Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

9.8.10

3 θεματάκια

Θεματάκι 1ο


Κάποιες φορές διερωτήθηκα, πώς να φαίνονται οι αναρτήσεις στα blogs, στα μάτια ενός ψυχαναλυτή. Τι σόι συμπεράσματα να βγάζει πίσω από το κομπιούτερ του για την πάρτη μας. Κάποιες φορές, πολύ λίγες. Συνήθως δε σκοτίζομαι για το τι μπορεί να νομίζουν οι άλλοι για τους άλλους. Αυτή η «αδιαφορία» εντείνεται και γίνεται στάση ζωής και θα το ξέρει, όποιος πέρασε από τη διαδικασία εντρύφησης στην λεγόμενη ιστορία των ιδεών. Απομυθοποιείς τα πράγματα, άμα δεις τις ιδέες σαν χάρτινους πύργους που καταρρέουν. Θεωρώ θετικό για την ατομική συνείδηση το όριο αυτής της απομυθοποίησης. Έτσι κι αλλιώς, δε ξεφεύγεις από τη διαδικασία της λεγόμενης πάλης των ιδεών ή των απόψεων ποτέ, από την ώρα που θα μπεις στο χορό. Είναι δαιδαλώδης αυτός ο χορός, δε σ΄αφήνει να πάρεις ανάσα. Ξεχνιέσαι στα βήματα του. Ένας λαβύρινθος. Αν σ΄αρέσουν οι θεωρητικές ασκήσεις, μπορεί να γεράσεις, ασκούμενος, χωρίς ποτέ να χεις βγει αληθινά από την πόρτα του νοητικού σπιτιού σου. Ή απομυθοποίηση είναι μια διπλή άμυνα. Αφενός, χορεύεις όταν κρίνεις πως πρέπει, δε γίνεσαι μια «πεταλούδα» της νόησης, είναι υποκριτικό απέναντι στη ζωή να γίνεσαι πεταλούδα, αφετέρου δε γίνεσαι φορέας και ζωντανό παράδειγμα ενός κόσμου αναποδογυρισμένου, όπως το΄πε κι ο Κάρολος, με το κεφάλι κάτω.
Θέλει πολύ κόπο να συνομιλείς με τη ζωή από θεωρητικό επίπεδο, αλλά θέλει και προσωπικές αρετές. Να κατέβεις από το καλάμι, να σκάσεις, να μάθεις, να έχεις εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη βασίζεται στην υπομονή. Κάποιος που δεν εμπιστεύεται τη διαδικασία της μάθησης, θα προτάξει εντονότερα το εγώ, «εγώ ξέρω»…Όταν προτάξεις το εγώ θα εξαρτηθείς αναγκαστικά από τους άλλους. Θα τους φοβηθείς δηλαδή. Θα ψάχνεις το καλό αποτέλεσμα στο τεστ του ψυχαναλυτή σου. Και θα είσαι ψεύτης αλλά και άχρηστος. Τι θα προσφέρεις; Μιαν ενδεδυμένη υπεροψία ως προσφορά. Θέλει κόπο να βάλεις στο τραπέζι κάτι πέραν του μυαλού σου. Υπομονή κυρίως.

Σήμερα λοιπόν, αυτό είναι το θεματάκι 1, ξύπνησα με μια διαολεμένη θετική ενέργεια. Συμβαίνει σχεδόν πάντα αυτό, ψυχαναλυτή μου, όταν προηγηθεί ένα συναίσθημα λύπης. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός, πως είμαι κράμα αντιδραστικού και θετικά διακείμενου προς τη ζωή ατόμου. Ή αν οφείλεται στο γεγονός πως λυπήθηκα αρκετά για να μη θέλω άλλο. Αν οφείλεται σε ένα εγωισμό ή αν οφείλεται σε μια τρέλα. Πάντως δεν αυθυποβάλλω τη θετική μου ενέργεια. Έχει κανείς από σας διαβάσει το Περί της Φύσεως του Λουκρήτιου; Μ΄αυτό ξύπνησα σήμερα, άγνωστες οι βουλές του Κυρίου. « Όταν τα άτομα φέρονται από το ίδιο τους το βάρος σε ευθεία γραμμή προς τα κάτω μες το κενό, σε στιγμές ακαθόριστες και σε τόπους ακαθόριστους, παρεκκλίνουν κάπως από την τροχιά τους»… παρεκκλίνουν από την τροχιά τους, παρέκκλιση-τυχαίο-αναγκαιότητα-ελευθερία-επανάσταση-ιστορικός υλισμός-αναρχοκομμουνισμός-μεσσιανισμός-ολοκληρωτισμός; Επίκουρος Vs Μπαντιού…οι βιβλιοθήκες μας είναι τα βιογραφικά μας…μη θεωρείται ποτέ ως φιλικό ένα σπίτι που δεν έχει βιβλία, θα σας γελάσουν!

Θεματάκι 2ο

«…από το ίδιο τους το βάρος σε ευθεία γραμμή προς τα κάτω μες το κενό…»

Τεστ!

Στη διπλανή μπάρα υπάρχει μια φωτογραφία. Μια σκάλα και ένας άνθρωπος πάνω στη σκάλα. Θα μου κάνετε την μεγάλη χάρη να μου πείτε, τι βλέπετε σ΄αυτή τη φωτογραφία; Ο άνθρωπος αυτός, κατά τη δική σας γνώμη, ανεβαίνει ή κατεβαίνει τη σκάλα; Αν θέλετε πείτε μου και γιατί σας φαίνεται το ένα ή το άλλο. Ή ότι άλλο σχετικό σας βγάζει αυτή η φωτογραφία.

Θεματάκι 3ο

Θέλω να πάρω «συνέντευξη» από κάποιους φίλους μπλόκερς! Γιατί μου αρέσει να μαζεύω «εικόνες» και γιατί νομίζω αισθάνομαι, ή καλύτερα, κάποιοι επέτρεψαν να αισθάνομαι, την άνεση να το ζητήσω αυτό. Οι ερωτήσεις θα είναι διαφορετικές για τον κάθε ένα, ανάλογα με το τι αποκόμισα εγώ διαβάζοντας τα κείμενά τους. Θα κάνω ανοικτά την πρόταση από το δικό μου μπλογκ και θα δεχτώ ανοικτά το ναι ή το όχι του καθενός. Όχι με κρυφά μέιλ. Οι συνεντεύξεις θα γίνουν, αφού προετοιμαστούν οι ερωτήσεις, μετά το τέλος του δευτέρου μέρους των διακοπών του Αυγούστου. Επαναλαμβάνω, πως θα ζητήσω αυτή την συνομιλία, από τα άτομα αυτά με τα οποία αισθάνομαι άνετα να ακούσω το ναι ή το όχι και που είμαι βέβαιη πως και οι ίδιοι αισθάνονται το ίδιο άνετα να λεν ότι γουστάρουν στο μπλογκ μου, χωρίς ενοχικά σύνδρομα. Ανοιχτά και στο φως.

Οι ερωταπαντήσεις θα γίνουν μέσω email και ο ερωτηθείς θα μπορεί να προτείνει ο ίδιος κάποιες ερωτήσεις ή να απορρίψει κάποιες δικές μου. Εγώ από την άλλη θα μπορώ να ρωτήσω ότι κρίνω πως θέλω να ρωτήσω! Τόσο δημοκρατικά!

Ίσως κάνω την πρόταση απόψε ή αύριο γιατί την Τετάρτη φεύγω. Σας εκβιάζω δημοκρατικά εκ των προτέρων, λέγοντας σας, πως αύριο έχω τα γενέθλιά μου και δε θα ήθελα να νοιώσετε πάρα πολύ χάλια, όσοι από σας θα μου πείτε όχι!!!

8 σχόλια:

  1. Πιστεύω πως πάντα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο αναγνώστης ενός blogger προσπαθεί με κάποιο τρόπο, συνεχώς ή κατάτακέφια του, να τον «ψυχαναλύσει». Ιδίως όταν η επίσκεψη στο blog του είναι καθημερινή.
    Ξαναείπα το ίδιο περίπου σε περασμένο σου ποστ σχετικά με τις μουσικές αναρτήσεις.
    Κάποια στιγμή προσπάθησα να δω κάτι από σένα μέσω της φωτογραφίας δίπλα. Τι είναι αυτό το σήμα που μας στέλνεις. Θυμάμαι πως στο ερώτημα αν ανεβαίνει ή κατεβαίνει αρχικά μου βγήκε το ηρακλείτιο της οδού άνω και κάτω που είναι η ίδια. Και απ' αυτό βγήκα στο οτι η άνθρωπος στη σκάλα (γυναίκα δεν είναι;) δεν ανεβαίνει ούτε κατεβαίνει ή ανεβαίνει και κατεβαίνει γιατί η στιγμή της είναι εκεί, στη μέση της σκάλας ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω με ανοιχτές και τις δύο δυνατότητες. Αυτή είναι η πραγματική στιγμή της φωτογραφίας.
    Ως καλοκαιρινό τίτλο λοιπόν στη φωτογραφία θα έβαζα «Η γυναικα αυτή είναι άνω-κάτω!»
    :)
    Αν βοηθά στην ψυχανάλυση, το κτήριο πίστευα πως είναι μύλος. Τώρα δεν έχω υπόθεσιν.

    Υποψιάζομαι πως στο ντερέρουμ θα βρίσκεται η απάντηση που κερδίζει. Μια και έφερές το στη σκηνή ας πάω να αξιωθώ να το διαβάσω. Μπορούμε να στείλουμε δύο απαντήσεις ή θα βαρύνει τη διάγνωση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. διόρθωσις: όπου ηρακλείτιο =ηρακλείτειο.
    Το κάνω για να μη φορτώσεις στον Acera τις ανορθογραφίες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. λοιπόν ήταν την μέρα του καυσωνα ανέβηκε λίγο ψηλότερα να αεριστεί που πήρε φωτια ο πισινός του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βοηθητικές διευκρινίσεις:

    1.Στη σκάλα φωτογραφίζεται ενας άντρας
    2. Το κτήριο είναι πολυόροφη πολυκατοικία.Σε μια πόλη του κόσμου,όλες οι πολυόροφες πολυκατοικίες έχουν μια τέτοια εξωτερική σκάλα. Η δυσδαιμόνα θυμάται πως ανέβηκε κάποτε μια τέτοια σε 22όροφο κτήριο.Και την κατέβηκε!
    3. Θα πω στο τέλος τι βλέπω εγώ στη φωτογραφία και για το πάνω κάτω της.
    4. Το blog είναι αριστερών προτιμήσεων,είναι ευπρόσδεκτες οι όσες απαντήσεις.
    5. η υποφαινόμενη είναι αγρίως ανορθόγραφη και δεν λογοκρίνει συνήθως τους συνομιλητές της :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για τη φωτογραφία:

    Στη φωτογραφία βλέπω μια σκάλα. Τη βλέπω κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Τα πιο κάτω ισχύουν και για τις δύο περιπτώσεις.
    Ξέρω πως μια σκάλα φτιάχνεται γιατί πρέπει να ανέβουμε κάπου. Όχι γιατί πρέπει να κατέβουμε από κάπου εκτός αν είναι μια σκάλα που οδηγεί σε ένα υπόγειο, στο οποίο πρέπει να πάμε να δούμε και την εκεί θέα των πραγμάτων. Αν για παράδειγμα πρέπει να εξετάσουμε ξανά τα θεμέλια. Αυτή είναι μια άλλου είδους «ανάβαση». Ποιος είπε, δεν θυμάμαι : «Το νόημα της ζωής είναι να βλέπεις». Μια σκάλα δε φτιάχνεται για να μας δίνει μονές επιλογές. Αν θα ανέβουμε μόνο ή αν θα κατέβουμε μόνο. Και δεν φτιάχνεται για να στεκόμαστε στη μέση να διαλογιζόμαστε προς τα πού θα πάμε. Οι χώροι του διαλογισμού δεν πρέπει να πονάνε στη μέση! Αν θέλω να σκεφτώ τις επιλογές μου, θα πάω στο μουσουλμανικό λουτρό να κάνω θεραπεία με πέτρες και αιθέρια έλαια να φέρω τα μίλια μου! Μια σκάλα φτιάχνεται επειδή μας οδηγεί κάπου. Αλλιώς δεν θα φτιαχνόταν. Βλέποντας μια σκάλα, σκέφτομαι με ζήλια και ανυπομονησία, πως είναι άραγε να στέκεσαι στο τελευταίο σκαλοπάτι της. Δεν σκέφτομαι ποσώς να ανέβω τη σκάλα για να έχω την εμπειρία να την κατέβω. Οι σκάλες δεν είναι το ντιβάνι του ψυχαναλυτή μας. Και προσωπικά δεν πιστεύω στις λεγόμενες «ελεύθερες» επιλογές. Πιστεύω πως υπάρχουν ειλικρινείς επιλογές και φοβικές/εξαναγκαστικές επιλογές. Πιστεύω επίσης πως οι ειλικρινείς επιλογές θέλουν κόπο, θέλουν να πατήσουν στο κόπο που κάναμε μέχρι τώρα, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας. Οι φοβικές αντίθετα θέλουν περισσότερο πόνο. Γι αυτό θεωρώ φυσιολογικό, βλέποντας μια ωραία σκάλα να την ανεβαίνουμε κι όποιον πάρει ο χάρος. Πλήττω θανάσιμα με τις δήθεν λογικές και μετρημένες επιλογές. Αν είμαστε σ΄αυτή τη φάση, το λουτρό ενδείκνυται καλύτερα. Ακόμα και για τις ύψιστες φιλοσοφικές μας απορίες. Επίσης πιστεύω, σε κάτι που άκουσα κάποτε από κάποιον δημοσιογράφο στην τηλεόραση που είπε : «Δεν καταλαβαίνω γιατί οι Αμερικάνοι τρέχουν όλη μέρα στους ψυχαναλυτές. Γιατί δε βάζουν ένα ουζάκι και μια Βιτάλη να παίζει, να συνεφέρνουν το μυαλό τους».

    Το ζήτημα, λοιπόν, των επιλογών ή της λεγόμενης βούλησης, πρέπει κατ΄εμένα να διαχωρίζεται από τα ζητήματα της ιατρικής ψυχανάλυσης, στο μέτρο που η τελευταία, οφείλει να ασχολείται αφενός με τους ασθενείς της και όχι με τον μέσο άνθρωπο και αφετέρου, πως εάν η ψυχανάλυση επιθυμεί να ασχοληθεί με το ανθρώπινο του μέσου όρου, θα πρέπει να δώσει τα διαπιστευτήρια της πρώτα στη φιλοσοφία και ακολούθως να κουνά χαρωπά τα πόδια της. Στο ίδιο μέτρο, και η άσκηση της φιλοσοφίας, από αυτούς που γίνεται, δεν πρέπει να γίνεται με υποκειμενίζοντα, ψυχοτροπικό αέρα. Να μη μπερδεύουμε τα μπούτια μας. Η διεπιστημονική έρευνα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, το οποίο προσωπικώς και μανιωδώς ασπάζομαι.

    Τι σημαίνει η φωτογραφία για μένα:

    1.Μια προσωπική εμπειρία και μια εποχή δική μου, καθαρή και σημαντική.
    2.Όλα τα πιο πάνω που είπα.
    3.Την πρόκληση και την πρόσκληση πως οι σκάλες υπάρχουν για να τις ανεβαίνουμε. Και πως δε χρειάζεται μόνο κόπος, χρειάζεται και ζήλος και πίστη.
    4.Την κοινωνική μου συνείδηση. Πως δεν είμαστε εδώ για να σώσουμε τους εαυτούς μας από το οτιδήποτε. Προτιμώ να ανεβώ τη σκάλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. επειδή είναι ψυχολογικό το τεστ θα απαντήσω ότι ανεβαίνει ψηλά στην σκλάλα!!!! ανεβαίνει στα ουράνια όσο πιο ψηλά μπορεί για να ανακαλύψει την αληθεια να βρει αυτό που ταλανίζει την ύπαρξη του, την ουσία του "είναι" να βρει το αληθινό και ουσιώδες "γίγνεσθαι" του εαυτού του και ταυτόχρονα του κόσμου όλου, αφού άλλωστε εμείς ειμαστε ο κόσμος όλος, αφου χωρίς εμάς απλά δεν υπάρχει....

    ατςςςςςς είδες αναλυση ε, είδες ψαγμένη ψυχολογική τεκμηριώση με ;)

    σοβαρά τωρά:

    έτσι όπως βλέπω το παλληκαρί να βλέπει προς τα κάτω, προς τον φακό δηλαδή

    νομίζω ότι απλά ποζάρει για να βγει αυτή η φωτογραφία

    οπότε ούτε πάνω ούτε κάτω πάει, απλά ίσταται για την φωτό

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πολύ μου άρεσε η ανάλυση!!!

    όχι δεν ποζάρει απλώς,μπορεί να ακολουθεί οδηγίες σίγουρα,αλλά δεν είναι μια τυχαία φωτογραφία πόζας...΄μας λέει κάτι,είναι μέρος ενός project αισθητικής και οπτικής του κόσμου
    και πολύ σωστά την είδες "ανθρωποκεντρικά"(το βάζω σε εισαγωγικά,είδες!:-))

    εμένα μου άρεσε αυτό που είδες!και το μπρίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή