Προπαίδεια ενός Αναγνώσματος

Αναγνωρίζω αυτή την Ψυχή
που έχει το Λόγο του Ευγενή Υπηρέτη
του Κόσμου
Δεν είμαστε εδώ για να εξουσιάσουμε,
είμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε.
Παρατασσόμαστε εκτός των στοιχειοθετημένων λέξεων
και της φαινομενολογίας των εννοιών,
του Πύργου της Βαβέλ των λογικοφανών ακροάσεων της ανάγκης.
Δεν θρησκευόμαστε. Δεν είμαστε πέραν.
Εφευρίσκουμε την παιδική ηλικία στη τροχιά της γραμμής
που διαγράφει τον κύκλο.
Εντός του κύκλου αυτού
η Επιστήμη, εκτός η Τέχνη,
εντός το Φιλοσοφείν, εκτός το Θρησκεύειν.
Δεν αναγνωρίζουμε στο Φόβο κανένα δικαίωμα!
Δεν γαντζωνόμαστε από τη μεταφυσική σκιαγράφηση
του Υπαρκτού Προσώπου, δεν ασπαζόμαστε
τον εγκλεισμό των διυποκειμενικών ωραιοπαθών αλληλοαρνήσεων.
Συναντάμε στο Άρρητο αυτό που έχει ήδη λεχθεί στην πολυπλοκότητά του.
Δεν κυνηγάμε το χαμένο μας Πρόσωπο.
Είμαστε αυτό το Πρόσωπο κι εκεί αφήνουμε
τα διάτρητα από μας φαινόμενα να φανερωθούν
μες τον υπέρτατο ενεστωτικό τους λόγο.
Αγαπάμε! Δεν εξουσιάζουμε!
Χτυπάμε αλύπητα τα ψεύδη!
Τον Πύργο της Βαβέλ, τα βρώμικα λιγδερά χέρια του προύχοντα,
την εκπόρνευση της Άνοιξης εις το όνομα του δήθεν δικαίου,
και το Λόγο που χτίζει κάθε μέρα αυτό το δίκαιο.
Αποχωρούμε. Για να δώσουμε.
Για να ασκηθούμε στην αρετή, έχοντας κατά νου
την Αρχοντιά του φτωχού που εργάζεται
με καθαρό μέτωπο.
Δεν χτυπάμε την πόρτα της ελπίδας μας
και δεν ονειρευόμαστε.
Ακούμε το τραγούδι, κι ανεβαίνουμε
στο δείχτη του ρολογιού και
είμαστε ο χρόνος που ήδη πέρασε
κι έχει εκπληρώσει το χρέος της ύπαρξής του.
Κοιτάμε στα μάτια την αλήθεια του κόσμου αυτού
και τον υπηρετούμε.
Έτσι διαβάζουμε τα βιβλία μας.
Έτσι συναντάμε Αυτό που έχει ήδη συμβεί και συμβαίνει.
Δεν ξεχωρίζουμε. Η τροχιά του κύκλου ρευστοποιεί
τις ψευδαισθήσεις μας γιατί είμαστε δεκτικοί,
αν όχι, τότε γεμίζει το κενό μας με τα περιττά της σκουπίδια
που βαραίνουν τη φωτεινότητα του και μας πετάει.
Πηγαίνουμε. Όπως χτυπούν οι δείχτες του ρολογιού,
χωμένοι στη στιγμή του παρόντος και συναντάμε
αυτό που δεν προσκυνά και δε χαρίζεται
στο Λιγότερο.
Παραφυλάμε.
Εντός και εκτός του κόσμου αυτού.
Εντός και εκτός του κόσμου εκείνου.
Εδώ.
Με το δέος εκείνης εκεί της συγκίνησης.