Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

31.7.10

Ερώτηση για "λουόμενους"

Αν ισχύει, πως όταν μιλάμε, δεν είμαστε σε θέση να συλλάβουμε αυτό που λέμε, (όταν μιλάμε δεν συλλαμβάνουμε αυτό που λέμε, δις, προς εμπέδωση) τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει το "φοβάμαι τα λόγια μου"; Σημαίνει μια αυτογνωσία ή μήπως σημαίνει το φόβο του εγκλωβισμού μας στο σύνολο των σημαινόντων του Άλλου;
Μήπως το "φοβάμαι τα λόγια μου" σημαίνει "φοβάμαι να επικοινωνήσω" ή αντιθέτως σημαίνει επιθυμώ να οριοθετηθώ, πέραν των ορίων του αυτο-εγκλωβισμού ενός Άλλου, στα δικά του σημαίνοντα; Σημαίνει φόβο ή σημαίνει τον αυτοκαθορισμό η κάθε λέξη; Ή μήπως οι λέξεις είναι σαν τα αγάλματα των στρατηγών, που δείχνουν κάπου στον ορίζοντα με το δάκτυλο; Αυτή είναι η αξία της λεκτικής επικοινωνίας; Το που θα μας κάνει να κοιτάξουμε, κι αφού κοιτάξουμε, αρνούμαστε να μην πάμε κατά τον ορίζοντα;...Είναι ο ορίζοντας ο στόχος των λέξεων;

Όπως και νά΄χει, είναι ωραίο να κοιτάς εκ του μακρόθεν τη θάλασσα, αλλά δε γίνεται χωρίς κολύμπι να την γνωρίσεις.

Παραμένει το ερώτημα : κολυμπώντας τι θέλεις να γνωρίσεις; Τη θάλασσα ή τις κινήσεις του κολυμβητή;

Παραμένει και μια βεβαιότητα : δεν μπορείς να θαυμάσεις τον κόσμο, αν δε μάθεις να θαυμάζεις τις λέξεις του.
Κι ακόμη μία : η σιωπή είναι χρυσός.

3 σχόλια:

  1. θελω κατι να γράψω αλλά δεν αντιλαμβανομαι τι...

    :-)

    καλές βουτιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όχι rose, δε μιλάμε για τη γραφή,η γραφή ειναι ευλογία όπως και η ανάγνωση,μιλάμε για κάτι που προηγείται και κάτι που έπεται...

    η γραφή είναι η μόνη ίσως στιγμή που είναι "νωρίς" ή είναι "αργά" για την αντίληψη.

    άρα΄η πρόταση μπορεί να είναι:
    αντιλαμβάνομαι τι θέλω να γράψω αλλά δεν ξέρω πως
    ή
    ξέρω πως να γράψω αυτό΄που θέλω να γράψω, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι στην πραγματικότητα τι σημαίνει ή τι δεν σημαίνει.

    η γλώσσα, είναι άλλο ένα "μέτρημα" του κόσμου.

    πόσες φορές δε λέμε "μιλάμε άλλη γλώσσα" και εννοούμε πως έχουμε άλλα μέτρα και σταθμά.

    anyway,έχω κόλλημα λίγο μ΄αυτά. Νομίζω πως οι λέξεις είναι ζωντανά ΄πράγματα,είμαι ΄Σεφερική λίγο σ΄αυτό. Σας ζαλίζω κι εσάς...

    καλές βουτιές επίσης! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. οι λέξεις είναι έξεις
    ή ουσία

    και σημασια, νόημα

    αλλα τις παίρνει ο αέρας αν δεν αγκιστρωθούν σ' ενα μυαλο ή κόλλα χαρτί

    ΑπάντησηΔιαγραφή