Επιστροφή.
Σταθμός, στην Πέτρα. Ησυχία. Οφ το κουμπάκι «οι σκέψεις σας», οφ «οι προγραμματισμοί σας», οφ «το ρολόι σας». Τώρα μουσική! Κάτι που να είναι του «τώρα εδώ»…. Έχω αυτό το απωθημένο χρόνια… Να ακουστεί δυνατά, πολύ δυνατά, να μην υπάρχει κανείς γύρω, ούτε ο ήλιος, να φύγει, μια μουσική, στο πέλαγος, να πάει ο ήχος να σμιχτεί με τον θαλασσινό αέρα. Στη Λάρα ή στον Ακάμα ή στις Θαλασσινές Σπηλιές. Τώρα στη Πέτρα. Δυνατά, δυνατά, δυνατά! Κύματα και μουσικοί ήχοι, και φωνές ανθρώπινες. Αλλά αληθινές…
…Αυτή ήταν η ανταμοιβή που πήρα σήμερα, από καλό φίλο, για τις εξετάσεις «ονείρων» έτους 2010-2011. Το τραγούδι, δική του επιλογή, δώρο επιστροφής. Και σμίχτηκε τέλεια με τους ήχους της θάλασσας της Πέτρας του δειλινού προς το βράδυ. Δεν γίνεται αλλιώς. Ο φυσικός χώρος της μουσικής είναι η θάλασσα και η σιωπή.
Και ο φυσικός χώρος της καρδιάς μας ένας φίλος που ξέρει, τι πάει να πει μια ώρα της επιστροφής, πως φυσά το αεράκι μιας σκοτεινής θάλασσας μέσα μας, και πως γεμίζει ένα σπίτι με δώρα...
Σπουδαίο τραγούδι, σπουδαία ερμηνεία. Η Αρετή Κετιμέ μου θυμίζει την κορυφαία νομίζω ζωντανή εκτέλεση της Ελευθερίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Πέτρα;;;
...εγώ έχω ένα θεματάκι με την Ελευθερία...ανκαι την είπαμε Νίνου της εποχής. Πάρε για παραδειγμα το συγκεκριμένο τραγούδι.Την έφερα στα αυτιά μου μόλις το άκουσα,και μου έλειψαν ξαφνικά οοολα αυτά που άκουσα στην παρούσα εκτέλεση.Ενώ έχει μια ενδιαφέρουσα γκάμα φωνής η Ελευθερία καθώς και μια ανατολίτικη παιδεία στην ερμηνεία της,οι νότες της είναι κάποτε εξαντλητικά ίδιες,πανομοιότυπες,λες και δεν έχει χαμηλές,μεσαίες,ψηλές,λές και είναι μια νότα όλο το τραγούδι.Μου λείπουν χρώματα με την Ελευθερία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρα Λέσβου.
για σου χορκανή.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπεθίμισα σε.
όπιος μηλά με άνεφ μου πέρνη πίππα.
Εν να σε στενοχωρήσω φίλε μου. Είμαι πολλά εκλεκτική στο τι βάλλω στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή