στα τέλη Φλεβάρη από την Αγία Πετρούπολη με τοπικό ηγέτη των επαναστατών των Λέων Τρότσκι (ο οποίος λειτουργούσε ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των διαφόρων φραξιών των επαναστατών) και οδήγησε μαζί με άλλα γεγονότα στην ανατροπή του Τσάρου Νικόλαου Β’ και φυλάκισή του καθώς και σε αλλαγή αρκετών πολιτικών του κράτους, ιδίως σε ότι αφορά τις διώξεις εναντίων των εβραίων, την ανεξαρτησία της Φιλανδίας κ.α....
  • Εσέροι και Μενσεβίκοι συμμετείχαν στις νέες διαδικασίες και τη διανομή της εξουσίας μαζί με τα αστικά κόμματα και σε συνεργασία με το κατεστημένο αλλά η λαϊκή απαίτηση για «Ειρήνη, γη, ψωμί» δεν ικανοποιείται από τη νέα τάξη πραγμάτων...
  • Μέχρι τον Ιούλιο του 1917, η Ρωσία μετεξελίχθηκε σε πλήρη κοινοβουλευτική δημοκρατία (από συνταγματική μοναρχία) ενώ προκηρύχθηκαν εκλογές για τον Νοέμβριο του σημαδιακού αυτού έτους...
  • Ο λαός όμως, οι εργάτες, οι αγρότες και οι άκληροι καθώς και ένα μεγάλο μέρος του στρατού και του πολεμικού ναυτικού, συνέχιζαν να βρίσκονται σε κατάσταση εξέγερσης, απαιτώντας να απονεμηθεί «όλη η εξουσία στα σοβιέτ», αναδιανομή της γης, μα κυριότερα ειρήνη για τον εξουθενωμένο στρατό (προηγήθηκαν του Α’ Παγκοσμίου, ο Ρωσο-τουρκικός και Ρωσο-ιαπωνικός ενώ μέχρι το Φθινόπωρο του 1916 είχαν χαθεί μισό εκατομμύριο ρώσοι στρατιώτες στον Μεγάλο Πόλεμο)...
  • Η ξεκάθαρη στάση των Μπολσεβίκων για άμεση απεμπλοκή της Ρωσίας από τον πόλεμο καθώς και η ανυποχώρητη στάση τους στο θέμα της αναδιανομής της γης, τους κατέστησε μέσα στους οκτώ μήνες που μεσολάβησαν από το τέλος Φεβρουαρίου μέχρι και το Οκτώβρη του 17’, από περιθωριακή, ακραία και ανατρεπτική φράξια, σε κυρίαρχο του παιχνιδιού, με μεγάλη υποστήριξη από τις αριστερές πτέρυγες των υπολοίπων επαναστατικών κομμάτων αλλά και ενός πολύ μεγάλου μέρους του στρατού...
  • Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα των Μπολσεβίκων λοιπόν, με όχημα την εξαθλίωση του λαού και του στρατού που αξίωναν επιτατικά ειρήνη αλλά και τις επαναστατικές και πολιτικές νίκες του 17’ που προηγήθηκαν (αποτροπή στρατιωτικού πραξικοπήματος στα τέλη Αυγούστου, εκλογή του Τρότσκι στην ηγεσία των σοβιέτ της Πετρούπολης), αποφάσισε στις 10 Οκτωβρίου την ένοπλη ανατροπή της αστικής κυβέρνησης με πρόταση του Λένιν και πλειοψηφία δέκα προς δύο μέσα στη κεντρική επιτροπή... 
  • Η συνέχεια είναι λίγο ως πολύ γνωστή: απαλλοτρίωση της γης των γαιοκτημόνων χωρίς αποζημίωση, κήρυξη ως παράνομων όλων των πολιτικών κομμάτων εκτός του μπολσεβικού σοσιαλδημοκρατικού και ένας σφοδρός και αιματηρός εμφύλιος πόλεμος...
  • Στο διεθνές πολιτικό σκηνικό, οι Μπολσεβίκοι του Λένιν διακήρυσσαν πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της Οκτωβριανής επανάστασης και των πρώτων μηνών της ότι έβλεπαν τον πόλεμο ως ευκαιρία του σοσιαλιστικού κινήματος να ανατρέψει πανευρωπαϊκά τον καπιταλισμό...
  • Διέβλεπαν μια επανάσταση στη Ρωσία αλλά παράλληλα και πολλαπλές επαναστάσεις λαού και στρατού σε όλα τα μεγάλα κράτη που συμμετείχαν στον πόλεμο έτσι ώστε να είναι δυνατή η δημιουργία των «Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» που θα προχωρούσαν στον σοσιαλισμό απαλλαγμένες από τον καπιταλισμό αλλά και τον εθνικισμό-ιμπεριαλισμό που αποτελούν, σύμφωνα με τον Μαρξισμό και σωστά, την απόλυτη έκφραση του καπιταλισμού...
  • Με τα σοσιαλιστικά κινήματα να αποτυγχάνουν στην Γερμανία και την Ουγγαρία, οι Μπλοσεβίκοι έμειναν μόνοι τους προς υπεράσπιση της πανευρωπαϊκής σοσιαλιστικής επανάστασης και αναγκάστηκαν σε συνθηκολόγηση και τερματισμό του πολέμου, χάνοντας το δυτικό μέρος της επικράτειας (Πολωνία, Ουκρανία) σε μια συμφωνία που δίχασε και το κόμμα αλλά και τον λαό...
Η «δικτατορία του προλεταριάτου»
  • Οι Μπολσεβίκοι, χρησιμοποιώντας κυρίως τους επαναστατημένους στρατιώτες και τους οπλισμένους εργάτες και άκληρους, έλεγξαν με στρατιωτική πυγμή αλλά και διάφορες σκευωρίες και δολοπλοκίες τα πρώτα επαναστατικά σοβιέτ και τα μετέτρεψαν στη συνέχεια σε φερέφωνα της δικτατορίας του δήθεν προλεταριάτου από τα πρώτα κιόλας χρόνια της επανάστασης και μεσούσης ενός ανελέητου εμφυλίου...
  • Το νεοφώτιστο Σοβιετικό καθεστώς στηρίχθηκε κυρίως στην απόσπαση μέρους του στρατού προς το μέρος των επαναστατών και στη προϋπάρχουσα γραφειοκρατία που βλέποντας την ισχύ των Μπολσεβίκων, συντάχθηκε με το μέρος τους, διατηρώντας τις προσβάσεις της στην εξουσία...
  • Η στρατιωτική ισχύς των Μπολσεβίκων ουσιαστικά έγειρε τη πλάστιγγα προς τη τελική επικράτησή τους μετά από τον σφοδρό εμφύλιο μεταξύ Κόκκινου και Λευκού στρατού που κράτησε για μια πενταετία συνολικά και τις επιθέσεις από τα δυτικά κράτη που έβλεπαν τα συμφέροντά τους στη Ρωσία να εξανεμίζονται στο νέο αυτό επαναστατικό περιβάλλον και συμμάχησαν με τους αντεπαναστάτες...
  • Από το 21’ ο Λένιν και οι ισχυροί κομματικοί Μπολσεβίκοι αφαίρεσαν το δικαίωμα της φράξιας στο κόμμα και ουσιαστικά φίμωσαν κάθε αντίθετη άποψη χρησιμοποιώντας τις πολιτικές του λενινιστικού «Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού» και της μαρξιστικής επινόησης «Δικτατορίας του προλεταριάτου»...
  • Τα σοβιέτ ουσιαστικά έχασαν το ρόλο και την ισχύ τους και παρέμειναν κατά κύριο λόγο διακοσμητικά μέχρι την κατάρρευση του καθεστώτος εβδομήντα χρόνια μετά. Η γραφειοκρατία πήρε την εξουσία κάτω από τη μύτη των επαναστατών και στις δύο δεκαετίες που ακολούθησαν τον θάνατο του Λένιν το 24’ και με την άνοδο του ανθρώπινου τέρατος Ιωσήφ Στάλιν στη εξουσία το 27’, ο Τρότσκι και πιονιέροι της επανάστασης έγιναν στόχοι του κόμματος...
Ο σταλινισμός
  • Ο Τρότσκι είδε από νωρίς την ανάγκη για «διαρκή επανάσταση» στο εσωτερικό, με πόλεμο ενάντια στη γραφειοκρατία και κοινωνικοοικονομικές μεταρρυθμίσεις και για την ανάγκη ενίσχυσης όλων των επαναστατικών κινημάτων πανευρωπαϊκά έτσι ώστε η επανάσταση να στηριχθεί από όλους τους λαούς και να επιβιώσει...
  • Ο Τρότσκι, ηγέτης της «αριστερής αντιπολίτευσης» στο κόμμα (προπομπού της ανανεωτικής αριστεράς και του διεθνιστικού σοσιαλιστικού αντισταλινικού κινήματος) προείδε ότι η γραφειοκρατία και το ελλειμματικό δημοκρατικά καθεστώς που επικράτησε στην Σοβιετική Ένωση δεν ήταν γνήσιος σοσιαλισμός...
  • Προείδε ότι ο σταλινισμός (ο μπολσεβικισμός όπως τον αποκαλούσε) θα έστρεφε τη χώρα προς στήριξη του καπιταλισμού και του φασισμού σε δεδομένες στιγμές της ιστορίας (όπως και έγινε από το 1938 μέχρι και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου) και ότι στο τέλος θα κατάρρεε, με την γραφειοκρατία να καρπούται τον πλούτο του κράτους όπως επίσης έχει ήδη γίνει…
  • Ο Τρότσκι δολοφονήθηκε μετά από 12 χρόνια εξορίας, το 1940 στο Μεξικό ενώ η χώρα είχε περάσει σε καθεστώς τρόμου από το 1927 μέχρι και τον θάνατο του Στάλιν το 1953...
  • Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι «δίκες της Μόσχας» που οδήγησαν στην καταδίκη και την εκτέλεση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων από το 1936 μέχρι το 1938. Μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και παλιοί μπολσεβίκοι, ήρωες του εμφυλίου, κορυφαία στελέχη του Κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης και ανώτεροι αξιωματικοί του σοβιετικού στρατού...
  • Συνολικά και με βάση επίσημη σοβιετική έκθεση του 1956, την πενταετία 1935-1940 έγιναν 1.920.635 συλλήψεις και 688.503 εκτελέσεις για πολιτικά φρονήματα...
  • Η ομιλία του Χρουστσόφ, του επόμενου ΓΓ του ΚΚΣΕ (αφού «τακτοποίησε» όλους τους εσωκομματικούς αντιπάλους) στο 20ο συνέδριο της «αποσταλινοποίησης», ήταν αποκαλυπτική για το καθεστώς που επικρατούσε για τρεις δεκαετίες...
  • Ο Χρουστσόφ κατηγόρησε τον Στάλιν για κτηνώδη συμπεριφορά, για κατάχρηση εξουσίας, για αμέτρητα, φρικαλέα και αδικαιολόγητα εγκλήματα και για την προσωπολατρία που είχε καλλιεργήσει και επιβάλει γύρω από το άτομό του...
  • Η κομμουνιστική επανάσταση πέθανε στη πράξη μέσα στα εγκλήματα που διέπραξε πρώτα κατά των ίδιων των επαναστατών αλλά και ενάντια στις εκατοντάδες χιλιάδες των αντιφρονούντων που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στις εξορίες-στρατόπεδα συγκέντρωσης για αύξηση της παραγωγικότητας, τις κατασκευές σιδηροδρόμων, τα μεταλλωρυχεία κλπ…
  • Στο όνομα της εργατικής τάξης διαπράχθηκε ο βιασμός της, κτίσθηκε η προσωπολατρεία και η «σοβιετολατρεία», σύρθηκαν ολόκληρες γενιές σε μια ατέρμονη ψεύτικη διαμάχη με τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό…αντιτάσσοντας την σοβιετική παραγωγή και ανάπτυξη στην δυτική ιδιωτική και κρατική, τον σοβιετικό επεκτατισμό στον δυτικό, την προσωπολατρεία και τον κομματικό «πατριωτισμό» απέναντι στις παραδοσιακές θρησκείες…
  • Ο Σταλινισμός πρώτα απ όλα σκότωσε το γνήσιο αριστερό σοσιαλιστικό πνεύμα στην ίδια τη Ρωσία και κατόπιν στα κατεχόμενα ανατολικοευρωπαϊκά προτεκτοράτα και προκάλεσε τη διάσπαση ολόκληρου του κομμουνιστικού κινήματος παγκόσμια…
Ελλάδα και Κύπρος επί σταλινισμού
  • Στην Ελλάδα, αφού ο Στάλιν συμφώνησε με τους δυτικούς για παραμονή της Ελλάδας στο δυτικό στρατόπεδο, έσπρωξε το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας σε ένα εμφύλιο που απ ότι διαφαίνεται, έγινε κυρίως για να μειωθεί η επιρροή του ΚΚΕ στο 10%, ποσοστό που συμφωνήθηκε στη Γιάλτα και που εκτελέστηκε με τη προσφυγοποίηση δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων Κομμουνιστών στις ανατολικές χώρες, τις διώξεις που ακολούθησαν του εμφυλίου και την μαζική μετανάστευση στην Γερμανία…
  • Στην Κύπρο, το ΚΚΚ-ΑΚΕΛ, παρά τα αγνά κίνητρα και τα ανθρώπινα ιδανικά των ιδρυτών του, δημιουργημένο μέσα στη καρδιά του σταλινισμού και εν μέρη επηρεαζόμενο από το ελλαδικό ΚΚ, ακολούθησε μια πορεία πειθαρχίας προς το «μητρικό» σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα και δεν απέφυγε την διαγραφή ακόμα και ιδρυτικών του μελών με την κατηγορία του «ρεβιζιονισμού» και του «οπορτουνισμού»…
ΑΚΕΛ και σοβιετισμός
  • Θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το ΑΚΕΛ έχει γενικά μια πολύ θετική παρουσία στα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου σε ότι αφορά τη στήριξη και την οργάνωση του λαϊκού κινήματος και χαρακτηριζόταν πάντα από μια λιγότερο δογματική στάση απέναντι στα θέματα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» σε σχέση για παράδειγμα με το ΚΚΕ…
  • Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό της θέσης του ΑΚΕΛ υπέρ της επέμβασης των σοβιετικών στρατευμάτων στην Τσεχία κατά την «άνοιξη της Πράγας» το 1968 και την διαφωνία που παρατηρήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή και το πολιτικό γραφείο του κόμματος...
  • Το περιστατικό αυτό (που αναγνωρίστηκε από το κόμμα ως ιστορικό λάθος) δείχνει από τη μία την πρακτική του κόμματος ως προς την συμπόρευση με τον σοβιετισμό αλλά παράλληλα και την ανοχή που παρουσίαζε στις «βουβές» φράξιες του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο»…
  • Παρόλη τη θετική συνεισφορά του ΑΚΕΛ ως προς τη διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεωδών, ως προς τη συνδικαλιστική οργάνωση, τη διεκδίκηση και τις εργατικές κατακτήσεις, τη αντίσταση στον φασισμό, τον σοβινισμό και την τρομοκρατία του Γρίβα αλλά και μετά προς υπεράσπιση την Κυπριακής Δημοκρατίας και του δικοινοτισμού, δεν απέφυγε την σοβιετολατρεία και την στήριξη του σταλινισμού και του «ήπιου σταλινισμού» που ακολούθησε (περίοδος Μπρεζνιεφ 1964-82)…
  • Ελαφρυντικό για τη στάση του ΑΚΕΛ απέναντι στην Σοβιετική Ένωση και τον λεγόμενο «υπαρκτό σοσιαλισμό» μπορεί κάποιος να θεωρήσει την σταθερή θετική θέση του παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος και των χωρών του ανατολικού μπλοκ υπέρ των δικαίων του Κυπριακού Λαού αλλά και τις μεθόδους παραπληροφόρησης, προπαγάνδας και ωραιοποίησης στις οποίες είχαν καταστεί ειδήμονες οι σοβιετικοί...
  • Επίσης ελαφρυντικό μπορεί να θεωρηθεί ότι από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου τουλάχιστον, η κυπριακή κομμουνιστική αριστερά έβαλε ως κύριο στόχο της την ανόρθωση του εργαζόμενου λαού, τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου και την πολιτική του ελευθερία και αυτοδιάθεση...και όχι την σοσιαλιστική επανάσταση που θα προϋπόθετε και ενεργότερη ανάμιξη του σοβιετικού ΚΚ στα κομματικά ή κοινωνικά δρώμενα της πατρίδας μας...
  • Η Κυπριακή αριστερά, παρά την αυταπόδεικτη ιστορικά πιο «δεξιόστροφη» πολιτική από άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα διαχρονικά, φοβήθηκε να μείνει ουσιαστικά μόνη της στην Κύπρο των τριών στρατών του ΝΑΤΟ και της «πέμπτης φάλαγγας», της ΕΟΚΑ, του γιωρκατζικού παρακράτους και της ΕΟΚΑ Β’ στη συνέχεια...
  • Με μια πιθανή αποκήρυξη του σοβιετισμού  αλλά με ταυτόχρονη προσήλωση στον σοσιαλιστικό, απελευθερωτικό, διεθνιστικό και αντιγριβικό τοπικό αγώνα, ίσως να οδηγιόταν –χωρίς διεθνείς προστάτες και ιδεολογικούς συμμάχους- σε ένα διαρκές πογκρόμ, ισχυρότερο ίσως από αυτό που βίωσε επί γριβισμού...
  • Το ΑΚΕΛ προσκολλήθηκε στον μπολσεβικισμό, κλείνοντας τα μάτια στις καταφανέστατες αντιδημοκρατικές και απάνθρωπες πολιτικές του σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ουσιαστικά για να επιβιώσει πολιτικά αλλά και φυσικά, με μια παράλληλη «μενσεβική» πολιτική συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο που αφαιρούσε προσχήματα από τους εχθρούς του σοσιαλισμού και του διεθνισμού...
  • Μπορώ να ισχυριστώ ότι η Κυπριακή αριστερά και το ΑΚΕΛ είδαν με ανακούφιση τόσο την «περεστρόικα» του Γκορπάτσιεφ , του τελευταίου ΓΓ του ΚΚΣΕ, όσο και την ίδια την κατάρρευση του σοβιετισμού που ουσιαστικά έλυσε τα χέρια του τοπικού ΚΚ το οποίο δεν είχε πλέον να απολογείται για το ολοκληρωτικό καθεστώς στις ανατολικές χώρες...
Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»
  • Στον αντίποδα, μπορώ επίσης να ισχυριστώ ότι η κατάρρευση του σοβιετισμού, έτσι όπως επιτεύχθηκε, δεν αποτέλεσε ούτε για τους λαούς της ανατολικής Ευρώπης αλλά ούτε και για τους υπόλοιπους, βήμα προς τα μπρος...
  • Ο κρατικός πλούτος και οι παραγωγικές μονάδες των ανατολικών κρατών πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες στην νομενκλατούρα και τους πρώην καθεστωτικούς ενώ η πολιτική εξουσία διαμοιράστηκε ουσιαστικά ανάμεσα στους υψηλόβαθμα πρώην μέλη των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των υπηρεσιών ασφάλειας των χωρών αυτών. Το παράδειγμα Πούτιν, πρώην διευθυντή της KGB αλλά και τα «ρώσικα κεφάλαια» που γυροφέρνουν στις παγκόσμιες τράπεζες, είναι πιστεύω ενδεικτικά...
  • Επιπλέον, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και του ανατολικού μπλοκ γενικότερα, έλυσε τα χέρια και άνοιξε τις ορέξεις για το μεγάλο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τους εμπόρους του πολέμου. Από το 1990 παρατηρούμε έξαρση των πολεμικών συρράξεων παγκόσμια αλλά και μια ταυτόχρονη επίθεση ενάντια στα εργατικά κεκτημένα...
  • Σήμερα, 20 χρόνια μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», βιώνουμε την μαζικότερη επίθεση και ενάντια στην κυριαρχία πολλών κρατών αλλά και –με αφορμή την καπιταλιστική κρίση- την έντονη υποχώρηση των εργατικών δικαιωμάτων παγκόσμια...
  • Η απολυταρχική ηγεμονία των Μπολσεβίκων, στο όνομα της εργατικής τάξης, μπορεί να αποδείχθηκε ανελεύθερη, απάνθρωπη και αντιδημοκρατική για τους λαούς που την είχαν υποστεί αλλά την ίδια ώρα αποτελούσε για τους υπόλοιπους λαούς και το διεθνές προλεταριάτο, ανάχωμα προς υπεράσπιση των εθνικών τους και εργατικών τους δικαιωμάτων...
  • Δεν είναι μυστικό ότι τα «σοσιαλδημοκρατικά» κράτη πρόνοιας που κυριάρχησαν στην δυτική Ευρώπη αλλά και στην ίδια την Αμερική και τον Καναδά την περίοδο 1960-1990 και που οδήγησαν σε κάποια δικαίωση των εργατικών διεκδικήσεων, έγιναν υπό το φόβο και το δέος μιας κομμουνιστικής επέκτασης «προς δυσμάς»...
Η κυπριακή αριστερά σήμερα
  • Έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στο ανώτερο αξίωμα της Δημοκρατίας μας αποτελεί την κορυφαία κατάκτηση του εργαζόμενου λαού και ότι αποτελεί μια θετικότατη συγκυρία και εν μέσω της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης αλλά και σε ότι αφορά τις προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού...
  • Η Κυπριακή Κομμουνιστική αριστερά αποτελούσε πάντα και αποτελεί και στις μέρες μας την πλέον αξιόλογη και συνεπή πολιτική δύναμη του τόπου παρά τις αδυναμίες και τα λάθη της και ένα άξιο υπερασπιστή και των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων αλλά και των δικαίων του Κυπριακού λαού...
  • Ας βρει τη δύναμη λοιπόν να αποκηρύξει μια για πάντα τον σοβιετισμό αλλά και την «δικτατορία του προλεταριάτου» και ας επαναπροσδιορίσει τις ιδεολογικές βάσεις για το μέλλον.
  • Ιδεολογία μας παραμένει ο Σοσιαλισμός και η μαρξιστική θεώρηση και ανάλυση της πάλης των τάξεων και του κεφαλαίου. Η σοσιαλιστική όμως επανάσταση πρέπει να γίνεται πάντα με δημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς επιβολή και δικτατόρευση στο όνομα κανενός, έστω και αν πρόσκαιρα το επιτρέπουν οι συνθήκες και τα ισοζύγια...
  • Οι συνεχείς εργατικές κατακτήσεις, το αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας και η συνεχής βελτίωσή του, η σωστή και στοχευμένη κρατική επιχειρηματικότητα και ο συνεργατισμός, ανάμεσα σε άλλα, αποτελούν μικρές σοσιαλιστικές «επαναστάσεις» που αν αθροιστούν ίσως να αποτελούν κάθε φορά και ένα βήμα, προς το στόχο της αταξικής και αναρχικής κοινωνίας του μέλλοντος...
  • Ζούμε σε ένα κράτος που η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών είτε εκτιμούν τη δουλειά τους στο δημόσιο και ημικρατικό τομέα –ανορθωμένοι κοινωνικά και εργασιακά μέσω αυτής- ή θα ήθελαν να απολαύσουν αυτήν την εργασιακή κατάκτηση. Ζούμε παράλληλα σε μια δημοκρατία που ο Συνεργατικός τραπεζικός τομέας έχει μεγαλύτερο εργασιακό κύκλο από τους ιδιώτες τραπεζίτες.
  • Το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον της Κύπρου δηλαδή και με βάση τα δύο πιο πάνω παραδείγματα, δεν είναι απαγορευτικό ως προς την περαιτέρω ανάπτυξη σοσιαλιστικών εφαρμογών και τη διεύρυνση των κρατικών υπηρεσιών με ταυτόχρονη αύξηση της παραγωγικότητας και του εμπορικού μας ισοζυγίου...
  • Η Σοσιαλιστική επανάσταση πρέπει να είναι διαρκής, αέναα ανανεωτική και μεταρρυθμιστική, να κατακτά συνεχώς νέα ωφελήματα για την εργατική τάξη και να περιορίζει διαρκώς τα μονοπώλια, τα ιδιωτικά υπερκέρδη, την αναξιοκρατία, την ελλειμματική δημοκρατία...
  • Η Σοσιαλιστική επανάσταση δεν γίνεται απέναντι στους «άλλους» αλλά μαζί και μόνο με τους «άλλους», όταν δηλαδή πείσεις με δημοκρατικές μεθόδους σε συμπόρευση ή σε συνεργασία όλο και περισσότερων με το λαϊκό σοσιαλιστικό κίνημα...
Ο εθνικισμός, η γάγγραινα της εργατικής τάξης
  • Μεγάλος εχθρός για τον σοσιαλισμό έχει αποδειχθεί όχι τόσο ο συντηρητικός ή ο νεοφιλελέφθερος πολιτικός λόγος όσο ο εθνικιστικός και ρατσιστικός.
  • Σε περιόδους που η «χρησιμότητα» των σοσιαλιστικών επιλογών είναι πασιφανής, όπως για παράδειγμα η πρόσφατη πρόταση νόμου της Κυβέρνησης για αύξηση του φόρου επί των κερδών των επιχειρήσεων και η αύξηση της φορολογίας των μεγάλων κτηματικών περιουσιών ή ακόμα και η σκέψη για επιπλέον φορολόγηση των τραπεζών, τα αστικά κόμματα τολμούν να απορρίπτουν τις προτάσεις αυτές χωρίς να υπολογίζουν ένα οποιοδήποτε πολιτικό κόστος από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα που τους ψηφίζουν και τους τοποθετούν στα έδρανα της Βουλής...
  • Η μέθοδος που και η ΣΕΚ, η ΕΟΚΑ αλλά και τα αστικά κόμματα διαχρονικά τολμούν να αντιτίθενται σε λαϊκές πολιτικές αλλά και να στηρίζουν τις αντιλαϊκές, έχει αναχθεί από τις απεργίες του 1948 μέχρι και τις μέρες μας, σε ...επιστήμη! Και η «επιστήμη» αυτή δεν είναι άλλη από την εθνικιστική ρητορική, την «εθνικοφροσύνη», τον ψευδοαγωνιστικό λόγο και τον μιλιταρισμό...
  • Τα αστικά κόμματα, κρυμμένα κάτω από τον μανδύα του εθνικού (ή και θρησκευτικού) υπερ-φρονήματος, αποκτούν λαϊκό έρεισμα και περιορίζουν ταυτόχρονα την ανάπτυξη του σοσιαλιστικού-διεθνιστικού κινήματος. Μέσα στον κουρνιαχτό της σκόνης που δημιουργούν με τα εύπεπτα και «αγωνιστικά» του συνθήματα, μπορούν και επιτυγχάνουν να στηρίζουν το κεφάλαιο και ταυτόχρονα να διατηρούνται σε περίοπτες πολιτικές θέσεις...
  • Είμαστε αντιμέτωποι διαχρονικά, ως παγκόσμιο σοσιαλιστικό κίνημα, με έναν θρασύ κλέφτη της εργατικής ισχύς, τον εθνικισμό. Ο εθνικισμός σε όλες του τις εκφάνσεις και μεταμφιέσεις, κρατάει σε ομηρία μέρος της εργατικής τάξης μέσα στις ακραίες του ρητορικές και την εμποδίζει από το να συνταχθεί με το λαϊκό κίνημα για ένα πιο ισχυρό, πιο μαζικό και πιο αποτελεσματικό στις διεκδικήσεις του εργατικό μέτωπο, ενάντια στις ολιγαρχίες του κεφαλαίου...
  • Στην Κύπρο ειδικά, η εθνικιστική παράταξη και των δύο κοινοτήτων αποτέλεσε την δύναμη εκείνη που προκάλεσε την διχοτόμηση του λαού φυλετικά και που επέτρεψε στους ξένους να εξασκήσουν τις επεκτατικές και διχοτομικές τους πολιτικές ακόμα και επί του εδάφους...
Επίλογος
  • Θεωρώ όλες τα απολυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα, με οποιαδήποτε αφετηρία και οποιεσδήποτε θεωρήσεις, είναι το ίδιο φασιστικά, το ίδιο απάνθρωπα και αντιδημοκρατικά...
  • Δεν μπορούσα ποτέ να κατανοήσω πως μπορεί ένα μονοκομματικό σύστημα που διώκει κάθε αντίθετη διαλεκτική, να θεωρείται καλύτερο και πιο ανθρωποκεντρικό από ένα πολυκομματικό που επιτρέπει την εργασιακή και πολιτική διεκδίκηση ολοένα και περισσότερων ελευθεριών και προνομίων... 
  • Σίγουρα, οι αστικές δημοκρατίες δεν είναι οι ιδανικές και συνήθως η ελευθερία που παρέχεται στους πολίτες είναι πλασματική και αποπροσανατολιστική. Από την άλλη, η συγκέντρωση των εξουσιών σε ένα φορέα, σε μια κλειστή και ολιγομελή κάστα, δεν μπορεί να αποτελεί το σοσιαλιστικό όραμα…
  • Η σοσιαλιστική επανάσταση πρέπει να είναι πάντα δημοκρατική και ειρηνική, όπλο της η συμμετοχή και η μαζικότητα, η καθαρή σκέψη και η κοινωνική δράση...
  • Να ζήσει για πάντα το ενωμένο παγκόσμιο διεθνιστικό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό, οικολογικό και ειρηνιστικό κίνημα. Να ζήσει για πάντα το κομμουνιστικό πνεύμα της δικαιοσύνης και του ανθρωπισμού...

49 σχόλια:

  1. Χμ χμ. Το κείμενο γράφτηκε πριν από 3 χρόνια με ότι αυτό συνεπάγεται! Ότι θυμάται χαίρεται ο καθ ένας μάλλον. Εν κάποιες σημειώσεις, δεν διεκδικούν δάφνες, αν γράψω τώρα κάτι για το θέμα, που γράφω διάφορα από καιρού εις καιρόν, θα έχει ίσως μια διαφορετική προσέγγιση και ύφος, έχω αναθεωρήσει σε πολλά ζητήματα, κι ένα απ αυτά είναι η διαπίστωση πως όποιος καπνίζει δεν μαγειρεύει απαραίτητα... Και δεν είμαι μέλος του ΑΚΕΛ, όχι πως αυτό φυσικά θα με πρόσβαλλε, αλλά δεν είναι αλήθεια. Τώρα, πως είναι δυνατόν να βάζεις ένα κείμενο τριών χρόνων, χωρίς να αναφέρεις την ημερομηνία του, αποδίδοντάς μου την ιδιότητα του μέλους του ΑΚΕΛ... μόνο εσύ μπορείς να εξηγήσεις. Προφανώς θέλεις πόλεμο αλλά δεν ευκαιρώ. Θα τα πούμε για τα θέματα της σοσιαλιστικής προοπτικής τζιαι του τύπου του όποιου εργατικού-κομμουνιστικού κόμματος με τις αναρτήσεις μας φαντάζομαι στη συνέχεια. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπήκα στο μπλογκ σου αγαπητε μου, για να διαβασω το αρθρο σου για τον Αναστασιαδη και το κυπριακο, δηλαδη το τελευταιο...για κακή μου τύχη κατω απο το άρθρο στα προτεινομενα αρθρα παρουσιαστηκε το πιο πανω...δεν ειδα την ημερομηνια και υπεθεσα πως ειναι φρεσκο...

      Ακομα μια χρησιμη αποκαλυψη λοιπόν, μαλλον δυο χρησιμες αποκαλυψεις. Πρωτον εσιει τζαιρος που το μυαλό σου ειναι σαπιο και δευτερο ευγε στον Γρηγόρη αν ησιεν την ευθυκρισία πριν τρια χρονια να αφησει το σχολιο που αφησε.

      Αν δεν υπογραφεις πλεον αυτο το κειμενο, να το αποκηρυξεις δημοσια.

      Αν όχι θα παρεις απαντηση, γιατι τα θεματα που εγειρονται, ετσι κι αλλιως γνωρίζουμε πως αποτελουν παγιες θεσεις μερους του μηχανισμου.

      Αν δεν εισαι μελος του κομματος, το παιρνω πισω. Παντως προπαγανδιστής πρωτος εισαι και μαλιστα χωρις καμια ανοχη στην κριτική, που τοσο εντονα διακηρύττεις...

      Διαγραφή
    2. Το παίρνεις πίσω μεν, αλλά αφήνεις εντυπώσεις. Λες και το ΑΚΕΛ δεν έχει δική του γραμμή και θα τη δώσω εγώ. Μήπως με υπερεκτιμάς τελικά; Απλά γράφω, τίποτ άλλο, κάποιοι τα θεωρούν χρήσιμα, κάποιοι όχι. Πριν τρία χρόνια φυσικά και δεν είχα ακριβώς τα ίδια μυαλά. Ποιος τα είχε δηλαδή;
      Εκτιμώ τώρα περισσότερο την οκτωβριανή επανάσταση με όλες της τις αντιφάσεις, κατανοώντας τη δυσκολία της ανατροπής και τη συνέχεια της οικοδόμησης. Ναι, αναθεωρώ κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα την αναγκαιότητα ή μη της δικτατορίας εκ μέρους της εργατικής τάξης για να προχωρήσει ο σοσιαλισμός στο επόμενο στάδιο. Αφήνω το κείμενο, εν χρήσιμο και για μένα, και να που σου χρησίμευσε και σένα.
      Δεν είμαι μέρος κανενός μηχανισμού όπως τον εννοείς. Τυγχάνει να γράφω στο ύφος και τη θεματολογία που θεωρεί χρήσιμη η εφημερίδα. Απλά ταιριάζουμε στη συγκεκριμένη φάση. Αύριο μπορεί και όχι.
      Σίγουρα διαφωνούμε μεταξύ μας εμείς οι δυο, και στο ύφος και στο τελικό αποτέλεσμα. Κι έχω πολλές άλλες αναρτήσεις, πολύ πιο πρόσφατες και στις οποίες προσπάθησες με τον τρόπο σου να συμμετέχεις, στις οποίες αναλύω (όπως μπορώ πάντα, δεν ισχυρίζομαι ούτε πως ξέρω κάτι καλύτερα, ούτε πως κατέχω τη φόρμουλα) τα αδιέξοδα για τα οποία εσύ και οι ομοϊδεάτες σου προπαγανδίζετε.
      Και οι δύο είμαστε προπαγανδιστές... και όση ανοχή δείχνω εγώ στην αντίθετη άποψη, δείχνεις κι εσύ. Αυτό που προσωπικά δεν ανέχομαι είναι την κακεντρέχεια. Δεν αμφισβητώ πως μπορεί τελικά και να έχει δίκιο η δικιά σου σχολή, η γραμμή ΚΚΕ σε αδρές γραμμές.
      Τι, θα επικρατούσε μια ανατροπή σε μια άλλη χώρα, κι εμείς θα συνεχίσαμε στο ίδιο μοτίβο; Δεν θέλουμε εμείς σοσιαλισμό; Ή τελικά εμείς είμαστε το τροχοπέδι;
      Οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιείς εναντίον μου (μυαλό σάπιο κ.ο.κ.) δεν σε τιμούν και δείχνουν μάλλον αδυναμία. Και φαίνεται ποιοι τελικά δείχνουν ανοχή και ποιοι όχι.

      Διαγραφή
    3. Εγω δημιουργώ εντυπώσεις Νεε; Μια ζωή γραφεις για την αριστερα με τον διαχωρισμό Εμεις ( ακελ ) και η εξω-ακελική αριστερα, εννοωντας ολους εμας που ειμαστε ψηφοφοροι του κομματος αλλα δεν ειμαστε μελη.

      Ταχα οτι εισαι κι εσυ της εξω-ακελικης αριστερας; Μα εν να παιζουμε με τες λεξεις;

      Ποιον εν το θεμα μας δαμε;; Αν το κειμενο αυτο - που μπορει να ειναι παλιο, αλλα ειναι απολυτα συναρτημενο με το πολυ προσφατο κειμενο σου της προηγουμενη εβδομαδας για το οραμα ΜΑΣ ( ποιοι ειναι οι ΜΑΣ ) για την αριστερα - το εγραφεν ο οποιοσδηποτε αυτοπροσδιοριζεται ως αριστερος θα αντιδρουσα το ιδιο, το εχω αποδειξει και το εχω πραξει πολλες φορες.

      Κανενας δεν ειναι θεος!!!! Ουλλοι θα περασουμεν απο πολλα σταδια, αλοιμονο δηλαδη, αλλα εχω την εντυπωση πως εκεινο το κειμενο σημερα δεν θα το αλλαζες παρα ελάχιστα.

      Φυσικα εχεις την ευνοια του μηχανισμου, κανενα μη μελος του κομματος δεν εχει μονιμη στηλη σε μια κομματικη εφημεριδα οπως ειναι η Γνωμη. Και αυτο δεν σημαινει πως εισαι πουλημενος σε κανενα μηχανισμο, αυτο απλα σημαινει πως ο μηχανισμος επιλεγει ποιους θελει να προωθει και ποιους όχι, ανεξαρτητα αν ειναι μελη ή οχι.

      Ενα μελος που θα ειχε εντελως αντιθετη γραμμη, και θα ηταν απλο μελος, οχι επωνυμο μελος και ευνοουμενο απο τον μηχανισμο - εν θα εβλεπε ουτε εναν αρθρο του σε κομματικη εφημεριδα ουτε για αστειο...

      Μαζι σου δεν εχω καταληξει που συμφωνω και που διαφωνω για να πω την αληθεια.

      Ειδα καποιες καλες προσπαθειες όντως να ανοιξεις τα ζητηματα για την αριστερα, ειδα καποιες αναρτησεις για τον Τσαβες και επηρα θαρρος...

      Οποταν δεν ξερω αν η σταση σου να υπηρετεις ιδεολογικα την δεξια σοσιαλδημοκρατια προερχεται απο κομματική αφοσιωση ή απο βαθια πιστη στην δεξια σοσιαλδημοκρατια τελικα...είμαι διχασμένη...δεν ξερω αν το ακελ εφκαλεν εναν αλλο προγραμμα εντελως διαφορετικο απο το σημερινο αν δεν θα το ακολουθουσες. Εχω την εντυπωση πως θα το ακολουθουσες με πολλην χαρα...δεν σε γοραζω για δεξιο σοσιλαδημοκρατη...νομιζω πως με περιπαιζεις τζαι πως υποτιμας την νοημοσυνη μου...

      εκτος αν εχω λαθος...εκτος αν οντως αυτη ειναι η θεωρητικη σου θεση τζαι δεν καμνεις απλα θεωρητικες εκπτωσεις για το υποτιθεμενο "καλο του κομματος"...

      οσο λοιπον , για τους δικους σου λογους θα εχεις αυτες τις θεσεις, ναι θα ειμαστεν απεναντι, χωρις αμφιβολια. Και ναι, συμφωνω πως αυριο κανενας δεν ξερει...η δικη μας δουλεια δεν ειναι να στηνουμε λαϊκα δικαστηρια για κανενα, ουτε ομως να τα δεχομαστε για τον εαυτο μας...

      Διαγραφή
    4. Ωραία, να και μια προσπάθεια απάντησης χωρίς χαρακτηρισμούς, τουλάχιστον βαριούς. Η εφημερίδα δεν είναι κομματική. Στηρίζει το ΑΚΕΛ και προστατεύει τη σοσιαλιστική προοπτική. Γράφουμε εθελοντικά πολλύς κόσμος. Αφήννεις εντυπώσεις άδικες.
      Λαϊκό δικαστήριο στη συγκεκριμένη περίπτωση, στείνεις εσύ. Αλλά δικαιούσαι εφόσον είναι εκτεθειμένο το κείμενο. Δεν έχω πρόβλημα. Ούτε να αναθεωρήσω έχω πρόβλημα. Ούτε και να μετανιώσω. έχω εξηγήσει σε άλλη φάση (αλλά συνήθως δεν διαβάζεις, μόνο γράφεις ή παραθέτεις ή εκτιμάς ατεκμηρίωτα) τη σκέψη μου πως στη σοσιαλδημοκρατία έρχεσαι από δύο δρόμους, είτε από την υποχώρηση της εργατικής τάξης, ή από την υπαναχώρηση της αστικής. Το ΑΚΕΛ δεν είναι η αστική τάξη που πάει ένα βήμα μπροστά, είναι η εργατική που πάει βήματα πίσω. Αυτή τη διαφορά δεν λέτε να την καταλάβετε, δεν είμαι σοσιαλδημοκράτης αφού δεν αναγνωρίζω πως θα σταματήσει η εκμετάλευση μέσα σε μια κεϋνσιανή αστική δημοκρατία με ενισχυμένη πρόνοια. Θα ζούμε καλά, αν τα καταφέρουμε, εις βάρος όμως άλλων λαών. Πιστεύω πως ένα υβριδικό σύστημα σε μια πρώτη φάση (να και ο Τσάβες) με διεθνιστική αλλυλεγγύη και συνεργασία με άλλες δημοκρατικές κυβερνήσεις, θα ήταν ίσως ο καλύτερος τρόπος άμυνας αλλά και επίθεσης. Αλλά γιατί το πιστεύω τούτο; Γιατί έχω όλες τις ευκαιρίες ανατροπής μπροστά μου τζιαι δεν τις παίρνω στα χέρια μου, ή γιατί ίσως να είναι ο μόνος τρόπος τούτος προς το παρόν; Εν σε προβληματίζει το γεγονός πως ούτε το ΚΚΕ καταφέρνει να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους στη σωστή κατεύθυνση, ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα στημένα; Κάτι δεν παέι καλά έννεν; Εν ανίκητοι, φαινομενικά τουλάχιστον. τζι ο κόσμος θέλει άμεσες λύσεις, προστασία σε πραγματικό χώρο τζιαι χρόνο. 'Εχει κανένα συμφέρον ένας δημόσιος υπάλληλος στο νοίκι τζιαι με γυναίκα άνεργη να μεν θέλει λαϊκή-εργατική εξουσία; Ηρεμίστε, πλης. έννεν έτσι τα πράγματα. Τζιαι εσύ θα στήριζες τον Τσάβες πχ, σαν κομμουνίστρια, τζιαι γω, άρα; Τζιαι συ θα αντισταθείς στην ποινικοποίηση του κομμουνισμού, τζιαι γω. Και στη θεωρία των δύο άκρων, και γενικά. Προτρέχεις, η ζωή θα σου δείξει τους τίμιους συντρόφους τζιαι τους παττάληες. Μεν βιάζεσαι.

      Διαγραφή
    5. Νέε, το κειμενο αυτο που έγραψες, δεν ειναι μια προσπαθεια να ιχνηλατησεις τα προβληματα για την οικοδομηση του σοσιαλισμου. Είναι ενα λιβελλογραφημα κατα του μαρξισμου - λενινισμού. Μπορει να ηταν μια κακη ή μια λαθος στιγμή. Ομως ειλικρινα εγω εχω κουραστει Νεε να ακουω ανοησιες με "μελετημενο τροπο" απο τους διαφορους, εχω κουραστει παρα πολλα όπου γυριζω το βλεμμα μου να βλεπω "κρτικά" κειμενα που ειναι λιβελλογραφηματα και εχω μαλλωσει ουκ ολιγες φορες με διαφορους για αυτο το θεμα.

      Εχω χαρακτηριστει τζαι αρνι του ακελ γι αυτο το θεμα, οταν μαλλωνω με αριστερους αντιακελικους που αναλυουν με αυτον τον τροπο το ζήτημα του σοσιαλισμου.

      Δεν θα αποδεχτω πως η σοσιαλδημοκρατια που πλεον μονο στην δεξια της μορφη ειναι εφικτη πρακτικα - ειναι δρομος για το σοσιαλισμο. Εν αποδεχομαι τον λεγομενο ειρηνικο δρομο για τον σοσιαλισμο, αποδεχομαι το ειρηνικο βήμα επι τοπου σε καποιες περιοδους, μεχρι την στιγμή που θα οξυνθει η ταξικη παλη και θα ειναι ωριμες οι συνθηκες για να προχωρησεις με αλλη στοχευση.

      Δεν ειναι λυση ο συμβιβασμος αυτη την στιγμή - ελπιζα πως μετα απο τους πατσους που εφαεν η προηγουμεν κυβερνηση και που τρωει τωρα η Κυπρος θα το ειχατε συνειδητοποιησει πεντακαθαρα.

      Το ΚΚΕ παρολο ότι εφαεν το ξυλο της χρονιας του απο όλους τους "αριστερους" καμνει ηρωϊκες προσπαθειες και δεν λυγίζει να διεθνοποιησει τον αγωνα. Ουτε η Ελλαδα μπορει να σωθει μονη της ουτε η Κυπρος. Ειναι πολλα βολικο να βαλουμεν τα ερωτηματα αφου πρωτα "εθνικοποιησουμε" το ζητημα της αλλαγής. Το ΚΚΕ προσπαθει και μεσα στα πλαισια της Ε.Ε και εκτος Ε.Ε να ξαναστήσει ενα κομμουνιστικο κινημα.

      Το ΑΚΕΛ εχει βαρυτατες ευθυνες γιατι επερασεν σε μια καθαρα δεξια αποκλιση της αριστερας και καμνει δηθεν εθνικους αγωνες για το καλο του λαου. Ξερουμεν πως αυτα ειναι ψεμματα. Το πιο λυπηρο ειναι πως το ξερουν και οι ιδιοι.

      Ναι ειχαμεν παρα πολλες ευκαιριες να οδηγησουμεν και τον τοπο και την περιοχη και τες αλλες χωρες της Ε.Ε σε αλλες ισορροπίες...η ανατροπη εννε φρουτο που θα πεσει μονο του, μπορουν να χρειαστουν αγωνες 5 και 10 ετών.

      Αλλα πρεπει να παλεψεις απο την πρωτη στιγμή στοχευμενα σε ενα αγωνα. Η σταση του ΑΚΕΛ να παλευει στην αντιπερα κατευθυνση εν καταστροφική για τον τοπο και για το διεθνες κινημα. Δεν θα οφεληθει η εργατικη ταξη με αυτον τον τροπο. Πε μου πως επροστατευσε το κομμα την εργατικη ταξη σε πραγματικο χρονο...πως;

      Τελος, ειμαστε σε κομβικο σημειο, τζιαμε που θα γυρει η πλαστιγγα θα καθορισουμε και το μελλον μας. Εν συμφωνω με την σημερινη πολιτική του κομματος και με το γεγονος πως καποιοι και εσυ, προσπαθειτε να συγκαλύψετε τον κινδυνο απο αυτη τη πολιτική. Τζαι θα τα συζητω ανοιχτα αυτα τα ζητηματα, δεν στηνω λαικα δικαστηρια, αλλα εχω κουραστει ειλικρινα, απο παντου, αριστερους ακελικους, αντι-ακελικους, εξω-ακελικους, κεντροαριστερους και στροβολιώτηδες να ακουω τα ίδια πραματα για τον σοσιαλισμό.

      Θα μιλώ, γιατί είτε θα μιλήσουμεν τωρά Νεε είτε θα σιωπησουμεν για πάντα. Μακάρι να αντιλαμβανεστουν τον κινδυνο. Ή δεν τον αντιλαμβανεστε ή καποιοι εχουν μεγαλο συμφερον να μεν τον αντιληφθειτε.

      Επισης, για την αρθρογραφια...δαμε εγινε το ελα να δεις, γιατι ενα ανωτερο στελεχος του κομματος, εμμισθος για ποσα χρονια, εστειλε αρθρο στη Χαραυγη τζια η Χαραυγη δεν του το εβαλεν τζαι το εστειλε στον Φιλελευθερο...τζαι εγινεν το ελα να δεις μες το μπλογκ του Ανευ...θελεις να μου πεις, πως ενα μη μελος εσιει έτσι την ανεση να γραφει καθε εφτομαδα σε μια κομματικη εφημεριδα - διοτι εν κομματικη η Γνωμη, ειπαμεν να μεν περιπαιζουμαστεν - τζαι πως τουτον θα ηταν εφικτον αν δεν ελεεν το οκ ο μηχανισμός; Μα δαμε ελογοκριναν ανωτερο εμμισθο στελεχος, έστω τζαι πρωην ανωτερο στελεχος, που στο κατω κατω εξυπηρεταν αυτον τον μηχανισμο για τοσα χρονια...ενταξει...εν μπορουμε να παιζουμεν τζαι τον πελλον, οτι απλα γραφω σε μια ανοιχτη και ελευθερη εφημεριδα. Μπορει να εν αλλο το υφος τζαι η θεματολογια, αλλα ανοιχτη εφημεριδα σε μη επιθυμητες θεσεις απο τον μηχανισμο δεν ενι...

      Διαγραφή
    6. Να μιλάς, δεν σε σταματά κανείς, και να ήθελε δηλαδή. Το θέμα είναι αν θέλει κάποιος να σε ακούει.
      Για την εφημερίδα: Εγώ επιμένω πως δεν είναι θέμα μηχανισμού. Είναι γραμμή, αλλά τούτη η γραμμή εν γέννημα συναπόφασης κάποιων ανθρώπων που συμφωνούν, όι επιβαλλόμενη. Είναι άλλοι τρεις μπλόγκερς που γράφουν συστηματικά στη Γνώμη, εν του μηχανισμού τζιαι τούτοι, ή παίρνουν γραμμή; Όχι, αν θέλεις κατάλαβε: κάμνουν τη γραμμή γιατί την πιστεύκουν. Υπάρχουν τζιαι αποκλίσεις στη συντακτική ομάδα, τζιαι διαφορετική εστίαση. Η εφημερίδα δεν παίρνει ούτε σεντ βοήθειας από κανένα, ούτε και διαφημίσεις λόγω του χαρακτήρα της. Ζει με τις πωλήσεις της και με την συνεισφορά των συντελεστών της. Εσύ, ο Αντώνης κλπ παίρνετε γραμμή; Εν η γραμμή σας τζι εν ταυτισμένη με του ΚΚΕ. Θέλετε έγγριση ή αμοιβή οποιουδήποτε είδους για να λέτε αυτά που πιστεύετε; Είμαστεν ούλλοι πράκτορες δαμαί δηλαδή, κανένας αυτόφωτος; Προσβάλλεις με την πασα ευκολία τζιαι ζητάς μετά τζιαι τα ρέστα. Εσυνηθίσαμε σε φυσικά, αν τζιαι τα επίπεδα εμπιστοσύνης τζιαι συντροφικότητας, έχουν μηδενιστεί πια. Προσωπικά, όπως σου είπα τζιαι άλλες φορές, έχω παραιτηθεί που όποιαν προσπάθεια συνεννόησης με μπλόγκερς. Τωρά γιατί εσύ με θεωρείς τόσο σημαντικό προπαγανδιστή, εν πραγματικά αξιοπερίεργο που τη στιγμή που με στολίζεις όπως με στολίζεις κάθε τρεις και λίγο... Ενοχλώ σε προφανώς. Σόρρυ. Τζιαι γω θα μιλώ, αν θέλεις σχολίαζε, αλλά περιόρισε τους χαρακτηρισμούς τζιαι τα σενάρια ή τουλάχιστον προσπάθησε να τα τεκμηριώννεις. Εν κουραστικό πραγματικά τούντο μοτίβο.

      Διαγραφή
  2. Μια και θα ήθελα να αναδημοσιεύσω το άρθρο σου χωρίς όμως να ...προκαλέσω διάσπαση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα (λέμε και καμμία βλακεία να περνάει η ώρα), θα ήθελα να σε ρωτήσω εάν ο άρθρογράφος του πονήματος που αναφέρεις σου είναι γνωστός (ως ονοματεπώνυμο) και αποδεδειγμένα μέλος του ΑΚΕΛ.
    Οι λόγοι για την ερώτηση μου είναι ευνόητοι, καθώς το ΑΚΕΛ παραμένει "αδελφό κόμμα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι δεν ειναι μελος, οπως μας ενημερωσε μολις τώρα. Επισης οπως θα διαβασες διατεινεται πως το αρθρο ειναι παλιο και αρα δεν τον αντιπροσωπευει...άσχετο πως κατα την αποψη μου θα μπορουσε καλλιστα να το εγραφε και σημερα.

      Προτείνω να περιμενεις Τρας γιατι θα υπαρξει και συνεχεια...υπαρχει πολύ σαπιλα τριγυρω, είτε παλιά ειτε νέα....

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ, θα γινότανε πολύ άσχημο μπέρδεμα καθότι είναι πολλοί με το τουφέκι γύρω-γύρω για να χρεώσουν στο ΚΚΕ την οποιαδήποτε δική μου αβλεψία, παρόλο που δεν το εκπροσωπώ επ'ουδενί.
      έτσι και αλλιώς οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν με την ταχύτητα του φωτός πλέον, και εδώ είμαστε όλοι...

      Διαγραφή
    3. Κάνετε και κριτική αντί να επαινείτε τον άνθρωπο, τρία χρόνια μπροστά ήτανε το λιγότερο!

      Μέλος δεν μου πέφτει λόγος αν είναι, πάντως ως μέλος μιλά (ως εκπρόσωπος του κόμματος δηλαδή) και στην Γνώμη του κόμματος γράφει.

      Και δεν νομίζω ότι εκφράζει προσωπικές απόψεις, μιας και ο Χριστόφιας πριν κανα χρόνο επίσης αποκήρυττε τον "σταλινισμό" και μιλούσε για "δημοκρατικό σοσιαλισμό", και για τον θαυμασμό που έχει ως "κομμουνιστής" απ' τον Μπαρόζο.

      Το ουσιώδες ζήτημα είναι όμως να εντοπιστεί πότε και πώς αρχίσαν όλα αυτά τα ωραία, με ποιες πολιτικές ευθύνες και υπό ποιες αντικειμενικές συγκυρίες.

      Ωραίο και το άρθρο Βαγενά για τη νέα διεθνή συνάντηση, και με αρκετές, πώς να τις πω, δημιουργικές ασάφειες.

      Διαγραφή
    4. Προσωπικές απόψεις γράφω Αντώνη, και θα έρθει η ώρα που θα καταθέσω πιο ολοκληρωμένα τους συλλογισμούς μου απέναντι σε όσους θεωρούν πως κατέχουν την σύγχρονη επαναστατική φόρμουλα. Αν είναι δυνατόν, να φορτώνετε σε ένα μπλόγκερ που τυγχάνει να γράφει και σε μια εβδομαδιαία εφημερίδα με περιορισμένη εμβέλεια, ολόκληρη την κοσμοθεωρία του ΑΚΕΛ. Είναι σοβαρά πράματα αυτά; Δεν είναι έτσι φυσικά. Το κόμμα έχει τους προπαγανδιστές του, τα όργανα, τα μέλη του, τα γραφεία του. Εγώ έχω ένα κομπιούτερ δανικό, ένα μπαλκόνι και τσιγάρα. Τίποτ άλλο.

      Διαγραφή
  3. Βεβαια, ειμαστε όλοι κατά της θεωρίας των δύο άκρων, μέχρι να έρθει η φωτεινή στιγμή να αποκαλύψουμε πως είμαστε κατασκευαστές της θεωρίας αυτής. Γιατί είμαστε οι κατασκευαστές της θεωρίας αυτής; Γιατί διπλα στο Ακραίο Κέντρο, θέλουμε να δομήσουμε ένα "προοδευτικό κέντρο". Και ως άλλα αμερικανάκια της μεσογείου, δεν μπορούμε να το κανουμε αυτό παρά αποκηρύσσοντας την προλεταριακή επανάσταση.

    Ας διαβάζουν καλύτερα όσοι ψάχνονται για τα ζητήματα της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, πόσος καθεστωτισμός κρύβεται πισω από τέτοια κείμενα.

    Ως κατασκευαστές έχουμε και το θράσος να πάμε σε ένα συνέδριο για την Οκτωβριανή Επανάσταση με κείμενο - πρόταση που θα μπορούσε κάλλιστα να τιτλοφορηθεί " Ας αποκηρύξουμε επιτέλους την Οκτωβριανή Επανάσταση..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Θεωρώ όλες τα απολυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα, με οποιαδήποτε αφετηρία και οποιεσδήποτε θεωρήσεις, είναι το ίδιο φασιστικά"

    Μπορεί να μας πει ποια είναι τα "όλες τα απολυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα" που είναι εξίσου "φασιστικά" ο γράφων;

    Άμα απαντήσει σωστά, θα μεσολαβήσω να γράφει το λιγότερο στη Lifo, μην πω στο "Βήμα"...να κάνει καριέρα περιωπής, χάνεται στην Κύπρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όταν τσαλαπατούσαν τη "φράξια 89" (μη χέσω) επειδή κάποιοι μιλούσαν -εντός κόμματος -για τη Σοβιετία με ίδιους όρους -χωρίς απαραιτήτως να απορρίπτουν είτε τον μαρξισμό, είτε τον Μαρξισμό/Λενινισμό -ήταν οι "ορθόδοξοι".

    Power struggle. "Αυτό ακριβώς, τίποτ' άλλο".
    (http://www.youtube.com/watch?v=cEbuv-uXvhM)

    Αντί όμως να μιλάμε για τέτοια... γιατί δεν επικεντρωνόμαστε σε βασικές αρχές; Οι ταμπέλες θα μας σώσουτν δηλαδή;

    Ένα απλό παράδειγμα:

    "Τα μέσα παραγωγής στους εργαζόμενους".

    Ναί η Όχι;

    Και αν ναι... μετά συζητάμε το πως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δαμε εφορτωθηκα εγω 200 χρονια το ζητημα του ΄89, ενω ελειπα απο την Κυπρο τζαι ενω δεν εχω παει ουτε σε μια συγκεντρωση των αποχωρησαντων ποττε!!! Καρτερας ορθολογικη αντιμετωπιση της ιστοριας τουτης δηλαδη;

      Φυσικα το ΄89 δεν εσιει καμια σχεση με αυτο που γινεται σημερα. Κανενας δεν εξεκινησε να αποκηρυξει τον μαρξισμο - λενινισμο τζαι τα ζητηματα εκεινης της εποχης ηταν τζαι εσωτερικα ζητηματα που υπηρχαν απο πολυ προηγουμενως μεσα στο ιδιο το ΚΚΣΕ...εν που τζιαμε που αρκεψεν το θεμα για πολλες τασεις που αργοτερα αποσχίστηκαν απο τα εθνικα αριστερα κομματα...

      αλλα η στενοτητα του οριζοντα στην Κυπρο, δεν αφησε καμια ταση να αναπτυχθει στη σωστη κατευθυνση, καμια ταση ουτε αυτοι που εφηαν ουτε αυτοι που εν εφυαν, δεν εσταθηκαν τελικα στον πουντο τους, παρα μονο σαν ατομα - ο καθενας εμεινε μονος του τελικα τζαι ετραβησεν τον δικο του σταυρο, αλλα ενα αξιολογο αριστερο κινημα δεν εγεννηθηκε που το 90 και μετα στην κυπρο - τζαι τουτον αφορα τζαι το ακελ τζαι τζεινους που εφηαν. Που εφηαν γιατι ηταν ιδεολογοι - ειτε σωστοι ειτε λαθος - τζαι οι για τα κεφαλαια του Ισραηλ...

      Διαγραφή
    2. Και με την ευκαιρια να βαλουμε ακομα ενα ζητημα στο τραπέζι.

      Αυτοι που θελουν να εξετασουν το ζητημα του σοσιαλισμού και της εξαρτησης των αριστερων κομματων απο το ΚΚΣΕ θα πρεπει να το εξετασουν μετα τον β΄ΠΠ. Εν μετα το Β΄ΠΠ που επρεπε να επανατοποθετηθει το ζήτημα τουτων των σχεσεων και του μελλοντος του σοσιαλισμου στες χωρες της δυσης.

      Το γεγονος πως εμεις νομιζουμεν πως η ηττα της αριστερας οφειλεται στην σταλινικη περιοδο - ειναι η αποτυχια αυτου που ειπε η Γωγου - στο νου ειναι ο στοχος - ε ηβραν κεντρο οι αμερικανικα θινκ τανκς, γιατι ακομα η αριστερα δεν ξερει ποτε, πως και απο ποιους εξεκινησεν η ηττα μας...και δεν εξεκινησεν επι Σταλιν, εν μετα τον Σταλιν που αρχισε η καταστροφη των αριστερων κινηματων και εφτασαμεν εδω που εφτασαμεν...

      οταν το καταλαβουμε τουτο, θα φκουμε απο το κλουβι που μας εβαλαν οι αμερικανσκι τζαι μπορει να ξαναβαλουμεν μπροστα τα σωστα ερωτηματα ωστε να εβρουμε και τες σωστες απαντησεις, για τα λαθη και το πως πρεπει να διορθωθουν.

      Διαγραφή
    3. Η απάντηση είναι ναι, Αγρινέ, τα βασικά και μαζικά μέσα παραγωγής, στους εργαζόμενους. Συζητώ τις ιδιωτικές μικροεπιχειρήσεις με σοβαρό θεσμικό πλαίσιο. Το ζήτημα είναι πως φτάνεις εκεί. επειδή απλά το θέλεις; Ε και; Τα συνθήματα δηλαδή εν δκυό λογιών.

      Διαγραφή
    4. Η ήττα της αριστεράς οφείλεται στην μετασταλινική περίοδο, είναι γεγονός. Το 45 και το 48, ο Τσε στην Κούβα αργότερα κλπ, η Αριστερά πρόσβλεπε στη σοβιετική ένωση. Είναι ένα τεκμήριο τούτο. Μετά χάθηκε η μπάλα. Ο αντισταλινισμός με επιρέασε, προκαλώντας μου αντισοβιετισμό αν το καλοδώ το ζήτημα. Σε άλλα κειμένα μου, όχι πολύ αργότερα, έκανα θετικές εκτιμήσεις για τον ρόλο της ΕΣΣΔ και τη ποιότητα του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε, ως ελαφρυντικό...να σημειωθεί στα πρακτικά.

      Διαγραφή
    5. "Ο αντισταλινισμός με επιρέασε, προκαλώντας μου αντισοβιετισμό" - χτύπησες φλέβα. Και διερωτώμαι γιατί άραγε ένας αστικά διαπαιδαγωγημένος μαθητής, φοιτητής, καθηγητής, διανοητής, δημοσιογράφος και πάει λέγοντας, όταν ακούει σοβιετικός,-η,-ο ή ότι με σοβιέτ είναι σχεδόν κανόνας να ταξιδέψει το αστικό μυαλουδάκι του στον κακό Στάλιν; Όλος αυτός ο αντισοβιετισμός, αντικομμουνισμός και αντισταλινισμός που είχε και έχει φυσικά ως κινητήριο άξονα η αστική διανόηση, η αστική εκπαίδευση, η αστική ότι αν 'ναι, είναι ακριβώς γιατί το νόημα της Σοβιετικής Ένωσης θεμελειώνεται επί Στάλιν. Ο αντισοβιετισμός και αντικομμουνισμός δεν είναι τυχαία που πάνε χεράκι χεράκι με τον αντισταλινισμό. Αυτό γίνεται γιατί η Σοβιετική Ένωση και κομμουνισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένα ΚΑΙ με τον Στάλιν, γιατί άραγε; Έτσι ναι, "Η ήττα της αριστεράς οφείλεται στην μετασταλινική περίοδο, είναι γεγονός". Όποιος λοιπόν αποκηρύσσει το Στάλιν να ξέρει πολύ καλά και τι σέρνει μαζί του.

      Και επίσης ο αντισταλινισμός δεν υφίσταται χωρίς αντισοβιετισμό και τ΄αντίστροφο.

      Fristuti

      Διαγραφή
    6. Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές Fristuti.

      Διαγραφή
  6. Ισχυρίζεσαι νέε ότι "Το κείμενο γράφτηκε πριν από 3 χρόνια με ότι αυτό συνεπάγεται!" - Τι και αν είναι γραμμένο πριν 3 χρόνια; λες δηλαδή ότι το "με την άνοδο του ανθρώπινου τέρατος Ιωσήφ Στάλιν στη εξουσία το 27’" να έχει αλλάξει μεσα σε 3 χρόνια και να 'γινε άγιος; Καλά, σχεδόν κάθε παράγραφος βιάζει την ιστορία. Σε κάποια σημεία εθνικοσοσιαλίζει. Και συνεχίζει: "θα έχει ίσως μια διαφορετική προσέγγιση και ύφος, έχω αναθεωρήσει σε πολλά ζητήματα,", να χαρείς όχι, δεν θέλουμε τίποτα άλλο…

    fristuti

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, δεν έγινε άγιος, αλλά έχω έρθει πιο κοντά στην άποψη πως το τέρας δεν ήταν ο Στάλιν ακριβώς, αλλά η ρώσικη γραφειοκρατία που εκφραζόταν με τους μηχανισμούς, η αγωνία να μην χαθεί το οικοδόμημα μπροστά στον επερχόμενο πόλεμο κλπ. Ήταν σίγουρα ανώριμη τοποθέτηση. Δεν είναι για πέταμα ολόκληρο το κείμενο πιστεύω. Ήταν όμως από τις πρώτες μου προσπάθειες, σίγουρα προβληματικό σε πολλά σημεία. My excuses.

      Διαγραφή
  7. Καλά, από τη στιγμή που ο συγκεκριμένος αντικομμουνιστής θεωρεί ως "σημαντικότερη κατάκτηση των κυπρίων εργαζομένων την εκλογή Χριστόφια στην προεδρία", τι να συζητάμε;

    Όταν ανάγεται το μεγαλύτερο πισωγύρισμα στην εργατική ιστορία της Κύπρου, σε κατάκτηση, τότε θεωρώ πως δεν υπάρχει έδαφος για συζήτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ θα ήθελα το σχόλιο της οικοδέσποινας.

      Διαγραφή
    2. Έχω απαντησει ήδη, σε αυτο το ερωτημα. Τον Χριστοφια τον εκλεξαμε για να λυσει το κυπριακο. Δεν τον εκλέξαμεν για να κοφκει πορτοκκαλια με την Μεκρελ, τον Νετανιάχου και την Λαγκαρντ μεσα στο προεδρικό.

      Εφόσον η πορεια του κυπριακού εδιαφανηκεν αδιεξοδη και μετα την φαση στο Μαρι - το ακελ οφειλε να αντιμετωπισει το ζητημα ως ζήτημα "εκτακτης αναγκης"...ουλλα επηαν λαθος στην οικονομικη πολιιτκή του κομματος και της κυβερνησης μετα το Μαρι...ουλλα ομως...εν που τοτε Νεε που μαλλωνουμεν για να το θυμισω, με αφορμη τες Κυπριακες Αερογραμμες, τον Καζαμία, τα έργα του Σιακολα και λοιπα...

      Βλεπεις τωρα ειμαστε στη φαση - εγω τουλαχιστον ειμαι - που πολλα πιθανον να ψηφισω και Οχι σε ενδεχομενο δημοψηφισμα. Γιατι; Επειδη εν θελω λυση; Θελω παρα πολλα την λυση. Αλλα μετα το Μαρι - ολα τα ζητήματα επρεπε πλεον να μπουν σε αλλη βαση. Εφωναζεν το πραμα απο μακρυα....αλλα η αφελεια και η αποτυχια της πολιιτκής οδου "του ειρηνικου δρομου" εμπλοκαρεν ολα τα αντανακλαστικα του κομματος.

      Τωρα μπορει πλεον να ειναι αργα...ειπα το πολλες φορες...και δυστυχως ακομα καποιοι δεν συναισθανονται την ιστορικη ευθυνη, ακομα μας λεν τα ιδια και τα ιδια, λες και δεν περασε μια μερα...

      Διαγραφή
    3. Συμφωνώ πως το Μαρί εν κομβικό σημείο. Η διαφωνία μας είναι σ' αυτό που σου υποδεικνύουν και άλλοι αλλά εσύ το χτιν τζιαι το χτοσιέριν: δεν υπήρχε κοινωνική τζιαι πολιτική συναίνεση για κάτι πολλά διαφορετικό από ότι επροέκυψε. Να τους αδειάσεις τη γωνιά άτακτα, δεν είναι λύση. Ήταν ή δεν ήταν θύμα της ταξικής αντιπαλότητας ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ; έβαλαν στον γύψο την κυβέρνηση ειδικά μετά το καλοκαίρι του 11'; Να τους δίναμε την εξουσία μια ώρα γρηγορότερα; Θα ήταν καλύτερα; Αφού ως τζιαι το μνημόνιο Χριστόφια δεν εκαταδέκτηκε να συζητήσει το γιούρογκρουπ, τι λεμε τώρα. Τι θα μπορούσε να γίνει δηλαδή από ένα κόμμα δαιμονοποιημένο για εντελώς παράλογα σκηνικά; Αφαιρέθηκε με πρόγραμμα η κοινωνική και πολιτική στήριξη, έτα ούλλα τζιαμαί. Τι γυρεύκεις; Το θέμα είναι όπως λες, τώρα τι γίνεται. Εσύ έχεις την εντύπωση και την άποψη πως πρέπει να φύγει απ τη μέση το ΑΚΕΛ, ή τουλάχιστον η νοοτροπία που έχει αναπτυχθεί. Καλώς. Άφησε τζιαι χώρο για όσους πιστεύουν πως δεν είναι αυτή η λύση. έχουν τζιαι τούτοι τα επιχειρήματά τους, τζιαι εν πολλά λογικά.

      Διαγραφή
  8. Παρεμβαίνω κάπως καθυστερημένα γιατί μόλις τώρα διάβασα την αναφορά πως «...εγινεν το ελα να δεις μες το μπλογκ του Ανευ... [...] γιατι ενα ανωτερο στελεχος του κομματος, εμμισθος για ποσα χρονια, εστειλε αρθρο στη Χαραυγη τζια η Χαραυγη δεν του το εβαλεν τζαι το εστειλε στον Φιλελευθερο...» Δεν ήταν εξ αρχής στις προθέσεις μου να αφήσω σχόλιο˙ με ενοχλούν ιδιαίτερα οι χαρακτηρισμοί. Θεωρώ ότι ττορπιλίζουν τις όποιες προοπτικές διαλόγου και συνεννόησης με εν δυνάμει συνοδοιπόρους]

    Αν και έχω άλλες προτεραιότητες [όχι blogger-ικές] αυτές τις μέρες, εν τούτοις θα ξανακαταθέσω ένα (δι)ερώτημα μου που έθεσα στη συζήτηση στην «ελα να δεις» ανάρτηση μου: Πώς γίνεται άνθρωποι, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους κομμουνιστές, να υιοθετούν ή/και να (υπο)στηρίζουν μη κομμουνιστικές πρακτικές, όπως η δημοσιοποίηση θέσεων κι απόψεων εκτός θεσμοθετημένου και οργανωμένου προσυνεδριακού [κι όχι μόνο] διαλόγου...
    Πέραν τούτου να σημειώσω ότι μου έχει προκαλέσει έντονα αρνητική εντύπωση [και με έχει λυπήσει κιόλας] η απόρριψη [από μέρους των επικριτών του] των αυτοκριτικών τοποθετήσεων του Νέου αναφορικά με το υπό συζήτηση κείμενο του... Εν τζιαι η αυτοκριτική μονοπώλιο κάποιων; Άστε που αντί να τύχει μιας διαλεκτικής απάντησης και σχολιασμού το συγκεκριμένο κείμενο του Νέου, έχει γίνει σ’ αυτόν μια ad hominem επίθεση έμπλεα χαρακτηρισμών και ειρωνειών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To κειμενο του Νεου, ευχαριστως να το αναλυσουμε, αλλα οχι εδω, στες εφημεριδες, διοτι καπου πρεπει καποια πραματα να μπουν στη θεση τους, απεναντι σε ολους, Τζιαμπαζηδες, Μαριους Δημητριους τζαι Νεους ή δεν ξερω ποιους εχουν αυτες τις αποψεις...ο Νεος μια χαρα εξηγηθηκεν δαμε και προφανως εν χρειαζεται να το συνεχισουμεν το θεμα...

      Τωρα αν ειμαι συνοδοιπορισσα δεν το ξερω, θα το ξερω μετα το συνεδριο, διοτι προχθες στην Καθημερινη της Κυριακης πολυ τυχαια ειδα συνεντευξη του Στεφανου, οπου ειπε καθαρα και ξαστερα, πως εμεις θα στηριζαμεν το Νικο στην τηρηση του μνημονίου αν ηταν πιο διεκδικητικός και δεν μας οδηγουσε στο κουρεμα...ζησε Μαη μου να φας τριφυλλι....σαν να μην περασε μια μερα δηλαδη, τα ιδια παντελακη μου τα ιδια παντελη μου...

      Τον Χρυσοστομου εγω δεν το ηξερα ουτε ως ονομα πριν γραψει το αρθρο. Ουτε καν οτι ηταν εμμισθος δεν ηξερα. Αλλα επειδη η θεση καποιων μεσα στο μπλογκ σου ηταν πως εν περιεργο πως εν εβαλεν το αρθρο στη Χαραυγη, ερωτησα τζαι εμαθα.

      Το εστειλε στη Χαραυγη και τον λογοκριναν. Ε καπως τραγελαφικο νομιζω, τον υπευθυνο σου να "συναει" αλλους, τον εμμισθο με το πιο "δυσκολο και κομματικό ποστο", τον εμμισθο με το ρολο του φυλακα σκυλλου της Εζεκιας Παπαϊωαννου - σκεφτου ποσες περιπτωσεις εκρινεν ο ιδιος ως "αντικομμουνιστικες" δηλαδη....να του λαλεις οτι εν θα μιλησει γιατι εν αρεσκει πλεον στην ηγεσια...ε μα καλα, οσα χρονια εδουλευκαν αγκαλια ηταν καλα....μετα ο ενας γινεται εχθρος του κομματος εξαφνα;;; τζαι οι αλλοι οι νομοταγεις;;;

      Εν νομιζεις Ανευ, οτι αν συνεχισετε ετσι, να υποτιματε την νοημοσυνη του κοσμου, θα πεσουν τζ΄αλλον τα ποσοστα του ακελ; Εν πειθετε πκιον με τουτα τα πλαισια τα γνωστα: "εμεις και οι αλλοι", "οι κομμουνιστες και οι αντικομμουνιστες", "οι προστατες του λαου και οι εχθροι του λαου"....

      Αν δεν το καταλαβετε θα εν αργα, τζαι μπορει να φανει το αργα τζαι στις ευρωεκλογες...

      Τζαι μεν μας πειτε πως εν εμεις τα 1000 ατομα εκτος ΑΚΕΛ που αντιμιλούμεν λλιον που φταιμεν...

      Επιτελους πρεπει να σεβαστειτε την κριση των αριστερων αν μη τι αλλο...

      Διαγραφή
    2. Ο δε Τακης Χατζηγεωργίου μολις μας εποσταρεν στο φεισμπουκ την ομιλια του καταπτιστου Σουλτς στο συνεδριο Νοτος και Αναπτυξη και μας εγραψεν πως αν εκλεξουμε 3-4-5 αριστερες κυβερνησεις στην Ε.Ε θα αλλαξουμε την Ε.Ε...

      φυσικα εμπηκαν πουκατω ακελικοι, τζαι μεγαλης ηλικιας ατομα, που προφανως εν αναγιωμενοι με αρχες τζαι εδιαμαρτυρηθηκαν. Αλλα εμπηκαν και αλλοι, που του ειπαν μπραβο Τακη μονο η αριστερα - ταχα ΑΚΕΛ - ΣΥΡΙΖΑ - θα φερουν την αλλαγη στην Ε.Ε...

      εννε μονο εμεις που μουρμουρουμεν....μουρμουρουν τζαι αλλοι που εννεν τοσον κακοτροποι σαν εμας, κυκλοφορουν με τες σημαιες του κομματος...λαβετε υποψιν τί σας λαλει ο κοσμος, κανει κκελλε κουλουμπρα πκιον...:) ποσα χρονια...

      Διαγραφή
    3. Disdaimona,

      Είπα ΣΟΥ δεκάδες φορές [τρόπος του λέγειν] άμα μιλάμε οι θκυο μας να ΜΟΥ απαντάς [και να σχολιάζεις] τα ζητήματα που θέτω... «τα πλαισια τα γνωστα: "εμεις και οι αλλοι", "οι κομμουνιστες και οι αντικομμουνιστες", "οι προστατες του λαου και οι εχθροι του λαου"....» [που λες] ΔΕΝ με αγγίζουν, γιατί η κουβέντα μας ναι μεν βγαίνει στον αέρα, αλλά γίνεται σε προσωπικό διαλογικό επίπεδο. Κι ας μην ξεχνάμε ότι σε κάθε περίπτωση [που μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο] είναι και διαφορετική κι έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες. ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΟΡΙΣΤΟΛΟΓΩ, ή ΝΑ ΚΆΜΝΩ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ!

      Πέραν τούτου άσε πια αυτή την καραμέλλα ότι «υποτιμαμε [σημ.: οι ΑΚΕΛικοί] την νοημοσυνη του κοσμου» γιατί έχουμε «κκελλε κουλουμπρα», αλλά και τη φοβέρα ότι «θα πεσουν τζ΄αλλον τα ποσοστα του ακελ»… Σε νοιάζει αν θα πέσουν τα ποσοστά του ΑΚΕΛ; Αλήθεια, γιατί; Από πότε δίνεις σημασία στις αστικοδημοκρατικές εκλογές και στην ΑΚΕΛική ποσοστολογία; Εδώ το ΚΚΕ έχασε, μέσα σε δύο μήνες, τη μισή του εκλογική δύναμη και ΕΣΕΙΣ το περάσατε στο ντούκου! [Και μην μου πετάξεις τώρα, ως σχόλιο, τη τσίχλα περί αντι-ΚΚΕδισμου από μέρους των ΑΚΕΛικών. Ο καθείς μας έχει τη δική του ιστορία]... Κι άσε που κάποιοι [όνομα και μην χωριό] μας απειλούσαν ότι θα ΜΑΣ τα πουν μετά τις Προεδρικές όταν [όπως υπολόγιζαν] θα καταποντιζόταν ο ΑΚΕΛικός υποψήφιος...

      Και κάντε επιτέλους και μια πολιτική ανάλυση [πέραν από τις συνήθεις γενικότητες, τους αφορισμούς και τις συνθηματολογίες] γιατί τέλος πάντων «θα πεσουν τζ΄αλλον τα ποσοστα του ακελ»... Είναι γιατί το Κόμμα δεν έχει Αριστερή πολιτική ενώ ο λαός την απαιτεί, ή γιατί δεν ακούει τους Τζιαμπάζηδες, τους Μάριους Δημητρίου τζιαι τους Strovoliotες και δεν ξέρω κι εγώ ποιους άλλους, ή για κάποιο άλλο τρίτο, τέταρτο, πέμπτο λόγο;

      Κι αφού ΔΕΝ μπορείς ΕΣΥ, υπάρχει κάποιος άλλος που να είναι σε θέση και χωρίς υπεκφυγές να μου απαντήσει αν είναι θεμιτό για έναν Κομμουνιστή [ΕΓΩ δηλώνω απλά Αριστερός!] να υιοθετεί ή/και να (υπο)στηρίζει πρακτικές, όπως η δημοσιοποίηση θέσεων κι απόψεων εκτός θεσμοθετημένου και οργανωμένου προσυνεδριακού [κι όχι μόνο] διαλόγου;

      Διαγραφή
    4. Ξερεις κατι Ανευ, εβαρεθηκα να ειμαι ο σακκος του μποξ καποιων ανθρωπων. Εν θα απαγορευτει να μιλουμε και να κρινουμε το ακελ - εσεις θελετε μονοκρατορια κομματικη - ας υπηρχεν τζαι αλλη αριστερα να την κρινουμε...επισης τουτη η συμπεριφορα πως η αριστερα εν ζητημα μονο των μελων ή των αρεστων του μηχανισμου, εννεν αποδεκτη. Επισης εννεν ο απλος ο κοσμος που ριχνει λασπες, εν πολύς κοσμος που εκαταλασπωθηκεν διαχρονικα, οριστε που παντα υπαρχει και η ετοιμοτητα ενας του ανωτατου μηχανισμου του κομματος να λοιδωρηθει με την πασαν ευκολια χωρις δευτερη σκεψη. Ο κανιβαλισμος εννε δικο μας χομπυ Ανευ...

      Μιλουμε για τον τοπο μας, για τα δικαιωματα μας και για την ιδεολογια μας. Επισης μιλουμε κατα της αστικης δημοκρατιας και κατα ολων των αστικων κομματων ναι...ιδιαιτερα οταν δεν υπαρχει καμια απολυτως ισορροπια πολιτική. Αν υπηρχε τζαι ενα κομμουνιστικο κομμα, να πω πως γινεται ενας συνδιασμος καποιων αγωνων, ο ενας προσφερει εδω ο αλλος προσφερει εκει...ειμαστεν ομως εγκλωβισμενοι να εχουμε μονο μια επιλογη, τζαι εν δεχεστε τζαι την αλλη αποψη αηστον μονον!!!

      Θελεις πολιτική αναλυση στη βαση του κειμενου του Νεου; Θελεις να το συνεχίσουμε; Πολυ ευχαριστως. Θα την εχεις σε λιγες μερες.

      Διαγραφή
    5. Για τις δύο πρώτες παραγράφους του σχολίου σου: Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε, εμπλουτισμένα με τάσεις καταδίωξης!

      Για την τρίτη παράγραφο: Γιατί δεν το ‘κανες εξ αρχής συγκροτημένα και διαλεκτικά και ξεκίνησες με κουβέντες του τύπου «Τί κρίμα που οι μαγκιές κλανιές των ακελιστών περίμεναν την πτώση του σοσιαλισμού και μια εικοσαετία για να υπηρετήσουν άλλα "μεγάλα" όνειρα για το σοσιαλισμό...τί κρίμα που αυτό έγινε μετά το 2008 και τη γλύκα της εξουσίας»;

      Διαγραφή
    6. Και μια διευκρίνηση: Όταν πιο πάνω διερωτήθηκα «αν είναι θεμιτό για έναν Κομμουνιστή [ΕΓΩ δηλώνω απλά Αριστερός!] να υιοθετεί ή/και να (υπο)στηρίζει πρακτικές, όπως η δημοσιοποίηση θέσεων κι απόψεων εκτός θεσμοθετημένου και οργανωμένου προσυνεδριακού [κι όχι μόνο] διαλόγου», αναφερόμουν στα μέλη του ΑΚΕΛ, αλλά και σ’ αυτούς που δεν είναι μέλη του ΑΚΕΛ, αλλά προκρίνουν αυτές τις πρακτικές για τα μέλη του Κόμματος ...

      Διαγραφή
    7. Δεν εχω καμια μανια καταδιωξης. Ειμαι και ημουν παντα ψυχραιμοτατη και αποστασιοποιημενη απο τα εν λογω συνδρομα!!! Ήμουν και θα ειμαι παντα ενας ανθρωπος που προχωρα, που ξεχνα, που συγχωρει, που δινει απεραντες ευκαιριες στους αλλους χωρις να γινεται συνεχεια αυτο-αναφορικος!!! Ουδεποτε ημουν κλεισμενη μεσα στο καβουκι μου!!!

      Εγραψα ΠΟΛΛΑ ΚΑΘΑΡΑ πως θα υπαρξει εμπεριστατωμενη απαντηση σε αρθρο το οποιο θα σταλει στη Γνωμη και στη Χαραυγη!!!! Εμιλησα για κλανιες ακελικων, διοτι δαμε ο Νεος εννεν καποιος ο οποιος εκαμεν καριερα σε αυτα τα ζητηματα οπως ΕΚΑΜΑΝ ΑΛΛΟΙ!!! Ο Νεος απλα μπορει να θεωρει υποχρεωσην του να προωθει μια συγκεκριμενη γραμμη!! Εν θα φορτωσω του Νεου τα λαθη και τις επιλογες του μηχανισμου και καποιων συγκεκριμενων που πιστεφκουν παρομοια πραματα!!

      ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ λοιπον το αρθρο αυτο, και οχι εξαιτιας του αρθρου αυτου, ειπα πως θα τοποθετηθω συγκεκριμενα κατοπιν μελετης αναλογης με αυτη που διατεινεται ο Νεος και οσοι αλλοι λεν οτι εκαμαν για να φτασουν στα συμπερασματα τους!!!

      Εξαλλου, περαν απο το Νεο, που απλα εγινεν η αφορμη και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ αυτης της συζητησης, ξερουμεν πολλα καλα πως τα βασικα ζητήματα τα οποια εμπεριεχονται σε τουτον το κειμενο ειναι ΠΑΓΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΚΕΛΙΚΩΝ.

      Αρα θα καμεις υπομονη λλιον.

      Επαναλαμβανω πως δεν εχω κανενα συνδρομο, ποτε δεν ειχα, παρισταμαι σε πολλες εκδηλωσεις του κομματος, μιλω παντα καθαρα και ξαστερα και με το ονομα μου και μπροστα σε αυτους που θελω να μιλησω και απο εδω δημοσια!!!

      Απλα, καθαρα και ψυχραιμα!! Αλλα εν δεχουμαι να με χειραγωγουν και να με περιπαιζουν...οκ, ως ενα σημειο, ναι, αλλα οχι τζαι χωρίς όρια...

      Διαγραφή
  9. Οσον αφορα στις διαδικασιες, ειναι πολλα τα στελεχη των ανωτατων σωματων του κομματος που αρθρογραφουν ήδη ενοψει του συνεδριου.

    Ίσως στη διαδικασια προετοιμασιας του κειμενου προς τις ΚΟΒ να επιτρεπεται η δημοσιοποιηση αρθρων μελω της ΚΕ ή του Π.Γ ή βετερανων του κομματος κ.λ.π τί να σου πω...οριστε και ενα χθεσινο..

    http://www.haravgi.com.cy/site-article-43007-gr.php

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πάλι δεν απαντάς στο ερώτημα μου. Εγώ εν τη άποψη σου [ως κομουνίστρια] που ζήτησα κι όχι τι [προφανώς παράτυπα] κάμνουν «πολλα […] στελεχη των ανωτατων σωματων του κομματος που αρθρογραφουν ήδη ενοψει του συνεδριου»

      Διαγραφή
    2. Δεν προκειται για τακτικό συνεδριο. Όπου η διαδικασια ειναι αλλη. Είναι προγραμματικο το συνεδριο, και σύμφωνα με την συνεδρία της ΚΕ που προκηρυξε αυτο το συνεδριο, ενα απο τα ζητήματα που μπηκαν ήταν η σημασία να ακουστεί η άποψη της βασης του κομματος. Προφανως η βαση του κομματος θα πρεπει να αναμενει το τελικο κειμενο που θα κατατεθεί στις ΚΟΒ για να τοποθετηθει.

      Μεχρι τότε, θεωρώ πως δεν ειναι λαθος, τα ανωτατα στελεχη να γραφουν συντομα αρθρα και να παρουσιαζουν την γενικη τους "φιλοσοφια" για την συγκυρία σήμερα.

      Εφοσον το συνεδριο δεν ειναι το τακτικο συνεδριο, δεν βλεπω με ποιο τροπο αυτη η αρθρογραφία ειναι σε αντιθεση με το καταστατικό. Θα μπορουσα να πω, πως θα επρεπε σε τακτικη βαση, οι αξιωματουχοι του κομματος να γραφουν στις κομματικες εφημεριδες. Να μην μενουμε μονο με τις εμφανισεις των 30 δευτερολεπτων της τηλεορασης, και με μια μικρη ομαδα της ηγεσίας, για να ερθει το κομμα σε επαφη με τον κοσμο.

      Δεν βλεπω που ειναι το λαθος εδω, δεν βλεπω λαθος.

      Διαγραφή
    3. Ώστε έτσι Disdaimonaς! Άμα το Συνέδριο δεν είναι τακτικό, αλλά προγραμματικό προκρίνεις ότι «η διαδικασια [μπορεί να] ειναι αλλη». Και που το λέει αυτό; Δεν υπάρχουν στα προγραμματικά συνέδρια Θέσεις για να συζητηθούν προσυνεδριακά στη βάση ενός οργανωμένου δημόσιου διαλόγου;
      Κι όταν λες πως «θα επρεπε σε τακτικη βαση, οι αξιωματουχοι του κομματος να γραφουν στις κομματικες εφημεριδες», εννοείς να αμφισβητούν και πρόνοιες ενός εγκριμένου ήδη Προγράμματος; Πολύ προχωρημένες και “εκσυγχρονιστικές” αυτές οι τοποθετήσεις σου! Έχει και το ΚΚΕ υιοθετήσει τέτοιες πρακτικές; Και τι λέει ο νεαρός Καθηγητής Fristuti [που παρεμπιπτόντως αφορίζει τον όρο Αριστερά τον οποίο μάλιστα αποφάσισε πως «είναι ενοχλητικός μέχρι και χυδαίος»!!! [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2013/11/1682013.html]…

      Διαγραφή
    4. @Anef_Oriwn:
      Το ΚΚΕ γιατί το μπλέκεις εδώ, σε ζήτήματα του ΑΚΕΛ;
      Δεν είναι κυπριακό κόμμα το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ κάνει την κριτική του στο ΑΚΕΛ όπως είναι υποχρεωμένο σαν αδελφό κόμμα (όσο το ΑΚΕΛ το θεωρεί ακόμη τέτοιο) να κάνει, -και ως εκεί!
      Ούτε φραξιονισμό εντός του ΑΚΕΛ θα κάνει ποτέ, ούτε θα θελήσει ποτέ να το υποκαταστήσει. Αυτά για να μην παρεξηγούμαστε.
      Το ποιό κόμμα θα έχει η εργατική τάξη της Κύπρου, αφορά τελικά την εργατική τάξη της Κύπρου και κανέναν άλλον.
      Αυτό φυσικά δεν αναιρεί την υποχρέωση της συντροφικής κριτικής, αλλά ούτε και η υποχρέωση της κριτικής αναιρεί την αλληλεγγύη μεταξύ των εργατών της Ελλάδας και της Κύπρου.
      Καλό λοιπόν θα ήταν να μην αναφέρεται το ΚΚΕ ως κόμμα "ανταγωνιστικό" του ΑΚΕΛ.
      Και προσωπικά απορώ πως ΑΚΕΛίτες μπαίνουν σε αυτή την λογική.
      Το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να φανταστεί καν κάτι τέτοιο...

      Διαγραφή
    5. TRASH,
      Δεν διαφωνώ ποσώς μαζί ΣΟΥ. Η αναφορά [στο ΚΚΕ] έγινε για λόγους σύγκρισης κι όχι για λόγους ανταγωνισμού...

      Διαγραφή
    6. Anef_Oriwn:
      Δεν νομίζω πως υπάρχει έδαφος σύγκρισης, με την έννοια πως εδώ συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια και μάλιστα από διαφορετικό χωράφι. Το ΚΚΕ είναι κομουνιστικό κόμμα.
      Για το ΑΚΕΛ αυτό είναι (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ζητούμενο, αφού είναι κόμμα όλης της "αριστεράς". Αν κάνω κάποιο λάθος διορθώστε με.

      Διαγραφή
    7. TRASH,
      Αφού έχεις συγκεκριμένη άποψη για το ΑΚΕΛ διερωτούμαι γιατί εξανίστασαι επειδή κι εγώ έχω συγκεκριμένη άποψη για κάποια ζητήματα σε σχέση με το ΚΚΕ;

      Διαγραφή
    8. @Anef_Oriwn:
      εξανίσταμαι επειδή ποτέ εγώ ή κάποιος άλλος αναφέραμε το ΑΚΕΛ ως παράγοντα της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, όπως θεώρησα πως προέκυπτε από το σχόλιο σου για το ΚΚΕ και την Κύπρο. Εφόσον αυτό ξεκαθάρισε πάμε στο δεύτερο.
      Δεν ανέφερα κάποια άποψη μου, αλλά το τι γνωρίζω για το ΑΚΕΛ, και ζήτησα εάν κάνω λάθος να με διορθώσει κάποιος.
      Δεν άφησα δηλαδή κάποιο υπονοούμενο. Απλά από ότι γνωρίζω (από τον κόσμο στην Κύπρο με το οποίο μιλάω) ξέρω πως οι κομμουνιστές είναι με στο ΑΚΕΛ, αλλά όλοι όσοι είναι στο ΑΚΕΛ δεν είναι απαραίτητα και κομμουνιστές. Αυτό μου το έχουν πει άνθρωποι που εμφανίζονται ως ΑΚΕΛικοί.
      Και φυσικά το δεύτερο μου σχόλιο πάνω σε αυτό, δεν αναιρεί ούτε κόμμα από αυτά που είπα στο πρώτο.
      Ξαναλέω πως εάν κάνω κάποιο λάθος καλό θα είναι να με διορθώσετε.

      Διαγραφή
  10. Παράτυπα Άνεφ;
    Δηλαδή εν παράτυπο να γράψει ένα στέλεχος ότι η μαύρη πενταετία ήταν μαύρη, διότι είναι σε εξέλιξη η "αξιολόγηση" της πενταετίας, αλλά έννεν παράτυπο να γράφει άλλο στέλεχος ότι ήταν η καλύτερη πενταετία, και ότι ο Χριστόφιας έκαμε, έφκιασε κτλ;

    Έλεος... Είτε έπρεπε να γίνει η αξιολόγηση εδώ και καιρό, π.χ. από τον Μάρτη, για να μεν υπάρχουν ασάφειες, είτε να δικαιούται ο καθένας να πει τη γνώμη του. Όχι όμως οι μισοί να δικαιούνται και οι υπόλοποι να περιμένουν τα σώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΝΑΙ παράτυπα [κι αντικαταστατικά] commun sense! Το ΑΚΕΛ βρίσκεται σε μια διαδικασία προκήρυξης Προγραμματικού Συνεδρίου. Ας περιμένουν ακόμα λίγο οι εκατέρωθεν baş διανοητές για να πουν τις απόψεις τους.
      Από την άλλη αν κάποιοι λένε ότι «ο Χριστόφιας έκαμε, έφκιασε κτλ», σωστά πράττουν από πολιτικής άποψης αν κάμνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις με το σήμερα και εν γένει με τις διακυβερνήσεις της Δεξιάς και (με) τη φιλοσοφία της Δεξιάς πάνω σε κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα...

      Διαγραφή
    2. Για τις διαδικασίες και κατά πόσο ενδείκνυται να περιμένουμε τα σώματα έπεται κείμενο μου στο Blog μου...

      Διαγραφή
  11. Γιατι εν τηλεφωνας στα Κεντρικα του ΑΚΕΛ να ρωτησεις ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ!!!!!! ΕΝ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΚΩ ΤΑ ΑΡΘΡΑ;;;;; ΜΑ ΕΝ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΣΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ ΣΙΟΡ;;;; ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ Ή ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΧΑΝΕΤΕ ΕΝΤΕΛΩΣ;;;; ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΩ ΕΓΩ ΜΕ ΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΥΓΗΣ ΤΖΑΙ ΑΝ ΕΝ ΝΟΜΟΤΥΠΕΣ Ή ΠΑΡΑΤΥΠΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ!!! ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΠΕ ΤΕ ΜΟΥ, Ή ΠΛΕΟΝ ΟΠΟΙΟΣ ΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΡΕΙ ΤΟΝ ΓΑΡΟΝ ΔΕΡΝΕΙ ΤΟ ΣΑΜΑΡΙ!!!

    ΑΚΟΥ ΝΑ ΔΕΧΟΥΜΑΙ ΕΓΩ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΚΕΙ Η ΧΑΡΑΥΓΗ!!!

    ΕΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ Η "ΕΡΜΗΝΕΙΑ" ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΝΕΥ;;;;;;;

    ΜΑ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα δικά μας του γειτόνου μας [για το ερώτημα «ΜΑ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;;;;;»]... Τζι’ εν νεν ανάγκη να φωνάζεις [αυτό δηλώνουν τα κεφαλαία στη διαδικτυακή γλώσσα], κάτι που υποδηλώνει έλλειψη ψυχραιμίας! Και το Καταστατικό επιχείρησες να το ερμηνεύσεις, Disdaimona!

      Δεν θα επανέλθω! Η συνέχεια [αν υπάρξει] στο Blog μου!

      Διαγραφή