Η κοινή διαπίστωση ότι η ζωή μοιάζει με θεατρική παράσταση επιβεβαιώνεται κυρίως από το ότι οι άνθρωποι αλλιώς μιλούν και διαφορετικά ενεργούν : πρόκειται για μια κωμωδία στη οποία όλοι σήμερα είναι ηθοποιοί, γιατί όλοι μιλούν την ίδια γλώσσα, ενώ κανείς σχεδόν δεν είναι θεατής, αφού όλη αυτή η φλυαρία ξεγελά πια μόνο τα παιδιά και τους ανόητους. Είναι μια παράσταση εντελώς ερασιτεχνική, αφόρητα παράλογη και βαρετή. Κι ωστόσο, θα άξιζε να προσπαθήσουμε σε τούτο τον αιώνα να κάνουμε τη ζωή μια αληθινή και όχι προσποιητή πράξη και να λύσουμε για πρώτη φορά στην ιστορία την περίφημη αντίθεση ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις.
Αλλά όπως μας διδάσκει η πείρα, αυτά δεν διορθώνονται και, καθώς δεν μπορούμε να αξιώσουμε από τους ανθρώπους να εξαντληθούν επιχειρώντας το αδύνατο, μας απομένει ένα μέσο μοναδικό και συγχρόνως πολύ απλό, αν και αναξιοποίητο μέχρι σήμερα : να χρησιμοποιήσουμε αλλιώς τις λέξεις και να πούμε μια για πάντα τα πράγματα με το όνομά τους.
GIACOMO LEOPARDI
Στοχασμοί
Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.
Ζοζέ Σαραμάγκου
Ζοζέ Σαραμάγκου
Leopardi λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ορκιζόμουν οτι είναι Δεισδαιμόνα veritable.
Πως έρχονται και ταιριάζουν οι παλιές λέξεις στην εποχή μας!
Εντείνουν τη βεβαιότητα οτι, τελικά, συρθήκαμε σε μια φάρσα.
Εν αναμονή των σωστά εκφρασμένων λέξεων...
( καταλαβαίνεις τώρα γιατί τις προάλλες σου είπα οτι με συγκίνησες με 'κείνες τις σωστές λέξεις που είπες )
@Ιούνιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις να μην πω ευχαριστώ γι αυτό το σχόλιο γιατί με ξεπερνά κατά κράτος!
Το μόνο που ευελπιστώ και θα επιμείνω, να μη με ξεπεράσει ποτέ, είναι η πίστη μου σε ότι μπορεί να θαύμασα και να θαυμάζω.