Γειά σας!
Είμαι η Τούλα Κουτούλα 50 ετών και είμαι παντρεμένη με τρία παιδιά. Ένα κορίτσι και δύο αγόρια.
Το κορίτσι μου, η μικρή μας κατσιβέλα είναι 10 ετών και τα αγόρια μου 13 και 16.
Εργάζομαι από 17 ετών, από τότε δηλαδή που αρραβωνιάστηκα με τον Τάσσο μου. Ξενοδούλευα μια ζωή και τι δεν έκανα για να μεγαλώσω αυτά τα παιδιά. Σε εργοστάσιο δούλεψα, σε συσκευαστήριο ντομάτας δούλεψα, σε φούρνο δούλεψα, καθαρίστρια δούλεψα, και που δε δούλεψα. Νάναι καλά τα παιδιά μου. Τα καταφέραμε σιγά σιγά. Αγοράσαμε κι ένα χωραφάκι με τον Τάσσο μου. Καλό χωραφάκι, εύφορο.
Κουράστηκα μια ζωή όμως να ξενοδουλεύω. Δεν έπαιρνα και τα γράμματα. Αλλιώς τώρα θα δούλευα σε γραφείο, ιδιαιτέρα, το δεξί χέρι κάποιου καθαρού και μορφωμένου κυρίου, όχι όπως τώρα, στα εργοστάσια και τους φούρνους με τα αλεύρια.
Τα συζητήσαμε και με τον Τάσσο μου. Που θα πάει αυτή η ζωή; Μήπως να κάναμε κάτι καλύτερο για μας και τα παιδιά μας.
Τα συζητούσαμε που λέτε, τα ξανασυζητούσαμε και φως δε βλέπαμε.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό. Είναι αυτό που ΄λεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου. Να τις ακούτε τις μανάδες, κάτι ξέρουν. Ο Θεός είναι μεγάλος, έλεγε, κάθε εμπόδιο για καλό είναι κόρη μου. Να τώρα το εμπόδιο, όλο λένε και λένε στις τηλεοράσεις, όχι πως καταλαβαίνω και τίποτα, εγώ καλός άνθρωπος είμαι, μπορεί να μην έπαιρνα τα γράμματα αλλά στη δουλειά μου πάντα με αγαπούσανε τα αφεντικά μου, υπομονετικός και εργατικός άνθρωπος ήμουν πάντα με το χαμόγελο και το τραγούδι στα χείλη. Για την κρίση δεν ξέρω να σας πω. Μήπως είμαι καμιά μορφωμένη; Αυτοί που τα κανονίζουν τα ξέρουν καλύτερα και μας το λέγανε πως η κρίση θα μας δώσει κάποιες ευκαιρίες, εγώ είναι που δεν καταλάβαινα και δεν τις έβλεπα όμως τώρα τις καταλαβαίνω. Κάθε εμπόδιο για καλό.
Έχουμε που λέτε εκείνο το χωραφάκι και αφού τα συζητήσαμε με τον Τάσσο μου πήραμε την απόφαση. Θα σταματήσουμε να ξενοδουλεύουμε και θα φυτέψουμε κι εμείς πατάτες.
Όλοι το λένε πως αυτό το σύστημα, κάτσε να δεις, καπιταλιστικό είπανε, έχει κάποια ιδιόμορφη κρίση τώρα, κάτι για συστημική λένε, τι είναι αυτά Χριστούλη μου, μεγάλο πράμα να παίρνεις τα γράμματα εντέλει. Όπως και νά΄χει, λένε, πως πρέπει τώρα εμείς ο λαός να πάρουμε αυτό το σύστημα στα χέρια μας και να το κάνουμε σοσιαλιστικό. Δεν είναι τίποτα δύσκολο απ΄όσα κατάλαβα. Ευκολότερο πάντως από το να συσκευάζεις ντομάτες μου φάνηκε.
Θα φυτεύουμε και θα πουλούμε πατάτες, εμείς από μόνοι μας χωρίς να μας τα παίρνουν αυτοί οι μεσάζοντες. Το είπε και ο κύριος Γιάννης που είναι μορφωμένος άνθρωπος, πως οι πατάτες μας θα είναι μη καπιταλιστικές. Υπαλλήλους δεν θα έχουμε. Θα καλλιεργήσουμε και θα φυτέψουμε το χωράφι εμείς από μόνοι μας. Εγώ, ο Τάσσος μου και τα τρία παιδιά μας. Αλλιώς οι πατάτες θα γίνουν καπιταλιστικές και δεν κάνει.
Αν είναι για το σοσιαλισμό και για ένα καλύτερο μέλλον, η κατσιβέλα μου θα πρέπει να πειστεί να μη γίνει νοσοκόμα που ήθελε, ο μικρός γιός μου να μη γίνει δάσκαλος ούτε ο μεγάλος ποδοσφαιριστής. Αν είναι για το σοσιαλισμό και επειδή εγώ ξενοδούλεψα και ξέρω, δεν θέλω να έχω υπαλλήλους εγώ στο χωράφι μου. Θα κάνω τα παιδιά μου αγρότες για το σοσιαλισμό. Άστε που έτσι θα ξοφλήσουμε και το χωράφι, τα μηχανήματα, τα λιπάσματα, το φορτηγό που πρέπει να πάρουμε, ένα σωρό χρήματα κάνουν αυτά. Αν είναι όμως για το σοσιαλισμό θα το κάνω.
Κουβέντιαζα και με την κουμπάρα μου αυτά τα θέματα του σοσιαλισμού και ο Τάσσος μου προχθές στο καφενείο μου είπε αποφασίσανε, να γίνει και μια συνέλευση στο χωριό, να κάνουμε όλοι σοσιαλισμό στο χωριό μας, γιατί ο σοσιαλισμός δεν δομείται σε ένα χωράφι.
Σας είπα πως εγώ δεν τα έπαιρνα τα γράμματα αλλά φαίνεται αυτό που λένε "σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο" σημαίνει να καταλαβαίνω κι εγώ που δεν ξέρω γράμματα και να μετέχω και δεν πειράζει που δεν θα πάνε τα παιδιά μου στο πανεπιστήμιο και στη σχολή του ποδοσφαίρου, εγώ ήμουν πάντα καλός και ευγενικός άνθρωπος, κι αφού δε δούλεψα ιδιαιτέρα για ένα καθαρό και μορφωμένο κύριο, καλά θα κάνω να ακούω αυτά που μου λένε οι μορφωμένοι.
Πάω τώρα να φτιάξω μια ψαρόσουπα να φάμε καλά το μεσημέρι και να το γιορτάσουμε, που εμείς ο λαός πήραμε αυτό τον καπιταλισμό στα χέρια μας και στα χέρια των παιδιών μας.
Κατσιβέλα, βγάλε τη ρόμπα του γιατρού παιδί μου.
Είμαι η Τούλα Κουτούλα 50 ετών και είμαι παντρεμένη με τρία παιδιά. Ένα κορίτσι και δύο αγόρια.
Το κορίτσι μου, η μικρή μας κατσιβέλα είναι 10 ετών και τα αγόρια μου 13 και 16.
Εργάζομαι από 17 ετών, από τότε δηλαδή που αρραβωνιάστηκα με τον Τάσσο μου. Ξενοδούλευα μια ζωή και τι δεν έκανα για να μεγαλώσω αυτά τα παιδιά. Σε εργοστάσιο δούλεψα, σε συσκευαστήριο ντομάτας δούλεψα, σε φούρνο δούλεψα, καθαρίστρια δούλεψα, και που δε δούλεψα. Νάναι καλά τα παιδιά μου. Τα καταφέραμε σιγά σιγά. Αγοράσαμε κι ένα χωραφάκι με τον Τάσσο μου. Καλό χωραφάκι, εύφορο.
Κουράστηκα μια ζωή όμως να ξενοδουλεύω. Δεν έπαιρνα και τα γράμματα. Αλλιώς τώρα θα δούλευα σε γραφείο, ιδιαιτέρα, το δεξί χέρι κάποιου καθαρού και μορφωμένου κυρίου, όχι όπως τώρα, στα εργοστάσια και τους φούρνους με τα αλεύρια.
Τα συζητήσαμε και με τον Τάσσο μου. Που θα πάει αυτή η ζωή; Μήπως να κάναμε κάτι καλύτερο για μας και τα παιδιά μας.
Τα συζητούσαμε που λέτε, τα ξανασυζητούσαμε και φως δε βλέπαμε.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό. Είναι αυτό που ΄λεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου. Να τις ακούτε τις μανάδες, κάτι ξέρουν. Ο Θεός είναι μεγάλος, έλεγε, κάθε εμπόδιο για καλό είναι κόρη μου. Να τώρα το εμπόδιο, όλο λένε και λένε στις τηλεοράσεις, όχι πως καταλαβαίνω και τίποτα, εγώ καλός άνθρωπος είμαι, μπορεί να μην έπαιρνα τα γράμματα αλλά στη δουλειά μου πάντα με αγαπούσανε τα αφεντικά μου, υπομονετικός και εργατικός άνθρωπος ήμουν πάντα με το χαμόγελο και το τραγούδι στα χείλη. Για την κρίση δεν ξέρω να σας πω. Μήπως είμαι καμιά μορφωμένη; Αυτοί που τα κανονίζουν τα ξέρουν καλύτερα και μας το λέγανε πως η κρίση θα μας δώσει κάποιες ευκαιρίες, εγώ είναι που δεν καταλάβαινα και δεν τις έβλεπα όμως τώρα τις καταλαβαίνω. Κάθε εμπόδιο για καλό.
Έχουμε που λέτε εκείνο το χωραφάκι και αφού τα συζητήσαμε με τον Τάσσο μου πήραμε την απόφαση. Θα σταματήσουμε να ξενοδουλεύουμε και θα φυτέψουμε κι εμείς πατάτες.
Όλοι το λένε πως αυτό το σύστημα, κάτσε να δεις, καπιταλιστικό είπανε, έχει κάποια ιδιόμορφη κρίση τώρα, κάτι για συστημική λένε, τι είναι αυτά Χριστούλη μου, μεγάλο πράμα να παίρνεις τα γράμματα εντέλει. Όπως και νά΄χει, λένε, πως πρέπει τώρα εμείς ο λαός να πάρουμε αυτό το σύστημα στα χέρια μας και να το κάνουμε σοσιαλιστικό. Δεν είναι τίποτα δύσκολο απ΄όσα κατάλαβα. Ευκολότερο πάντως από το να συσκευάζεις ντομάτες μου φάνηκε.
Θα φυτεύουμε και θα πουλούμε πατάτες, εμείς από μόνοι μας χωρίς να μας τα παίρνουν αυτοί οι μεσάζοντες. Το είπε και ο κύριος Γιάννης που είναι μορφωμένος άνθρωπος, πως οι πατάτες μας θα είναι μη καπιταλιστικές. Υπαλλήλους δεν θα έχουμε. Θα καλλιεργήσουμε και θα φυτέψουμε το χωράφι εμείς από μόνοι μας. Εγώ, ο Τάσσος μου και τα τρία παιδιά μας. Αλλιώς οι πατάτες θα γίνουν καπιταλιστικές και δεν κάνει.
Αν είναι για το σοσιαλισμό και για ένα καλύτερο μέλλον, η κατσιβέλα μου θα πρέπει να πειστεί να μη γίνει νοσοκόμα που ήθελε, ο μικρός γιός μου να μη γίνει δάσκαλος ούτε ο μεγάλος ποδοσφαιριστής. Αν είναι για το σοσιαλισμό και επειδή εγώ ξενοδούλεψα και ξέρω, δεν θέλω να έχω υπαλλήλους εγώ στο χωράφι μου. Θα κάνω τα παιδιά μου αγρότες για το σοσιαλισμό. Άστε που έτσι θα ξοφλήσουμε και το χωράφι, τα μηχανήματα, τα λιπάσματα, το φορτηγό που πρέπει να πάρουμε, ένα σωρό χρήματα κάνουν αυτά. Αν είναι όμως για το σοσιαλισμό θα το κάνω.
Κουβέντιαζα και με την κουμπάρα μου αυτά τα θέματα του σοσιαλισμού και ο Τάσσος μου προχθές στο καφενείο μου είπε αποφασίσανε, να γίνει και μια συνέλευση στο χωριό, να κάνουμε όλοι σοσιαλισμό στο χωριό μας, γιατί ο σοσιαλισμός δεν δομείται σε ένα χωράφι.
Σας είπα πως εγώ δεν τα έπαιρνα τα γράμματα αλλά φαίνεται αυτό που λένε "σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο" σημαίνει να καταλαβαίνω κι εγώ που δεν ξέρω γράμματα και να μετέχω και δεν πειράζει που δεν θα πάνε τα παιδιά μου στο πανεπιστήμιο και στη σχολή του ποδοσφαίρου, εγώ ήμουν πάντα καλός και ευγενικός άνθρωπος, κι αφού δε δούλεψα ιδιαιτέρα για ένα καθαρό και μορφωμένο κύριο, καλά θα κάνω να ακούω αυτά που μου λένε οι μορφωμένοι.
Πάω τώρα να φτιάξω μια ψαρόσουπα να φάμε καλά το μεσημέρι και να το γιορτάσουμε, που εμείς ο λαός πήραμε αυτό τον καπιταλισμό στα χέρια μας και στα χέρια των παιδιών μας.
Κατσιβέλα, βγάλε τη ρόμπα του γιατρού παιδί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου