Η ανωνυμία γυμνή

Ένα μπλογκ δεν είναι ένα ανώνυμο μέσο. Είναι ένα μέσο με σπουδαιότερη βαρύτητα από το τυχόν ονοματεπώνυμο μας. Τα μεγαλύτερα ψέματα να λέμε, αυτό δεν το αποφεύγουμε. Το μόνο που αληθινά λείπει, ως προς τον βαθμό της ειλικρίνειας μας, είναι οι φάτσες μας. Μεγάλο κρίμα. Εγώ ήδη ενοχλούμαι και μπαίνω στον πειρασμό να βάλω μιαν φωτογραφία μου στο μπλογκ μου, να είμαι συνεπής στο Λεμεσιανό μου ρητό «πε μου στα ίσια φίλε μου, έτσι όπως σε θωρώ τζαι θωρείς με». Δηλαδή, γίνε άνθρωπος!

Μόλις προχθές, έλεγα με σιγουριά και περηφάνια, πως εμείς οι Κύπριοι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους λαούς, έχουμε μια άλλη σχέση με τον θάνατο. Αυτό πίστευα αλλά μπορεί να είχα λάθος. Η σχέση μας με τον θάνατο είναι η ίδια με τη σχέση μας με τη ζωή, με τη μνήμη, με την ιστορία, με τον έρωτα, με τη φιλία, με την πίστη, με την αξιοπρέπεια μας, με τους λόγους για τους οποίους νομίζουμε ότι ζούμε, με το αν μάθαμε να λέμε ευχαριστώ, με το αν μάθαμε να διεκδικούμε για τη ζωή όχι για την βολή μας, με τα κόμπλεξ μας.

Αύριο είναι η τελευταία μέρα του καλοκαιριού, αλλά εγώ νοιώθω πως είναι η τελευταία μέρα του χρόνου. Αφού παιχτεί ποιο από τα δύο κεφάλια θα πέσει στη δουλειά, το δικό μου ή το άλλο, το «πε μου στα ίσια» ή το «πάρε κι εσύ μια μίζα μπορείς», θα έρθω στο σπίτι μου, νικήτρια γιατί έβαλα το κεφάλι μου στο τραπέζι. Όχι για φάγωμα, αλλά για την αλήθεια. Ο καθένας όπου βρίσκεται πρέπει να δημιουργεί ένα καλό προηγούμενο, να αφήνει ένα ανοιχτό παράθυρο, μια ελπίδα, μια προοπτική. Η παραίτηση από την αλήθεια είναι ο προάγγελος του πουλήματος. Γιατί δεν δημιουργούνται καλά προηγούμενα για τους επόμενους. Δεν ξέρω αν θα είμαι εγώ αυτή που θα χάσει τη μάχη, αλλά ξέρω, ακόμα κι αν χάσω, θα πάρω κάτι καλό μαζί μου και θα αφήσω κάτι καλό πίσω μου. Δεν ξέρω αν κλείσω αύριο αυτό το μπλογκ αν έμεινε κάτι καλό πίσω μου. Ξέρω τι κέρδισα. Ξέρω τι διεκδίκησα. Ξέρω και τι έχασα. Ο καθένας πρέπει να δίνει αυτό που έχει με ειλικρίνεια και να εκτιμά αυτό που παίρνει με ανοιχτή ψυχή.

Ο κόσμος δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια να ζήσεις. Αν είσαι μόνο ένας καλός ακροατής θα βρεις πολλούς φίλους. Αν μιλάς, είναι πιο πιθανόν ότι κατά καιρούς κάποιοι θα θέλουν να σιωπήσεις. Είτε γιατί θεωρούν πως δεν θέλουν να ενοχλούνται, είτε γιατί θεωρούν πως δεν είσαι αρκετά αξιόλογος για να μιλάς όπως τους υπόλοιπους, είτε γιατί δεν ακούν πάντα αυτό που προσδίδει στους ίδιους μιαν αξία, είτε γιατί θεωρούν πως η ζωή εν ένα καλάθι με διάφορα φρούτα, άλλα σάπια άλλα καλά, τζαι συνυπάρχουν όλα χωρίς η σαπίλα του ενός να μεταδίδεται στο άλλο, είτε γιατί δεν τους συμφέρει, είτε γιατί πρέπει να είσαι του χεριού τους και να μιλάς κατά παραγγελία.

Όποτε νοιώθω ότι κάτι στη ζωή μου δεν είναι δίκαιο, ή δεν είναι ειλικρινές τα ρολά κατεβαίνουν. Η ζωή είναι γεμάτη ανοησίες, γιατί να προσθέτεις άλλες. Στη δουλειά μου και στις δραστηριότητες μου συναντώ τουλάχιστον 300 διαφορετικά άτομα τη βδομάδα, στα οποία πρέπει να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό, να αποδώσω τα μέγιστα, να γίνω φίλη, να ακούσω, να βοηθήσω, να καταλάβω, να κρίνω, να επιλέξω, να φέρω ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Θεωρώ πολλά θλιβερό, να κάθεσαι πίσω από ένα κομπιούτερ τζαι να κάμνεις νάζια με τους ανθρώπους που μιλάς. Είτε γιατί εν σου έκατσε κάτι που σου είπαν είτε γιατί νομίζεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου τζαι κάποιος το αμφισβήτησε, είτε γιατί δεν είσαι άξιος να επεξεργαστείς τις αληθινές καθημερινές σου σχέσεις.
Δεν χρειαζόταν να έχω μπλογκ για να ξέρω, πως οι άνθρωποι είναι εντελώς στερημένοι από μιαν αληθινή έκφραση αγάπης, εκτίμησης, θαυμασμού, τρυφερότητας, συμπαράστασης. Οι άνθρωποι συνήθως όταν αντιμετωπίσουν κάτι από αυτά, αρχίζουν να πλάθουν σενάρια, διάφορα σενάρια στα οποία, πάντα, αυτός που κάτι του λείπει θα είσαι εσύ και όχι οι ίδιοι. Οι άνθρωποι φοβούνται πάντα ότι τους λείπει.

Θέλω να βάλω εδώ αυτό το τραγούδι, για το τέλος του φετινού μου χρόνου, με ότι πήρε, που καλώς το επήρε και να μην ξανάρθει,για ότι άλλο μπορεί να πάρει, σε όσους μου είπατε μιαν καλή κουβέντα στο μπλογκ μου ως τώρα και στον κ. Κώστα Σοφοκλέους, που δεν αξιωθήκαμε ούτε μετά θάνατον να αναγνωρίσουμε την λεβεντιά του. Ούτε καν ανώνυμα.