Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

28.10.12

Ζητώ Συγνώμη

Ζητώ συγνώμη
που είμαι εγώ
που δε διαβάζω τα περιοδικά της μόδας
που είμαι γυναίκα
και χωρίς να βάλω το 15 πόντους τακούνι
και να βγάλω το πισινό μου γυμνό έξω
Ζητώ συγνώμη
που μου αλέσατε τα κόκαλά μου
και τα κάνατε την πηχτή
και εγώ ακόμα είμαι όρθια
γιατί είμαι ζωντανή ακόμα
Ζητώ συγνώμη
που ακόμα αναζητώ
την αγνότητα
σε τούτο τον κόσμο
βαθιά βυθισμένο στην αμαρτία
που πιστεύω
ότι όταν δίνεις το χέρι σου
πρέπει να το δώσεις εξ ολοκλήρου
χωρίς να λυπάσαι τον εαυτό σου
που δεν θεωρώ τα ιδανικά βλακείες
και που πιστεύω ότι το να αγαπάς κάποιον
σημαίνει ότι θα πεθάνεις για το πρόσωπο αυτό
Ζητώ συγνώμη
που δεν έχω δουλειά
ούτε λεφτά
και ακόμα δεν αυτοκτόνησα
ούτε σκοπεύω να αποτρελαθώ γι' αυτό
Ζητώ συγνώμη
από τα σκουπίδια
που τα ονόμασα με το όνομά τους
Ζητώ συγνώμη
που δεν είμαι πηλός
να με πλάθετε όπως σας αρέσει
που δεν πιστεύω στην Κόλαση
ούτε στον Παράδεισο
γιατί στην Κόλαση ήδη ζούσα - την εφεύρεσαν οι άνθρωποι
ενώ τον Παράδεισο θα το χτίσω μόνη μου
μόνο να ευκαιρήσω
Ζητώ συγνώμη
που δεν παρακαλάω
που δε μου σπάσατε τη μέση ακόμα
που δεν παίρνω τα ηρεμιστικά
και άλλα ναρκωτικά τυλιγμένα
σε διάφορα σχέδια και χρώματα
Ζητώ συγνώμη
γιατί δεν είπα ευχαριστώ
όταν πείναγα
όταν από τις βόμβες αρρώσταινα
όταν δεν είχα νερό να πλυθώ 5 εβδομάδες
γιατί απ' ότι φαίνεται
είμαι εντελώς αχάριστη
για όλα τα καλά που
κατά καιρούς μου προσέφεραν
το κράτος και η σημερινή κοινωνία
του Ουράνιου Λαού

Ζητώ συγνώμη ...
αχάριστη και παράνομη
σε μία κοινωνία
΄που ο νόμος είναι
η βία
το χρήμα
και η πνευματική πορνεία
σε μία κοινωνία
όπου η λοβοτομή χορηγείται δωρεάν
μαζί με τα παυσίπονα

Ζητώ συγνώμη
που υπάρχω
χωρίς να έχω την ανάγκη
να μυρίζω τα περιττώματα ενός νεκρού πολιτισμού
και να τα αποκαλώ τριαντάφυλλα
που δε δέχομαι τη φυλακή
των ψευδαισθήσεων

Ζητώ συγνώμη
γιατί καλλιεργώ μέσα μου
τη μεγαλύτερη αμαρτία - σκέφτομαι
και δεν τρώω τα σερβιρισμένα
γιατί πράττω το μεγαλύτερο έγκλημα
στη σημερινή εποχή
- εξακολουθώ να είμαι εγώ και να είμαι ελεύθερη

Σάνια Βόινοβιτς
27/10/2012

2 σχόλια:

  1. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε και να καταδικάζουμε την εργατική τάξη για εγκλήματα που δεν έχει διαπράξει.

    Η μη αποτροπή του λάθους ή του κρίματος άλλων, δεν γίνεται αυτόματα λάθος και κρίμα δικό σου.

    Red Rock Views

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «Απέναντι στην πλημμυρίδα της ηλιθιότητας, είναι αναγκαίο να προβάλλουμε ορισμένες αντιθέσεις. Όλες οι δυσκολίες του κόσμου δεν μπορούν να κάμψουν ένα καθαρό πνεύμα ώστε να αποδεχθεί να γίνει ανέντιμο. Για όποιον γνωρίζει το μηχανισμό της πληροφόρησης έστω και λίγο, είναι μάλλον εύκολο να διαπιστώνει την αυθεντικότητα κάθε είδησης.
    Κι είναι στο έργο αυτό που οφείλει να αφιερωθεί κάθε ελεύθερος δημοσιογράφος. Διότι, ακόμα κι αν δεν μπορεί να πει όλα όσα σκέφτεται, του είναι πάντα δυνατό τουλάχιστο να μη λέγει όλα όσα θεωρεί παραπλανητικά. Κάθε ελεύθερη εφημερίδα κρίνεται εξίσου από όσα λέγει και όσα δεν λέγει. Αυτή η αρνητική ελευθερία είναι μακράν η σημαντικότερη όλων, για όποιον γνωρίζει πώς να την τηρεί. Διότι προετοιμάζει την έλευση της αληθινής ελευθερίας. Κατά συνέπεια, κάθε ανεξάρτητη εφημερίδα αναφέρει τις πηγές της, βοηθάει το κοινό της να τις αξιολογούν, απεχθάνεται την πλύση εγκεφάλου, καταργεί την καθοδήγηση, απαλύνει διαμέσου του σχολιασμού την ομοιομορφία της πληροφόρησης και γενικά υπηρετεί την αλήθεια στο βαθμό των δυνάμεών της. Όσο σχετικό κι αν είναι αυτό το μέτρο, τουλάχιστο μας επιτρέπει να αρνούμαστε αυτό που καμία δύναμη στον κόσμο δε θα μπορούσε να μας εξαναγκάσει να αποδεχθούμε: να μετατραπούμε σε υπηρέτες του ψεύδους.»

    Albert Camu

    ΑπάντησηΔιαγραφή