Οι Συντεχνίες Έχουν Συντριβεί Στην Πτήση Των Κυπριακών Αερογραμμών

σημ: Ο "εργοδοτικός συνδικαλισμός" - στη γλώσσα της πολιτικής, ή "η εργασιακή ειρήνη" στη γλώσσα της προπαγάνδας, δεν ήταν από πάντα η επιλογή του κόμματος ( ακελ - πεο ).

Φαίνεται πως το κόμμα, έχει αποφασίσει στα πολιτικά του όργανα με την καθοδήγηση των αναλυτών-θεωρητικών του κόμματος, πως διανύουμε μια μεταπολεμική περίοδο, πως βρισκόμαστε περίπου στο 50-55 και πως η αποφυγή των απεργιών διαρκείας, η αποφυγή του δρόμου της ταξικής εργατικής πάλης  είναι ο ενδεδειγμένος για την εποχή μας δρόμος. 

Φαίνεται πως στο κόμμα ( ακελ - πεο ) αποφάσισαν πως ο δρόμος της "αποχής" από τους εργατικούς αγώνες, ως συγκεκαλυμμένη "συνεργασία προς όφελος της κοινωνικής συνοχής",   είναι ο καταλληλότερος, εφόσον και τότε αποδείχτηκε ο "καταλλήλότερος" και δεν επέτρεψε την συρρίκνωση του κόμματος αλλά την επιβίωση του και την διασφάλιση των μίνιμουν δικαιωμάτων των εργαζομένων. 

Εδώ κατέληξα και αυτή είναι η επιεικότερη ερμηνεία που έχω για τον εργοδοτικό συνδικαλισμό των ακελ - πεο.  Πως στο κόμμα ζουν σε όποια εποχή αποφασίσουν, ανεξάρτητα από τις πραγματικές σημερινές συνθήκες και ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε επιστημόνικες και οικονομικές αναλύσεις  δεν συνηγορούν στην επιλογή της εποχής αυτής.

Χθες, περίπου 250 υπάλληλοι των Κυπριακών Αερογραμμών, απολύθηκαν πάραυτα σαν πλεονάζων προσωπικό. Οι υπαλλήλοι αυτοί εργάστηκαν για δεκάδες χρόνια στην εταιρεία και έφυγαν εν μια νυκτί χωρίς να πάρουν ούτε κι΄ένα ευρώ αποζημίωση.

Μετά από την εξέλιξη αυτή, μετά την συντριβή των συντεχνιών στην περίπτωση των Κυπριακών Αερογραμμών, η ανάγκη ύπαρξης των συντεχνιών τίθεται σε πλήρη αμφιβολία. Βεβαίως για κάποιους η στάση των συντεχνιών χαρακτηρίζεται σαν ώριμη στάση.

Και τώρα, ακολουθούν οι υπαλλήλοι της νεας τράπεζας Κύπρου. Αυτής που της φόρτωσαν και πάλι εν μια νυκτί την “παττισμένη” Λαική, με ότι αυτή περιείχε, τον ΕΛΑ των 10 δις και τους περίπου δυόμισυ χιλιάδες υπαλλήλους της.

Οι υπαλλήλοι, της πρώην Λαικής και της Τράπεζας Κύπρου, θα πρέπει να σηκωστούν να φύγουν χωρίς να ενοχλήσουν την “εξουσία” και χωρίς να δυσκολέψουν κανέναν, για να μπορέσουν έτσι να βγουν οι αριθμοί, γιατί έτσι πρέπει να γίνει.

Αυτό μας λένε καθημερινά πολιτικοί. Δεν θα πρέπει λένε οι υπαλλήλοι να σταθούν εμπόδιο στην εξυγίανση της τράπεζας. Θα πρέπει να σηκωστούν να φύγουν, να περάσουν στην ανεργία, χωρίς να φωνάζουν καν για το ταμείο προνοίας τους που έχει κουρευτεί.

Άλλωστε οι πολιτικοί το λένε κι΄αυτό καθημερινά. Δεν μπορεί λένε οι φορολογούμενοι να πληρώνουν για τους τραπεζικούς, τους υπαλλήλους των Κυπριακών Αερογραμμών, αύριο της CYTA και της ΑΗΚ. Μα ποιοί φορολογούμενοι;

Απλά σε λίγους μήνες δεν θα υπάρχουν φορολογούμενοι, δεν θα υπάρχουν έσοδα για το κράτος, δεν θα μπορεί κανένας να πληρώνει τα δάνεια του. Κι΄έτσι ούτε το κράτος αλλά ούτε και οι τράπεζες θα τα καταφέρουν να σωθούν.

Θα υπάρχει μόνο μια στρατιά μεσήλικων, ανθρώπων στην πιο παραγωγική τους ηλικία, άνεργων και θα υπάρχουν και χιλιάδες άνεργοι νέοι οι οποίοι θα ψάχνουν για κάποια δουλειά στο εξωτερικό.

“Ξεσπιτωθείτε για να βρείτε δουλει”ά είπε η κυρία Μέρκελ πριν λίγες μέρες, απευθυνόμενη στα τέσσερα σχεδόν εκατομμύρια άνεργους νέους στην Ευρώπη. Ξεσπιτωθείτε λέει η κυρία Μέρκελ μη κατανοώντας προφανώς τις αξίες και τις αρχές της οικογένειας.

Για να επιστρέψω όμως και πάλι στις Κυπριακές αερογραμμές, θα ήθελα να ρωτήσω όσους σήμερα έβαλαν μπροστά και πάλι τους τάχατε φορολογούμενους που πληρώνουν για την εταιρεία,  ποια είναι η πραγματική εξίσωση στο θέμα αυτό;

Τι πρόσφερε και τι προσφέρει με την λειτουργία της η εταιρεία αυτή όλα αυτά τα χρόνια; Τι έχουν κερδίσει για παράδειγμα από την λειτουργία της εταιρείας αυτής όλα αυτά τα χρόνια, οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων,των τουριστικών εταιρειών, η οικονομία γενικότερα;

Οι ιδοκτήτες των ξενοδοχείων οι οποίοι από το 1974 λαμβάνουν επιχορηγήσεις για τα επιτόκια των δανείων τους, για τα ίδια τα δάνεια τους, αλλά ακόμη και επιχορηγήσεις για τους μισθούς του προσωπικού τους.  Αυτά δεν είναι από τα λεφτά των φορολογουμένων;

Θα μπορούσα να γράψω πολλά,  να μιλήσω για την “σφαγή” που γίνεται στον ιδιωτικό τομέα με τους μισθούς να έχουν κατέβει στα πεντακόσια ευρώ, για τα καταστήματα που κλείνουν καθημερινά, για τις συντάξεις που έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

Μα είναι έτσι που θα σωθεί η οικονομία; Αυτό είναι το μέλλον του Κυπριακού λαού στην Ευρωζώνη στην Ευρωπαική Ένωση; Τι να το κάνει αυτό το μέλλον ο Κυπριακός λαός, ένα μέλλον ζοφερό με τις κυριάρχες λέξεις να είναι πλέον, η ανεργία, η φτώχεια και η ύφεση;

Ποια θα είναι η Κύπρος του αύριο, το έχει κανείς σκεφτεί αυτό, όταν η αυριανή γενιά, η νεα γενιά, μεταναστεύει για να βρεί δουλειά στη Γερμανία, στην Αγγλία κι΄ακόμη πιο μακρυά, στην Αυστραλία, στην Αμερική και τον Καναδά;

Γράψτε κάτω μια ημερομηνία και θα σας μιλήσω σύντομα και γι΄αυτή. 1η Ιουλίου 2015.

economoΛΟΓΟΣ

πηγή