Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

26.5.14

Ο "κύριος με την κοτσίδα", που έγινε ο "κύριος 70%"



Τα Hermes και τα Gucci φεύγουν, ο "κύριος με την κοτσίδα" (κατά Άδωνι Γεωργιάδη), έρχεται! Στο Χαϊδάρι έγινε ολική ανατροπή με σοβιετικά ποσοστά. Ο Μιχάλης Σελέκος απέσπασε την εμπιστοσύνη μιας πλειοψηφίας που πήρε χαρακτηριστικά παλλαϊκού μετώπου (που θα έλεγαν και οι κομμουνιστές). Η "βοή που ακουγόταν στην πόλη", όπως είχε γράψει ένας δεξιός αναγνώστης μας, έγινε τελικά κραυγή οργής, που ξεπήδησε από όλους τους πολιτικούς χώρους για να τιμωρηθούν οι προηγούμενοι δημοτικοί άρχοντες, μαζί με τα πολιτικά τεχνάσματά τους και την άκρως επιθετική προεκλογική εκστρατεία τους. Πέτυχαν αρκετά με αυτή την τακτική, αλλά την ώρα που πήγαν να πιστέψουν στην τελική επικράτηση, "τράκαραν" πάνω στον μειλίχιο  Αγρινιώτη πολιτικό. Το αίτημα που του επιδόθηκε ήταν πάνδημο: να μπει ο Δήμος σε νέα πορεία.

Πέντε λέξεις συμπυκνώνουν την πολιτική εντολή των συμπολιτών του στον θριαμβευτή της χτεσινής βραδιάς: εργατικότητα, διαφάνεια, σεμνότητα, αγάπη και ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και την πόλη. Είναι αυτά ακριβώς τα πολιτικά χαρακτηριστικά που αισθάνθηκε ο πολίτης ότι έλειψαν από το Χαϊδάρι και που πιστεύει ότι υπάρχουν στο πρόσωπο του Μ. Σελέκου.

Οι περισσότεροι περίμεναν ότι πράγματι η η Λαϊκή Συσπείρωση θα είναι μέσα στον β΄ γύρο. Την ευνοούσε η πολυδιάσπαση του εκλογικού τοπίου, αλλά ταυτόχρονα και η πολιτική παρουσία τού επικεφαλής της επί 25ετία δίπλα στον δημότη, με την οποία έχει κερδίσει την εκτίμηση πολλών και έξω από τον πολιτικό χώρο του. Ο Μιχάλης Σελέκος έχει ένα προσόν βασικό για πολιτικό: Ακόμη και σε όσους δεν γίνεται συμπαθής, δεν δημιουργεί αισθήματα αντιπάθειας. Με τόσα χρόνια δράσης στον χώρο του ΚΚΕ δεν προκάλεσε το κοινό αίσθημα με επίδειξη αριστερού πολιτικού πουριτανισμού και αλαζονείας. Απόδειξη ότι το 10% του κόμματός του στο Χαϊδάρι (τόσο έδειξε η χτεσινή ευρωκάλπη) είχε σχεδόν διπλασιαστεί ήδη από τον πρώτο γύρο των δημοτικών! Τα ίδια χαρακτηριστικά τού άνοιξαν το δρόμο για σαρωτική επικράτηση απέναντι στην οξύτατη, έως βιτριολική καμπάνια που εφάρμοσαν οι αντίπαλοί του στον πρώτο, αλλά και στον δεύτερο γύρο. Συμπερασματικά, όσοι πολίτες ήθελαν να δώσουν ένα καλό μάθημα στην απερχόμενη διοίκηση (και ήταν αμέτρητοι αυτοί), είχαν στο πρόσωπο του Σελέκου μια εναλλακτική που δεν τους δημιουργούσε αναστολές, έστω κι αν είναι κουκουές.  

Δεν είναι όμως δίκαιο να αποδώσουμε ολόκληρη την επιτυχία σε ένα πρόσωπο. Το κόμμα δούλεψε με συνέπεια σε αρκετούς χώρους όπως παιδεία, υγεία κτλ. (στο καθαρά αυτοδιοικητικό κομμάτι μάλλον δεν βοήθησε τους δημοτικούς συμβούλους του). Τα μέλη του απέδειξαν πολιτική σοβαρότητα, την ώρα που δεκάδες άλλοι υποψήφιοι έψαχναν σχεδόν τυφλά πολιτική στέγη για να στεγάσουν τη φιλοδοξία τους. Ακόμη, το κόμμα είχε την απαραίτητη πείρα ώστε να δείξει μετριοπάθεια και υπομονή, αλλά και ακλόνητη σταθερότητα στις επιθέσεις των τελευταίων ημερών, όταν τα πυρά στράφηκαν εναντίον του, τα ίδια πυρά που εξουθένωσαν στον πρώτο γύρο τον Β. Ντηνιακό και την Ε. Καμπόλη. Κυρίως κατάφερε να πείσει ότι πράγματι θέλει και μπορεί να αναλάβει τον Δήμο, όταν τις πρώτες μέρες της προηγούμενης εβδομάδας οι φήμες ότι "δεν θέλουν να νικήσουν", οργίαζαν. Σαφώς, ο Περισσός "έβαλε νερό στο κρασί του".

Αμέσως μετά την πρώτη Κυριακή, ο Μιχάλης Σελέκος δέχτηκε πολλά τηλεφωνήματα από φίλους του εκτός κόμματος, που του έκαναν έκκληση να μην παρουσιαστεί στην τοπική κοινωνία με στεγνό κομματικό πρόσωπο. Του ζήτησαν δηλαδή, χωρίς να κρύψει τα κομματικά σύμβολα (δείγμα υποκρισίας, που θα έκανε κακή εντύπωση), να κάνει ένα άνοιγμα στην ευρύτερη κοινωνία της πόλης, που ήταν έτοιμη να τον αγκαλιάσει. Το έκανε. Και αυτό ήταν όχι μόνο "το πράσινο φως" για όσους δεξιούς, για παράδειγμα, ήθελαν να τον ψηφίσουν ώστε να εξιλεωθούν για το πολιτικό ανοσιούργημα της προηγούμενης τετραετίας, αλλά και η πιο χειροπιαστή απόδειξη ότι δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να αποφύγει το "πικρό ποτήρι" της άσκησης εξουσίας, ως κομμουνιστής, σε καλλικρατικό Δήμο στην εποχή της Τρόικας.  

Οι κινήσεις του ήταν άμεσες. Ανέτρεψε πειστικά (και μέσα από την εφημερίδα μας) την βασική πολιτική στόχευση των αντιπάλων του που προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα φοβίας στην πόλη, με το επιχείρημα ότι με κομμουνιστή δήμαρχο το Χαϊδάρι θα καταστραφεί, γιατί δεν θα διεκδικήσει ευρωπαϊκά κονδύλια. "Δεν θα χάσουμε ούτε ευρώ, γιατί τα χρήματα αυτά ανήκουν στον λαό", είπε και το μήνυμα πέρασε.

Στην πολύ μεγάλη συγκέντρωση της Παρασκευής στο Παλατάκι ο ίδιος μίλησε τη γλώσσα της αυτοδιοίκησης και όχι του κόμματος, απευθυνόμενος σε ένα διαπαραταξιακό κοινό. Οι "συριζαίοι" μπορεί να απέφυγαν τη μαζική παρουσία στο Παλατάκι, αλλά εύκολα μπορούσε κανείς να διακρίνει μερικές εκατοντάδες πασόκους και άλλους τόσους δεξιούς. Στα αυτιά όλων αυτών ο χαιρετισμός του "φίλες και φίλοι", αντί για το σύντροφοι και συντρόφισσες", ακούστηκε σαν βάλσαμο. Οι δημόσιες ευχαριστίες που απηύθυνε για τη στήριξή τους στον Βαγγέλη Ντηνιακό, τον Θοδωρή Σπηλιόπουλο, την Ελένη Καμπόλη και τον Κώστα Ασπρογέρακα ήταν μια κίνηση που κάποιους αιφνιδίασε με την τόλμη της (για κομμουνιστή υποψήφιο), ήταν όμως και το σημείο της ομιλίας που χειροκροτήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο. 

Την ώρα εκείνη σφυρηλατήθηκε μια ευρύτατη συμμαχία για την αλλαγή στην πόλη, που διαθόθηκε ταχύτατα σε όλο το Χαϊδάρι. Έτσι, το πολιτικό σκηνικό πήρε το οριστικό σχήμα του: από τη μια υπήρχε ο ενωτικός κομμουνιστής Σελέκος και από την άλλη το διχαστικό "Ενώνουμε το Χαϊδάρι", που για χάρη των κορυφαίων στελεχών του Μαραβέλια έπαιζε ένα σκληρό πολιτικό παιχνίδι, χωρίς καμιά αυτοσυγκράτηση, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο. Ακόμα κι όταν, μετά το τέλος της ομιλίας Σελέκου, η εκφωνήτρια της Λαϊκής Συσπείρωσης κάλεσε τους παρευρισκόμενους "να ρίξουν κόκκινο βόλι στην καρδιά του συστήματος",  λίγοι έδωσαν σημασία, αφού ήδη "είχαν δώσει τα χέρια" με τον Σελέκο. "Ας πουν κι αυτοί τα δικά τους", ακούστηκε από κάποιο στόμα.

Έτσι, μπήκαν οι βάσεις του απίστευτου και μάλλον ανεπανάληπτου 70%. Συναντήθηκαν ο φόβος της πόλης ότι θα πέσει στα ίδια χέρια, από τη μια, και η ύπαρξη ευρέως αποδεκτού προσώπου, από την άλλη. Ασφαλώς, πολλοί θα ήθελαν να βρεθούν στη θέση του Σελέκου. Οπωσδήποτε όμως δεν θα ήθελε κανείς να είναι στη θέση του Α. Μποζίκα -ούτε φυσικά ο Δ. Μαραβέλιας. Και το φρόντισε εγκαίρως, γιατί ήξερε...

Μενέλαος Χρόνης







10 σχόλια:

  1. Το συγκεκριμένο άρθρο προσπαθεί να αποσυνδέσει την συγκεκριμένη επιτυχία από την γενικότερη (και ενιαία) πολιτική του ΚΚΕ στην τοπική διοίκηση.
    Αυτή δηλαδή που σε τελική ανάλυση κέρδισε και τον δήμο...

    Ούτε "νερό στο κρασί του" έβαλε κανένας, ούτε καμμία ασυνήθιστη "υποχώρηση" έγινε (το "φίλοι και φίλες" π.χ. χρησιμοποιείται γενικά μαζί με το "σύντροφοι και συντρόφισσες" στις τοπικές εκλογές -και όχι μόνο)

    Ας καταλάβουν πως ήταν νίκη του ΚΚΕ (δηλαδή του λαού), τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σεβαστή η εκτίμηση. Δεν καταλαβα πως το αρθρο υπονοουσε πως καποιος εβαλε νερο στο κρασί του, ουτε οτι υποκατεστησε το συντροφισσες συντροφοι με το γενικο φιλες και φιλοι.

      Εγω το ανεβασα χωρις αλλη προσθεση, καποιο φιλμακι π.χ που να μιλά ο Δήμαρχος, γιατι θεωρησα πως υπονοειται ηδη πως ηταν νικη του ΚΚΕ.

      Εξάλλου Τρας τη λεξη "συντροφε" ο καθενας μπορει να την κατανοει και διαφορετικα. Υπαρχουν για παραδειγμα "συντροφοι" που αρνουνται να ονομαζουν συντροφους οσους δεν ειναι κομματικα μελη του ΚΚΕ και ειναι απλά φίλοι του ΚΚΕ. Υπαρχουν μαλιστα και σύντροφοι που ονομαζουν "οπαδους" - εντελως υποτιμητικο κατα την κριση μου, οποιον δεν ειναι μελος αλλα ειναι υποστηρικτης και ψηφοφορος του ΚΚΕ.

      Λιγο πιο χαλαρά θα ήθελα εγώ να δω την διαθεση του άρθρου. Γνωριζω τους κινδυνους, αλλά προτιμώ να αποφευγω γενικευσεις του τυπου " το συγκεκριμενο αρθρο αποσυνδεει τη νικη από το ΚΚΕ".

      Αυτη ειναι η δικη μου εκτιμηση.

      Διαγραφή
    2. @Disdaimona:
      Δεν αμφισβήτησα τις δικές σου προθέσεις, αλλά του συγγραφέα, εξού και η παρέμβαση μου.

      Τώρα για το θέμα της προσφώνησης, πράγματι η ορθή της χρήση αφορά μόνο τα κομματικά μέλη, αν και χρησιμοποιείται και για άλλους ανθρώπους που είναι κοντά στο κόμμα τιμητικά (εμένα π.χ. με αποκαλούν έτσι κάποιοι και ας μην είμαι κομματικό μέλος)

      Εγώ στην καθημερινή ζωή χρησιμοποιώ το "συναγωνιστής" και ξεμπερδεύω, χωρίς να βλέπω κάτι υποτιμητικό σε αυτό...

      Διαγραφή
    3. Το συναγωνιστής ειναι μια χαρά, και το συντροφε ειναι μια χαρά οταν ξερεις σε ποιον απευθυνεσαι, το οπαδος δεν ειναι καθολου μια χαρά για μενα...:) ειδικα για ενα κομμουνιστικο κομμα.

      Καταλαβα πως εννουσες τις προθεσεις του συγγραφεα, υπαρχουν καποια ιχνη αλλα γενικα το σωζει. Εξαλλου Δημαρχος ειναι ο σύντροφος, αλοιμονο δηλαδη να μην ακουει τις αποψεις τόσων ανθρωπων που τον εχουν ψηφισει...θα τις ακουει, γι αυτο εξαλλου εχει εκλεγει. Προφανως γιατι εχει και την ικανοτητα να ακουει.

      Διαγραφή
    4. Νομίζω πως συμφωνώ με τον τρας όσον αφορά τις προθέσεις του συγγραφέα. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

      "...Ακόμα κι όταν, μετά το τέλος της ομιλίας Σελέκου, η εκφωνήτρια της Λαϊκής Συσπείρωσης κάλεσε τους παρευρισκόμενους "να ρίξουν κόκκινο βόλι στην καρδιά του συστήματος", λίγοι έδωσαν σημασία, αφού ήδη "είχαν δώσει τα χέρια" με τον Σελέκο. "Ας πουν κι αυτοί τα δικά τους", ακούστηκε από κάποιο στόμα..."

      Ποιοί είναι "αυτοί" και ποιά είναι τα "δικά τους"; Έχει κάνει κιόλας την πατάτα να αναφέρει στην αρχή ότι έχει χρόνια δράσης στον χώρο του κκε (κι εδώ βρίσκεται ένα άλλο γενικότερο πρόβλημα, καθώς δεν εκτιμώ καθόλου όσους γράφουν με την πεποίθηση ότι ο αναγνώστης τους είναι εντελώς μα εντελώς ηλίθιος).

      Ijon Tichy

      Διαγραφή
  2. Δεν νομίζω ότι ο αρθογράφος (άγνωστος πάντως σε μένα) επιχειρεί να αποσυνδέσει το Χαιδάρι ή να μειώσει τις επιτυχίες του ΚΚΕ (που ήταν σημαντικές και ελπιδοφόρες). Αυτό γιατί το άρθρο είναι σε τοπική εφημερίδα, αφορά δηλαδή δημότες του συγκεκριμένου δήμου. Από την άλλη έχω την γνώμη και το λέω διαισθητικά αφού δεν ξέρω, ότι δεν γράφτηκε από κομμουνιστή. Τόσο ο τρόπος γραφής αλλά και κάποιες αναφορές πχ σε ποσοστά σοβιετικού τύπου, δεν παραπέμπουν σε κομμουνιστή. Οπόταν προσωπικά πιστεύω ότι αν κάποιος το δει με αυτή την οπτική, έχει ενδιαφέρων. Πως δηλαδή μη κομμουνιστές βλέπουν και εκτιμούν την δράση κομμουνιστών στις τοπικές κοινωνίες. Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σεβαστές και σωστές όλες οι εκτιμήσεις. Εξαρτάται από ποια οπτικη γωνία θα το δει καποιος. Αν θα το δει από την οπτική γωνία του 20% που ψηφίζουν ΚΚΕ στο Χαιδάρι ή αν θα το δει από την οπτική του δημότη - το υπολοιπο 50% - που ψήφισε ΚΚΕ για το Δήμο.
    Είναι λογικό για κάποιον δημοτη που ειναι ίσως απλά φιλος του ΚΚΕ ή δεν είναι καν φίλος του ΚΚΕ αλλά ψηφισε ΚΚΕ να θελει να "οικειοποιηθεί" ως δημοτης αυτη τη νικη εφοσον συνεβαλε σε αυτη τη νικη με την ψηφο του.

    Στην ουσια το αρθρο ειναι υποστηρικτικό προς τον Δήμαρχο χωρις να αποχρωματίζει τον Δήμαρχο. Αυτό ειναι νίκη του ΚΚΕ και του Δημάρχου. Πολλές φορές το ΚΚΕ ειπε "ψηφίστε μας ακόμη κι αν δεν συμφωνείτε σε ολα μαζί μας". Αυτό έκαναν οι δημότες στο Χαιδάρι.

    Από εκει και πέρα, οι τοπικοί αγώνες πάντα ειναι αρκούντως αποκαλυπτικοί για το τί πρεσβευει το καθε κόμμα στην πραξη και αυτο επισης θα αποβεί προς οφελος του ΚΚΕ κατα την γνωμη μου.

    Θα δούμε και τη στάση της κ. Δουρου όταν θα την επισκεπτεται ο σύντροφος Δήμαρχος για τα ζητήματα του Δήμου. Εαν ο Δήμαρχος λαμβανει την υποστηριξη του κόσμου, αυτο ειναι υπερ και του Δήμου και το κομματος στην τελική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Στο Χαϊδάρι έγινε ολική ανατροπή με σοβιετικά ποσοστά"

    "πήρε χαρακτηριστικά παλλαϊκού μετώπου".

    Μετά από αυτές τις φράσεις σταμάτησα να διαβάζω. Το κείμενο κάνει προβοκάτσια ολκής και δημοσιεύεται σε ένα μπλογκ που αυτο-χαρακτηρίζεται ως φιλο-ΚΚΕ. Συγχαρητήρια!

    anonymous anonymous

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς σταματησες να διαβαζεις. Από την άλλη το συγκεκριμενο άρθρο αναδημοσιευθηκε από 5-6 ΚΚΕδες στο φέισμπουκ, ένας εξ αυτών μαλιστα υποψήφιος της ΛΑ.ΣΥ

      Ανέξοδες επιθέσεις μέσω συγχαρητηρίων δεν λενε απολύτως τίποτα. Να σοβαρευτούμε καλύτερα. Δεν ταίσαμε και κανενα με το ζόρι το κειμενο ωστε να δεχόμαστε και επίθεση πως κανουμε αντι-κκε προπαγανδα! Υπάρχουν και όρια!!

      Διαγραφή
    2. Να συμπληρώσω κι αυτο. Όλοι γνωρίζουμε ποση λασπη δεχεται το ΚΚΕ ειδικα οταν γινονται εκλογες. Όταν το κομμα λεει στον κοσμο "ψηφιστε μας ακομη κι αν δεν συμφωνειτε σε ολα μαζι μας" και ο κοσμος παρα την λασπη ανταποκρινεται, δεν θεωρειται αντι-κομμουνισμος η αναδημοσιευση της οπτικης αυτου του κοσμου!

      Ειμαι απολυτως σιγουρη πως οι 4 Δημαρχοι του ΚΚΕ δεν εχουν αυτες τις αντιληψεις, και δεν μεταφραζουν το συνθημα "ψηφιστε μας ακομη κι αν δεν συμφωνειτε σε ολα μαζι μας" ως "ψηφίστε μας και μετά σκάστε"! Αν ειχαν αυτες τις αντιληψεις κανεις δεν θα τους ψηφιζε και δικαίως.

      Παρα λοιπόν να τραβαμε το σχοινί ως τα ακρα καλύτερα να μενουμε εντος της γραμμης του κομματος με συνέπεια!!! Οι εμμονες δεν ταιριαζουν σε κομμουνιστες!

      Διαγραφή