Ατάκα - Βιολοντσέλου

από πίσω από τον πόνο:


οι δυνάμεις, προς τους αντικείμενους
ουρανούς διαβαθμισμένες,
καλούν κάτι Ανερμήνευτο μπροστά
στη χοάνη προσέγγισης και στην είσοδο


το βράδυ στο οποίο αναρριχήθηκαν
ορθώνεται πλήρες πνευμονικών
διακλαδώσεων,


δύο
σύννεφα πυρκαγιές ανάσας
σκάβουν στο βιβλίο
που ο θόρυβος των κροτάφων άνοιξε,
κάτι γίνεται αληθές.


δώδεκα φορές αναφλέγεται
το Πέραν που έπληξαν τα βέλη,


η μελανο-
αίματη πίνει
το σπέρμα του μελανοαίματου,


τα πάντα είναι ελάσσονα, απ΄
ό,τι είναι,
τα πάντα είναι πλείονα.

Πάουλ Τσέλαν