Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

7.6.13

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Σε εξέλιξη η ετήσια σύναξη των τσακαλιών του ιμπεριαλισμού


Ξεκίνησε χτες στη Μεγ. Βρετανία η φετινή σύναξη των τροφίμων της αντιδραστικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, με τη συμμετοχή 140 διαλεγμένων εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, των αστικών πολιτικών κομμάτων και των επιχειρηματικών ομίλων των ΜΜΕ.
Από την Ελλάδα, σύμφωνα με τη λίστα που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της η άθλια αυτή Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, φέτος είναι προσκεκλημένοι από την Ελλάδα ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς, ο βιομήχανος Οδυσσέας Κυριακόπουλος(πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ και νυν ειδικός απεσταλμένος του Business Europe για τις ευρωμεσογειακές υποθέσεις) και ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, που είναι και μέλος της οργανωτικής επιτροπής της σύναξης.
Από τις συνάξεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έχουν παρελάσει συντηρητικοί, φιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ άλλων, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Γιώργος Αλογοσκούφης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο Στέφανος Μάνος, καθώς και εφοπλιστές, τραπεζίτες και βιομήχανοι, όπως οι: Γ. Δαβίδ της «Κόκα - Κόλα», Κ. Καρράς («Πόρτο Καρράς»), Σ. Αργυρός (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ), Γ. Κωστόπουλος (Alpha Bank), Γ. Λιβανός (εφοπλιστής), Γ. Λύρας (εφοπλιστής), Θ. Παπαλεξόπουλος (ΤΙΤΑΝ), Μ. Περατικός (εφοπλιστής).
Ως ένα μικρό δείγμα επίσης του ποιοι συμμετέχουν σε αυτές τις συνάξεις των τσακαλιών του ιμπεριαλισμού, παραθέτουμε ορισμένα ονόματα μελών της Οργανωτικής Επιτροπής: Γιόζεφ Άκερμαν, επικεφαλής της Ντόιτσε Μπανκ. Ρότζερ Άλτμαν, πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ, πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ. Ντέιβιντ Ροκφέλερ, μεγιστάνας επιχειρηματίας.
Στη φετινή σύναξη έχουν προσκληθεί μεταξύ άλλων: Ο Ζοζέ Μπαρόζο, πρόεδρος της Κομισιόν. Ο Τίμοθι Γκάιτνερ, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Ο Αλί Μπαμπακάν, αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας για οικονομικά θέματα. Ο Πίτερ Λέσερ, πρόεδρος της «Ζήμενς». Ο Μάριο Μόντι, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας. Η πριγκίπισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας. Η Βίβιαν Ρέντινγκ, επίτροπος της ΕΕ. Ο Μαρκ Ρούτε, πρωθυπουργός της Ολλανδίας. Ο Πίτερ Σάδερλαντ, πρόεδρος της Γκόλντμαν Σακς. Ο Έρικ Σμιντ, πρόεδρος της «Γκουγκλ».
Τι είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Είναι ένα κλειστό κλαμπ – ανεπίσημο ιμπεριαλιστικό όργανο, που ιδρύθηκε το 1954 και πήρε το όνομά της από το ομώνυμο ξενοδοχείο της Ολλανδίας όπου έγινε η πρώτη σύναξη. Η πρωτοβουλία για τη σύστασή της, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, ανήκε στον Βέλγο πρίγκιπα Βερνάρδο και στον Γιόζεφ Ρέτινγκερ, εξόριστο Πολωνό πολιτικό επιστήμονα, ο οποίος πρωτοστάτησε και στην «Ευρωπαϊκή Κίνηση» που συστήθηκε για να προωθήσει την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ενοποίηση. Στόχος της δημιουργίας της διαβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ήταν να συσφίξει τις σχέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη, με σκοπό την ενιαία απάντηση στην αύξηση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στους λαούς της Δυτικής Ευρώπης.
Ποιοι συμμετέχουν; Διαλεγμένοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας (μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες, βιομήχανοι κ.ά.), εκπρόσωποι ιμπεριαλιστικών οργανισμών, αστοί πολιτικοί, διευθυντές ΜΜΕ, καθηγητές πανεπιστημίων, με άλλα λόγια το αφάν-γκατέ της πλουτοκρατίας.
Τι συζητούν; Αναλυτικά και με ακρίβεια δεν το λένε ποτέ δημόσια. Οι συμμετέχοντες στη σύναξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι σαν να έχουν πάρει ένα είδος όρκου σιωπής.
Όπως λένε οι ίδιοι στην ιστοσελίδα της Λέσχης, η σύναξή τους είναι «ένα φόρουμ για ανεπίσημες συζητήσεις γύρω από τις βασικές τάσεις και τα κυριότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Χάρη στη μυστική φύση της συνεδρίασης, οι συμμετέχοντες δε δεσμεύονται από τις συμβάσεις του αξιώματός τους ή από προσυμφωνημένες θέσεις. Έτσι, μπορούν να ακούσουν, να εκφραστούν και να μάθουν. Δεν υπάρχει λεπτομερής ατζέντα, δεν προτείνονται διακηρύξεις, δε γίνονται ψηφοφορίες και δε γίνονται πολιτικές δηλώσεις».
Οι ίδιοι παρουσιάζουν μόνο κάποιους άξονες στους οποίους θα κινηθεί η συζήτηση. Έτσι, τα θέματα-κλειδιά στη φετινή σύναξη είναι, μεταξύ άλλων: Δουλειές, κοινωνικές παροχές και χρέος. Μπορούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ να αναπτυχθούν ταχύτερα και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας; Οι εξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Οι προκλήσεις της Αφρικής. Ο κυβερνοπόλεμος και η εξάπλωση των ασύμμετρων απειλών. Οι βασικές τάσεις στην ιατρική έρευνα. Εκπαίδευση μέσω διαδικτύου: Ελπίδες και αντίκτυπος. Εθνικισμός και λαϊκισμός.
Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις, καταλαβαίνουμε ότι σε αυτή τη Λέσχη οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, αφήνουν στην άκρη ανταγωνισμούς και αντιθέσεις που έχουν μεταξύ τους και κοιτούν το «κοινό καλό» της τάξης τους και της εξουσίας της. Δηλαδή; Ποιο είναι το κοινό καλό που αφορά όλους μα όλους τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Πώς θα αυξήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, πώς θα ξεζουμίσουν τους λαούς, πώς θα τσακίσουν τα εργατικά και λαϊκά κινήματα, πώς θα διασφαλίσουν την εξουσία τους με όλους τους τρόπους, και με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.  
 πηγή: 902.gr

6 σχόλια:

  1. Βilderberg Μeetings για U.S.S.R.


    The attitude towards communism and the Soviet Union το 1954

    Communist infiltration in various Western countries το 1955

    The Western approach to Soviet Russia and communism το 1958


    Apparent changes in the communist world
    - Soviet internal development
    - The Communist Bloc
    Possible changes in the attitude of the U.S.S.R. to the West το 1964


    The relations between the West and the Communist countries το 1968

    What should Western policy be toward the Soviet Union in the 1980s? το 1981

    The Soviet Union, the West and the Third World; a case study: Central America το 1984

    How should the West deal with the Soviet Bloc? το 1985

    The Soviet Union under Gorbachev: foreign policy implications
    The Western global response to the Soviet challenge το 1986

    Strategy toward the U.S.S.R. το 1987

    Current events: U.S.-Soviet relations το 1989

    The new Soviet (Dis)Union το 1990

    Developments in the Soviet Union: political and economic impact on the Alliance το 1991


    Soviet Union: the view from Moscow
    Prospects for the former Soviet Republics το 1992

    Cost of Indifference Toward the Former Soviet Union το 1993

    Από τον ιστότοπο φάντασμα: http://www.bilderbergmeetings.org/conferences-10s.html



    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Το 1949 υπογράφεται ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου, ΝΑΤΟ

    Το 1950 προτάθηκε το σχέδιο, αν εν τέλει απέτυχε, για μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα (ΕΑΚ)

    Το 1952 ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα

    Το 1954 η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ

    Το 1958 η ΕΟΚ και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας

    Αυτή είναι η δύση τους... Από την δεκαετία του 50' με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο, αφού ο τελευταίος τσάκισε τον φασισμό τους, και με κάθε είδους σύμφωνα, σχέδια και ενώσεις ετοιμάζονται για την καθολική ήττα του. Ο αντικομμουνιστικός τους ιμπεριαλιστικός φασισμός, που δεν σταμάτησε ποτέ, συνεχίζεται μετά τον δέυτερο πόλεμο με μια δυτική συμφωνία που την ζούμε ακόμα και σήμερα.

    Να την χαίρεστε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μόνο να μες μας βάλεις κανένα βιτεούδι του Alex Jones...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. όχι βέβαια :) αλλά αλήθεια...
    από που συμπεραίνεις κάτι τέτοιο?

    Έτσι κι αλλιώς όταν μια θεωρία έχει την συνωμοσία ως βασική της δομική ανάλυση δεν είναι θεωρία.

    Έτσι κι αλλιώς κάτι τέτοιες "θεωρίες", που υπάρχουν κι άλλες, είναι παράγωγα της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής διαχείρισης και διαμόρφωσης του πολιτικού εν γένει αλλά και της αντικομμουνιστικής υστερίας.

    Έτσι κι αλλιώς κάτι τέτοιοι μηχανισμοί ανάλυσης θεωρούνται ως "ενναλακτικοί", "επαναστατικοί" και "αντισυστημικοί" αλλά δεν είναι τίποτα άλλο παρά αμυντικοί μηχανισμοί του συστήματος. Είναι μηχανισμοί κενού περιεχομένου αφού έτσι διατηρούν την κυκλική επαναληπτική ψευδαίσθηση της αναγκαιότητάς τους ως "αντισυστημικοί" αλλά που ταυτόχρονα παράγονται από το ίδιο το σύστημα... και ο κύκλος αρχίζει.

    Έτσι κι αλλιώς η μαρξιστική ταξική ανάλυση αποκλείει την συνωμοσία ως δομικό συστατικό ανάλυσης.


    Έτσι κι αλλιώς οι συνωμοσίες και όχι οι "θεωρίες" συνωμοσίας ευδοκιμούν σε μυαλά αντικομμουνιστών, καπιταλιστών, ιμπεριαλιστών, εθνικοσοσιαλιστών (καλά εδώ ευδοκιμούν και οι "θεωρίες" συνωμοσίας αλλά ειδικά τα "φκιόρα"...), φιλελεύθερων, αριστερών και δεξιών σοσιαλδημοκρατών, χριστιανοδημοκρατών....


    Έτσι κι αλλιώς γενικά ευδοκιμεί η ηλιθιότητα στον καπιταλισμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να με συγχωράτε τότε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή