.jpg)
έργο της Δήμητρας Σιατερλή
Ο δρόμος που οδηγεί
Από την οικοδομή στην οικοδομή
Από την ποίηση στην ποίηση
Από την τράπεζα στην τράπεζα
Από την άμμο στην άμμο
Από τη μέθη στη μέθη
Από την πολιτική στην πολιτική
Από τη φιλοσοφία στη φιλοσοφία
Από την αγάπη στην αγάπη
Είναι όλοι δρόμοι μιας συντηρητικής τάξης κλεπταποδόχων.
Απαλά κρεμώδη δέρματα ευγενών ανθρώπων, με ευγενείς ανάγκες και κατεστραμένο συκώτι, πνευματώδεις ή αντιπνευματώδεις ορμονικές διαταραχές της ιστορίας.
Όταν δεν έχεις δόντια να φας χαϊδεύεις καλύτερα το διπλανό σου.
Γέροι με απαλά δέρματα, διακλαδώστε τις διαδρομές αρχίζοντας από το πρώτο και καταλήγοντας στο τελευταίο, αν θέλετε να λέγεστε άνθρωποι.
πως λέει το σαχλοτράγουδο "μη με πας απ΄το σπίτι τ΄ακούς, στο θεό να με πας"....ε, καμμία σχέση...
ΑπάντησηΔιαγραφήή πως λέει το παρατράγουδο "οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει"...πάλι καμμία σχέση...
ή πως λέει το άλλο "μετασχηματίστε τον μονόδρομο, μπείτε και σε κανένα κρατικό κτηριο να το αναμορφώσετε"...ξανά μανά καμμία σχέση...
Μονόδρομος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτικοποίηση της οικονομίας από τους θεωρητικούς της «έκτακτης ανάγκης» του Μεσοπολέμου συνδέεται με μια ολόκληρη περίοδο όπου η αυξημένη παρέμβαση του κράτους (δημοκρατική ή αντιδημοκρατική, «δεξιά» ή «αριστερή») στην οικονομία και στην κοινωνία, ως «ατμομηχανή» της καπιταλιστικής ανάπτυξης αλλά και άμβλυνσης των ταξικών αντιθέσεων, θεωρείται από την μεγάλη πλειοψηφία ως δεδομένη...
καταστροφικός μονόδρομος...
Η ένταση της ταξικής σύγκρουσης θα αμβλυνόταν μέσα από ένα ισχυρό και οικονομικά παρεμβατικό κράτος, το οποίο όμως σε αντίθεση ακόμη και με τη «μαρξιστική» σοσιαλδημοκρατία, θα υπέτασσε και θα διέλυε τις ισχυρές εργατικές οργανώσεις ως διασπαστικές της εθνικής και κρατικής ενότητας.
στο Lenin reloaded