Αν αφαιρέσει κάποιος από τον κύριο Αναστασιάδη το περίβλημα και την άκομψη φουστανέλα και δεν σταθεί στο γεγονός πως είναι εκ γενετής βαφτισμένος στο παραταξιακό μπλε, αν σταθεί εξ αποστάσεως και παρατηρήσει τις διαχρονικές του θέσεις, είναι πολύ πιθανόν να διακρίνει στο πρόσωπο του έναν καθαρόαιμο Πασόκο της Σημιτικής γραμμής.
Ο κύριος Αναστασιάδης, ηγήθηκε της δεξιάς παράταξης της Κύπρου, πολλές φορές καλούμενος να αντιπαρατεθεί εντός του κόμματος του κατά την περίοδο όπου η ΝΔ προωθούσε την εξίσου "σημιτικιά" Ντόρα Μπακογιάννη, βάζοντας στο περιθώριο τον γαλανόλευκο Αντώνη Σαμαρά. Θα έλεγε κάποιος πως ο Αναστασιάδης ήταν ένας πολιτικός δούρειος ίππος για την παραδοσιακή εθνικιστική δεξιά του Δημοκρατικού Συναγερμού. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η δημιουργία μιας σοσιαλδημοκρατικής επανενωτικής πτέρυγας μέσα στον Συναγερμό ήταν εν πολλοίς ένα έργο δικό του.
Η στάση του κυρίου Αναστασιάδη το 2004 υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ δεν ήταν μια στιγμιαία απόφαση ήταν συνέπεια των διαχρονικών του θέσεων για το Κυπριακό. Να μου επιτραπεί να πω, πως τα σημερινά mea culpa του ανδρός τόσο για το 2004 όσο και για την στήριξη του στη διακυβέρνηση Χριστόφια ως το 2010, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως mea culpa. Αν ο κύριος Αναστασιάδης έχει μετανοιώσει για αυτά τα δύο, τότε θα πρέπει να διαγράψει τον πολιτικό του βίο σε διάρκεια τουλάχιστον 13ων γεμάτων ετών! Είναι ξεκάθαρο πως ο Νίκος Αναστασιάδης χρησιμοποιεί υπέρμετρα τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων του, ώστε να κερδίσει αυτό που ποθεί πάνω από όλα, δηλαδή την Προεδρία της χώρας, την οποία δεν μπορεί να πάρει αυτοδύναμα. Και είναι γνωστό πως για να κερδίσεις τις ψήφους του ΔΗΚΟ πρέπει να αποκτήσεις μια ιδιαίτερη απόχρωση του "μπλε", δηλαδή αυτή του πατριωτικού/εθνικιστικού μπλε.
Ως εκ τούτου, ο κύριος Αναστασιάδης αν είναι αφερέγγυος είναι πρωτίστως αφερέγγυος απέναντι στον διαχρονικό εαυτό του. Εμένα δεν με πείθει πάντως πως δύναται "να αλλάξει ο άθρωπος". Και δεν πιστεύω πως μετεκλογικά θα συνεχίσει το φκιολί που γουστάρει να παίξει το ΔΗΚΟ. Μπορεί όμως και να διαψευστώ. Μπορεί τώρα στα γεράματα - συμβαίνει καμιά φορά - ο Αναστασιάδης να νοστάλγησε κάποιες δικές του ρίζες, πρώτερες και καθοριστικότερες της δικής του ατομικής πολιτικής "πεμπτουσίας"...
Από την άλλη, αν αφαιρέσω εξίσου το περίβλημα από τον κύριο Σταύρο Μαλά, δηλαδή το περίβλημα του υποψηφίου της αριστεράς, "του άπειρου πλην άμεμπτου νέου προσώπου" θα βρω περίπου το ίδιο. Ένα καθαρόαιμο Πασόκο της Σημιτικής γραμμής, συνεπή στον πολιτικό του μέντορα Γιώργο Βασιλείου, τον οποίο εξάλλου επικαλείται και ως πρότυπο. Προσωπικά τουλάχιστον επί του Κυπριακού θεωρώ τον Αναστασιάδη και τον Μαλά σχεδόν ταυτόσημους πολιτικούς.
