Υπόλοιπα σκέψεων για την Ιστορία

Σκέφτομαι  την περίοδο που πέρασε.

Για τις αποστάσεις που έπρεπε να διανυθούν για να γίνει πιο ορατή η εικόνα.

Για τη σημασία της σωστής απόστασης και την ιστορική όραση και ορατότητα.

Για τη διαχείριση του υποσυνείδητου.

Για τη σημασία της γνώσης και της διαφώτισης,

Για την ψευδαίσθηση πως οι άνθρωποι μαθαίνουν διαβάζοντας.

Για την αλήθεια πως η γνώση συνυπάρχει με το υποσυνείδητο και όσο εσύ επικαλείσαι τη γνώση άλλο τόσο οι διαχειριστές υποσυνειδήτων θα την αντιστρέφουν, θα την καταστρέφουν ή θα την καπηλεύονται.

Για τη δύναμη της Ιστορίας.

Για τις θέσεις της Ιστορίας.

Για τον Ιστορικό Υλισμό.

Για το γεγονός πως οι ιστορικές θέσεις είναι δοσμένες και ο καθένας, η κάθε ομάδα, η κάθε τάξη θα πάρει το μέρος που της αναλογεί.

Για το ότι δεν "φταίει" ο ηλίθιος που την είδε Ελαμίτης, η θέση είναι ιστορικά καθορισμένη, αν δεν την είχε "δει" αυτός θα την είχε "δει" κάποιος άλλος. Η ιστορική θέση είναι ιστορική αναγκαιότητα.

Για τον κατακερματισμό της εικόνας.

Δείτε το διαδίκτυο.

Ο ένα θέλει το κομμάτι του. Ο άλλος θέλει το δικό του κομμάτι. Ο ένας τυφλός βλέπει το κομμάτι του, ο άλλος τυφλός βλέπει το δικό του κομμάτι.

Το μείζον πολιτικό ζήτημα της εποχής αφορά τις θέσεις της Ιστορίας.

Κανείς από όσους μετέχουν στην ιστορική αναγκαιότητα δεν συναινούν σε μια από όλες τις ιστορικές θέσεις.

Δεν υπάρχει χώρος για τους κομμουνιστές.

Πρόκειται για Ιστορική Παραχάραξη.

Αλλά αναγκαστικά θα κινηθεί μόνο στο επίπεδο της προπαγάνδας.

Καμιά κοινωνική τάξη, κανένας συσχετισμός συμφερόντων, καμιά προπαγάνδα, κανένα υποσυνείδητο
δεν έχει τη δύναμη να καθορίσει την αναγκαιότητα και το αναπόφευκτο μιας Ιστορικής Θέσης.