Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

18.1.12

Έλα Γιάννη! Έχουμε κι εδώ απεργίες!





Χρύσανθε σόρυ, εσύ αντιγράφεις, εμείς θέλουμε ορίτζιναλ κατασταλαγμένη τη ώριμη κοινωνικά υπεύθυνη δημοκρατική σκέψη...


"Στην ταινία «Απρίλης» του Νάνι Μορέτι ο πρωταγωνιστής παρακολουθεί από την τηλεόραση τον Μάσιµο ντ’ Αλέµα να εκφωνεί κάτι γενικόλογες και άχρωµες οµιλίες. Εξαλλος του φωνάζει:

– Ντ’ Αλέµα, πες κάτι αριστερό! Αναρωτιέµαι τι ταινία θα γύριζε ο Μορέτι αν ήξερε την Ελλάδα κι εκείνους που υποδύονται την ελληνική Αριστερά.

∆ιότι έτσι θα ανακάλυπτε µια Αριστερά (το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και διάφορους παρατρεχάµενους...) η οποία – και δεν κάνω πλάκα:

– αντιτίθεται στη φορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας (αυτό θα πρέπει να αποτελεί παγκόσµια αριστερή πρωτοτυπία!..), – υπερασπίζεται την πιο ακραία φαυλοκρατία στα Πανεπιστήµια, – βολεύεται µε τα προνόµια των βουλευτών και την ανεξέλεγκτη δηµόσια χρηµατοδότηση των κοµµάτων, η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε και σχετική ανακοίνωση, – χαϊδεύει τους δηµοσίους υπαλλήλους που η ίδια παραδέχεται ότι διορίστηκαν ως επί το πλείστον µε φαυλοκρατικές και πελατειακές διαδικασίες και η ίδια διαπιστώνει ότι συγκροτούν ένα αντιπαραγωγικό και αναχρονιστικό ∆ηµόσιο, – αντιστρατεύεται τη µετατροπή των αδειών ταξί σε δηµόσιο αγαθό και την κατάργηση της µαύρης αγοράς που έχουν στήσει οι ταξιτζήδες, – υπεραµύνεται όλων των προνοµίων των λεγόµενων «κλειστών επαγγελµάτων» και βάζει τις φωνές κάθε φορά που πάει να γίνει ένα βήµα προς την κατάργησή τους, – σκίζει τα ρούχα της υπέρ κάθε κεκτηµένου – δίκαιου ή άδικου...

Γενικώς αυτή η «ντεµέκ Αριστερά» κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να κάνει µια παράταξη η οποία επαγγέλλεται την αλλαγή, την κίνηση και την πρόοδο: αντιτίθεται στα πάντα, υιοθετεί τους πάντες (ακόµη και τους απόστρατους!..) και συγκροτεί σήµερα την πιο λυσσαλέα υπερασπιστικήδύναµη όλων των αναχρονισµών, των στρεβλώσεων, των αυθαιρεσιών και των παραλογισµών ενός καθεστώτος, το οποίο (εξ όσων γνωρίζω) ούτε είναιούτε δήλωσε ποτέ σοσιαλιστικό.

Το σόι Αριστερά είναι λοιπόν αυτή; Και ποια είναι η σύγχρονη αριστερή επαγγελία;

∆ιότι εγώ το µόνο που βλέπω είναι µια ακραία εµπρηστική και λαϊκιστική ρητορική που επιστρατεύεται απλώς για να καλύψει την πιο συντηρητική και καθεστωτική πολιτική δύναµη που έχει γνωρίσει η σύγχρονη Ελλάδα. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα – συνεπώς είναι µάλλον ευχαριστηµένοι µε αυτά που ξέραµε ως τώρα!

Αυτό το συνονθύλευµα όµως δεν είναι Αριστερά. ∆εν είναι παράταξη του ορθού λόγου, ούτε είναι κληρονόµοι του ∆ιαφωτισµού όσοι ξεφωνίζουν κάθε προσπάθεια ξεβολέµατος σαν προσβεβληµένες θεούσες. Και επειδή η κοινωνία χρειάζεται µια Αριστερά, η Αριστερά σήµερα λείπει.

Γι’ αυτό ο πρωταγωνιστής του «Απρίλη» δικαιούται να φωνάξει µε απόγνωση στην Παπαρήγα, στον Τσίπρα, στον Αλαβάνο και στους υπόλοιπους:

– Πείτε επιτέλους κάτι αριστερό!"

Γιάννης Πρετεντέρης,
ο νοσταλγός της σωστής αριστεράς, ο ευθύς και έντιμος άνθρωπος - λαμπτήρας του κοινωνικού δικαίου. Ας σοβαρευτούμε κι εμείς καμιά φορά!

Το Βήμα

8 σχόλια:

  1. Χαίρομαι παρα πολυ που οι αξίες της αριστεράς έχουν εδραιωθεί τόσο πολύ που δεν χρειάζεται να σκεφτώ καν ούτε να προβληματιστώ για τις δικές μας απεργίες. Βρίσκω έτοιμα όλα τα σωστά περιεχόμενα με το ζουμί τους.

    Και ξέρω τι πρέπει να σκεφτομαι για να είμαι σωστή αριστερή και όχι ψευδοαριστερή.

    Μια ευκαιρία να γνωριστώ και με το απύθμενο βάθος της σκέψης του Πρετεντέρη. Πρίτς που θα πάρει τετοιο κελεπουρι ο Χρύσανθος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και την εντιμότητα, να μην ξεχάσω την εντιμότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο "Βιβλίο των μικρών συλλογισμών" προσπαθήσουμε να δώσουμε εκ των προτέρων απαντήσεις σε όλα προβληματίζουν τον αριστερό, πριν από σας, για σας, σε μια ευσύνοπτη και εύχρηστη έκδοση!

    VIII
    Στην Ελλάδα, η ταμπέλα “αριστερά” έχει πλέον τον ίδιο ακριβώς ρόλο —και την ίδια ερμηνευτική αξία— με τις πράσινες συσκευασίες προϊόντων στο σουπερμάρκετ: είναι μια τεχνική σημειωτικής χειραγώγησης δια της οποίας ένα συχνά τοξικό και ανθυγιεινό περιεχόμενο μεταμορφώνεται μαγικά στο αντίθετό του. Για αυτό και η μοίρα της μοιάζει πολύ με την μοίρα των προϊόντων στα ράφια των σουπερμάρκετ: δεν υπάρχει πλέον μη “οικολογικά” πλασαρισμένο προϊόν, που σημαίνει ότι η ίδια η αρχή πολιτικής διάκρισης έχει καταλήξει να υπονομεύει κάθε πολιτική διάκριση.

    Μπροστά σε μια αριστερά που δεν είναι πουθενά ακριβώς στον βαθμό που είναι παντού — έτσι που όλοι, από τον πρωθυπουργό ως τον Στρως Καν να μπορούν να μιλούν με συμπάθεια και θέρμη για την “αριστερά” και ως “αριστεροί” (ποτέ δεν εμφανίστηκαν τόσοι πολλοί “αριστεροί” όσο στην εποχή της ωμής Παλινόρθωσης του εργασιακού μεσαίωνα) — η απάντηση είναι: “Προς Θεού, λιγότερη αριστερά!”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προσαρμοσμένο στα δικά μου μέτρα το πιο πάνω, όπως προείπα, θα πάει ως εξής:

    οι ερωτήσεις σας είναι τοσο ετοιμοπαράδοτα όμοιες με τις απαντήσεις των υποτιθέμενων εχθρών σας που αρκεί να κοπιάσει κανείς μία φορά για να έχει έτοιμο και το ένα και το άλλο χωρίς περαιτέρω κόπο.

    είναι καιρός, θα έλεγα μάλλον στο Λινό που λέμε και τέτοια στο διαδίκτυο :), είναι καιρός θα έλεγα και για την ηδονή του μυαλού. Αν πραγματικά εχουμε μπει σε μια ροή αλλαγής και στη διαδικασία, θα προτιμούσα την ηδονή της σκέψης για αυτή τη ροή, παρά τις υποτιθέμενες "αριστερές" ροές προς τη δεξιά αισχρολογία με προβιά κοινωνικής ευαισθησίας και συναίνεσης.

    εννοώ, δεν θα λάβω μέρος με πάθος σε κάτι τόσο ψυχρά απαθες στα καθαυτό οράματα της αριστεράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εννοώ πως δεν λογαριάζω για αριστερά καμιά αριστερά που δεν έχει το πάθος ουτε τη πίστη ουτε την αναγκη για κανένα κομμουνισμό. αυτό εννοώ ψυχρά απαθές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://radicaldesire.blogspot.com/2009/11/19-1871.html

      [Πιο εκτεταμένα στην Κομμουνιστική Υπόθεση, κεφ. "Τι είναι η αριστερά;"]

      Διαγραφή
  6. Αυτή τη φορά, αυτή τη μοναδική φορά, η προδοσία αναφέρεται ως μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να αποφευχθεί, και όχι ως απλό αποτέλεσμα ατυχών επιλογών.


    θενκς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή