Το "νησί" στο νησί μας, επηρεάζει άμεσα δυστυχώς, κυρίως τους κατοίκους της πόλης της Λεμεσού, όχι μόνο γιατί αλλοιώνει εσαεί και ανεπανόρθωτα, την περιοχή γύρω από τον Εναέριο, ούτε μόνο γιατί θα αποτελεί ακόμα μια κακόγουστη αισθητικά "τουριστικοποίηση" κάθε χιλιομέτρου της πόλης με αποτέλεσμα τον τεχνητό εκδιωγμό, από τους χώρους ξεκούρασης, εκμετάλλευσης και δραστηριοποίησης, των δημοτών και των επισκεπτών της Λεμεσού. Πρόκειται για ένα, εξόφθαλμα έργο-πούλημα, σε πολυεθνικές, υπεράκτιες εταιρίες, εκατομμυριούχους και διεθνώς "νόμιμους" μαφιόζους του χρήματος, οι οποίοι θα κάνουν κατάληψη στην καρδιά της πόλης με τις ευλογίες του δημοτικού συμβουλίου. Το έργο, δεν θα είναι προσβάσιμο σε κανένα κύπριο για εμπορική ή άλλη εκμετάλλευση λόγω κόστους , όσο κι αν προσπαθούν οι δημοτικές αρχές να εξωραϊσουν την εικόνα περί επιστημονικής! τάχα εκμετάλλευσης. Δυστυχώς, τα δεδομένα δεν είναι υπέρ μας, εαν ληφθεί υπόψιν και η φημολογούμενη εύρεση φυσικού αερίου νοτίως της Κύπρου που μας καθιστά εύγευστο λουκούμι στα χέρια των επενδυτών. Ας μην ξεχνάμε και το άλλο "φρούτο" που θα αποκτήσουμε, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, το άλλο απεχθές φρούτο, την νέα Μαρίνα Λεμεσού, με τις πολυτελείς επαύλεις και τα πολυτελή κότερα και τις απαιτούμενες εκδουλεύσεις ημών των σερβιτόρων προς τους μεταξοσκώληκες αυτούς! Προφανώς, όταν θα τελειώνουμε από τα ακριβοπληρωμένα πια καλοκαιρινά μας μπάνια,θα μας γίνεται η τιμή να εργοδοτούμαστε, για να μαζεύουμε τα λερωμένα, τ΄απλυτα, τα παραπεταμένα βρακιά των αξιολογότατων επενδυτών-μαφιόζων. Αυτό εξάλλου είναι το όνειρο κάθε Κύπριου!
Η ανάδυση του «νησιού» και η ανάδειξη της κενοδοξίας μας…
Επανήλθε, πρόσφατα, μετά την περυσινή πρώτη παρουσίασή της, η πρόταση που προβλέπει την «ανάδυση» ενός νησιού στον «κόρφο» της Λεμεσού και συγκεκριμένα, στη θαλάσσια νοτιοανατολική περιοχή των ορίων του Δήμου Λ/σού. Φέτος, μάλιστα, επαναλήφθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο στην παρουσία τεσσάρων (!) Υπουργών.
Επειδή, δυστυχώς, ως πολίτης δεν είχα την ευκαιρία να παραστώ κατά την παρουσίαση της πρότασης, ούτε την πρώτη, αλλά ούτε και τη δεύτερη φορά (παρ’ ότι έγινε, αντιλαμβάνομαι, σε ανοικτές συνεδρίες της Ολομέλειας του Δημοτικού Συμβουλίου), όχι εξ αμελείας ή αδιαφορίας μου αλλά, απλούστατα, γιατί το πληροφορήθηκα εκ των υστέρων από τα σχετικά δημοσιεύματα, πιστεύω πως δικαιούμαι να εκφράσω (επαναλαμβάνοντας, ένα χρόνο μετά) τις επιφυλάξεις μου. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, οι πολίτες μπορούν να παρακολουθούν τις (κατά κανόνα) ανοικτές συνεδρίες της Ολομέλειας του Δημοτικού Συμβουλίου χωρίς, όμως, να δικαιούνται να παρέμβουν στη συζήτηση.
Καταρχάς, εκφράζω και πάλι την απογοήτευσή μου για τη σιωπή που συνεχίζουν να επιδεικνύουν οι επιστημονικοί εκείνοι φορείς που, κατεξοχήν, θα έπρεπε να ασχοληθούν με το θέμα…
Εν πάση περιπτώσει, εξακολουθώ να διατηρώ την έντονη άποψη πως οι πολίτες οφείλουν να έχουν και μπορούν να διατυπώνουν άποψη, ακόμα και για θέματα όπου δεν «χρίζονται» ειδικοί και πως, για μένα, είναι αδιανόητο να εκχωρείται αυτό (δικαίωμα, μαζί και υποχρέωση), αποκλειστικά, στο εκάστοτε αιρετό (έστω) δημοτικό συμβούλιο. Αυτά έγραφα προ έτους, επαναλαμβάνω και τώρα. Δεν αρκούν τα θαλάσσια οικοδομήματα στο πλαίσιο κατασκευής και διαχείρισης της μαρίνας; Ούτε και τα παραθαλάσσια στο πλαίσιο αναδιαμόρφωσης των χώρων του Παλιού Λιμανιού; Επιδίωξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν να επιστρέψει ο κόσμος κοντά στη θάλασσα, πράγμα που έχει επιτύχει, τόσο με διαμόρφωση της Επίχωσης σε χώρο περιπάτου και με την (εξαιρετικά σημαντική για την καθιέρωση μιας άλλης αισθητικής για την πόλη) εγκατάσταση του πάρκου γλυπτικής, όσο και με τη ζηλευτή αναδιαμόρφωση όλου του παραλιακού μετώπου. Ελπίζω, μάλιστα, να έχει εγκαταλειφθεί οριστικά η αρχική ιδέα για (δήθεν) «αναβίωση του Ακταίου», με την πρόθεση ανέγερσης μεγάλης κατασκευής στην Επίχωση.
Όσο για την υποδομή του «νησιού», προτείνονται χώροι για πληθώρα χρήσεων : εστιατόριο-καφετέρια, πολυχώρος για διάφορες πολιτιστικές (πάλι, η «γαρνιτούρα» του πολιτισμού…) και άλλες (μήπως, γαμήλιες και παρεμφερείς;) εκδηλώσεις, παραχώρηση μέρους στο ΤΕ.ΠΑ.Κ. «για να λειτουργήσει ως ίδρυμα θαλασσίων ερευνών» (κλάδος στο Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος της υφιστάμενης Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών;), καθώς και μετεωρολογικό παρατηρητήριο, κέντρο διάσωσης και πύργος ελέγχου για τη θαλάσσια κυκλοφορία, στην οροφή του βασικού κτιρίου. Τέλος, σε μόλο στο νότιο μέρος του «νησιού» θα μπορούν να δένουν 20-25 σκάφη έχοντας μπροστά τους προστατευτικό κυματοθραύστη, ενώ στη βόρεια πλευρά θα «διαμορφωθεί πλαζ» για κολύμπι σε βαθιά νερά. Δεν γνωρίζω κατά πόσον έχουν προηγηθεί μελέτες, με ικανοποιητικά (ή μη) συμπεράσματα, για τα θέματα των περιβαλλοντικών (π.χ. μεταφορά μεγάλου όγκου χώματος και βράχων, επηρεασμός του ήδη διαμορφωμένου παραλιακού μετώπου) αλλά και των γενικότερων επιπτώσεων (π.χ. κυκλοφοριακών κ.ά.) μιας τέτοιας ανάπτυξης σε μια, ήδη, «φορτισμένη» περιοχή. Επίσης, η αναφορά «για τις ανάγκες του έργου προβλέπεται να δημιουργηθεί μεγάλος υπόγειος χώρος στάθμευσης, ώστε να μην αποκόπτεται η ορατότητα προς τη θάλασσα», εννοεί προφανώς την παρακείμενη δημοτική περιουσία του Εναερίου (ή, μήπως, όχι); Εξ όσων γνωρίζω (και παρατηρώ) δεν προσφέρεται κανένας άλλος χώρος (στην ευρύτερη, προνομιούχα και πανάκριβη, περιοχή), κατάλληλος για μετατροπή του σε χώρο στάθμευσης. Σημειωτέον πως, για την αξιοποίηση της εν λόγω δημοτικής περιουσίας έχει δημοσιοποιηθεί, πρόσφατα, ενδιαφέρουσα/ολοκληρωμένη εισήγηση του αρχιτέκτονα-δημοτικού συμβούλου κ. Γιάννη Αρμεύτη. Επ’ αυτού, ελπίζω το Δημοτικό Συμβούλιο (το οποίο, με βάση τα σχετικά δημοσιεύματα, φέρεται να έχει ταχθεί ομόφωνα υπέρ της πρότασης για την «ανάδυση») να έχει λάβει υπόψη τη σχετική πρόνοια του Σχεδίου Περιοχής η οποία αναφέρεται σε «Ενιαία ανάπτυξη του δημοτικού χώρου στον Εναέριο με έμφαση σε κοινόχρηστες λειτουργίες που θα εξυπηρετούν κυρίως το κέντρο της πόλης και τη συνορεύουσα τουριστική περιοχή … οποιαδήποτε εμπορική ανάπτυξη δεν θα πρέπει να είναι σε βαθμό που να επηρεάζει τις βασικές κοινόχρηστες χρήσεις/λειτουργίες. Στο χώρο θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για δημιουργία μεγάλου χώρου στάθμευσης για εξυπηρέτηση της γύρω περιοχής και της παραλίας» (σελίδα 72, Σχέδιο Περιοχής Κέντρου Λεμεσού/Τμήμα Πολεοδομίας & Οικήσεως-Υπουργείο Εσωτερικών, Λ/σία 2002). Αναμένουμε, λοιπόν, τη γνώμη των ειδικών να μας πληροφορήσουν κατά πόσο ένας τέτοιος χώρος στάθμευσης θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της, ήδη, προβληματικής περιοχής και (επιπρόσθετα) στις νέες ανάγκες που θα προκύψουν με την προοπτική της κατασκευής ενός έργου με τέτοια εμβέλεια.
Αλλά και στο θέμα της κατασκευής και διαχείρισης («μέχρι της κάλυψης των εξόδων και προοπτικής παραχώρησης στο δημόσιο…»), η πολιτεία και (στο βαθμό εμπλοκής της) η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πρόθυμες να εκχωρήσουν ή να δεσμεύσουν, προς όφελος ιδιωτών επενδυτών, δημόσια/δημοτική περιουσία επειδή (κατά την άποψή τους) εμπλουτίζεται το τουριστικό προϊόν, με κάθε «πρωτοποριακή» ή κενόδοξη απαίτηση; Εκτός κι αν, όλα τούτα, αποτελούν πλέον σημεία των καιρών…
Ιούλιος Φ. Θεοδωρίδης
Λεμεσός, 06/08/2010
(Ο κ.Ιούλιος Θεοδωρίδης, είναι ιδρυτικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του "Ριάλτο", πρόεδρος του Συντονιστικού Συμβουλίου Πολιτιστικών Φορέων Λεμεσού, και γνωστός στους συμπολίτες μας για την άοκνη και πολυετή προσφορά του στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης.)
Να αδελφοποιήσουμε τις πόλεις μας (Λεμεσός-Θεσσαλονίκη). Τα ίδια μεγαλομανή εκτρώματα: ναό εσείς «ναό»-μνημείο του εθνάρχη της Δεξιάς Κ.Καραμανλή κι εμείς, εσείς αγώνα για διάσωση των παραλίων σας εμείς φωνές για να αποτραπούν τα γελοία διακοσμητικά σχέδια του διακοσμητικού δημάρχου μας. Όχι οτι σώσαμε και πολλά από την παραλία. Αν γίνει το «νησί» εκεί μπορεί να μπουν ιδέες στου δικού μας. Συμπαραστεκόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι,συμφωνώ.Παρόλο ότι,δεν έχουμε τόσο σοβαρά θέματα με τον δικό μας δήμαρχο,αντίθετα,για να μην γίνομαι άδικη.Εξάλλου τον δικό σας δήμαρχο δεν τον πιάνει κανείς πανευρωπαϊκά! Καλά,πως σας ξεγέλασε και τον βγάλατε,απορώ; Να φύγει κι αυτός, δεν ταιριάζει καθόλου στη πόλη σας με τέτοια ιστορία που έχετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, το μεγάλο μπαμ, πρέπει να γίνει σε Λεμεσό και Θεσσαλονίκη.Είναι θέμα τιμής!Και μη νομίσεις πως το λέω για αστείο.