Οπόταν, το συγκεκριμένο άρθρο στην Αλήθεια της κυρίας Κατερίνας Ηλιάδου "Μαλάς καλεί ΕΔΕΚ και Λιλλήκα" μάλλον θεωρώ πως απευθύνεται σε παραδοσιακούς οπαδούς του ΔΗΣΥ που δεν ξέρουν την τύφλα τους, ούτε ξέρουν τον πολιτικό βίο του πολιτικού τους ηγέτη, όπως δεν ξέρουν το πολιτικό βίο του αντιπάλου του, ούτε προβληματίζονται αληθινά για τίποτε, παρά μόνο αρκούνται σε μια ανιαρή φλυαρία προπαγανδιστικού τύπου. Μετά συγχωρήσεως κιόλας, αλλά αν αυτά τα πιστεύουν οι δησυκοί, αυτό που έχω εγώ να πω, είναι, πως αδίκως χαρακτηρίζονται οι ακελικοί ως "αρνιά" γιατί φαίνεται πως και οι δησυκοί είναι εξίσου "αρνιά" και μάλιστα "κουρεμένα".
Υπολείπεται κάτι σε αυτό το ποστ...να εντοπίσουμε τη θέση του ακελ στην περίπτωση που ο υποψήφιος του δεν περάσει στο 2ο γύρο.
Στο επόμενο ποστ..
Ο κύριος Αναστασιάδης, ηγήθηκε της δεξιάς παράταξης της Κύπρου, πολλές φορές καλούμενος να αντιπαρατεθεί εντός του κόμματος του κατά την περίοδο όπου η ΝΔ προωθούσε την εξίσου "σημιτικιά" Ντόρα Μπακογιάννη, βάζοντας στο περιθώριο τον γαλανόλευκο Αντώνη Σαμαρά. Θα έλεγε κάποιος πως ο Αναστασιάδης ήταν ένας πολιτικός δούρειος ίππος για την παραδοσιακή εθνικιστική δεξιά του Δημοκρατικού Συναγερμού. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η δημιουργία μιας σοσιαλδημοκρατικής επανενωτικής πτέρυγας μέσα στον Συναγερμό ήταν εν πολλοίς ένα έργο δικό του.
Η στάση του κυρίου Αναστασιάδη το 2004 υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ δεν ήταν μια στιγμιαία απόφαση ήταν συνέπεια των διαχρονικών του θέσεων για το Κυπριακό. Να μου επιτραπεί να πω, πως τα σημερινά mea culpa του ανδρός τόσο για το 2004 όσο και για την στήριξη του στη διακυβέρνηση Χριστόφια ως το 2010, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως mea culpa. Αν ο κύριος Αναστασιάδης έχει μετανοιώσει για αυτά τα δύο, τότε θα πρέπει να διαγράψει τον πολιτικό του βίο σε διάρκεια τουλάχιστον 13ων γεμάτων ετών! Είναι ξεκάθαρο πως ο Νίκος Αναστασιάδης χρησιμοποιεί υπέρμετρα τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων του, ώστε να κερδίσει αυτό που ποθεί πάνω από όλα, δηλαδή την Προεδρία της χώρας, την οποία δεν μπορεί να πάρει αυτοδύναμα. Και είναι γνωστό πως για να κερδίσεις τις ψήφους του ΔΗΚΟ πρέπει να αποκτήσεις μια ιδιαίτερη απόχρωση του "μπλε", δηλαδή αυτή του πατριωτικού/εθνικιστικού μπλε.
Ως εκ τούτου, ο κύριος Αναστασιάδης αν είναι αφερέγγυος είναι πρωτίστως αφερέγγυος απέναντι στον διαχρονικό εαυτό του. Εμένα δεν με πείθει πάντως πως δύναται "να αλλάξει ο άθρωπος". Και δεν πιστεύω πως μετεκλογικά θα συνεχίσει το φκιολί που γουστάρει να παίξει το ΔΗΚΟ. Μπορεί όμως και να διαψευστώ. Μπορεί τώρα στα γεράματα - συμβαίνει καμιά φορά - ο Αναστασιάδης να νοστάλγησε κάποιες δικές του ρίζες, πρώτερες και καθοριστικότερες της δικής του ατομικής πολιτικής "πεμπτουσίας"...
Από την άλλη, αν αφαιρέσω εξίσου το περίβλημα από τον κύριο Σταύρο Μαλά, δηλαδή το περίβλημα του υποψηφίου της αριστεράς, "του άπειρου πλην άμεμπτου νέου προσώπου" θα βρω περίπου το ίδιο. Ένα καθαρόαιμο Πασόκο της Σημιτικής γραμμής, συνεπή στον πολιτικό του μέντορα Γιώργο Βασιλείου, τον οποίο εξάλλου επικαλείται και ως πρότυπο. Προσωπικά τουλάχιστον επί του Κυπριακού θεωρώ τον Αναστασιάδη και τον Μαλά σχεδόν ταυτόσημους πολιτικούς.
Οπόταν, το συγκεκριμένο άρθρο στην Αλήθεια της κυρίας Κατερίνας Ηλιάδου "Μαλάς καλεί ΕΔΕΚ και Λιλλήκα" μάλλον θεωρώ πως απευθύνεται σε παραδοσιακούς οπαδούς του ΔΗΣΥ που δεν ξέρουν την τύφλα τους, ούτε ξέρουν τον πολιτικό βίο του πολιτικού τους ηγέτη, όπως δεν ξέρουν το πολιτικό βίο του αντιπάλου του, ούτε προβληματίζονται αληθινά για τίποτε, παρά μόνο αρκούνται σε μια ανιαρή φλυαρία προπαγανδιστικού τύπου. Μετά συγχωρήσεως κιόλας, αλλά αν αυτά τα πιστεύουν οι δησυκοί, αυτό που έχω εγώ να πω, είναι, πως αδίκως χαρακτηρίζονται οι ακελικοί ως "αρνιά" γιατί φαίνεται πως και οι δησυκοί είναι εξίσου "αρνιά" και μάλιστα "κουρεμένα".
Υπολείπεται κάτι σε αυτό το ποστ...να εντοπίσουμε τη θέση του ακελ στην περίπτωση που ο υποψήφιος του δεν περάσει στο 2ο γύρο.
Στο επόμενο ποστ..
DIS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κατερίνα Ηλιάδη, πάλαι ποτέ ακτιβίστρια της Επαναπροσέγγισης, αλλιώς ΜΑΣ τα ‘λεγε τότε που ήταν στον “ΑΣΤΡΑ”, κι αλλιώς τα γράφει τώρα που ‘ναι στην “Αλήθεια”… Έχει κι ο καιρός γυρίσματα!
Πολλή αγωνία και άγχος έχεις για τη «θέση του ακελ στην περίπτωση που ο υποψήφιος του δεν περάσει στο 2ο γύρο»… Εγώ πάντως είμαι πλέον βέβαιος πως δεν θα βρεθούμε προ τέτοιου διλήμματος και δη τώρα που δήλωσες πως θα ψηφίσεις κι ΕΣΥ Μαλά στον πρώτο γύρο! Οτιδήποτε άλλο είναι για φιλολογικές ή/και ακαδημαϊκές συζητήσεις!
Νομίζω πως όσο πιο πολύ αποφευγουμε την προπαγανδα των ΜΜΕ και οσο πιο πολύ μένουμε στα πραγματικά δεδομενα, τόσο πιο εύκολο είναι να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της επόμενης προεδρίας, αν θα είναι του Νίκου.
ΔιαγραφήΟ Λιλληκας δε πρέπει να εξολοθρευτεί που ρίζας...