Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

2.11.13

Δεν πιστεύω στην ατομική τρομοκρατία, επειδή...

Μονίμως ονειρεύομαι
μια ανηφόρα που θα βγάζει ολόισια στα σπλάχνα σου
να μπαίνω και ν’ αλλάζω τους αλγόριθμους
έτσι που η καρδιά
να ξεκουφαίνει ενδελεχώς την νόηση
Αγχειβατείν – Pallasck
που λέγαν κι παππούδες μου
(πατώντας με τα πόδια τους τον μούστο)
υπονοώντας σκοτεινά
--
Αίμα που’ χει το μέλλον μας
και πως να το χορέψεις


 Γιάννης Στίγκας, Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο
(2012)





Δεν πιστεύω στην ατομική τρομοκρατία, έπειδή αυτή εξυπηρετεί απόλυτα τα σχέδια της αστικής τάξης!

Από την άλλη όμως δεν γίνεται να παρακολουθούμε αυτό το αίσχος έναν Κασιδιάρη ''ευγενικό'' να μιλάει για τρομοκρατία, μια μητερούλα που σηκώνει τον σταυρό του μαρτυρίου του τραυματισμένου της παιδιού, να περιφέρεται από κανάλι σε ραδιοφωνικό σταθμό και από ραδιοφωνικό σταθμό σε κανάλι, για να μας πείσει για το πόσο ευγενικό και ακέραιο είναι το παιδί της μαζί και οι φίλοι του οι χρυσαυγίτες που έπεσαν νεκροί... Να στέλνει μηνύματα δεξιά κι αριστερά στην ελληνική νεολαία... ότι μεγάλωσε το παιδί τη μιλώντας του για την πατρίδα, και ότι εκεί η ΧΑ δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια πολιτιστική λέσχη, όπου τα παιδιά πηγαίνουν για να παίξουν σκάκι...

Ε, όχι, δεν το δέχομαι!! Δεν δέχομαι να μου κάνουν ένεση στο μυαλό για να ξεχάσω ότι τον τελευταίο καιρό πριν μαχαιρώσουν τον Παύλο Φύσσα, το κακό με τους χρυσαυγίτες είχε παραγίνει... Τρέχανε κατά αγέλες εναντίων των μεταναστών... Τον έναν τον κυνήγησαν μέχρι που έπεσε στις γραμμές του ηλεκτρικού, χτυπούσαν τους δασκάλους που παρέδιδαν δωρεάν μαθήματα σε μετανάστες, άλλον τον διαπέρασαν με σπαθί (το παιξαν αρχαίοι Έλληνες), πόσους κάρφωσαν με σουγιά; με μαχαίρι; με ρόπαλα; με σιδηρογροθιές; άλλου του έκαψαν το μαγαζί, σε ένα παιδί 14 ετών του χαράκωσαν το πρόσωπο...Να μην ξεχάσω τη δολοφονική επίθεση κατά των συντρόφων μας στην Ζώνη... Η ευγενική αυτή μητερούλα τα θυμάται;; Κάποιος δημοσιογράφος μπορεί να τη ρωτήσει αν το παιδάκι της συμμετείχε σε κάποια από αυτές τις ομάδες κρούσης .... Έλεος...


Inessa ARMAND 



1 σχόλιο:

  1. Μου αρέσεις πάντα, με όλα τα θυμωμένα ονόματά σου.
    (http://zbabis.blogspot.gr/2013/11/disdaimona.html)
    Και συγγνώμη για την δια(παρα)μόρφωση του κειμένου.

    Την αγάπη μου.
    Με δύναμη πάλι και πάλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή