1. Είναι το ΚΚΕ πρότυπο για το ΑΚΕΛ;
Ναι.
2. Αν το ΑΚΕΛ ήταν ΚΚΕ πόσες φορές θα σε απέβαλλαν;
Μια και καλή, αφού πρώτα κυκλοφορούσαν αφίσσα με την φάτσα μου να καταζητείται έναντι αμοιβής.
3. Τώρα που το ΑΚΕΛ δεν είναι ΚΚΕ πόσες φορές θα σε απέβαλλε;
Μπορεί μία μπορεί και καμία.
4. Αν το ΑΚΕΛ δεν ήταν ΚΚΕ και ήταν ΣΥΝ πόσες φορές θα σε απέβαλλε;
Καμία. Θα με επανέγγραφε μια φορά τη μέρα για σιγουριά.
5. Γιατί το ΚΚΕ θα ήταν πρότυπο για το ΑΚΕΛ αφού θα σας καταζητούσαν έτσι κι αλλιώς;
Γιατί το ΚΚΕ δεν θα υπέγραφε ποτέ την τελειωτική καταδίκη των εργαζομένων στην Ευρώπη στο όνομα καμιάς ευρωπαικής και καμιάς αριστερής ενότητας.
6. Γιατί είστε τόσο σκληρή με το ΑΚΕΛ;
Γιατί γίναμε ποντίκια παγιδευμένα χωρίς διέξοδο στη φάκα.
και επίσημα η ιστορική συναίνεση καταδίκης των εργαζομένων
Ναι.
2. Αν το ΑΚΕΛ ήταν ΚΚΕ πόσες φορές θα σε απέβαλλαν;
Μια και καλή, αφού πρώτα κυκλοφορούσαν αφίσσα με την φάτσα μου να καταζητείται έναντι αμοιβής.
3. Τώρα που το ΑΚΕΛ δεν είναι ΚΚΕ πόσες φορές θα σε απέβαλλε;
Μπορεί μία μπορεί και καμία.
4. Αν το ΑΚΕΛ δεν ήταν ΚΚΕ και ήταν ΣΥΝ πόσες φορές θα σε απέβαλλε;
Καμία. Θα με επανέγγραφε μια φορά τη μέρα για σιγουριά.
5. Γιατί το ΚΚΕ θα ήταν πρότυπο για το ΑΚΕΛ αφού θα σας καταζητούσαν έτσι κι αλλιώς;
Γιατί το ΚΚΕ δεν θα υπέγραφε ποτέ την τελειωτική καταδίκη των εργαζομένων στην Ευρώπη στο όνομα καμιάς ευρωπαικής και καμιάς αριστερής ενότητας.
6. Γιατί είστε τόσο σκληρή με το ΑΚΕΛ;
Γιατί γίναμε ποντίκια παγιδευμένα χωρίς διέξοδο στη φάκα.
και επίσημα η ιστορική συναίνεση καταδίκης των εργαζομένων
Για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς οι Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν την επίτευξη συμφωνίας σε επίπεδο Συμβουλίου για την τυποποίηση, την ενεργειακή απόδοση και την απλοποίηση των λογιστικών υποχρεώσεων έως το τέλος Ιουνίου 2012 καθώς και συμφωνία για την απλοποίηση των κανόνων όσον αφορά τις δημόσιες συμβάσεις έως το τέλος του έτους.
ΑπάντησηΔιαγραφή5 μήνες "κοινωνικού διαλόγου" για τα προσχήματα (;)
ακολουθως εφτασφραγισμένη κλειδαριά ακινητοποίησης των εργαζομένων.
το κκε λέει, είναι "σταλινικο" δεν καθεται στον "κοινωνικό διάλογο"
πειτε την αλήθεια στον κόσμο.
έστω μια φορά.
Απορία: Ποιοι να πουν την αλήθεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά τι είναι το ΑΚΕΛ, αφού κάμνει και "αποβολές";
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πουν την αληθεια αυτοί που την ξέρουν. Αυτοί που δεν την ξέρουν και δεν την βλέπουν ή δεν την υποπτεύονται θα την βιώσουν μαζί με όλους μας. Δεν επιρρίπτω ευθύνη σε κανενα απλό και αγνό άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω επακριβώς το ιστορικό των αποβολών του ΑΚΕΛ. Γνωρίζω πως το ΚΚΕ έβαλε χοντρα το χεράκι του για αποβολές του παρελθόντος. Έτσι τζ αλλιώς όποιος δεν ήταν σταλινικος μιαν εποχή δεν είχε διεξοδο σωτηρίας. Η ιστορία είναι γραμμένη, σε όλη την ευρώπη και η δική μας το ίδιο.
Δεν με απασχολούν ποσως οι αποβολές. Εδω δεν μιλάμε για τα λαθη του 20ου αιώνα. μιλάμε σύντροφε για τον μεσαίωνα στον οποίο θα μπουμε.
δεν εχουμε την πολυτέλεια για εσωκομματικές ή εξωκομματικές "επαληθεύσεις".
ουτε καν διαθεση καταδίκης κανενός κομματος υπάρχει.
αλλά πριν το Μαρί, ο Πρόεδρος ήταν ΑΚΑΜΠΤΟΣ για τα εργατικά.
ύστερα τον "εγωνιασαν" τζαι εσιώπησεν...
τραγικές ιστορίες....η ιστορία της αριστερας είναι γεμάτη με τραγικά προσωπα...
Αγαπητή Δεισδαιμόνα, μην μέμφεσαι τον Χριστόφια, τόσο για την οικονομική του πολιτική, όσο για την ανεπάρκεια του στο χειρισμό του κυπριακού. Το Μαρί δεν νομίζω ότι έχει σχέση με την αλλαγή της στάσης του όσον αφορά τα μέτρα κατά του εργατικού κινήματος. Απλώς συνέπεσε χρονικά με την ραγδαία επιδείνωση της κρίσης στην Ευρωζώνη. Επειδή ζω στην Ελλάδα και γνωρίζω από πιο κοντά την «ελληνική κρίση», βλέπω ότι το ίδιο αδέξια και ερασιτεχνικά χειρίστηκαν ή αξιολόγησαν τα πράγματα και οι εδώ πολιτικοί (όλων των κομμάτων). Και τα πράγματα όπως όλοι γνωρίζουμε πήγαν αρκετά χειρότερα, από ότι βέβαια στην Κύπρο. Συνεπώς είναι νομίζω άδικο να κατηγορούμε τον Χριστόφια για υποχωρητικότητα απέναντι στα εργατικά δικαιώματα μια και νομίζω πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση. Είναι πάντως ευτύχημα για τον ίδιο ο διορισμός Ηλιάδη και Καζαμία σε δυο σημαντικά υπουργεία αφού κατάφεραν, με τις ικανότητες και τη μετριοπάθεια τους να τον ξελασπώσουν από την υστερική και άγονη κριτική της αντιπολίτευσης. Από την άλλη θεωρώ ότι είναι κρίμα που το Μαρί δεν αξιοποιήθηκε για τη λήψη κάποιων ουσιαστικών διαρθρωτικών μέτρων που τόσο ανάγκη έχει το κυπριακό κράτος ανεξάρτητα από ποιους διοικείται.
ΔιαγραφήΤο ΚΚΕ, που μεταπολιτευτικά υπήρξε ένα κόμμα κοινωνικής απλώς διαμαρτυρίας (και ποτέ εξουσίας), που τυπικά υπερασπίζεται τα εργατικά και γενικότερα τα λαϊκά δικαιώματα, δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει σε διψήφιο αριθμό τα ποσοστά του. Ακόμη και σήμερα, περίοδο του ΔΝΤ και της φορολογικής καταιγίδας, δεν καταφέρνει να αρθρώσει λόγο διεξόδου από την χρεοκοπία, τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση.
Η ρητορική του περιορίζεται στη δαιμονολογία των πάντων και την παρότρυνση για μια αφηρημένη ασύντακτη κοινωνική εξέγερση χωρίς ρεαλιστικούς στόχους. Αυτός εξάλλου και ο λόγος που δεν το εμπιστεύεται ο κόσμος, ενώ μέχρι χθες αποθέωνε το ΠΑΣΟΚ, που σ’ ένα μεγάλο κομμάτι του προσιδιάζει στο ΑΚΕΛ.
Δεν ξέρω την ηλικία σου. Πάντως εδώ στην Αθήνα, είχα μακροχρόνιες σχέσεις με τους φοιτητές της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ. Για χρόνια (από το 1974 και εντεύθεν), η πλειοψηφία των αριστερών Κυπρίων φοιτητών είμαστε περήφανοι για το ΑΚΕΛ που αν μη τι άλλο έδινε απαντήσεις (πλην ίσως στο κυπριακό) στα προβλήματα (οικονομικά και άλλα) του κυπριακού λαού. Κι αυτό κάτω από την επιρροή (για να μην πω κηδεμονία στον πανεπιστημιακό χώρο) από την ΚΝΕ!! Όλοι (σαν νέοι) θαυμάζαμε τη μαρξιστολενινιστική συνέπεια του ΚΚΕ, την ένδοξη ιστορία του, τα αυθεντικά σύμβολα του, και με τον γενναίο σύντροφο Φλωράκη στο τιμόνι του.
Η απογοήτευση για εμάς τους παλιότερους θα έρθει, (χωρίς βέβαια έκπληξη για όσους γνώριζαν), με την ακραία και «αντιιμπεριαλιστικά» αρνητική του στάση στο σχέδιο Ανάν. Αυτό δηλ. που λέει το ΑΚΕΛ για τη Ρωσία, από «θέση αρχών»!!
Παραδόξως (οι εποχές αλλάζουν…) οι Ακελίστες φοιτητές της περιόδου εκείνης μεταμορφώθηκαν σε Κνίτες…κανονικούς(!!). Καμιά κατανόηση για Τουρκοκύπριους, καμιά ανάλυση της ιστορίας και των συνθηκών της Κύπρου. Σκέτος αντιιμπεριαλισμός σοβιετικού τύπου… ακόμα και 15 χρόνια μετά το τέλος του "ψυχρού πολέμου".
Τα ίδια βλέπω και σήμερα!! Τη μέρα του συλλαλητηρίου έξω από τη βουλή τον περασμένο Δεκέμβρη είχαμε όπως άκουσα «πατροκτονίες» ακόμη και στο ψηλότερο επίπεδο της Κ.Δ. (!!!). … Για να μην αναφερθώ στις διαδικασίες του «Πράσινου Δέντρου», που ίσως να ενδιαφέρει το νεανικό αυτό κόσμο λιγότερο από την πορεία στο πρωτάθλημα της «Πράσινης τους ποδοσφαιρικής Ομάδας»(!!!).
Αγαπητέ Αντώνη,
Διαγραφήμαλλον κάποιος εκ των δύο μας, στεκεται με το κεφάλι κατω και τα πόδια πάνω. :)
δεν μέμφομαι τον Χριστόφια για το Κυπριακό. το ακριβώς αντίθετο, στο κυπριακό φκαλλω του το καπέλο, παρα τες αδυναμίες.
ουτε καν τον μεμφομαι για τις κινήσεις του Κίκη.
λεγε με παλιοπαιδο...λεγε με αλήτη...λεγε με ότι θες...το δικό μου ενστικτο μου λεει πως ο Δημήτρης θα ήθελε παρα πολλά να τους τα πουκουππίσει ουλλα μες την ευρωπη.
άλλα λαθη μπορεί να έκαμε, αλλες αδυναμίες...σαν να εν μπορώ να του χρεώσω αντεργατικά συναισθηματα...
για το υπολοιπο σχόλιο, μαλλον επισης διαφωνούμε, και δεν σου κρύβω πως μου προκαλεί και καποια θλιψη η γενική τοποθέτηση...
δεν είμαι της ανοιχτότητας της ριζοσπαστικής αριστερας εγω...πολύ φασαρία για το τίποτε...ασε που εν πιστεφκω τζαι στην ικανότητα της μη κκε αριστερας για πολιτικές αναλύσεις. πως να στο πω...πολλην επικοδόμημα χωρίς βαση ρε συντροφε....πολλής αέρας κουφιας επαναστατικότητας.
ειμαι υλιστρια εγώ, θέλω αποτελεσματα μαζί με την εξυπναδα. :)
Δεισδαιμόνα, έχεις δίκαιο ότι βλέπουμε λίγο τον κόσμο ανάποδα. Δεν είναι κακό. Παρ’ όλο που δεν μου αποκάλυψες το περίπου της ηλικίας σου καταλαβαίνω πως είσαι νέα (μέχρι 35). Κι αυτό δεν έχει να κάνει με ωριμότητες και τέτοια ως πλεονεκτήματα της παλαιάς γενιάς (της δικής μου), αλλά περισσότερο με το καθαρό μυαλό, την ενεργητικότητα, τις φρέσκες ιδέες και το σφρίγος της νιότης που εσύ βλέπω (μέσα από το blog σου) να διαθέτεις!
ΔιαγραφήΕξάλλου τον κόσμο που μας ξημερώνει (που όπως σωστά τον αποκαλείς μεσαίωνα), ανήκει αποκλειστικά σε εσάς τους νέους. Εμείς τα κάναμε μούσκεμα στους αγώνες μας. Σας παραδώσαμε μια μοιρασμένη πατρίδα και προσπαθούμε κι από πάνω να αποκρύψουμε τις εγκληματικές μας ευθύνες.
Λυπάμαι μόνο που οι «συντηρητικές» θα έλεγα συνάμα και ρεαλιστικές απόψεις μου σου προκάλεσαν, όπως λες, θλίψη.
Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω ότι συμφωνούμε ουσιαστικά στα περισσότερα.
Οι αντιρρήσεις μου:
1. Τον Χριστόφια έπαψα να τον θαυμάζω για τον «αποτελεσματικό» του τρόπο να χειρίζεται τους πολιτικούς του αντιπάλους (κανίβαλους). Το διακύβευμα είναι η λύση ΔΔΟ. Πιστεύω (μακάρι να διαψευστώ) πως δεν θα τα καταφέρει κι αυτό δεν θα οφείλεται στην "τουρκική αδιαλλαξία", αλλά στην ανεπάρκεια του να αξιοποιήσει τα momentum της λύσης. Σε βαθμό μάλιστα απαράδεκτο παρ’ όλο που τον συγχωρέσαμε, για τα ίδια λάθη το 2004.
2. Για τον Κίκη νομίζω ότι συμφωνούμε. Παρόλο που υπαινίσσεσαι σιωπή (ως προς την οικονομική πολιτική και την Ευρώπη) Χριστόφια μετά το Μαρί. Αλλά και κανείς βέβαια δεν του χρεώνει αντεργατικά συναισθήματα.
3. Διαφωνώ όμως κάθετα γιατί δια της εις άτοπον απαγωγής με χρεώνεις στον Τσίπρα, Κουβέλη και Σύριζα!! Τους θεωρώ το ίδιο ανήμπορους όσο και εσύ.
Ωραία, αρα συμφωνούμε ίσως σε περισσότερα από ότι διαφωνούμε.
ΔιαγραφήΤουλαχιστον δεν σκεφτόμαστε μονοκόμματα και μονολιθικά τα ζητήματα της αριστερας.
όσο για τον θαυμασμό για τους πολιτικούς, νομίζω είμαι πολλά μακρυα, τόσο από θαυμασμούς όσο και από μίση.
βασικά τα προσωπα μαλλον μου είναι καπως αδιαφορα.
ναι, το 2004 ήταν λάθος.
Ίνταμπου να κάμεις με έναν ρεφορμιστικό κόμμα που το εγύρισεν σοσιαλδημοκρατία με σταλινίζοντα μηχανισμό: βάλλεις την ευτζιήν σου τζια αρχίζεις πάλε που την αρχή, μόνος/η σου, Γιατί είμαστεν λεγεώνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήDIS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο τρία σημεία:
1. «Να πουν την αληθεια αυτοί που την ξέρουν.» --- Μα ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί. Αλλά και όποιοι και να ‘ναι αυτοί, γιατί δεν τη λένε; Μήπως και δεν την ξέρουν τελικά; Ή αυτό που καμώνονται ότι ξέρουν, ή που νομίζουμε εμείς ότι ξέρουν, δεν είναι η αλήθεια;
2. «Δεν με απασχολούν ποσως οι αποβολές.» --- Μα αποβολές [και διαγραφές και περιθωριοποιήσεις] πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν [στα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα, κι όχι μόνο]. Και συνήθως γίνονται απ’ αυτούς που κατέχουν ή νομίζουν πως κατέχουν τη [συλλογική] αλήθεια! Κάποτε δεν χρειάζονται και σύνοδοι συλλογικών κομματικών οργάνων για να γίνουν αποβολές, γιατί μπορεί να μην είσαι καν μέλος κόμματος. Η “αποβολή” μπορεί να γίνει και άτυπα με την περιθωριοποίηση, την υποτίμηση και την απαξίωση!
3. «ουτε καν διαθεση καταδίκης κανενός κομματος υπάρχει.» --- Σίγουρα η κριτική δεν αποτελεί και καταδίκη. Μήπως όμως κάποιες φορές παίρνει και αυτή τη μορφή;
Ανευ,
ΑπάντησηΔιαγραφή1. γιατί είναι συνειδητά πουλημένοι. γνωρίζουν με ποιο τροπο η ευρωπη κατακρεουργησε τα κομμουνιστικά κόμματα και το συνδικαλιστικο κίνημα των ευρωπαικών χωρών. η κατηγορία των αριστερών φιλελευθερων, για την οποία διαφωνήσαμε καποτε, ειναι υπαρκτη όχι μονο ως ιδεολογική κατευθυνση αλλά και ως ταξη - με την μαρξιστική εννοια της ταξης. αν δεν είναι αποδεκτός ο όρος αυτός ας τον πουμε απλά αστική ταξη.
2. ξαναλέω. είναι αναξιοπρέπεια να κρινεται το μελος της ταξης μας τζαι εμείς να μοιρολοουμεν για την αλφα ή βήτα αποβολή, του οποιουδήποτε σε οποιοδηποτε σημείο του κόσμου.
ο αγνός κομμουνιστής ακόμα τζαι που τον ταφο, βάλλει πανω που ουλλα το καλό της ταξης του.
3. κατι που ειπα και πιο παλιά. η εργατική ταξη για μενα είναι πανω από το ακελ. όπως είναι και πανω από τις διαφωνίες μου με το κκε. δεν μπορώ να αντιπαραβάλω τις αμεσες αναγκαιότητες με ιστοριογραφικές αναλύσεις.
αυτός που θα υπερασπιστεί την ταξική παλη είτε λεγεται ακελ, ειτε κκε, ειτε οτιδήποτε έχει την δικη μου υποστήριξη.
η κριτική δεν γίνεται από μανία καταδίωξης ή αποδειξης ενοχής κανενός κόμματος.
είμαστε κομμουνιστές. τα κόμματα είναι οχήματα του ταξικού αγώνα. τιποτε αλλο.
ανωνυμος,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ιστορία της αριστερας είναι μια τραγική ιστορία.
των κομμάτων το ίδιο.
ενι ξέρω αν καλυπτομαι που την σκέψη πως το ακελ απλά εκαμεν καθαρή στροφή στη σοσιαλδημοκρατία, που σημερα σημαίνει απλά τζαι ξάστερα στη δεξιά με ίχνη αντιρατσισμου τζαι αντεθνικισμού.
που τζαι τζείνα θα τα αφήσει, αμα ερτει η ώρα να βαλει στην πραξη τζεινα που υπογραφει σημερα στην ευρωπη για την ενιαία αγορά.
τα κομματα, εν ζωντανοί οργανισμοί, τζαι τα μελη τους το ίδιο.
εν ευελπιστώ στη διάλυση του ακελ τζαι στη δημιουργία μιας άλλης καταστασης. εν πιστεφκω στη δυναμη των κομματων πιστεφκω στη δυναμη του οργανωμένου ταξικού αγώνα.
αυτο που θα συμβεί είναι μια χαώδης κατασταση για τους εργαζόμενους.
τουτον θα είναι το πρωτο σταδιο.
μετα θα κριθεί που το παγκόσμιο κλίμα τζαι την ικανότητα του συστήματος να διατηρηθεί.
DIS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πω πολλά!
1. Δεν απάντησες ποιοι είν’ αυτοί που «ξέρουν την αλήθεια» και δεν τη λένε και που τώρα έγιναν και «συνειδητά πουλημένοι»;
2. Δεν έλαβα μέρος στη δημόσια συζήτηση για τους «ακελικούς αριστεροφιλελεύθερους» [υπήρχαν τεχνικά προβλήματα τότε] και ίσως να έχουν μείνει ερωτήματα αναπάντητα ή να έχουν δημιουργηθεί και νέα ή να μην έχουν ξεκαθαρίσει οι διαφωνίες ΜΑΣ!
3. «Η τάξη ΜΑΣ» ΔΕΝ είναι γενικώς κι αορίστως μια ομάδα ανθρώπων που ορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τη (μη) σχέση της με τα μέσα παραγωγής. Το καλοκαίρι ήμουν σ’ ένα τραπέζι συγγενικού γάμου [απ’ αυτά τα τραπέζια που γίνονται στα ξενοδοχεία κατά τα μεσάνυχτα για τους λίγους και τους εκλεκτούς μετά που ολοκληρώνεται η διαδικασία του χαιρετίσματος] και δίπλα μου καθόταν ένας γνωστός μου ανώτερος τραπεζιτικός υπάλληλος [που πρέπει να είναι και ψηφοφόρος του ΑΚΕΛ – έχει καταβολές από παραδοσιακή ΑΚΕΛική οικογένεια]. Τούτος μου ‘λεγε ότι σε λίγα χρόνια που θα αφυπηρετούσε θα ‘παιρνε ως εφάπαξ 400(!!!) χιλιάδες ευρω [χώρια η σύνταξη φυσικά]!!! Ένα ποσό που προς στιγμή δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω. Λαλείς τούτος ο υπάλληλος να ‘χει ταξική συνείδηση, οξά έχει αλλοτριωθεί και τον χρησιμοποιεί η Τράπεζα να ξεζουμίζει τους πελάτες της όταν δυσκολεύονται με τις “υποχρεώσεις” τους έναντι της; Είναι ή δεν είναι, ένα σημαντικό γρανάζι στον μηχανισμό της Τράπεζας [και που έχει “εξαγοραστεί” με το συγκεκριμένο πόσο] για συντείνει στην αύξηση των κερδών της;
4. «η ιστορία της αριστερας [δεν μπορεί να μην] ... είναι μια τραγική ιστορία [και ... των κομμάτων το ίδιο», μια και έχει αν παλέψει σε τόσες αντίξοες συνθήκες και με τόσους δράκους! Εξ ου και τα θύματα πολλά [από τον χώρο της]!
5. Τέλος, η εργατική τάξη δεν έχει ανάγκη από την πολιτική της έκφραση; Μπορεί να εκφράζετε μόνο από τις συντεχνίες και τα συνδικάτα; Πως θα διεκδικήσει την εξουσία; Κι αν «τα κόμματα είναι οχήματα του ταξικού αγώνα [και] τιποτε αλλο», μπορούμε να κάνουμε και χωρίς αυτά γενικώς, αλλά και ειδικώς με τα κόμματα της Αριστεράς; Υπάρχουν άλλοι τρόποι πολιτικής οργάνωσης;
Καλή μου Dis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά εν θα άντεχα σε καμμιάν που τες πιό πάνω περιπτώσεις την "κομματική πειθαρχία". Τζιαι ούτε θα με ανέχετουν!
ακομα μια συζητηση αξια αναφοράς. να την κάμουμε τουτη την συζητηση.
Διαγραφήουτε εγώ έχω αντοχες για κομματικές πειθαρχίες.
για πειθαρχίες ταξικού αγώνα όμως έχω! :)
Το ξέρω :))
ΔιαγραφήΑνευ,
ΑπάντησηΔιαγραφή3. ταξική συνειδηση έχει αυτός που μπορεί ανα πασα στιγμή δηλαδή ΣΗΜΕΡΑ να απαρνηθεί την ιδιωτική του ιδιοκτησία.
οι υπολοιποι είναι ψηφοφόροι, υποστηρικτες, ονειροπολοι, αερολογοι, εκμεταλλευτες, ασχετοι ή βολεμένοι.
5. ε, θα λεμε τα αυτονόητα; σαφεστατα χρειαζεται το κόμμα. αλλα χωρίς οργανωμένη συνδικαλιστική βαση, δεν αφορά την αριστερα, αλλά με τον ενα ή άλλο τροπο το σύστημα.
θα μου πεις και η δεξιά εχει τη ΣΕΚ. ε, την έχει. να καμουμε μια συζήτηση αραγε, για τη διαφορά ενός αριστερου από ενα δεξιό συνδικαλιστικό κίνημα;...