Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

14.6.10

Ανάγκη



Χρειάζεται επειγόντως να απελευθερώσουμε την πραγματικότητα από τις απόψεις μας γι αυτήν. Δεν υπάρχει άλλη οδός για το ελεύθερο πνεύμα, εκτός από την εθελούσια δύναμη, να διαχωρίζει τα έργα του από τις πραγματικές ανάγκες. Ως τότε το πνεύμα θα δυσ-αρμονεί και θα ψέγει για αυτό, είτε
τη μοίρα του, είτε τις γνώμες των άλλων. Ο άνθρωπος πρέπει να κατακτήσει την ειλικρίνεια.
Να πει τη ζωή ζωή και τις ανάγκες ανάγκες. Να αποδεχτεί, πως δεν μπορεί να προσαρμόσει το Όλον σε μια προγεγραμμένη κοινή συμφωνία και να αφήσει τη λογική διάταξη του κόσμου να ορίσει τις συνθήκες άσκησης της ανθρωπιάς του.

Ο άνθρωπος πρέπει να πάψει να είναι τόσο ανιαρά φλύαρος. Να μάθει πως «ο λόγος» δε σέρνει καράβι και πως γι αυτό το σκοπό υπάρχουν οι θάλασσες.

2 σχόλια:

  1. Προσυπογράφω.
    Γιατί η πραγματικότητα «…δεν έχει τίποτα να κάνει με όλου του κόσμου τις πολύχρωμες ιδέες. Τίποτα το εξ αίματος» που λέει και αυτός ο άλλος Κ.

    Βλέπω εδώ την ειλικρίνεια ως ευκρίνεια, ξεθάμβωμα.
    Προαπαιτούμενο αυτής της ανάγκης να είμαστε η ζωή που μιλάει τη δική της γλώσσα.

    Στους οφθαλμίατρους επειγόντως, να δούμε πόσα από τα γράμματα της ζωής μπορούμε να διακρίνουμε.

    Καμιά φορά τα λόγια σου τα φαντάζομαι αναρτημένα ως εφημερίδα τοίχου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Ιούνιος
    Διαπιστώνω πως πάρα πολλοί πίσω από τον υλισμό βλέπουν το πρόσωπο ενός ψυχρού και χυδαίου ορθολογισμού, που σκοπό έχει την απαγόρευση του ονείρου.

    Ο υλισμός πρέπει να ξανασυναντηθεί με τα ωραία πάθη του.
    Αυτή είναι η δύναμη της ειλικρίνιας που μιλά με τη γλώσσα της ζωής. Ενα πάθος για το οποίο πρέπει να ξαναμιλήσουμε. Αν υπάρχει μια κατάσταση του αληθινού,νομίζω δεν μπορεί να υπάρξει με άλλο τρόπο.Πως αλλιώς η πολιτική να συναντηθεί με τις ρίζες της;

    ...η εφημερίδα τοίχου,ταιριάζει ως εικόνα με τον υλισμό του Μαγιακόφσκυ,όπως τουλάχιστον,τον κατάλαβα εγώ. Ωραία εικόνα, σ΄ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή