- Να γίνει κατανοητό, πως κάποιοι από μας δεν θα δώσουν "λευκή επιταγή" για την πιθανή ολοκλήρωση μιας διαχρονικής ακελικής πολιτικής - την οποία νομίσαμε πως ξεπεράσαμε - και που αφορά τον λεγόμενο "εθνικό κορμό". Επιβάλλεται να γίνει ΞΑΝΑ ανάλυση των ελληνο-κυπριακών σχέσεων, έτσι όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί ΕΚ ΝΕΟΥ μετά τις συμφωνίες της κυπριακής κυβέρνησης για το φυσικό αέριο και την "προσάρτηση" της Κύπρου στον άξονα Κύπρου - Ελλάδας - Ισραήλ προς όφελος της αστικής τάξης των τριών χωρών - έστω της λεγόμενης "δημοκρατικής" ( επί του κυπριακού εδάφους ).
- Να γίνει πολιτική ανάλυση/αποτίμηση του φαινομένου διαρροών προς το εθνικιστικό κέντρο ( Λιλλήκας - ΕΔΕΚ - ΔΗΚΟ - ΕΥΡΩΚΟ ) ως φαινόμενο "εσωτερικών" αποκλίσεων της αριστεράς στη βάση της ανάλυσης της διαχρονικής ακελικής πολιτικής ιστορίας.
- Να γίνει κατανοητό, πως η ρήση του Προέδρου "η διακυβέρνηση της αριστεράς ήταν η σημαντικότερη μετά την Ανεξαρτησία" πρέπει να εξεταστεί σε συνάρτηση με τα πιο πάνω καθώς και σε συνάρτηση με την λεγόμενη νέα εποχή, την εποχή της συστημικής κρίσης του καπιταλισμού.
- Να γίνει κατανοητό, πως πιθανόν να προκύπτουν ουσιαστικές πολιτικές διαφορές - που δεν έχουν να κάνουν με τη "δευτέρα παρουσία" του σοσιαλισμού στον τόπο - αλλά που αφορούν την μη αποδοχή στην δεδομένη ιστορική συγκυρία της συνολικής κατάληξης της πολιτικής του ακελ. Πιθανόν, οι διαφορές να μην αφορούν την διεξαγωγή των Προεδρικών εκλογών και τις διαφορές μεταξύ των υποψηφίων, ούτε την έξαρση της ακροδεξιάς στον τόπο, αλλά να αφορούν την άρνηση αποδοχής εκ μέρους ατόμων, ομάδων ή μελλοντικών κινήσεων της πολιτικής ολοκλήρωσης μιας διαχρονικά διαγεγραμμένης πορείας της αριστεράς στο τόπο που αφορά άμεσα τις ελληνοκυπριακές σχέσεις και τον ιμπεριαλιστικό κοινό άξονα.
- Να γίνει κατανοητό, πως κάποιοι δεν είναι διαθετημένοι να στηρίξουν μια επανάληψη της μακαριακής αριστεράς που στόχο έχει να κρατηθεί ως σημαίνουσα στους κόλπους του εθνικού κέντρου ( της κύπρου ) αλλά και της μητέρας μητρόπολης.
- Τέλος να γίνει κατανοητό, πως επιβάλλεται να τεθεί υπό εξέταση - πέρα από συναισθηματισμούς και "κόκκινα σύμβολα" που δεν αφορούν επουδενί την ουσία, είτε της πολιτικής του ακελ είτε το μέλλον της αριστεράς στον τόπο - ο εγκλωβισμός της αριστεράς σε πολιτικές αλλοτινών και ξεπερασμένων εποχών ως πιθανά αναπόφευκτος και άρα μη ανατρέψιμος εντός του ίδιου το κόμματος.
υ.γ: Το μνημόνιο είναι μεταξύ άλλων μέρος της διεξαγωγής του ενδοιμπεριαλιστικού πολέμου στη Μέση Ανατολή και πιθανά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της πολιτικής της κυπριακής κυβέρνησης για το οικόπεδο 12. Πολιτική η οποία βρίσκει σύμφωνη, αν δεν κάνω λάθος τόσο τη Τασσική όσο και την Κληριδική δεξιά.
"εθνική συναίνεση" τέλος...όπως λέμε "Βάρκιζα τέλος..."
Disdaimona,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια εκτίμηση μου που κατάθεσα το πρωί σε σχόλιο μου στο Blog μου [μετά από το τελευταίο δικό ΣΟΥ σχόλιο εκεί] μάλλον ήταν βεβιασμένη!
Η ιστορία των «διαρροών προς το εθνικιστικό κέντρο» [ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ] πάει πίσω στον χρόνο, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Ας θυμηθούμε τις βουλευτικές του Δεκέμβρη του 1985…
Κι εγώ Ανευ διαβασα το τελευταιο σου ποστ για τον β΄γύρο και πάλι βλέπω πως "μαλλον οι καφενεδες βλαφτουν την κριση των ανθρωπων"....μα τι γινεται επιτελους με τους ακελικους τζεικαστην Λαρνακα;....ή έννε μονο στη Λαρνακα εντελει;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ιστορικος κυκλος εκλεισε Ανευ. Καποιοι ειναι με τον αναπνευστηρα και επιμενουν πως ο κυκλος ειναι ανοιχτος.
Εδώσαμεν τζαι του ΔΗΣΥ, εδωσαμεν τζαι της Πραξούλας αλλά φαίνεται πως την μεγαλη πιττα την τρωει το κεντρο και δη το εθνικιστικό και το κρυπτο-εθνικιστικό. Εμεις ατου...Θα κωλοσυρουμεν μαζι μας την ιστορια αδοκιμα κατα πως φαινεται. Γιατί; Γιατί ίσως ειμαστεν πλεον η ίδια η ιστορία που εχει ξεπεραστει.
Και θα πηαίνουμεν δεξια και δεξιότερα....οποταν, δεν εχουν καμια χρησιμοτητα η αναφορες στα κακοφανισματα, τζαι στα ψυχοσωματικα τους καθενος. Οποιος μεινει στον "κυκλο που εκλεισε" τζαι εννοω στην οπτική "ειτε λλιον δεξια είτε λλιον προς το κεντρο" θα την παρει μαζι του την αριστερα στο "τελος τουντης ιστοριας". Αν δεν την επηρεν ήδη...
Αρα τα ζητήματα ειναι βαθυτερα. Μακαρι να ήταν διαφορετικα. Αλλα δεν ειναι.
Ουτε στο ΄60, ούτε στο ΄74, ουτε στο ΄85 ειμαστεν, ουτε στο ΄89, ούτε στο ΄93.
Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός! Αμην! :)