Αφιερωμένο στο κεφάλι του Λουίς Μπουνιουέλ

Λένε πως έχεις όψη
(μπαλανίν)
πανσέληνου.
(μπαλαλάν)
Πόσες καμπάνες ακούς;
(μπαλαλίν)
Δεν μ΄αφήνουν.
(μπαλαλάν!)
Όμως τα μάτια σου...Α!
(μπαλαλίν)
...συγνώμη, οι κύκλοι γύρω απ΄τα μάτια σου...
(μπαλαλάν)
κι αυτό το χρυσό γέλιο
(μπαλαλίν)
κι αυτό...δεν μπορώ,αυτό...
(μπαλαλάν)
Το σκληρό της κρινολίνο.
Οι καμπάνες χτυπούν.
Ω, η κρυφή σου γοητεία!...η δική σου...
(μπαλαλίν,
       λιν
       λιν
       λιν
        ...)
Συγνώμη.

Φ.Γκ.Λόρκα